[silveira]

Wspominałem o tym na poprzednim forum, więc pewnie będziecie kojarzyć sprawę. Chodzi tym razem o tego mojego przyjaciela, który to jakiś czas temu wyznał mi uczucie, a o którym wiem na 100%, że widzi mnie jako faceta i wspiera mnie przez cały czas. Tym razem chodzi o moje własne uczucia. Nie byłem pewny, czy to tylko przyjaźń z mojej strony, czy może coś więcej, jedno co wiedziałem na pewno, to że jest dla mnie bardzo ważny i nigdy nie chcę go stracić. Ale, gdy ostatnio wspomniał o jakiejś osobie, poczułem się... dziwnie. Jakoś tak zrobiło mi się smutno, chyba nawet poczułem się zazdrosny. I jak ja mam to rozumieć?
Jeżeli on wie i w 100% mnie wspiera + traktuje jak faceta, to warto tworzyć z tej przyjaźni coś więcej?

[sza]

Jeżeli jest heteroseksualny to musisz się zastanowić czy wejście w tą relację nie będzie potem konfliktowało z tranzycją. Bo można przez to wtopić się jak wiele homo TS - związać się z osobą hetero i stanąć przed wyborem: życie bez tranzycji albo rozpad związku.

Wiele słyszałam o mk które wiązały się z heteroseksualnymi dziewczynami i potem wiedziały że nie mogą SRS albo nawet zaczynać hormonów, a jeżeli to robiły to zaczynały być kłopoty. Kojarzę też kmów którzy bardzo chcieliby zrobić zmianę, brać hormony, zmienić dane - ale są w szczęśliwych związkach z heteroseksualnymi mężczyznami którzy tego nie zaakceptują. I tak potem osoby transseksualne żyją trochę w zawieszeniu miedzy obiema rolami. Warto to uwzględnić. Warto to wyczuć, zastanowić się, czy po hormonach nadal to ma szanse trwać jako relacja miłosna, a nie przyjaźń.

Ważna jest orientacja bo nad nią nie mamy kontroli i wyboru. Tak więc ktoś może szanować i akceptować kogoś jako dziewczynę lub chłopaka, ale jego instynkt, pociąg seksualny, może działać już na cechy naszej płci biologicznej. I gdy zmieni się wygląd i zapach ciała, ten pociąg może zniknąć.

Poza tym jest też drugi aspekt: na ile jego własna tożsamość jako mężczyzny osadzona jest w heteronormie i patriarchacie. To często bywało przeszkodą w moich własnych relacjach z mężczyznami.

Jeżeli jest heteroseksualny to musisz się zastanowić czy wejście w tą relację nie będzie potem konfliktowało z tranzycją. Bo można przez to wtopić się jak wiele homo TS - związać się z osobą hetero i stanąć przed wyborem: życie bez tranzycji albo rozpad związku.

Wiele słyszałam o mk które wiązały się z heteroseksualnymi dziewczynami i potem wiedziały że nie mogą SRS albo nawet zaczynać hormonów, a jeżeli to robiły to zaczynały być kłopoty. Kojarzę też kmów którzy bardzo chcieliby zrobić zmianę, brać hormony, zmienić dane - ale są w szczęśliwych związkach z heteroseksualnymi mężczyznami którzy tego nie zaakceptują. I tak potem osoby transseksualne żyją trochę w zawieszeniu miedzy obiema rolami. Warto to uwzględnić. Warto to wyczuć, zastanowić się, czy po hormonach nadal to ma szanse trwać jako relacja miłosna, a nie przyjaźń.

Ważna jest orientacja bo nad nią nie mamy kontroli i wyboru. Tak więc ktoś może szanować i akceptować kogoś jako dziewczynę lub chłopaka, ale jego instynkt, pociąg seksualny, może działać już na cechy naszej płci biologicznej. I gdy zmieni się wygląd i zapach ciała, ten pociąg może zniknąć.

Poza tym jest też drugi aspekt: na ile jego własna tożsamość jako mężczyzny osadzona jest w heteronormie i patriarchacie. To często bywało przeszkodą w moich własnych relacjach z mężczyznami.

[Taliesin]

Co by nie powiedzieć...życie mamy pełne możliwości ...

[wytrych]

Jeśli postrzega Cię jako mężczyznę i czujesz, że warto spróbować... ja bym spróbował. Żyje się tylko raz, szkoda przegapić okazję. Po sobie wiem, że ciężko jest być pewnym swoich uczuć - bo nie da się tego tałatajstwa podstawić do wzoru i wyliczyć. Zresztą, ludzie się schodzą, rozchodzą, zmieniają wiążące ich relacje... Niczym raczej nie ryzykujesz, nie?

[sza]

Cytat:

Niczym raczej nie ryzykujesz, nie?

Złamane serce się nie liczy?

Cytat:

Niczym raczej nie ryzykujesz, nie?

Złamane serce się nie liczy?

