[Takeshi]

Ciężko mi o tym pisać ale. Urodziłam sie dziewczyną (nawet mi z tym głupio) ale totalnie sie nią nie czuje, nie lubie sie malować i ubierać tak jak one. Nie chce być też chłopcem wogóle odpycha mnie ta myśl ale wole już ubierać sie jak chłopcy i wyglądać tak jak oni. Nie chce zmieniać płci tylko pozbyć sie tego co przypomina mi że jestem k a nie m. To nasila sie z roku na rok. Nawet czasami zastanawiam sie jakich końcówek używać męskich czy żeńskich. Ale jak zaczne używać wobec siebie określeń męskich (np. chciałem zamiast chciałam) to moje otoczenie będzie mnie wytykać palcami. Czy jestem tg?

[nunumu]

Ile masz lat?

[Takeshi]

20

[nunumu]

Moim zdaniem powinnaś porozmawiać o tym z dobrym psychologiem, nie uprzedzonym konserwatywnie, ale też nie takim, który za 600 zł daje diagnozę na transseksualizm i odsyła na hormony.

Bo tutaj niewiele możemy zdziałać, przecież nie będziesz nam pisać na forum historii życia, tak domniemam, chociaż nawet jakbyś napisała to nikt tu profesjonalnie wniosków z tego nie wyciągnie.

Pierwsze co bym zapytała to dlaczego nie chcesz być dziewczyną, z czym ci się kobiecość kojarzy, jacy są twoi rodzice, jakie masz z nimi relacje, jaką masz orientację seksualną i czy miałaś jakieś relacje seksualne i jakie są twoje odczucia do nich... Oczywiście to bardzo prywatne pytania więc nie oczekuję na nie odpowiedzi ale jeżeli chcesz znaleźć odpowiedź na pytanie co ci dolega (bo to kim jesteś definiujesz sama - i nikt za ciebie ci na to pytanie nie odpowie, każda definicja przyjęta od kogoś jest fałszywa, jest podporządkowaniem się czyjemuś obrazowi ciebie) to być może te kwestie będą musiały być poruszone, w gabinecie kogoś, kogo obowiązuje tajemnica zawodowa, za zamkniętymi drzwiami.

[andrzej]

zgadzam się z przedmówcą

[Takeshi]

Boje sie iść do psychologa. Boje sie że powie mi że jestem ts i zaleci jakąś terapie, która mnie z tego musi wyleczyć. Jak byłam w szpitalu i tam psycholog musiał ze mną porozmawiać to później dostałam op**** od lekarza.
Czemu nie chce być dziewczyną, ponieważ to nie dla mnie czuje sie obco we własnym ciele. Patrze na siebie i nie widze dziewczyny. Nie chce być określana jako dziewczyna. Nie mam żadnej orientacji seksualnej. Nie pociąga mnie żadna płeć.

[Takeshi]

[Ryu]

[kicur]

[Takeshi]

Odpowiedziałam na te pytania z tej strony. Było mi trudno odpowiedzieć na te pytania z dzieciństwa. Mam jeszcze większy mętlik w głowie niż miałam.

[Maria_G]

[Sven]

[Nadiyah]

Choć sytuacja odwrotna, bo ja sie urodziłam chłopakiem i jestem juz na HRT, to duzo podobieństwa mamy...
W wieku 16 lat spotkałam sie pierwszy raz z terminem 'transseksualizm', ale tak jak Ty nie chciałam byc określana ts, bo po prostu nie. Odrzuciłam to wszystko i schhowalam jak najgłębiej. Teraz po 6 latach i na serio wielu przemyśleniach zaakceptowałam siebie i jestem na hrt itd. Nie mowię, ze ty będziesz, ale chodzi o to, że zaakceptowałam siebie po tym wszystkim.
Moja rada dla Ciebie: zanim będziesz chciała odrzucić myśl o transseksualizmie i w ogole, to spotkaj sie z jakimś psychologiem i po prostu o tym mu opowiedz... Ja jak bym chciała te 6 lat temu pójść do psychologa, to bym to zrobiła i moze bym szybciej zaakceptowała?
Nie odrzucaj żadnych mysli, nawet tych najbardziej abstrakcyjnych - po prostu trzeba je przeżyć i przemyśleć... To nic złego - pamiętaj!
Jeśli byś chciała pogadać na gg (załóż je, bo o dziwo wiele osób ts z niego korzysta i jeśli ty byś chciał/a z kimś na osobności pogadać) , to napisz na pw i jakos sie umówimy na gg
Powodzenia Ci życzę.

