[Raven Rawne]

Odwieczny problem, jak tu zacząć? Ot, i problem rozwiązany!

Tak się złożyło że w Internecie mówią na mnie Raven. Prawdziwe, anglosaskie imię stosowane u obu płci. Świat dokoła widzi we mnie mężczyznę, wiek 29 lat, specjalistę Zdrowia Publicznego z wykształcenia, członka biurowej klasy robotniczej. Jednakże, osobiście, po "długim i dogłębnym procesie tentegowania w głowie" mogę stwierdzić, iż coś poszło nie tak w fazie planowania i dostałem nie tą parę chromosomów. Mówiąc w prost, zwyczajnie uważam że powinienem być kobietą. Tak zwyczajnie, po postu. Zdarza się.

Póki co nie wybrałem w profilu konkretnej "szufladki", gdyż z jednej strony, jak wspomniałem, jestem wysoce niezadowolony z zastanej genetyki i tak, chciałbym zmodyfikować swoją prezencję i rolę społeczną w kierunku kobiecości właśnie. Szeroko pojęta męskość, mimo iż zostałem w niej wychowany, odstręcza mnie. Tak, z przyzwyczajenia korzystam z męskiej formy językowej i przestawienie się na kobiece tory,choć kuszące, potęguje tylko dysforię a tego wolę unikać. Po angielsku jest łatwiej, od lat wolę anglojęzyczny Internet gdyż "I" nie kierunkuje na płeć. Co prowadzi do drugiego bieguna mojego postrzegania - za wszelką cenę unikam określania siebie w ramach duopolu płci. Nie nazywam siebie facetem, ale osobą. Z racji na zachowanie "norm społecznych" uznaję iż muszę trzymać się zastanego porządku i określanie się mianem osoby, a przez co wypychanie kwestii płci, stało się czymś naturalnym w moim postrzeganiu siebie, zwłaszcza w społeczeństwie. Póki co jakoś to działa, jednakże, nie da się uciec od tego tępego poczucia stałej nienawiści do samego siebie. A przynajmniej, nie na długo.

I tak powstał Chocapic! No, może nie do końca, aczkolwiek jest to pewne pobieżne podsumowanie, wstępny szkic ołówkiem przed przejściem do bardziej permanentnych narzędzi. Gdybym miał zarysować "stan pożądany", to obraz ten przedstawiłby nieco androgeniczną kobietę, która świadomie nie mieści się w tradycyjnej roli kobiecej, ma również "męskie" zainteresowania i nie boi się tego, że spędza na myśleniu o dziwnych rzeczach więcej czasu niż na dobę niż inni na pracy i śnie razem. Taka powinna być Raven. Ale jak to mówią, jest, jak jest i nad tym trzeba się pochylić. Wycisnąć co się da z tego rzęcha, w końcu to turbodiesel, tego nie zajedziesz...

Reasumując, sekretne odbieganie od norm jest męczące a anglojęzyczny Internet, choć ciekawy, jest zdominowany przez US of A i ich punkt widzenia. Czasem mam ochotę pogadać o czymś bardziej... polskim. O tym, co wokół mnie, co znane i nie zawsze lubiane.

Po prostu być sobą, cokolwiek to znaczy...

PS: Ładna grafika na banerze, przypomina mi onegdaj (nie)sławne "De Pajret Bej".

Dodałam do użytkowników. /Freja

[inka]

ello, witaj w gronie pajratów

[verisatian]

ale fajna osoba, jak chcesz to możemy popisać mailowo, czy coś

[Ada75]

Cześć osobo. Zaręczam ci, że w 3 letnie upalne dni w San Escobar (oni tam koką w tym MSZ dilują?), lub jeden przy czasie zajadę każdego turbodiesla do zatarcia.

Zainteresowania, predyspozycje i inne takie tam stereotypy do płci odczuwalnej mają się jak piernik do wiatraka na morzu północnym.