[silveira]

Chyba nie. Tak jak mówiłem, pewnie będziecie kojarzyć to z mojego wątku z poprzedniego forum, wylewałem tam żale aż miło wspominałem, że on i ja jesteśmy aseksualni, więc to też jakby ułatwienie sprawy, i wobec tego chyba naprawdę nie mam nic do stracenia - może poza tym, że gdy się zaangażuję i się posypie, to i ja się rozsypię. A to by już było trudne do pozbierania ._. no i co z tymi uczuciami, taka zazdrość to chyba nie zdarza się w przyjaźni? :x
W ogóle to dzięki Wam za odpowiedzi :3

[Taliesin]

Boli niestety ... Tak na świeżo, coś o tym wiem...

[sza]

Kilka razy już słyszałam taką historię. "Tak jesteś dla mnie dziewczyną/chłopakiem, kochajmy się". Potem są razem kilka lat i naprawdę się kochają. Związek jest poważny i zaangażowany. I wtedy po długim namyśle ukochana osoba mówi "kochanie, ja chcę ślub i dziecko - a dziecko potrzebuje ojca/matki" i zaczyna się parcie emocjonalne na przekonanie nas do życia w roli płci biologicznej.

Można się wycofać? A jak siła uczucia jest duża?

To właśnie usłyszała moja znajoma po 10 latach swojego związku z kobietą która o ironio była biseksualna i nie miała przez ten czas nic przeciwko jej kobiecej ekspresji...

Dlatego to na ile czyjaś tożsamość jest osadzona w heteronormie i patriarchacie ważne jest, mimo wszystko. Typowy heteroseksualny chłopak nie będzie chciał być gejem, bo choćby w oczach rodziny i przyjaciół go to wyklucza.

@aseksualizm
Teraz to doczytałam. Tak, to jest ułatwienie. Więc wiedząc o tym to zupełnie inna sytuacja.

Kilka razy już słyszałam taką historię. "Tak jesteś dla mnie dziewczyną/chłopakiem, kochajmy się". Potem są razem kilka lat i naprawdę się kochają. Związek jest poważny i zaangażowany. I wtedy po długim namyśle ukochana osoba mówi "kochanie, ja chcę ślub i dziecko - a dziecko potrzebuje ojca/matki" i zaczyna się parcie emocjonalne na przekonanie nas do życia w roli płci biologicznej.

Można się wycofać? A jak siła uczucia jest duża?

To właśnie usłyszała moja znajoma po 10 latach swojego związku z kobietą która o ironio była biseksualna i nie miała przez ten czas nic przeciwko jej kobiecej ekspresji...

Dlatego to na ile czyjaś tożsamość jest osadzona w heteronormie i patriarchacie ważne jest, mimo wszystko. Typowy heteroseksualny chłopak nie będzie chciał być gejem, bo choćby w oczach rodziny i przyjaciół go to wyklucza.

@aseksualizm
Teraz to doczytałam. Tak, to jest ułatwienie. Więc wiedząc o tym to zupełnie inna sytuacja.

[Wednesday]

Uważam, że jeżeli nie jesteś mimo wszystko pewien, to nie próbuj się angażować na siłę. Daj sobie czas. Tylko szkoda by było, gdyby nagle się okazało, że odwzajemniasz jego uczucia, a tu po ptokach (jak to u mnie miało miejsce).
Poza tym wydaje mi się, że taka przyjaźń, w której jedna strona darzy drugą nie do końca odwzajemnionym uczuciem, i tak prędzej czy później nie wytrzyma. Inne oczekiwania, no i ciągły zawód, że miłość nie jest obustronna. W takim wypadku na jedno by wyszło... więc może warto choć spróbować.

[silveira]

A o to bywa trudno. Na innym forum to byłem nagminnie wyzywany od różnych (w publicznym miejscu lepiej nie cytować, bo wstyd), no i nagminnie zwracali się do mnie używając żeńskich rodzajników, bo przecież "bycie transem to jedna wielka ściema" i "nigdy nie będę prawdziwym facetem". I jak tu znaleźć kogoś sensownego w takim społeczeństwie? Takich, którzy rozumieją, jest naprawdę mało. Takich, którzy choć próbują, też niewystarczająco dużo.
Jemu to chyba wisi w ogóle, co rodzina o nim myśli, i tego mu zazdroszczę - sam chyba nie jestem aż taki odważny i wolałbym olać ich całkowicie i uciec. :x wycofać się chyba bym nie umiał - pamiętam z poprzedniego związku, ona mnie robiła w bambuko, a ja nie umiałem uciec, bo kochałem. Taka o patologia mi się przytrafiła. :x Z nim chyba byłoby inaczej, tylko że 1. nie do końca rozumiem swoje uczucia, 2. chyba i tak nie byłbym wystarczająco odważny, by tak wprost mu powiedzieć :<
W ogóle to jest straszne właśnie - niby akceptacja i wszystko ładnie pięknie, a tu nagle partnerowi coś zaczyna nie odpowiadać. bo to, bo tamto... a dla chcącego nic trudnego. I później rani się kogoś, mówiąc "wiesz, ale to jednak nie to...".

[wendigo]

[silveira]

[wendigo]

Um.. ok, to nie był może mega pomocny post ale nie no, bo krótko: warto spróbować żeby nie żałować że się czegoś nie zrobiło, tak uważam ja (choć wprowadzenie tego w czyn u mnie to by była zupełnie inna sprawa XD ).

P.S. - Chyba nie musisz cytować całego posta, zwłaszcza jak chcesz dopisać tylko jedno zdanie a jest to post nad Tobą (bo potem trzeba niepotrzebnie tyle strony przewijać ).