[Takeshi]

[Maria_G]

[Takeshi]

[Maria_G]

[Takeshi]

[Takeshi]

[Maria_G]

[Takeshi]

[Maria_G]

[Ryu]

Takeshi, a właściwie skąd u Ciebie wzięła się taka niechęć do kobiecości? Bo może w tym tkwi klucz do tego, kim jesteś, skoro jak piszesz, odpycha Cię myśl o byciu chłopakiem i nie chcesz korekty płci. Kobiecość Cię jakoś skrzywdziła czy ograniczyła?

[Takeshi]

To natura mnie skrzywdziła dając mi żeńską płeć. Po prostu czuje że nie jestem tym kim powinnam. Kiedy ubieram sie jak chłopak wtedy jestem pewna siebie a jak dziewczyna czuje sie jak klaun, dziwnie jak nie ja. Nie moge na siebie patrzeć.

[andrzej]

[Takeshi]

Jest różnica pomiędzy chcieć być chłopakiem a ubierać sie jak on .

[andrzej]

[Takeshi]

To była moja odpowiedź.

[Sven]

Czyli: problem leży w tym, że chcesz się ubierać jak chłopak, ale obawiasz się reakcji otoczenia? A jednocześnie nie chcesz zmieniać płci?

Czyli: problem leży w tym, że chcesz się ubierać jak chłopak, ale obawiasz się reakcji otoczenia? A jednocześnie nie chcesz zmieniać płci?

[andrzej]

Nie rozumiem w tym momencie tego stwierdzenia

[Takeshi]

Ubieram sie jak chłopak i jak dziewczyna. Tak, nie chce zmieniać płci ale chce też pozbyć sie też tej dziewczęcej części mnie. Boje sie reakcji otoczenia a zwłaszcza własnej rodziny(nie są zbyt tolerancyjni i nie akceptują takich rzeczy)

[Takeshi]

[Martaa]

[nunumu]

przecież ona nie pisała że chce być "chłopczycą" tylko że nie chce być dziewczyną (więc nie chłopczycą - skoro to dziewczyna)

czy wy to czytacie w ogóle?

[Sven]

Ale czy chodzi o ubrania, o ciało, czy o coś innego?

Czyli że brzydzą Cię każde płciowe części ciała?

Ale czy chodzi o ubrania, o ciało, czy o coś innego?

Czyli że brzydzą Cię każde płciowe części ciała?

[andrzej]

Ja to rozumiem tak: nie chcesz mieć kobiecych kształtów ani biustu, jednocześnie nie chcesz mieć wacka, nie czujesz się dziewczyną, lubisz się ubierać jak facet.

Rozwiązanie: zmiana płci bez III-ciej operacji?

Ja też kiedyś myślałem, że obrzydzają mnie penisy. Ale doszedłem do tego, że nie obrzydzają mnie penisy same w sobie tylko myśl o współżyciu z kimś kto penisa posiada i mógłby mi go włożyć

Rodziną i otoczeniem się nie przejmuj. Rodzice jeśli Cię kochają to się przyzwyczają do tej myśli. W końcu jesteś ich dzieckiem. A otoczenie jeśli jest tępe i ograniczone to w ogóle nie warto utrzymywać z nim jakikolwiek kontakt.

[nunumu]

Cytat:

Rozwiązanie: zmiana płci bez III-ciej operacji?

Zmiana płci pomaga tylko, gdy ktoś ma dysforię płciową z przyczyny bycia osobą transseksualną. W żadnym innym problemu nie rozwiązuje. Nie może być więc rozwiązaniem dla kogoś, kto nie jest transseksualistą. To jak leczenie grypy antybiotykiem.

Cytat:

Rodziną i otoczeniem się nie przejmuj. Rodzice jeśli Cię kochają to się przyzwyczają do tej myśli

Zwykle rodzice nie akceptują transów.

[Sven]

[nunumu]

Oho, już ją zdiagnozowaliście, i wysyłacie pod nóż chirurga. Fajnie, skoro nawet sami nie wiecie, o czym piszecie, skoro tych zmian nie przeszliście. Skoro nic nawet nie napisała, że czuje się mężczyzną, a zaproponowaliście jej, żeby całe swoje życie przeżyła jako facet.

Cytat:

Na tumblerze to pewnie ma swoją etykietkę, a tak ogólnie, to wpasowałoby się pod tg.

Uniwersytet w Tumblrze, katedra psychologii klinicznej i seksuologii.

