Zośka4123 - 2019-06-28, 02:24 Temat postu: Powitanie Cześć! Biologicznie jestem chłopakiem nazywającym się Miłosz (bożee jak ja nie lubię tego imienia). Mam 14 lat. Czuję że jestem osobą transseksualną. Odkąd pamiętam wolałam robić typowo "babskie" rzeczy, np. jako dziecko wolałam bawić się w dziewczyńskie zabawy. Dużo lepiej kontaktuje się z dziewczynami. Ogólnie to zawsze wydawało mi się że z tego wyrosnę, że jestem młoda, ale jest tak od naprawdę długiego czasu. Zdecydowałam się poszukać pomocy tutaj - na forum. Od małego wychowuję się bez ojca, w tym roku idę do liceum. Uczę się dobrze, nawet bardzo dobrze. Bardzo lubię oglądanie seriali, ostatnio zaczęłam oglądać anime i bardzo mi się spodobało  Mam dość długie włosy i jak na 14-latka, bardziej damskie rysy twarzy. Mam dość wysoki głos, często porównywany do dziewczyn. Z tych powodów jestem bardzo często brana za dziewczynę, czasami w pierwszej chwili jestem przez to oburzona, ale chwilę później, gdy o tym pomyślę to właściwie mi to odpowiada, a nawet się podoba. Oczywiście, czasami wychodzę z kolegami (mam ich niewiele) ale zazwyczaj jestem wtedy dość zamknięty, a dopiero gdy rozmawiam z koleżankami mogę naprawdę szczerze rozmawiać o swoich uczuciach (właściwie to mam tylko jedną taką prawidziwą, lecz jeszcze z nią nie rozmawiałam o moim prawdziwym "ja"). Niestety nie czuję się na siłach by rozmawiać o tym z mamą i resztą rodziny, boję się że wezmą mnie za totalnego dziwaka, a przez to że często udaję przed nimi takiego "męskiego" to wątpie że w to uwierzą i raczej wezmą za głupi żart.
Dzięki, jeśli komuś chciało się to czytać i życzę miłego dnia 
Dodałam do użytkowników. /Freja Maerno - 2019-06-28, 09:25 Hej Zośka4123 Tez mam 14 lat  .
Chciało się czytać - to nie było aż takie długie Pola - 2019-07-17, 23:36 Witaj Rozumiem co czujesz , Z tego co piszesz wnioskuję że bardzie czujesz się dziewczyną Nie bój się tego. Wiesz jesteś szczęściarą piszesz że masz dziewczyńskie rysy twarzy zazdroszczę Osz ty:) Ważne jest to jak siebie odczuwasz psychicznie twoje poczucie siebie. Nie wiem jak się ubierasz będąc sama czy masz taką możliwość aby ubrać się jak koleżanki To pomaga .Poczuć się sobą W jednośći z płcią psychiczną Spròbuj . Emocjonalnie jesteś podobna do mnie Ja też wsròd kolegòw byłam zamknięta w sobie nie czułam się dobrze bo poprostu ich nie rozumiałam,ich widzenia świata męskich zartòw Natomiast miałam też kiedyś koleżankę z ktòra czułam się b.dobrze ,nie wiedząc kim jestem wtedy nieznane było pojęcie transeksualizmu mi osobiście ale i w Polsce też. Był to początek 21 w. Co do relacji z rodzinna to rzeczywiście trudny temat może spróbuj troszkę wyrażać siebie właśnie przez ubiór włączając bardzo symboliczne dodatki typu bransoletka na ręce tak abyś czuła że czujesz się z tym dobrze to też będzie początkiem do jakiejś rozmowy z rodzicami musisz po prostu to wybadać sama raczej nie mówić o tym wprost bez pewności że to zaakceptują. |
||||||
