[nadiah]

Witam, piszę ponieważ chciałbym się dowiedzieć jak żyć? Nie jestem w swoim ciele. Chce być kobietą a nikt mnie nie rozumie. W domu jestem skreślony. Dlaczego tak jest? Już od dawna myślę o zmianie płci ale nie wiem skąd wziąć pieniądze. Dlaczego to jest takie drogie? Jak mam na to zarobić jak pracuję za najniższą krajową. Czy ktoś mi może pomóc?
Proszę napiszcie mi skąd pozyskać środki. Ewentualnie jeżeli ktoś zechciałby mi pomóc osobiście proszę o kontakt drogą meilową: nadiahood@wp.pl.
Bardzo proszę o pomoc. Ile jeszcze mam żyć w nie swoim ciele?

[wendigo]

Czytaj. Czytaj to forum i Niebieskie (na www.transseksualizm.pl), wszędzie pojawiają się podpowiedzi jak żyć, skąd wziąć pieniądze itp...

[Lagertha]

[Jeżynka]

Leczenie można jeszcze wycisnąć z najniższej krajowej, ale operacji już nie bardzo.

[Sig]

Po pierwsze bardziej musisz chyba zaakceptować kim jesteś, potem planować jak zrealizować siebie - tabelki i rozliczenia przyjdą po panice a pomimo twojego myślenia od zawsze - brzmi jak panika. Nikt nie musi zrozumieć ciebie - wpierw zrozum siebie.

Dlaczego Polska jest droga ... ha ... nie wiem. Wyjechałem xD.

[Jeżynka]

Hormonalna i papierkowa strona tranzycji w Polsce nie jest droga, dużo da się (jeszcze) na NFZ.
Operacyjna to inny temat - mnie realistycznie będzie stać w najbliższym czasie najwyżej na orchidektomię.
Co do ciuchowej - nie mam pojęcia, mało się znam

[Lagertha]

Do ciuchowej to najlepiej obserwować. Spróbować się dowiedzieć co będzie pasować a co nie. Do tego sama zmiana garderoby nie musi być błyskawiczna. Najlepiej też zacząć od elementów podstawowych, prostych bez wymyślnych cudów i kreacji. Na to czas przyjdzie później.

Do ciuchowej to najlepiej obserwować. Spróbować się dowiedzieć co będzie pasować a co nie. Do tego sama zmiana garderoby nie musi być błyskawiczna. Najlepiej też zacząć od elementów podstawowych, prostych bez wymyślnych cudów i kreacji. Na to czas przyjdzie później.

[Jeżynka]

W ogóle pomijając fakt, że twórca tematu jest najprawdopodobniej trollem

[Sig]

[nadiah]

Ciężko mi porzucić moją przyjaciółkę i wyjechac. Dodatkowo mimo tego, że w domu mnie nie rozumieją to za bardzo bym tęskniła za mamą, którą jednak bardzo kocham. Mimo wszystko.
Boje sie tez wyjechać bo nie mam do kogo. Nie mam pieniedzy na start za granicą.
Boje sie tego że wszystko co do tej pory odłożyłam na operację przepadnie na wyjazd.

[Nadiyah]

[Nadiyah]

[Lagertha]

[Nadiyah]

[wendigo]

Tylko uważać. Bo na takich forach dla Polaków w danym kraju bywa gorzej niż na forach dla TS tzn/ też Cię zjadą jak zadasz niewłaściwe pytanie

[Nadiyah]

Ale jednak przyznasz, że odpisywanie 'n-ty' raz na to samo pytanie trochę meczy innych użytkowników + śmieci forum?

[wendigo]

Ależ oczywiście, co do tego jestem bardzo za
Tylko że np. na forum dla Polaków w Niemczech jak zapytasz o jakiś zasiłek, chorobowe, socjal itp., to cię zmieszają z błotem od góry do dołu, że jak śmiesz w ogóle myśleć o tym - masz pracować i już Odwrotnie niż na forach miejscowych (po prostu niemieckich), tam ci ludzie powiedzą jak potrafią jak masz zdobyć to co chcesz Więc najlepiej to i tak znać język i zadawać się z miejscowymi.

