[werkaaa_09]

Od dziecka czułam, że jestem trochę dziwna, podniecały mnie damskie ubrania, mam zdjęcia z dzieciństwa gdzie razem z koleżanką wyglądamy jak siostry. Ogólnie miałam wtedy bardzo dziewczęcą urodę, zdarzało się że ludzie błędnie określali moją płeć, nadal uważam że jest we mnie dużo kobiecości, że płakałam gdy śmiano się ze mnie w szkole że zachowuję się jak dziewczyna. Mając 15 lat chodziłam już w rurkach, oczywiście śmiano się ze mnie w szkole że jestem gejem. Przez lata to było we mnie, aż do teraz kiedy oficjalnie przypznaję się przy was, że jestem trans- kobietą i chcę zmienić płeć,nie wiem tylko czy zrobić to w Polsce, ponieważ akceptując to siebie towarzyszy mi ogromna radość, a na myśl tego, że wśród ludzi mogę całkowicie spełniać rolę kobiety - nie mogę tylko mieć dzieci, ale dokonując terapii hormonalnej stanę się kompletna, będę mogła wreszcie uwolnić się z tego ciała, którego się brzydzę i w którym czuję się źle. Oby ta decyzja była słuszną i żebym tego nie żałowała, troszkę zastanawiam się tylko, czy chcę zostawić penisa i być transem, chcę zmienić swój wygląd tak aby obcy ludzie na ulicy nie domyślali się że jestem transeksualna, domyślam się że przede mną długa i ciężka droga ale już wczoraj pokochałam siebie wreszcie zaakceptowałam swój lęk przed tym i przestałam się bać i mogę to powiedzieć z czystym sumieniem - pragnę być transeksualną kobietą, od wielu lat czułam, że nią jestem- bardzo cieszę się gdy mogę przebywać wśród cis kobiet i czuć że mogę być,kim tak na prawdę zapragnę, więc pragnę ukończyć terapię zmienić imię i nazwisko i w trakcie tranzycji sprawdzić jak odnajdę się w nowej rzeczywistości w której nikt nie będzie już mi mówił jak mam się ubierać czy jak zachowywać tak czy inaczej bo to "nie wypada tak". Pragnę by moje ciało wreszcie mogło zostać przele mnie lubiane, akceptowane, bym mogła wreszcie zaakceptować siebie i wyglądać jak kobieta - wydaje mi się, że na przeszkodzie stoi tylko mój zarost, to na starcie demaskuje moją płeć biologiczną, natomiast myślę że natura obdarzyła mnie kilkoma cechami które przez które uważam że mam potencjał by być fajną kobietką, która oczywiście musi trochę popracować nad sobą- zadbać o swoje delikatne dłonie, szczupłe nogi i krągłą pupą właśnie dlatego, że miałam urodzić się kobietą i ciesze się że nie jest jeszcze za późno, że to odkryłam i mogę przynajmiej spróbować upodobnić się do kobiety i nawet nie żyć w związku tylko po prostu - żyć w nowej roli społecznej, nawet sama do końca życia, wystarczy mi fakt że będę mogła mieć przyzwolenie na ubranie się w najpiękniejszą sukienkę i sprawdzenie w lustrze,czy jestem seksowną transetką, nie zależy mi żeby podobać się mężczyznom, po prostu chcę móc kochać siebie, a jako delikatny cis mężczyzna nie jestem już w stanie dalej tak żyć - Weronika zaczęła mną rządzić, często mówię już w rodzaju żeńskim, więc można powiedzieć że zaczęłam już sprawdzać reakcje ludzi na objawy pogłębiającej się dysforcji, nie jestem już być mężczyzną, chcę być trapem lub trans- kobietą lub przynajmniej wyglądać jak kobieta i taką też spełniać rolę społeczną, zachowywać się, czuć się i pachnieć jak kobieta, jeszcze raz powiem to otwarcie nie zależy mi żeby zmienić też orientację - robię to żeby podobać się sobie, a nie innym.
Dzisiaj jest drugi dzień kiedy to zaakceptowałam że coś takiego we mnie jest.



I oby się udało.


