[Mothy]

Jeśli to nieodpowiedni dział to przepraszam.

Jestem w środę umówiony na wizytę u psychologa i jako, że to by było pierwsze nasze spotkanie to chyba wypadałoby od razu sprostować, że chciałbym, żeby ów doktor stosował w rozmowie ze mną form męskich. W końcu potem będzie tylko gorzej, prawda? Problem pojawia się taki, że nie jestem trans mężczyzną, a wyłącznie agender(em?).

Czy myślicie, że psycholog by coś takiego zrozumiał? Czy uznałby, że jednak mam coś *ekhem* nasrane we łbie? Ogółem boję się też, że ewentualnie podczas takiego pseudo coming outu okazałoby się, że psycholog jest transfobem, czy coś w tym rodzaju.

Może to co teraz tutaj piszę jest irracjonalne, ale sam nie wiem. Stresuję się trochę całą tą sytuacją, tym bardziej, że na żywo zrobiłem tylko coming out odnośnie mojej orientacji.

Moje pytanie jest następujące - co byście poradzili? Tzn. czy mam powiedzieć od razu, na pierwszej wizycie, a jeśli tak, to w jaki sposób?

[ElżbietaFromage]

Psycholog jest zwykłym człowiekiem, mającym swoje subiektywne zapatrywania na różne kwestie - od czego w najmniejszym stopniu nie jest wolny. Zrozumie to, co będzie chciał zrozumieć z tego, co ty powiesz i w jaki sposób powiesz.

Jeśli uzna, że masz nasrane we łbie, to będzie oznaczało tylko tyle, że on sam tak uważa - nie będzie to jednak wiedza ani obiektywna, ani z dużą dozą pewności intersubiektywna.
Jeżeli jednak przestrzega etyki zawodowej, nie powinien dać Tobie tego do zrozumienia. Jeżeli tak zrobi, zwyczajnie wstań, powiedz "żegnam" i wyjdź - oczywiście nie płać za wizytę (jesteś klientem, a nie pacjentem dla psychologa - a jako klient masz trochę inne prawa )

A w jaki sposób zacząć rozmawiać - a jak chciałbyś z nim rozmawiać?

[Lagertha]

Jak idę do psychologa to zawsze mówię o sobie. Bo wychodzę z prostego założenia, że jeżeli miałby się okazać transfobem, to chcę to wiedzieć możliwe szybko. Bo w końcu ma to być, lekarz, któremu muszę umieć zaufać.

Co do mówienia "kim jestem", mówię to w kilku słowach. Bez wdawania się w szczegóły.

W przypadku AG.. Cóż, nie wiem z czym możesz się spotkać, akurat w tym zagadnieniu nie mam doświadczenia. Ale niezależnie od wszystkiego, lekarz powinienen podchodzić do Ciebie z szacunkiem.

Jak idę do psychologa to zawsze mówię o sobie. Bo wychodzę z prostego założenia, że jeżeli miałby się okazać transfobem, to chcę to wiedzieć możliwe szybko. Bo w końcu ma to być, lekarz, któremu muszę umieć zaufać.

Co do mówienia "kim jestem", mówię to w kilku słowach. Bez wdawania się w szczegóły.

W przypadku AG.. Cóż, nie wiem z czym możesz się spotkać, akurat w tym zagadnieniu nie mam doświadczenia. Ale niezależnie od wszystkiego, lekarz powinienen podchodzić do Ciebie z szacunkiem.

[Ryu]

Wrona mądrze gada.

Możesz ewentualnie wtajemniczyć go stopniowo, to znaczy najpierw powiedzieć, że jesteś osobą transpłciową, używasz form męskich i tego samego od niego oczekujesz, a dopiero z czasem doprecyzować, jakim rodzajem osoby transpłciowej jesteś.

Kieruj się własnym wyczuciem chwili oraz siebie w tej sytuacji i koniecznie pamiętaj, że jesteś w tej relacji klientem i możesz zrezygnować z usługi, jeśli nie spełnia Twoich oczekiwań.

[Mothy]

[ElżbietaFromage]

[inka]

nie wiem jak to wygląda w Polsce, aczkolwiek wiem na tyle że jest bardzo niewiele naukowców ze świeżymi informacjami. Psycholog ma na zapleczu, a raczej powinien się jedynie posługiwać, systemem który bardziej wygląda jak program komputerowy niż jakakolwiek opinia. Pacjent opowiadając o sobie ujawnia podświadomie pewne wyzwalacze które to powoli zaczynają komunikować stan jej/go podświadomej tożsamości.