[Nadiyah]

No niestety - Polak Polakowi wilkiem.
Choć czasem zdarzają się wyjątki i nauczyłam się nie skreślać od razu Polaka na obczyźnie jak kogoś poznam

[Lagertha]

Ja tam się z daleka trzymam od Polonii i należących do niej polaków. Głównie dlatego, że to środowiska mocno PiS'owo kościelne. Niestety..
Polaków których znam - poznałam w inny sposób.

Dlatego pisałam, że podstawą jest znajomość języka. Co do pytań i odpowiedzi. Najprościej jest wziąć "google" i zadać pytanie które chciałoby się zadać na ewentualnym forum. Może być po polsku - wówczas wyniki prawdopodobnie wskażą jakieś wątki z forum polonijnego. Ale lepiej w języku urzędowym danego kraju. Można tak trafić na fora i treści które nas interesują. Ważnym źródłem informacji mogą też być strony administracyjne danego państwa. Albo miasta które leży w naszym zainteresowaniu i tam będzie wszystko wytłumaczone. Ewentualnie można się skontaktować osobiście i dopytać się.

Podam przykład. Załóżmy, że osoba interesuje się zasiłkami socjalnymi. Nie będę wnikać dlaczego, to jej sprawa - powody są różne. Więc zamiast narażać się na pożarcie żywcem na jakiś forach lepiej w przypadku np. niemieckojęzycznego kraju wpisać w "google": Sozialdienste [miasto, które nas interesuje]. I już mamy najprawdopodobniej interesujące nas informacje. Więc jak widać na załączonym przykładzie - nie jest to nic trudnego.

Warto się też zainteresować tym jakie są organizacje wspierające osoby transpłciowe (w Szwajcarii jest to TGNS ) i jaką politykę wobec tych osób prowadzi docelowe państwo. Ja tego nie zrobiłam i potem uczyłam się wszystkiego na miejscu. A jakbym miała możliwość się przygotować przed wyjazdem, to pewnie wiele rzeczy potoczyłoby się inaczej. W tym sprawa z wojskiem.. Ale to inny temat.

Ja tam się z daleka trzymam od Polonii i należących do niej polaków. Głównie dlatego, że to środowiska mocno PiS'owo kościelne. Niestety..
Polaków których znam - poznałam w inny sposób.

Dlatego pisałam, że podstawą jest znajomość języka. Co do pytań i odpowiedzi. Najprościej jest wziąć "google" i zadać pytanie które chciałoby się zadać na ewentualnym forum. Może być po polsku - wówczas wyniki prawdopodobnie wskażą jakieś wątki z forum polonijnego. Ale lepiej w języku urzędowym danego kraju. Można tak trafić na fora i treści które nas interesują. Ważnym źródłem informacji mogą też być strony administracyjne danego państwa. Albo miasta które leży w naszym zainteresowaniu i tam będzie wszystko wytłumaczone. Ewentualnie można się skontaktować osobiście i dopytać się.

Podam przykład. Załóżmy, że osoba interesuje się zasiłkami socjalnymi. Nie będę wnikać dlaczego, to jej sprawa - powody są różne. Więc zamiast narażać się na pożarcie żywcem na jakiś forach lepiej w przypadku np. niemieckojęzycznego kraju wpisać w "google": Sozialdienste [miasto, które nas interesuje]. I już mamy najprawdopodobniej interesujące nas informacje. Więc jak widać na załączonym przykładzie - nie jest to nic trudnego.