[silveira]

kolejny dowód na to, że jestem specyficzne zwierzę XD no i słusznie uważasz, tylko że mam ten sam problem - co innego powiedzieć, a co innego wprowadzić w czyn a później żale i czarna rozpacz ;_; chociaż nie, ostatnio to nie tym razem nie chciałbym już być sceptyczny, przez ostatnie 20 lat byłem i wystarczy już

[Freja]

Nie oczekuj od swoich i cudzych emocji i instynktów spójnych i racjonalnych reakcji.

Możesz wiedzieć, że ktoś jest tylko przyjacielem, że między wami nic nie może być bo to i tamto, i siamto a mimo to czuć coś do jakieś osoby tak odnośnie pozytywnych emocji jak i zazdrości. Możesz być z kimś, czuć coś do kogoś i nie zamierzać tego zmieniać a pomimo to poczuć coś do kogoś innego.

A potem np. tak kombinować, tłumacząc to przed samym/ą sobą, żeby móc się z taką osobą widywać, pomimo tego, że siebie i innych będziemy przekonywać, że powód takich spotkań jest zupełnie inny, niż po prostu chęć ponownego zobaczenia danej osoby.

Nasze emocje to takie dzikie bestie, które często robią, co chcą wedle sobie tylko wiadomych zasad i nie trzeba ich wszystkich zawsze traktować serio, i nie trzeba za każdą taką emocją podążać. Bo co prawda nad swoimi emocjami bezpośredniej kontroli nie mamy, ale nad swoimi uczynkami już zdecydowanie większą.

[silveira]

Smutne, ale prawdziwe to teraz jestem jeszcze bardziej zagubiony, chyba nie pozostaje mi nic innego jak tylko czekać co z tego wszystkiego wyjdzie.

[Freja]

UCZUCIA - Ewa Nadolna

uczucia są jak sny
jedne się pamięta, inne zapomina
[bo tak jest wygodniej]
uczucia są jak bezkresne pole
ani je uprawiać, ani objąć wzrokiem

[sza]

A może tak? Zapytać suptelnie, czy jest zainteresoawny tobą seksualnie, i spróbowac to wybadać, a jeżeli tak, to w jakiej formie. I potem podjąć decyzję czy się z nim spotykać czy nie. Wtedy sprawa wyjdzie na wierzch.

Czekanie nic ci nie da Silviera, czekając tylko odajesz mu kontrolę i inicjatywę, a tak to możesz go przechytrzyć, i zacząć samemu dawać mu mieszane sygnały, to nadzieje, przyciąganie, to lekkie odpychanie - i sprawdzić w ten sposób na ile mu zależy na bliższej relacji a nie seksie.

A może tak? Zapytać suptelnie, czy jest zainteresoawny tobą seksualnie, i spróbowac to wybadać, a jeżeli tak, to w jakiej formie. I potem podjąć decyzję czy się z nim spotykać czy nie. Wtedy sprawa wyjdzie na wierzch.

Czekanie nic ci nie da Silviera, czekając tylko odajesz mu kontrolę i inicjatywę, a tak to możesz go przechytrzyć, i zacząć samemu dawać mu mieszane sygnały, to nadzieje, przyciąganie, to lekkie odpychanie - i sprawdzić w ten sposób na ile mu zależy na bliższej relacji a nie seksie.

[silveira]

Piękny wiersz. I jakże prawdziwy.
Akurat teraz myślę, że moje pytanie nie miało sensu, właśnie się czegoś dowiedziałem i teraz jestem nieszczęśliwy. Ciężko mi się przyznać do tego przed samym sobą, ale tak właśnie się czuję.
Chyba nikt mnie nigdy nie pokocha i nie będzie chciał, bo jestem taką pomyłką.

[sza]

Cytat:

Chyba nikt mnie nigdy nie pokocha i nie będzie chciał, bo jestem taką pomyłką.

Z takim podejściem to nie podchodź do żadnych związków bo jest duża szansa że będą toksyczne i skończą się wykorzystaniem i toną bólu i rozpaczy.

Tak jak mój znajomy km z niską samooceną wkopał się, po czasie dla swojego ukochanego biegając w kieckach i sexy bieliźnie, specjalnie żeby być dla niego atrakcyjnym i ignorując kompletnie swoją tożsamość. Oczywiście w końcu zerwali ze sobą i tak.

Cytat:

Chyba nikt mnie nigdy nie pokocha i nie będzie chciał, bo jestem taką pomyłką.

Z takim podejściem to nie podchodź do żadnych związków bo jest duża szansa że będą toksyczne i skończą się wykorzystaniem i toną bólu i rozpaczy.

Tak jak mój znajomy km z niską samooceną wkopał się, po czasie dla swojego ukochanego biegając w kieckach i sexy bieliźnie, specjalnie żeby być dla niego atrakcyjnym i ignorując kompletnie swoją tożsamość. Oczywiście w końcu zerwali ze sobą i tak.

[silveira]

Matko, tylko mogę sobie wyobrazić przez co musiał przechodzić sam też byłem w takim toksycznym związku i rzeczywiście to był czas pełen bólu. No ale na logikę, kto by mnie niby chciał? :x
Strasznie nieszczęśliwy jestem teraz, aż mi.wstyd za to :x on sobie będzie szczęśliwy z kimś innym, a ja?...

