[miik0]

Hej jestem Mikołaj i w tym roku kończę 21 lat i jestem trans. Na to forum zaglądałem za młodu, kiedy chciałem upewnić się czy na pewno ten problem mnie dotyczy. Gdy skończyłem 17 lat już byłem pewien co do tego, że chcę przejść korektę płci. Dużo czasu minęło a ja jestem już dorosły i kompletnie nie radzę sobie w życiu. Nie mam pracy ani nie uczęszczam na studia. Jestem po liceum, więc zawodu też nie mam. Nie zrobiłem praktycznie nic w kierunku tranzycji. Mamie i babci się kilka lat temu wyautowałem. Przyjęły to dobrze. (Mojemu tacie i braciom nie powiedziałem.) Obyło się bez gróźb wywalenia z domu czy jakiś innych przejawów nietolerancji. Jednak nic nie zmieniłem i jest tak jakby nigdy do tych rozmów nie doszło. Moi przyjaciele zaakceptowali mnie i zwracają się do mnie w odpowiedniej formie. Zacząłem starać się o opinie psychologiczną chyba 2 lata temu, w każdym razie rok temu byłem na ostatniej wizycie ale tylko wyjebałem kasę mojej babci w błoto :’’) Nie z winy psycholog tylko mojej. Nie chciałem iść do psychiatry. Po miesiącu brania leków miałem się znów do niej zgłosić. Jestem idiotą. Inni mają gorzej, więc czemu wiecznie gram ofiarę i wszystkie marzenia porzucam, bo jednak nic nie znaczą?
Mam już dość tego jak żyję i tego jak pustym i leniwym człowiekiem jestem. Nie chcę też dłużej postrzegać samobójstwa jako jedyne sensowne rozwiązanie. Nie wytrzymam dłużej nie robiąc nic ze swoim życiem. Teraz chcę bardziej odpowiedzialnie podejść do tranzycji, dowiedzieć się więcej na ten temat i rozplanować to jakoś sensownie.
Z zainteresowań no to... uwielbiam rysować, czytać mangi i oglądać anime. That's it.

Dodałam do użytkowników. /Freja

[wendigo]

Hej,

[JustDaniel]

Hej!

Jak widzę twoja historia jest bardzo podobna do mojej, ja również nie mam pracy, ani nie uczęszczam na żadne studia. Z jednego kierunku zrezygnowałem, bo nie potrafiłem sobie poradzić na nim przez moją chorobę i do tego doszło jeszcze moje zagubienie w życiu, z powodu tego, że czułem się mężczyzną. Poza tym szybko się zraziłem do owych studiów, ze względu na nawet najmniejsze niepowodzenia.

Czasami potrzeba czasu, nigdy nie jest za późno na tranzycje. Masz w sumie dopiero 21 lat

[miik0]

[miik0]

[Freddie86]

[wendigo]