Warto się też zainteresować tym jakie są organizacje wspierające osoby transpłciowe (w Szwajcarii jest to TGNS ) i jaką politykę wobec tych osób prowadzi docelowe państwo. Ja tego nie zrobiłam i potem uczyłam się wszystkiego na miejscu. A jakbym miała możliwość się przygotować przed wyjazdem, to pewnie wiele rzeczy potoczyłoby się inaczej. W tym sprawa z wojskiem.. Ale to inny temat.

[nadiah]

Przepraszam, że tak bezpośrednio, ale może jesteście w stanie mi pomóc?
Może zorganizujemy zbiórkę pieniędzy. Nawet niewielkie kwoty byłyby dla mnie ogromną pomocą.
Nie dość, że łatwiej i szybciej zrobiłabym ze sobą co chce, to jeszcze miałabym wasze wsparcie.
W ogóle nie mówiłam, co chciałabym robić po przemianie zewnętrznej. Chciałabym dużo zarobić, żeby móc pomagać właśnie takim osobom jak ja, bo sama wiem najlepiej przez co przechodzę. Teraz w tym ciele nawet nie chce się pokazywać ludziom na ulicy.
Przemyślcie to i napiszcie co o tym sądzicie. Może udało by mi się zebrać na operację?
Wszystko oczywiście zależy od Was. Ja jedynie mogę prosić o pomoc.

[Wild]

[DeadSally]

Ale zauważ, Defiant... że jest tu osoba która "nie zbiednieje od 100 dla księdza". Może nie zbiedniałaby od stówy dla nadiah? Chyba że woli dać księdzu, no ok...

Ale zauważ, Defiant... że jest tu osoba która "nie zbiednieje od 100 dla księdza". Może nie zbiedniałaby od stówy dla nadiah? Chyba że woli dać księdzu, no ok...

[Wild]

[nadiah]

Wiadomo, że chciałabym zebrać jak najszybciej większą ilość gotówki, ale nawet nie przypuszczałam, że po 100 zł.
Każdy po prostu dałby tyle ile ma, ile chce. Nie musi być aż tak dużo.

[lexel]

Zdajesz sobie sprawę z tego że większość tutaj nie ma pieniędzy na terapię i ledwo sobie radzi? Tylko nie wszyscy żebrzą. Ciekawe dlaczego?

[Ryu]

Wasze reakcje nie są pomocne. Stop.

Dziewczyna jest zdesperowana i przybita, zadała pytanie, nie musicie jej z tego powodu gnębić ani uświadamiać. Lepiej skupcie się na poszukaniu rozwiązań albo tego, jak obejść przeszkody, które widzi. Dodajcie otuchy albo coś. No przecież umiecie.

[michagros]

Zrób sobie nadiah plan oszczędzania na rok 2016.
Myślisz, że przy najniższej krajowej nie da się oszczędzać? Owszem da.
Ja, wynajmując pokój, i płacąc za podstawowe produkty spożywcze, byłam jeszcze w stanie zapłacić za czesne na studia + podstawowe leki. Najniższa krajowa w 2015 r. to było 1750 zł brutto.
Przykład moich wydatków na 1 m-ąc:
pokój - 350 zł
jedzenie - 200 zł
studia - 450 zł
leki - 200 zł
oszczędności - 100 zł
Małymi kroczkami uzbierasz pewną kwotę.
Rób badania i korzystaj z lekarzy na NFZ - da się.
Naucz się angielskiego i zrób jakiś bezpłatny kierunek w szkole policealnej - nic to nie będzie kosztować a podniesiesz swoje kwalifikacje i być może znajdziesz lepszą pracę.
Ja też bym chciała, żeby ktoś opłacił mi operację, ale to nigdy nie będzie możliwe, dla ciebie też. Musisz sama na wszystko zapracować.
Innej rady nie dam.