[andrzej]

[Takeshi]

[Sven]

[nunumu]

Cytat:

mi Takeshi przypomina mnie X lat temu. Stąd taki wniosek.

Po takich wnioskach i osobach pchniętych do zmiany płci gdy problemy były zupełnie gdzie indziej jest już w Polsce z kilkadziesiąt tragedii życiowych. Chcesz kolejnej? Okej. Ale pokażcie to najpierw sami, razem ze Swan sami wstrzykujcie sobie przez 10 lat testosteron i utnijcie cycki, powiedzcie jak pomogło, a potem dopiero zaczniecie to polecać jako panaceum na czyjeś problemy.

Cytat:

dla mnie nienawiść do ciała brzmi dość ts.

Definicją TS nie jest nienawiść do ciała, bynajmniej.

PS.
Brawo, już jest nakręcona. Teraz tylko na diagnozę i na stół.

[Takeshi]

[Ryu]

Zmiana płci bez III operacji oznacza, że Twoja twarz i ciało porosną futrem jak u Twojego ojca, nabierzesz typowo męskiej muskulatury, Twoje rysy twarzy zmienią się na męskie, Twój głos obniży się do typowo męskiego, Twoja łechtaczka bardzo urośnie, przejdziesz operację usunięcia piersi i operację usunięcia macicy razem z jajnikami i jajowodami, będziesz się użerać w sądzie o uznanie Cię za mężczyznę i wymieniać wszystkie papiery na męskie.
Oprócz tego każdy będzie uważał za stosowne komentować te zmiany, czyli Twoje ciało znajdzie się w centrum uwagi wszystkich. Na przykład pójdziesz do internisty z grypą, a lekarz będzie Cię pytał o blizny na klatce piersiowej.

Osobiście tego NIE polecam, bo nie wyglądasz jak ktoś, kto tego potrzebuje.

Zastanawia mnie, że masz tak głębokie opory przed wejściem głębiej w samą siebie. Większość ludzi się tutaj otwiera i rozpisuje, a Ty ledwo ślizgasz się po powierzchni. Praktycznie nic nie mówisz, więc nic pewnego nie da się na Twój temat powiedzieć - poza tym, że jesteś bardzo zablokowana. Nie tyle masz dysforię płciową i męską tożsamość, co dysocjujesz się od swojej płci fizycznej i wynikającej z tego roli - w tym szczególnie od możliwości uprawiania z kimś seksu.

Bardzo, bardzo, bardzo polecam Ci terapię u dobrego psychologa-seksuologa. My Ci w niczym nie jesteśmy w stanie pomóc: Twój problem siedzi zbyt głęboko, a rozgrzebywanie go na forum może Ci tylko zaszkodzić.

edit:

Cytat:

nienawiść do ciała brzmi dość ts

Nienawiść do ciała ma szereg różnych przyczyn oraz przybiera rozmaite formy. Ponieważ jesteś TS, to kojarzy Ci się z TS. Na forum dla autystyków kojarzyłaby Ci się z autyzmem. A tutaj ma prawdopodobnie jeszcze inną przyczynę, tylko że to nie jest zadanie dla amatorów z forum internetowego tylko dla specjalisty.

[Sven]

[andrzej]

[Takeshi]

Nie aż tak nie chce sie zmieniać na chłopaka nie chce też zmieniać płci w papierach. Chce tylko pozbyć sie kobiecych części ciała. I tak przypominam chłopaka i wiecie co fajnie mi z tym. Koleżanka mamy powiedziała że przypominam chłopca i też sie z tego powodu ucieszyłam.
Trudno jest mi sie przed kimś otworzyć nawet przed samą sobą. Potrzebuje czasu.
Jestem na etapie szukania psychologa ale jak znajde wątpie żebym poszła bo po prostu sie boje. Zapewne tam też będzie mi sie trudno otworzyć. Wiem musze nad tym popracować.

[nunumu]

Cytat:

Przecież to pomaga na zgodność z wizją ciała, a nie na nic innego.

No to powiem ci tak. Ktoś (osoba z pewnym autorytetem) pewnej mojej znajomej tg m/k powiedział, że na pewno wszystkie jej problemy z nienawiścią do ciała znikną, gdy zrobi sobie cycki i utnie sobie penisa. Ciężko pracowała, rodzice się dołożyli, zebrała kilkadziesiąt tysięcy złotych i poleciała do Tajlandii, i zrobiła to.

I co było po 3 miesiącach?