[Freja]

[silveira]

Mnie jest naprawdę obojętne jaka płeć, byle by była między nami więź. Dzisiaj to jakoś mi trudno, ale każda porada cenna.

[Taliesin]

To nie jest "obojętne jaka płeć". Śpieszę ci powiedzieć, że ogromna potrzeba miłości i bliskości, konfrontuje się później z własnymi potrzebami lub ich brakiem... No i zaczynają się schody...rozstania, ból i płacz...Zapewniam Cię, że przyjdzie dzień, w którym zdziwisz się swoją popularnością... Zmartwisz natomiast, gdy zobaczysz... jak trudno takie związki utrzymać dłużej niż rok...i jak bardzo rujnuje to psyche...

[silveira]

To co mam robić?

[Taliesin]

Poczekaj spokojnie na to, co przyniesie Ci życie...Zaufaj temu, co piszę...

[silveira]

[Wednesday]

Bardzo współczuję. Wykrakałem...

[silveira]

[wytrych]

To strasznie smutne :<
Także masz ode mnie kilogram współczucia.

[silveira]

Dziękuję
Aż dziw, że jeszcze mi nikt nie wytknął, że zachowuję się jak baba :<

[wendigo]

@Freja
Ładny ten wierszyk...

[silveira]

Czemu więcej szans? jakoś to widzę na odwrót :< ale też mnie to zastanawia, co tak nagle kogoś tam kocha, jak wcześniej mówił o mnie :x dobrze prawią, że nadzieja matką głupich. :x Przynajmniej w niektórych przypadkach. Może im nie wyjdzie, no ale jednak przyjacielowi się życzy jak najlepiej
A ciebie to też na poważnie wzięło, jak widzę może to już z czystej fizyczności przechodzi w coś więcej? Czasami granica się zaciera i trudno wyłapać, kiedy jedno przechodzi w drugie, dopiero po czasie sobie uświadamiamy
Byłoby lepiej, gdybym miał tak jak to opisujesz, tak podobnie żyłem przez lata i było dobrze i bezpiecznie, bo ktoś taki nas nie zrani, w przeciwieństwie do żywej osoby.

[Sig]

Mężczyźni są po prostu uczeni by nie wylewać swoich żalów publicznie, stąd pojęcie "jak baba" .

Cóż silveira, mam wrażenie, że ty szukasz kogoś by ktoś był bo masz potrzebę emocjonalnej bliskości i rozwałkę psychiczną. Trudno mi powiedzieć czy byś od razu wiedział, że chcesz z nim być - zwykle osobiście wrzucam ludzi do kategorii "potencjalny przyjaciel" lub "potencjalny crush" przy poznaniu. Wiadomo, nie zawsze wychodzi jak chcę . Zazdrość, to dziwne cudo - zawsze masz poczucie, że kogoś bliskiego w jakiś sposób tracisz a ty widziałeś opcję związku z tym chłopakiem i nagle nie ma.

[silveira]

No o, coś w tym jest tak o to mi trudno powiedzieć, czego właściwie chcę - poza tym, że chciałbym już jakiejś stabilności, stałego związku, założyć rodzinę może... czas leci, a tu co ._. być może zbyt mocno tego chcę (podejrzewam, że wynika to z moich zaburzeń psychicznych), i przez to daję się wmanewrowywać w toksyczne związki :x to jest właśnie to - wcześniej on nic nie mówił o swoich uczuciach, a ja nic nie zauważyłem, i poszedłem do kogoś innego. Teraz on nic nie widzi, a ja durnieję, ale się nie odzywam i życzę mu szczęścia. Paradoks goni paradoks. ._. a tak o pierwszej lepszej osoby "z ulicy" nie chce, bo nie umiałbym nawet tak :x
Jak Ty tych ludzi dzielisz na wstępie tak? u mnie to każdy najpierw albo potencjalny przyjaciel, albo potencjalny nikt, zależy od tego, jakie wrażenie wywrze a jak coś zrobi złego, to momentalnie mi serce stygnie. Na forum stękam, a irl to sprawiam wrażenie jakby mi wszystko latało XD

[Sig]

Nie wiem, mózg mi dzieli xD. Kocham kategoryzować, może stąd?

Oh, znam obsesyjne deluzje bardzo dobrze. Poznaję kogoś fajnego -> montaż z naszego potencjalnego życia przelatuje mi w myślach -> FASCYNACJA -> PIĘKNO -> spadek emocji, wraca logika -> kopanie się, odstawienie osoby bo cóż to za dezorganizacja życia.

Sprawianie wrażenia obojętnego jest powszechną udręką społeczną, potrzeba wam komunikacji jak widać bo kompletnie się mijacie.

[silveira]

Jak widać :< on tam teraz nie ma czasu, sam mi powiedział że zajęty swoją miłością jest :x a mnie jest teraz jakoś tak pusto. :x I nie wiem co robić, zostać i się uśmiechać dla niepoznaki czy uciec, czy co jeszcze? Ale wiesz, że ten brak komunikacji to często wynika z lęku, że zrobi się coś nie tak? Albo ze strachu przed porzuceniem czy czymś tam? :x

[Sig]

Jak mi rąbnie jakiś detal to tez rozstrojenie totalne i [terefere] na maksa. Na siebie i innych.