Zrób sobie nadiah plan oszczędzania na rok 2016.
Myślisz, że przy najniższej krajowej nie da się oszczędzać? Owszem da.
Ja, wynajmując pokój, i płacąc za podstawowe produkty spożywcze, byłam jeszcze w stanie zapłacić za czesne na studia + podstawowe leki. Najniższa krajowa w 2015 r. to było 1750 zł brutto.
Przykład moich wydatków na 1 m-ąc:
pokój - 350 zł
jedzenie - 200 zł
studia - 450 zł
leki - 200 zł
oszczędności - 100 zł
Małymi kroczkami uzbierasz pewną kwotę.
Rób badania i korzystaj z lekarzy na NFZ - da się.
Naucz się angielskiego i zrób jakiś bezpłatny kierunek w szkole policealnej - nic to nie będzie kosztować a podniesiesz swoje kwalifikacje i być może znajdziesz lepszą pracę.
Ja też bym chciała, żeby ktoś opłacił mi operację, ale to nigdy nie będzie możliwe, dla ciebie też. Musisz sama na wszystko zapracować.
Innej rady nie dam.

[Armand]

[Wild]

nigdy na studia nie dałbym 450 zł

za 200 zł to tydzień się utrzyma nie miesiąc

[Maria_G]

[Lagertha]

Zainteresuj się tzw. Croftfunding. Na przykład: Kickstarter. Masz tutaj link do jednej z stron która wymienia różne sposoby na sfinansowanie SRSu.

@Armand, Defiant: Da się przeżyć za 200 zł, albo 200 chf u mnie, ale to jest poziom "hard". Wtedy to na prawdę trzeba się koncentrować na niezbędnym minimum. Jak ktoś nie musi, to nie polecam. Nic przyjemnego.

Zainteresuj się tzw. Croftfunding. Na przykład: Kickstarter. Masz tutaj link do jednej z stron która wymienia różne sposoby na sfinansowanie SRSu.

@Armand, Defiant: Da się przeżyć za 200 zł, albo 200 chf u mnie, ale to jest poziom "hard". Wtedy to na prawdę trzeba się koncentrować na niezbędnym minimum. Jak ktoś nie musi, to nie polecam. Nic przyjemnego.

[Nadiyah]

jeśli znasz język i nie boisz się niczego, to lepiej wyjechać z kraju… a jeśli masz znajomych (prawdziwych, którzy na serio pomogą) gdzieś tam, to nawet nie myśl o tym czy jechać

[Maria_G]

[Ryu]

Przez dość długo żyłem za 150-250 zł miesięcznie. W Warszawie. Cały 2014 rok tak wyglądał.

Potwierdzam, da się. Co prawda życie jest wtedy beznadziejne i je się wiecznie to samo (najtańszy chleb z najtańszym serkiem topionym albo najtańszym dżemem, ziemniaki/makaron/kasza/ryż z dodatkami i znowu ten sam chleb z tymi samymi dodatkami), a każdy dodatkowy wydatek boli jak nie wiem co, ale jest to możliwe i bywa konieczne. Szczególnie jeśli ma się cele, które tylko w ten sposób idzie zrealizować.

200 zł tygodniowo to wydaję jak szastam pieniędzmi na prawo i lewo, kupując sobie masełko, szyneczkę, bułeczki, żółty serek z pomidorkiem, czekoladę...

A znajomy znajomego właśnie znalazł pokój za 600 ze wszystkim. Pokój, nie miejsce w pokoju. Też w Warszawie.

Jakby co, to Niski Grabieżca (http://transseksualizm.blogspot.com) jest mistrzem przetrwania i robienia tranzycji za grosze (z beznajdziejną sytuacją finansową zmienił dokumenty, załatwił też mastektomię na NFZ). Polecam jego blog i aska. Teraz nie bardzo odpowiada, bo ma problemy z oczami, ale generalnie uwielbia służyć pomocną radą i doświadczeniem. Warto go poczytać, zagadać, dopytać...

[nunumu]

Cytat:

Przez dość długo żyłem za 150-250 zł miesięcznie

Rachunki i mieszkanie też z tego opłacałeś?