Cześć osobo. Zaręczam ci, że w 3 letnie upalne dni w San Escobar (oni tam koką w tym MSZ dilują?), lub jeden przy czasie zajadę każdego turbodiesla do zatarcia.

Zainteresowania, predyspozycje i inne takie tam stereotypy do płci odczuwalnej mają się jak piernik do wiatraka na morzu północnym.

[Freja]

Witaj

[kicur]

cześć

[Raven Rawne]

Trochę się tu zadziało w tak zwanym międzyczasie. Po pierwsze, dziękuję za przyjęcie na forum, Freja, oraz za okazane zainteresowanie w formie odpowiedzi od pozostałych użytkowników.

Ada, San Escobar, przynajmniej w moim odczuciu, to było cudowne faux pas w iście amerykańskim stylu! Cały świat przypomniał sobie że na wschód od Niemiec jest coś więcej niż strefa do rozpędu czołgów. No i teraz można za granicą pisać że się jest z S.E. Unikam kiepskich żartów o Polsce a Polacy i tak wiedzą o co chodzi. A i osobiście wybieram benzynę, bez gazu.

Verisatian, aż chce się zadać wywrotowe pytanie: zdefiniuj "czy coś"? Abstrahując, jasne, warto rozmawiać! A przynajmniej warto spróbować.

[Emilia]

Witaj na naszym pirackim statku.
Razem będziemy łupić i kraść to co powinno należeć do nas

[verisatian]

czy coś, znaczy, że nawet na gg mogę

[Raven Rawne]

Hej Emilia i Arisa.

Gdy człowiek chce się jakoś ustosunkować do zaimków osobowych to po polsku robi się niezła zabawa... Jak wspomniałem to jeden z powodów dla których lubię angielski, "I" nie wskazuje na płeć. I tutaj muszę się zgodzić z nieco satyryczną wkładką, nawet od strony językowej, a co dopiero społecznej, nie da się uciec od binarności "on czy ona", no, chyba że jest się jednorożcem właśnie, heh. Wobec powyższego, przyzwyczajeń oraz faktu iż nie odczuwam bólu wewnętrznego gdy to robię, piszę o sobie w rodzaju męskim. Chyba odhaczę też tak zaimek preferowany, znów dla spójności. "Polska język trudna jest."

Tak czy inaczej, powoli będę sobie przeglądać forum, aby przyłączyć się do dyskusji. W końcu o to chodzi, aby stać się jakąś częścią internetowej społeczności do której się aplikowało, czyż nie?

[Prince of Foxes]

Witam :v Z tym angielskim to zgadzam się w stu procentach. Jakoś bardziej wolę go używać niż polskiego, gdzie w niemal każdym zdaniu muszę podkreślać swoją płeć. Ostatnio spostrzegłem u siebie tendencję do budowania zdań bezosobowych - tak się rodzi kreatywność

[Emilia]

Genialny cytat Raven
Pamiętam jak oglądałam ten serial w telewizji. Ach, te stare, beztroskie czasy.

[Raven Rawne]

Ah, zdania bezosobowe... Ciekawe przedsięwzięcie, jednakowoż z własnych obserwacji mogę przekazać, iż ich używanie może prowadzić do podejrzanych spojrzeń ze strony rozmówcy. Niemniej jednak, ciekawe ćwiczenie lingwistyczne samo w sobie!

Emilia, bardzo mi ten cytat podpasował, niemniej jednak, przyznam że miałem pewne obiekcje przed jego włączeniem jako podpis, ale, w końcu pomyślałem "to przecież nic strasznego, a jak chociaż jedna osoba się uśmiechnie jak go zobaczy, to sukces osiągnięty." Osobiście uważam, że nie zaszkodzi dodawać nieco humoru tu i ówdzie - może świat nie stanie się od tego lepszy, ale gorszy też nie, a ja lubię takie wstawki. Reasumując, "jest to poświęcenie, na które jestem gotów!"