Nie, moja sprawa kim jestem i niech ten post też będzie deklaracją mojej transowości- jestem gotowa by być Weroniką, która jest we mnie od urodzenia. Pierwszy raz odkryłam swoje transseksualne skłonności na dyskotece szkolnej, gdzie właśnie po raz pierwszy czułam się jak kobieta, że mogę być delikatną Weroniką, która miała spinkę we włosach, wtedy to wystarczyło żebym mogła nią być.
Jednak dojrzewanie płciowe zostawiło u mnie ślady tego że biologicznie jestem mężczyzną, i na codzień w takiej roli się odnajduję jednakże czuję że to nie jest moja psychiczna rola społeczna- nie lubię mężczyzn, za to dobrze czuję się w towarzystwie kobiet - wtedy czuję się swobodnie, myślę że po skończonej terapii mogę być w trans- lesbijskim związku z kobietą,czyli być trans m>k a jeśli to możliwe, to we właściwym momencie spróbuję w takiej postaci również spłodzić potomstwo- bo chciałabym mieć dzieci, jednak nie w roli ich ojca ale mamy, troskliwej opiekuńczej mamy która ma coś między nogami co inne mamy niemają heh
Nie no żarcik- zobaczymy, kiedy w ogólę i czy będę w stanie na tyle dobrze wyglądać w damskich ubrankach że nikt nie pozna, że kiedyś byłam kobietą uwięzioną w ciele mężczyzny.

Jeśli chcecie mogę pokazać pewne cechy które uważam są kobiece w moim ciele - pisząc to myślę że chcę dodatkowo je uwidocznić- dlatego chciałabym zażywać hormony w celu nabrania krągłości w okolicach które cis kobiety mają baardzo okrągłe - myślę że chciałabym mieć bardziej krągłe biodra i słyszałam też że hrt wpływa ogólnie na skórę, że robi się bardziej miękka i kobieca?
powiedzcie proszę, ile czasu trwa hrt?
czy decydując się na terapię hormonalną stanę się biologicznie "bezpłodna" tzn. czy będę mogła osiągnąć orgazm?
czy można odwrócić później odwrócić proces zażywając testosteron?
Moje marzenia są dla mnie ważne, ale nie wiem czy jestem na 100% pewna tego, że poddając się zmianie płci stracę również możliwość przeżywania orgazmu?
Czy decydując się na HRT już do końca życia stanę się bezpłodna?
To są ważne pytania, więc proszę potraktujcie sprawę poważnie


No i myślę że uda mi się i jestem pewna, że będę szczęśliwa gdy będę mogła napisać tutaj jeszcze raz, że mi się udało.


Pozdrawiam, trzymajcie kciuki za mnie
Trans- Werka

[Dodałam do "Użytkownicy" /Lagertha]

[Maxine]

Ja odpowiem na twe pytania.
HRT wpływa pozytywnie na skórę, jest gładsza i delikatniejsza
Ile czasu bierze się hrt: Do końca życia - dlaczego? - albowiem musisz mieć estrogen w swych żyłach żeby efekty były.
Czy staniesz się biologicznie bezpłodna - oczywiście, biorąc tzw. bloker testosteronu po jakimś czasie będziesz bezpłodna.
Tak po operacji jest możliwość osiągnięcia orgazmu
Czy do końca życia będziesz nie posiadać zdolności rozrodczych? - tak, gdyż jak już wspomniałem wyżej powodują to leki, a pieczętuje operacja SRS.

Będę trzymał kciuki

[Lagertha]

[Abigail]

Hej, tak czytam twój post z ciekawością, tym bardziej że niektóre elementy życia są podobne jak u mnie, zresztą pewnie nie tylko u mnie . Sama przymierzam się do napisania własnej historii, jednak chce by była jak najdokładniejsza. Czytając twój post odnoszę jednak wrażenie że piszesz to w jakiejś euforii, jakbyś się nakręciła na coś. Niestety nie mogę zajrzeć ci do głowy, by doświadczyć tego co czujesz, jednak pisałaś że czujesz podniecenie jeżeli chodzi o damskie ubrania, ciekawi mnie czy nadal tak jest. Piszesz głównie że chcesz "wyglądać", a jak wygląda sprawa z twoim zachowaniem się jak kobieta ?

No i Lagertha napisała ciekawą rzecz która mnie też trapi. Chodzi o fantazjowanie, jak to rozróżnić ? Jak rozróżnić fantazje od marzenia. Niestety sama mam z tym problem, a psycholog też mi mówi że fantazjuje. Można poczytać regułki na google, jednak ciężko jest znaleźć coś związanego z tranzycją itp.

[Marcelina]

Mnie to jarało, ale w gimnazjum jak hormony buzowały. Teraz jedyne co to zastanawiam się czy dana górna część garderoby pasuje do dolnej i butów, dodatków. To ubrania, jedyne co się liczy to żeby czuć się w nich dobrze czy też ładnie.
Co do hrt.. one nie poprawiają nastroju, nie sprawiają że życie staje się różowe. W wyglądzie za wiele nie zmieniają, jeżeli już to złagodnieją męskie cechy. Depresje miewam tak jak miewałam kiedyś, ot ogólnie mam lepsze samopoczucie, ale tu bardziej chodzi o akceptację siebie i mówienie ludziom o sobie, bo nie muszę się ukrywać.

