[Zagubiony]

Witajcie
Mam na imię Alek jestem w wieku 14-stu lat.

Od najmłodszych lat myślałem ze coś ze mną nie tak. Zawsze wolałem bawić się lalkami siostry niż kopać piłkę z kolegami.Okolo 5 klasy podstawówki zacząłem szukać w internecie informacji na temat czucia przynależności do płci przeciwnej. Dowiedziałem się ze nazywa się to transseksualizmem i można to leczyć. Nie wiem co robić. Ostatnio coraz bardziej czuje się dziewczyną. Mam ochotę się malować, mieć chłopaka, po prostu chce móc bez skrępowania robić to co każda normalna młoda dziewczyna . Ale niestety z moim obecnym męskim ciałem jest to niemożliwe. Coraz trudniej dusić mi to w sobie o moich problemach wie tylko jedna osoba-kuzynka. Rodzicom (a szczególnie ojcu ) Nie mogę tego powiedzieć,gdyż wiem jaki jest ich stosunek do gejów itp. Nie wiem już co robić. Coraz trudniej żyję mi się jako chłopak, chętnie poddałbym się operacji by móc żyć jako kobieta, a z drugiej strony martwi mnie czy nie będę tego później żałować. Proszę, doradźcie mi coś.

[Wednesday]

Oto standardowa odpowiedź numer 1 na pytanie zawarte w temacie: nikt Ci nie powie, czy jesteś TS, czy nie, bo to musisz określić samodzielnie, inni mogą tylko gdybać i ewentualnie podpowiadać (chociaż nie powiem, to dużo daje).
Dalej: dzieciństwo może być jakimś wyznacznikiem, ale nie musi. Ogólnie uważam to za jechanie po stereotypach. Mój brat cioteczny ogląda Winx, przymierza szpilki swojej mamy i nawet przez jakiś czas miał lalkę, ale ojcu się to nie podobało. I jest bardzo wrażliwy, łatwo się wzrusza byle czym. Nie robi to z niego z automatu dziewczynki.
Pozadawałbym jakieś konkretniejsze pytania, ale nie czuję się wystarczająco mądry.
W każdym razie to, że masz wątpliwości, nie jest niczym złym. Tyle że:

[Ryu]

[silveira]

Prawda, jesteś jeszcze młody, masz naprawdę dużo czasu na poznawanie samego siebie. Jeżeli są tu osoby powyżej 20 roku życia, które nadal nie do końca wiedzą, kim są, to co dopiero Ty? Z decyzjami tego typu nie ma się co spieszyć, bo one zaważą na całym naszym życiu. Poobserwuj siebie, zorientuj się, kiedy i w jakich sytuacjach czujesz się najlepiej.

[MagdaGoledowska]

Prawdą jest, że musisz poznać siebie a już to jest długim procesem. Ja niedługo kończę 20 lat a sama do końca nie wiem kim jestem. Poszukuję odpowiedzi na to pytanie od najmłodszych lat. Piszesz, że coraz trudniej żyje Ci się jako chłopak. Musisz zastanowić się jakie życie pozwoli Ci się spełnić, przyniesie szczęście i samoakceptację. Nie odpowiadaj na to pytanie teraz, masz dużo czasu.

Doskonale Ciebie rozumiem jak się czujesz oraz jakie obawy towarzyszą próbie i chęci zmiany. Strach przed brakiem zrozumienia, pomocy i żałowaniu swojej decyzji może być nie do zniesienia dlatego dobrze, że szukasz pomocy. Jak widzisz nie jesteś sam a twój przypadek jest czymś naturalnym. Uważam, że postawa ojca jest częstym zjawiskiem w większości domów, w moim np. ojciec również jest wrogi wobec osób takich jak ja, a nawet przejawia się w stosunku do nich agresją - prawda jest jednak taka, że swoją niechęć buduje na głupocie, niezrozumieniu i strachu(?).

Ja natomiast mam wspaniałą matkę, która kocha mnie bezgranicznie i mogę liczyć na nią zawsze - jakie są twoje relację z matką? Może spróbuj z nią porozmawiać? Jesteś bardzo młody i nie powinieneś sam obciążać się takim ciężarem jeśli chodzi o Twoją seksualność. Powiedź, że to dla Ciebie wstydliwe i boisz się ale kochasz ją i liczysz, że Ciebie wysłucha i Ci pomoże, na pewno tak będzie.

Życzę Tobie abyś odnalazł swoją drogę, był szczęśliwy i żył takim życiem, które pozwoli Ci to wszystko osiągnąć.

[Nemesis]

[Taliesin]

Witajcie
Mam na imię Alek jestem w wieku 14-stu lat.

Od najmłodszych lat myślałem ze coś ze mną nie tak. Zawsze wolałem bawić się lalkami siostry niż kopać piłkę z kolegami.

[MagdaGoledowska]

[Taliesin]

[MagdaGoledowska]

[Taliesin]

[Nemesis]

[Taliesin]

[MagdaGoledowska]

bifrost, Zgadzam się z Tobą, sama powiem szczerzę, że nie wiem jaka jest prawda i jedynie tak jak ty mogę swoją opinię budować na wiedzy ekspertów.