Brak komunikacji jak wasz brzmi jak zamykanie się w sobie i jak też tak lubisz klarowne i jasne sytuacje jak ja - to lęk przed zmianą.

[silveira]

Wszystko pasuje. Tak już mam, że nie lubię zmian, i lubię, gdy wszystko jest jasno wyłożone, tak że od razu wiem, na czym stoję. Więc ta sytuacja trochę męcząca jest ._.
No i jak masz tak samo z tymi detalami, to przynajmniej rozumiesz, co mam na myśli :x nie ma to jak wszystko perfekcyjnie zaplanować, a potem patrzeć, jak się sypie.
no i przez to, że jestem raczej zamknięty w sobie, to jestem w totalnej kropce teraz. To się wręcz o patologię ociera. :x

[wendigo]

[silveira]

Ale to ma sens, i dobrze mówisz właśnie, tylko że to trochę męczące tak siedzieć z boku i czekać żeby chociaż zajmowanie czymś myśli pomagało ._.
To patrzeć z tej strony, to faktycznie wychodzi, że mam większą szansę (w tei
orii...), ale czy Ty wiesz na pewno, że jest hetero i wyklucza TS?
A to to rozumiem, bo np. nie wierzę w takie rzeczy jak miłość od pierwszego wejrzenis, z tego samego powodu, który Ty podajesz, no ale nigdy nie wiadomo, kiedy kogo co trafi

[wendigo]

[Ryu]

[silveira]

Z tym, że miłość jest ślepa, to coś jest. Przypomniało mi sytuację z moją byłą, tylko ją kochałem ponad życie, no ale nie chcę już tego wspominać. Nie warto rozgrzebywać.

[wendigo]

[Ryu]

[silveira]

Łomatko, zaczyna być groźnie :O

[Freja]

[silveira]

[Ryu]

[Freja]

[silveira]

Matko

Co ja mam zrobić? Chyba przydałoby się jakoś ogarnąć

[wendigo]

[Ryu]

Miłej lektury Redakcja Bravo Trans! też bardzo poleca tę książkę.

[silveira]

Dzisiaj to czuję się beznadziejnie :x jestem tak bezwartościowy, że nie zasługuję na jakąkolwiek miłość. A tak bardzo chciałbym, żeby ktoś mnie kochał

[Freja]

To tak jakoś nie działa.

Ludzie przeważnie kochają nas wtedy, kiedy czujemy się zarąbiście, a nie chcą kochać wtedy, kiedy gorąco szukamy czyjejś miłości, żeby się zarąbiście poczuć.

Ale też takie dobre samopoczucie zbudowane jedynie na biochemii zadurzenia niewiele się różni od zaćpanego samopoczucia i posiada podobną trwałość.

[silveira]

No właśnie, o to mi też chodziło ._. nie chcę zbaczać z tematu pytania, ale moje ostatnie dobre samopoczucie trwało tylko dzięki lekom na depresję, więc chyba poniekąd było iluzją. :x Niemniej jednak wtedy miałem poczucie, że nawet znalezienie miłości to nie problem - bo, jak to mówią, "każda potwora znajdzie swego amatora" a teraz mam wrażenie, że szczęście nie każdemu jest pisane. Również to w miłości.

[Freja]

[sza]

Freja, a ja myślę inaczej. Poza tym to brzmi protekcjonalnie, tak czy siak. Taka pop-psychologia kŧóra żadnego cierpienia nie koi.

Niektórzy nie mają szczęścia w miłości i zrozumiałe że są z tego powodu nieszczęśliwi... Mi też nie jest z tym dobrze. Silviera mam wrazenie że dobrze cię rozumiem.

Freja, a ja myślę inaczej. Poza tym to brzmi protekcjonalnie, tak czy siak. Taka pop-psychologia kŧóra żadnego cierpienia nie koi.

Niektórzy nie mają szczęścia w miłości i zrozumiałe że są z tego powodu nieszczęśliwi... Mi też nie jest z tym dobrze. Silviera mam wrazenie że dobrze cię rozumiem.

[silveira]

Masz rację. I dlatego wiem, że mój okropny nastrój w końcu minie, no ale w tej chwili to wszystko wydaje mi się jakieś nie takie :x ale akurat ten przykład z głodem to w moim przypadku nietrafiony trochę
Szukać na siłę nie chcę, ale może kiedyś znajdzie się ktoś, kto pokocha prawdziwego mnie - nie ktoś, kto mnie chce, bo jestem potencjalnie atrakcyjny. To nie tędy droga.

[sza]

Cytat:

Szukać na siłę nie chcę, ale może kiedyś znajdzie się ktoś, kto pokocha prawdziwego mnie - nie ktoś, kto mnie chce, bo jestem potencjalnie atrakcyjny.

To masz lepiej niż ja... Mnie brakuje kogoś kogo ja mogłabym kochać i być szczęśliwa z tą miłością. A bez własnej atrakcyjności się nie da.

Gorsze niż samotność jest tylko to gdy ktoś cię kocha a ty nie umiesz tego odzajemnić.