[Ryu]

[nunumu]

A, jak tak to okej. 200 złotych na jedzenie na miesiąc to się da nawet zdrowo odżywiać. Kiedyś mnie kolega nauczył jak w wersji biednej przeżyć, gdy musiałam: imbir, jest bardzo tani, i ma dużo witamin. Też miałam moment w życiu, gdy na chleb mnie nie było stać - ale można przeżyć jedząc ryż z dodatkami, dużo taniej wychodzi. 3,79 i masz kilogram ryżu, za to możesz jeść przez cały tydzień. Właśnie wtedy kiedy po opłacneniu mieszkania i kupieniu hormonów zostawało mi niewiele. Poza tym jest jeszcze opcja szukania po tym, co wyrzucą z sklepów spożywczych i restauracji, czyli jedzenie teoretycznie przeterminowane, ale w opakowaniu, więc nie zakażone od śmieci. Wtedy można zminimalizować ceny jedzenia praktycznie do zera. I piszę tu najzupełniej poważnie.

[Ryu]

Jest cały styl życia zbudowany wokół jedzenia tego, co inni wyrzucili jako przeterminowane, przejrzałe itd. Pamiętam, że w internecie można znaleźć sporo porad, jak konkretnie w ten sposób przetrwać, gdzie i kiedy chodzić po jedzenie itd. To rzeczywiście jest rozwiązanie.

A propos stylu życia, znana mi osoba genderqueer (baaardzo nienormatywna płciowo, i do tego płci biologicznie męskiej) swego czasu mieszkała na squacie i bardzo to sobie chwaliła. Jeżeli potrzeba naprawdę przyciśnie, to coś takiego potrafi jeszcze bardziej zminimalizować koszty utrzymania - a zatem zostaje więcej pieniędzy na inne cele.

[Lagertha]

[Armand]

[Wild]

nie ma nad czym się wypinać - wybór jest prosty: albo żyje się normalnie albo za 200 zł a po paru latach jest się wrakiem ewentualnie gryzie piach

[Armand]

[Maria_G]

Najlepszym rozwiązaniem byłoby, aby studiować coś, lub nauczyć się zawodu i myśleć o lepszej pracy. Co się stanie po transition? To będzie jeszcze trudniejsze życie bez zawodu.

[wendigo]

[urmein]

Droga Nadiah,a czy nie pomyslałas o poszukaniu jakiejs dodatkowej pracy, z której pieniadze w calosci odkładałabys na tranzycje? Oszczędzanie jest dobre, ale do pewnego momentu i napewno nie na jedzeniu!! Prędzej czy później menu typu 200 zl miesiecznie (czyli 6,6 zl dziennie) odbije sie na zdrowiu i wygladzie. Nie wiem skad jestes, ale moze przeprowadzka do wiekszego miasta byla by lepszym rozwiazaniem? W warszawie pokój z oplatami mozna znalesc od 600 zł, wystarczy troche poszukac, wiem bo sama tu mieszkam od lat. a o dodatkowa prace tutaj bardzo łatwo, nawet bez kwalifikacji.

[Ryu]

Przykład mieszkania w Warszawie za 600 zł (wraz z opłatami) - https://www.facebook.com/...&type=3&theater

Dzisiaj było aktualne.

[0ZM4]

Targówek jest generalnie fajnym miejscem do mieszkania, mi się udało na Bródnie koło węzła Kondratowicza zgarnąć pokój za 500 zł, 15 metrów i własny balkon. Jedyna wada to to, że tylko u mnie jest miejsce na rozstawianie suszarki z praniem.

Targówek jest generalnie fajnym miejscem do mieszkania, mi się udało na Bródnie koło węzła Kondratowicza zgarnąć pokój za 500 zł, 15 metrów i własny balkon. Jedyna wada to to, że tylko u mnie jest miejsce na rozstawianie suszarki z praniem.

[Ryu]

Sąsiadko moja! Mieszkasz kilka przystanków tramwajowych ode mnie!