Mówimy tutaj o PSYCHICE a zaburzenie od choroby psychicznej różni się m.in.
Osoby chore psychicznie - w ich świecie brakuje zdrowej świadomości i moralności i tutaj można na pierwszy front wyłożyć wszelkie psychozy i schizofrenie. Osoba chora psychicznie ma własną rzeczywistość i to inni ludzie widzą że z nią coś jest nie tak a nie ona sama, jest pozbawiona empatii itp.
Osoby z zaburzeniem psychicznym - osoba zaburzona ma pełną moralność oraz świadomość swoich czynów oraz tego kim i gdzie jest.

W tym rozumowaniu osoba transseksualna chora nie jest, tym bardziej nie jest chora psychicznie, natomiast na forum http://www.transseksualizm.pl czytamy

Cytat:

Zbudowanie dobrej komunikacji z dzieckiem transseksualnym i odpowiednie nastawienie rodzica do choroby TS u syna czy córki, zapewnia znacznie lepszy komfort psychiczny samemu dziecku i jego rodzicom. Wzmacnia też wzajemne wsparcie między członkami rodziny w wielu ciężkich sytuacjach, z którymi będą musieli się oni zmierzyć. Zrozumienie i akceptacja faktu, iż dziecko jest transseksualne lub że zachodzi takie podejrzenie sprawia, że czuje się ono pewne tego, iż może liczyć na swoich rodziców i swobodnie z nimi podjąć temat. Należy zdać sobie sprawę, że transseksualizm jest chorobą. Rodzice muszą mieć świadomość tego, iż nie jest to ani ich winą, ani tym bardziej winą ich syna, czy córki.

[Taliesin]

Niebieskie forum mam wrażenie, że zatrzymało się na epoce kamienia łupanego w zakresie terminologii. Jest jakieś martwe. Nawet tam nie zaglądam, a terminologia ma tu ogromne znaczenie bo przecież nikt tu nie czuje się chory z powodu bycia TS. Może bywać rożnie, jeżeli chodzi o zdrowie psychiczne poszczególnych jednostek. Z czasem mogą ujawniać się zaburzenia w funkcjonowaniu psychicznym i to również z różnych powodów...ot choćby nieszczęśliwy wypadek samochodowy, który kończy się amnezją lub długotrwała depresja, na skutek utraty kogoś/czego istotnego w naszym życiu - dla przykładu. Osoby TS po zmianie płci studiują, wykonują prace wymagające wiele empatii...dostosowują się do warunków społecznych panujących w bliższym i dalszym otoczeniu no chyba, że znowu dochodzi tu do jakiś zawiłości i komplikacji.
Bardziej wolę tę formę opisu transseksualizmu:

http://sotransseksualizm....ksualizm-f-.htm

Skąd bierzesz te fajne emotki

[Nemesis]

[Taliesin]

[wendigo]

[Ryu]

[ElżbietaFromage]

[wendigo]

[Ryu]

Oczywiście wiecie, że robicie kompletny offtop w wątku stricte pomocowym zamieszczonym w dziale bez offtopów?

[wendigo]

Nie wydaje mi się to offtopem (aż takim ). To wszystko mniej lub bardziej ociera się o rozważania autora wątku - czy jest transseksualny, co to jest transseksualizm...

[Ryu]

Nie. "Czy jestem transseksualny?" w "Ratunku! - kim ja jestem?" = "mam problem, pomóżcie". Teoretyczne dywagacje na wysokim poziomie abstrakcji, kompletnie bezużyteczne dla zagubionego czternastolatka, mogły toczyć się na forum Trans-Fuzji. Na TransPomocy jest to offtop kwalifikujący się do ucięcia/przeniesienia/wycięcia. Od swobodnych pogawędek mamy inne działy.

[Fizia]

usunęłam swoją wypowiedź...tak czułam, że jest za mało merytoryczna

[Zagubiony]

Moim głównym zmartwieniem jest wzrost-178 i stopa-44 . kiedyś pani w sklepie powiedziała do mnie,, proszę pani" ale byłam wtedy w kapturze wiec nie było widać moich krótkich włosów.

[wendigo]

Włosy można zapuścić, a te inne cechy cóż... trzeba zaakceptować.

[Itakmnienieznas]

Zagubiony, piona, też mam czternaście lat, ale u mnie idzie to tak jakby w drugą stronę z tym TS. Powiem ci tylko tyle, że sama zauważysz to z czasem, także to czy powiesz o tym rodzicom zależy tylko od Ciebie... ja powiedziałem i niestety już tego nie cofnę, a szkoda. Musisz też wiedzieć, że ludzie dziwnie reagują gdy znają Ciebie tylko od jednej strony, a drugą pokazujesz im z dnia na dzień. Wydaje mi się, że możesz pójść z tym do psychologa, tylko nie radzę rozmawiać z rodzicami w tym samym pokoju, bo mogą bronić Twojej "męskości" choćby mieli kłamać lub nie mówić wszystkiego. Pamiętaj też o tym, że nie jesteś sama, a gdy chcesz powiedzieć komuś o sobie tutaj mówisz to osobą, które miały podobne problemy, a no i nikt Ciebie nie zmusza do żeńskich końcówek, mi wygodnie jest czasem np. na fb pisać np. mogłm, zrobiłm, byłm.

[Zagubiony]

Itakmnienieznasz wejdź na priv.

[Itakmnienieznas]

Sluchaj, tak sie zlozylo, ze dzis do 23 musze odstawic internet, postaram sie pozniej przeczytac jak cos przeslesz i odpowiedziec, hej.

[Zagubiony]