Cytat:

Szukać na siłę nie chcę, ale może kiedyś znajdzie się ktoś, kto pokocha prawdziwego mnie - nie ktoś, kto mnie chce, bo jestem potencjalnie atrakcyjny.

To masz lepiej niż ja... Mnie brakuje kogoś kogo ja mogłabym kochać i być szczęśliwa z tą miłością. A bez własnej atrakcyjności się nie da.

Gorsze niż samotność jest tylko to gdy ktoś cię kocha a ty nie umiesz tego odzajemnić.

[silveira]

[sza]

dlatego dążę do tego żeby moje ciało jak najbardziej wyrażało to kim się czuję naprawdę - wtedy ktoś patrząc na ciało będzie w większym stopniu odbierał to, co ja czuję i myślę o samej sobie

dlatego dążę do tego żeby moje ciało jak najbardziej wyrażało to kim się czuję naprawdę - wtedy ktoś patrząc na ciało będzie w większym stopniu odbierał to, co ja czuję i myślę o samej sobie

[Freja]

[silveira]

[silveira]

[Wednesday]

Ja tam w pełni rozumiem, bo też mam takie fazy.

[sza]

Cytat:

Bo lubię androgynię, ale czuję się facetem.

Też lubię. Kiedyś stworzyłam nawet taką postać w RPG która była antropomorficzna, ale nie rozumiała pojęcia płci.

Ale sama czuję się raczej kobieca więc androgynia jest tylko odskocznią dla urozmaicenia ekspresji a nie jej podstawą.

Chociaż może gdybym urodziła się kobietą byłabym lepiej przystosowana do tej roli? Dobrze czuję się w środowisku kobiet które mają dystans do norm płci.

Cytat:

Zawsze uważałem siebie za brzydkiego, a tu nagle okazuje się, że ludzie widzą we mnie ładną dziewczynę - właśnie, dziewczynę.

Ja się uważałam za brzydką, a jak na ironię w momencie gdy podjęłam decyzję żeby dążyć do bycia kobietą osiągnęłam najfajniejszy wygląd jako chłopak w moim życiu. Ale co mi po wyglądaniu jak ładny, androgyniczny chłopak, skoro gdy dam sobie pełną swobodę bycia sobą wychodzi mi bardziej kobieta?

A teraz nadal się uważam za brzydką, wiele jest pięknych kobiet na świecie które się o to nawet specjalnie nie starają - a mi co zostaje, dążenie do przeciętności po sporych wysiłkach... Osobowość też nijaka, a ludzi fascynujących na świecie aż zbyt wiele.

Cytat:

Bo lubię androgynię, ale czuję się facetem.

Też lubię. Kiedyś stworzyłam nawet taką postać w RPG która była antropomorficzna, ale nie rozumiała pojęcia płci.

Ale sama czuję się raczej kobieca więc androgynia jest tylko odskocznią dla urozmaicenia ekspresji a nie jej podstawą.

Chociaż może gdybym urodziła się kobietą byłabym lepiej przystosowana do tej roli? Dobrze czuję się w środowisku kobiet które mają dystans do norm płci.

Cytat:

Zawsze uważałem siebie za brzydkiego, a tu nagle okazuje się, że ludzie widzą we mnie ładną dziewczynę - właśnie, dziewczynę.

Ja się uważałam za brzydką, a jak na ironię w momencie gdy podjęłam decyzję żeby dążyć do bycia kobietą osiągnęłam najfajniejszy wygląd jako chłopak w moim życiu. Ale co mi po wyglądaniu jak ładny, androgyniczny chłopak, skoro gdy dam sobie pełną swobodę bycia sobą wychodzi mi bardziej kobieta?

A teraz nadal się uważam za brzydką, wiele jest pięknych kobiet na świecie które się o to nawet specjalnie nie starają - a mi co zostaje, dążenie do przeciętności po sporych wysiłkach... Osobowość też nijaka, a ludzi fascynujących na świecie aż zbyt wiele.

[Pandorzaste]

Dobra, chciałom pocieszyć, wyszło na to, że nieco zmartwię was. Zwalcie na starość. Człowiek wtedy już przestaje dostrzegać poważne dramaty egzystencjonalne - czy jakoś tak.

Tak czy siak - miłość jest fajna. Związek jest fajny. Nie ukrywam. Nie mam zamiaru. Mieć w kimś przyjaciela i wsparcie w każdej sytuacji, to jest spore ułatwienie. Ale to NIE JEST magiczna różdżka. Niestety. Miłość i szczęśliwy związek NIE leczą niskiej samooceny. Miłość i szczęśliwy związek NIE leczą z depresji. Miłość i szczęśliwy związek NIE powodują, że wątpliwości znikają. Miłość i szczęśliwy związek MOGĄ wspomóc leczenie, ale go nie zastąpią. Nigdy.