[Detranzycja]

W wieku 15 lat już brałam i mogę powiedzieć, żyłam jako chłopak, bez przebieranek, nie ciągnęło mnie. Jedynie w domu nosiłam takie różowe papcie z pomponami i taką mechatą piżamę. Ale jakoś nie widziałam siebie w typowej roli kobiecej, zresztą do dziś nie widzę. Uwielbiam kiecki , pończochy , szpilki. Ale charakter mam typowo męski. Z perspektywy czasu patrzę że hormony aż tak dużo we mnie nie zmieniły, w sensie urody, zawsze byłam ładna i mylona z dziewczyną, sylwetkę, pomimo szerokich pleców to też mam typowej modelki, cycki małe, delikatnie powiększone. Jedyne co mnie po tylu latach dobija to że mam ciągle tą niepewność kim jestem.

W liceum też nosiłam rurki, spodnie typowo rozszerzane przy nogawkach, z wychaftowanym kwiatkiem i nikt mnie nigdy nie nazwał gejem. Dziewczyny raczej na mnie leciały, ale bez wzajemności, bardzo się podobałam jednemu chłopakowi, 2 lata starszy, super zbudowany, kiedyś na imprezie zapytał mnie : jak to możliwe że chłopak może być taki ładny. To mu odpowiedziałam że biorę hormony i że jestem taki trochę pokrajcowany w różne strony. Szczerze to uważam że co się tyczy hormonów, powinnaś spróbować i zobaczyć z czym się to je, zawsze się możesz z tego wycofać.

[Maja]

Podziwiam Twój entuzjazm i trzymam kciuki by realia tranzycji go nie zmniejszyły.

[thatsgay]

OPie, brzmisz jak facet z fetyszem przeżywający jakiegoś rodzaju kryzys tożsamości powiązany z trudnościami czy niechęcią do odnalezienia się w tradycyjnie męskich rolach płciowych, a nie trans kobieta.

[Marcelina]

Zgadzam się z powyższym. Za dużo dotyczy fizyczności, powinnaś porozmawiać z psychologiem.

[Maxine]

E tam. Najlepiej wciskać ją do fetyszu. Dziewczyna się stara, chce zacząć terapie a wy takie słowa rzucacie w jej stronę jakbyście wszystko wiedzieli, każdy przypadek jest inny, każdy to inaczej przeżywa...

[wendigo]

No mnie akurat nie brzmi to jak fetysz, tylko raczej jak ktoś, kto chce/potrafi dostrzegać te małe iskierki radości w swojej sytuacji
Hrt - do końca życia
Bezpłodność - tak
Orgazm - możliwy.

[wendigo]

[adatoproste]

[quote="Arisa"]Leki hormonalne dla kobiet poza androcurem są refundowane.Nie wszystkie leki hormonalne są reundowane, jest ich wiele, ale nie wszystkie

[Rockman]

Jak już mam okazję zapytać lekarza.
Dleczego dla kobiet są refundowane a dla mężczyzn nie?
Ene due rike fake...
Jakiś zbiorowy pozew do NFZ-tu coś by dał?

[Karatajew]

Rockman, Undestor jest refundowany (na pewno był ostatnio, nie wiem, jak w tym roku). Ale nikt z ts go nie bierze raczej Zastrzyki (najbardziej skuteczna forma) nie są refundowane ani dla m/k ani dla k/m.

[Jenny]

[Armand]

[adatoproste]

[Mr. X]

[adatoproste]

[WojtekM]

[Karatajew]

Bartosz Grabski też przyjmuje na NFZ. I Warszawie też przyjmują na NFZ na Dolnej (tylko teraz im się chyba personel zmienił nieco). Także nie tylko p. Robacha, ale ona chyba faktycznie najdłużej.

[WojtekM]

Liza, właśnie czytam, czytam, czytam i nie podoba mi się, że wprowadzasz ludzi w błąd. Zresztą nie ja jedyny to zauważyłem.

[WojtekM]

Po sprostowaniu, iż są w Polsce lekarze przyjmujący osoby transpłciowe w ramach NFZ, nie trzeba już niczego dodawać.

[Ada75]

Znów mam deja vu. Liza...

Znów mam deja vu. Liza...

[wendigo]