Nic nie pomogło. Było: nienawidzę swoich piersi, mam ich dość, weźcie je ode mnie, nie mogę na nie patrzeć; chcę z powrotem mojego penisa, co teraz zrobię? Panika, płacz, rozpacz.

Czy zmiana płci leczy takie rzeczy jak: dysmorfofobia. zaburzenia osobowości, zaburzenia tożsamości, nerwice, psychozy itd.? Cóż. Po tym co widziałam w środowisku transpłciowym i po tym, czego sama doświadczyłam zmieniając płeć mogę stwierdzić, że na pewno nie. Możecie się ze mną nie zgodzić. Możecie twierdzić, że każdy przypadek konfliktu z własną płcią i nienawiścią do własnego ciała to transseksualizm. Tylko - po co to robić, skoro to może skutkować tylko krzywdą?

@andrzej
Piszesz o sobie, a nie rozmawiasz z młodszą wersja siebie tylko z jakąś, póki co, nieznaną ci dziewczyną z forum o jakiej bardzo mało wiesz - chyba, że to ja czegoś nie wiem, i wiesz więcej niż ja z tego co tu czytam.

Poza tym sam nie przeszedłeś tranzycji tylko piszesz o tym, jak ją sobie wyobrażasz za 12 lat. W ciągu 12 lat może się naprawdę wiele zmienić, twoje podejście też może się zmienić na podstawie doświadczeń. Tak bywa u mnóstwa osób transseksualnych bez względu na ich płeć. U mnie też wiele rzeczy się zmieniło, wiele się nauczyłam, wiele własnych głupot zrozumiałam. Między innymi udało mi się skrzywdzić nieintencjonalnie pewnego geja, który chciał wrócić do bycia chłopakiem po błędnej zmianie płci, też zakładając, że pewnie to m/k. I jest mi bardzo głupio z tego powodu, i wstyd. Czasami lepiej nie rzutować własnych marzeń i cech na innych...

[andrzej]

[nunumu]

Cytat:

ej a jak to jest z tym użeraniem się w sądzie? jedni mówią, że jak jest opinia lekarza prowadzącego to już tylko formalność a inni że trzeba udowadniać w pełnym tego słowa znaczeniu że jest się ts

Ryu o wszystkim naprawdę dokładnie napisał w poradniku. Ze swojej strony mogę go jedynie polecać, bo uważam go za dobry.

Cytat:

nunumu jesteś usatysfakcjonowana ze zmiany płci?

Super usatysfakcjonowana.

[kicur]

Takeshi, tak naprawdę to chyba też nie wiesz, czy dobrze by Ci się żyło funkcjonując w męskiej roli społecznej we wszystkich obszarach życia - od tego, że ludzie w miejscach publicznych by do Ciebie mówili 'proszę pana' na tym, że jakaś kobieta mogłaby Cię poprosić o pomoc w niesieniu jej torby... być może wcale by Ci to wszystko nie odpowiadało, a jak pisze Ryu zmiana płci bez trzeciej operacji to i tak bardzo poważna modyfikacja ciała, po której dla każdego byś wyglądał/a na mężczyznę.

Kompetentny psycholog nie będzie Cię do niczego zmuszał ani pouczał, więc to chyba najlepsze, co możesz w tej sytuacji zrobić.

[andrzej]

Po tych wszystkich naszych wywodach może chociaż Takeshi zacznie mieć jakieś głębsze rozkminy nad tym co czuje.

Nunumu pojechałaś mi, że diagnozuję i porównuję do siebie... Powiem Ci szczerze, że czytanie cudzych farmazonów potrafi spowodować, że człowiek stawia sobie pytania, na które sam by nie wpadł pobudza myślenie i zmusza do analizy własnego życia i samopoczucia od podstaw.

Nie dążę do tego, żeby Takeshi posłuchała nas - laików i zmieniła płeć. Chcę żeby doszła do tego czego nie jest jeszcze świadoma. Ani zachęcanie do zmiany ani zniechęcanie w niczym tu nie pomoże...

[Sven]

[wendigo]

[Wild]

dokaldnie, ja nie spotkałem się z ani jednym w realu, w necie słyszałem o jakichś kilku (hehe jeden na forum) biorąc pod uwagę światowy YT to jest promil

[kicur]

Słyszałem o jednym takim przypadku od swojego psychoterapeuty... ale zdarzyło się to jeszcze w latach 80-tych, więc widać nie jest to problem ograniczony do ostatnich lat.