Więc jeżeli przypadkiem się już trafi na tę miłość, to niestety, niewiele się zmieni. Wybaczcie zawód, ale coś tam wiem, żyjąc w szczęśliwym związku od 10 lat. Mieliśmy przerwę, rozeszliśmy się, a raczej mój partner odszedł ode mnie na początku. Och, jakaż to była rozpacz i załamanie - zupełnie jak wtedy, gdy rzuciła mnie pierwsza miłość (wymuszona de facto, bo to on się zakochał, a ja... cóż, z czasem). Ale nie zrobiłom nic głupiego, nadal byliśmy przyjaciółmi, i gdy nas oboje spotkały nieszczęścia - mnie dość spore, bo próba gwałtu - to się zeszliśmy i tak już zostało. Mój partner jest moim najbliższym przyjacielem. Miłością. Ale nie jest różdżką, która mnie "naprawiła". Nadal potrzeba mi leczenia.

[silveira]

Mnie nie zmartwisz, może i młody jeszcze jestem, ale życie już mnie zdążyło tego nauczyć a także tego, że na początku ideał, z czasem może stać się najgorszym człowiekiem ever. Więc szczęśliwa miłość to prawdziwe bogactwo - przynajmniej wiemy, że komuś na nas zależy i jest dla kogo się leczyć.

[sza]

Mnie zależy bardziej na tym żeby kogoś kochać i z tym kimś być, on nie musi mnie kochać, byle tylko pozwolić kochać siebie i nie czuć sięze mną szczęśliwy. Więc zmieni się przynajmniej to. Niskiej samooceny to nie wyleczy, ale nie miało leczyć, jak mogłoby wyleczyć.

Natomiast jeżeli pustki w życiu miłość nie może zapełnić to chyba nic nie zapełni. W takim razie sens przebywania w tym świecie staje się rozczarowująco trywialny.

Mnie zależy bardziej na tym żeby kogoś kochać i z tym kimś być, on nie musi mnie kochać, byle tylko pozwolić kochać siebie i nie czuć sięze mną szczęśliwy. Więc zmieni się przynajmniej to. Niskiej samooceny to nie wyleczy, ale nie miało leczyć, jak mogłoby wyleczyć.

Natomiast jeżeli pustki w życiu miłość nie może zapełnić to chyba nic nie zapełni. W takim razie sens przebywania w tym świecie staje się rozczarowująco trywialny.

[Pandorzaste]

Silveira - nie. Nigdy się nie wyleczysz, jeżeli będziesz się leczyć "dla kogoś". To tak nie działa. Leczyć się trzeba dla siebie i tylko dla siebie. Z motywacją "chcę to zrobić dla X" tak poza tym, to psycholog raczej człowiekowi zwróci uwagę na to, że nie tędy droga. Bo niestety - nie tędy droga.

[silveira]

[Pandorzaste]

Pustkę w życiu musisz zapełnić sam. Sam. Tak jak leczyć się trzeba dla siebie.

[silveira]

[sza]

Cytat:

Pustkę w życiu musisz zapełnić sam. Sam.

Po sobie mogę powiedzieć że przynajmniej alkohol i objadanie się nie zapełnia, mimo że chwilowo może wydawać się inaczej.

Silveira, dopóki ktoś ci nie zdiagnozował bordera to go sobie nie wmawiaj. Znam pewną osobę która ma to zaburzenie i to jest jedna z niewielu które u siebie go nigdy nie podejrzewały.

Cytat:

Tylko kto by ze mną wytrzymał, mam cyklofrenię, nerwicę natręctw

E, nie tak dużo. Moja przyjaciółka, dziewczyna innej przyjaciółki też ma, i dobrze im razem z tego co widzę. Sama też byłam w związkach z osobami z zaburzeniami osobowości, problemami ze zdrowiem itd. - to nie przeszkadza, bo liczy się to czym możesz kogoś zafascynować a nie problemy.

Cytat:

Pustkę w życiu musisz zapełnić sam. Sam.

Po sobie mogę powiedzieć że przynajmniej alkohol i objadanie się nie zapełnia, mimo że chwilowo może wydawać się inaczej.

Silveira, dopóki ktoś ci nie zdiagnozował bordera to go sobie nie wmawiaj. Znam pewną osobę która ma to zaburzenie i to jest jedna z niewielu które u siebie go nigdy nie podejrzewały.

Cytat:

Tylko kto by ze mną wytrzymał, mam cyklofrenię, nerwicę natręctw

E, nie tak dużo. Moja przyjaciółka, dziewczyna innej przyjaciółki też ma, i dobrze im razem z tego co widzę. Sama też byłam w związkach z osobami z zaburzeniami osobowości, problemami ze zdrowiem itd. - to nie przeszkadza, bo liczy się to czym możesz kogoś zafascynować a nie problemy.

[Pandorzaste]

Spoko, moje wszystkie złole też rujnują. Myślisz, że partnera nie rujnuje psychicznie, jak jego połówka próbuje wyskoczyć z balkonu z 9 piętra? Rujnuje, niestety.

Ale mam nadzieję, że doczekam się unormowania sytuacji prawnej i leczenia w końcu .

[Ryu]

silveira, jako zdiagnozowany border z porządnym bipolarem i lekkim OCD powiem: przestań robić z siebie drama queen, ogarnij się i uwierz, że Ciebie też ktoś zechce. O ile przestaniesz jęczeć.

[Pandorzaste]

Yup, podpisuję się pod Ryu :3.

Uszy do góry :3!

[silveira]

Jak już zechce bo zechce, to będzie dobrze. Nie mam zbyt dobrych doświadczeń bo ktoś mnie bardzo zgnoił (a tak mnie niby kochała, jasne... jedzie czołg?). Ale dzięki. :3
W tym momencie i tak mało mnie to. Za tydzień mam wizytę u psychiatry i powiem mu, że leki przestały działać, niech robi co chce. Przynajmniej halucynacji na razie nie mam.
Przepraszam za zbaczanie z tematu.

[silveira]

W ogóle to muszę, bo tak od wczoraj zastanawiam się intensywnie nad sytuacją, na którą jeden z Was zwrócił mi zresztą uwagę jakiś czas temu: odnośnie tego mojego przyjaciela. Jeszcze nie tak dawno temu przecież mówił, że mnie kocha, że chciałby, abym był bliżej by mógł mnie trzymać w ramionach (do tej pory mi to w głowie siedzi... :x), a tu nagle nie ma dla mnie czasu, bo zajęty jest swoją nową miłością. I o co tu niby chodzi? Coś tu śmierdzi jednak :x

[Freja]

[silveira]

[Ryu]

[silveira]

No wiem, o co Ci chodzi tylko że dziwi mnie, że to wyszło tak nagle. Może i miał poczucie, że ja go odtrącam, ale ja tak nie chciałem

[lucychix]

Ja mam swietnego chlopaka. Naprawde potrafimy fajnie spedzac czas, sex jest fenomenalny ale... ja jestem osoba wyksztalcona a on w zasadzie nie, aczkolwiek ma dobra prace itd. Jednakze, mam czasami trudnosc w znalezieniu wsplnych tematow do rozmow. I to mnie wlasnie irytuje, bo sex nawet najlepszy nigdy nie bedzie doskonalym spoiwem.

[silveira]

Prawda. Seks jest tylko dodatkiem do całości, albo może raczej ukoronowaniem. Jakieś podstawy też muszą być.

A ten mój przyjaciel odezwał się dzisiaj. Rozmawiamy, jest tak fajnie jak było kiedyś, a ani słowem nie wspomniał o tej swojej miłości. Ani słowem. Ja się już gubię ._.

[wytrych]

Ty, a może on chce wzbudzić u Ciebie jakąś zazdrość, czy coś? Że niby trudny do zdobycia i w ten sposób zmusza Cię do działania? Ta teoria jest głupia, ale jakiś ułamek procenta jest.

[wendigo]

Albo się ogarnął i nie chce tracić przyjaźni ale też nie chce opowiadać przyjacielowi o miłości... jest trochę możliwości.

[silveira]

No to dalej nie wiem ;_; możliwości jest mnóstwo i nie wiem co teraz właśnie od popołudnia i tak mi nie odpisuje, więc kto go tam wie :O z tym że powiedział mi dziś, że staję się przystojnym facetem. :x

[lucychix]

Napiesze cos na otuche. Dzieki temu kim jestem to poznalam naprwde niesmowitych ludzi, zalapalam przyzwoita prace no szykuje sie interview zycia jak dobrze pojdzie. Jako zwykla kobieta nie mialabym szans. Uwazam ze warto inwestowac w zwiazki, ktore moga skutkowac jakimis korzysciami (nie tylko sex, tzw. milosc i zabawa). A slabosc czyli bycie TG mozna zamienic w skuteczna bron.

[silveira]

Gdybym tak naumiał się, jak to zrobić, to bym korzystał ile wlezie

Chyba jednak nie umiem się tak o znowu zakochać :<

[eMily_Mae]

[silveira]

Witaj w klubie Forever Alone więc </3 ale tak na serio, Tyś jest fajny człowiek. :3

Teraz to mam trochę inny problem: jakiś czas temu kogoś zapoznałem, on też jest transchłopakiem i czuję, że znalazłem w nim przyjaciela, ale coś tak czuję, że chyba się nim zauroczyłem i boję się, co będzie dalej. :<
A i tak do tematu: tamten mój przyjaciel to się nie odzywa od dobrych dwóch miesięcy (o ile dobrze liczę, bo brak mi poczucia czasu ;_;), na wiadomości też nie odpisuje. Boję się zgadywać co się stało :x

[eMily_Mae]

[silveira]

Czemu tylko platoniczna? tak mnie zastanawia czy to coś podobnego jak u mnie, tzn. on mnie lubi i to widać, zawsze się cieszy gdy mnie widzi itd., ale tak się boję, że się zakocham, a on nie i znowu będę cierpieć :<
A [terefere] z tym narzeczonym, oświadczył się i zniknął? co za obrzydliwy człowiek :x jak tak można kogoś zostawić? :x


A tam, póki co nie wyglądasz na człowieka z okropnym charakterem

[silveira]

No i znowu przyszedłem tu wylewać żale bo nie umiem jakoś tak poskładać do kupy swoich uczuć, czemu ja czasami jestem takim życiowym debilem no ._.

[eMily_Mae]

[Taliesin]

[silveira]

Weź daj spokój, bycie z kimś, kto publicznie piętnował moje problemy psychiczne, obrabiał mi [terefere] za plecami, nigdy nie traktował poważnie i seksił się ze swoim byłym, jednocześnie wciskając mi kity o swoim "aseksualizmie" nie było tego warte ;_; serio, lepiej być samemu niż z kimś, kto traktuje Cię jak śmiecia, to bardzo obniża samoocenę