[AnoinmoweKonto1]

Witam. Wolę nie mówić swojego prawdziwego imienia (Prawdziwe = zgodne z moją prawdziwą płcią) ani tymbardziej deadname. Jestem chłopakiem, ale urodziłem się w ciele dziewczyny / Sam w to nie mogę uwierzyć, że urodziłem się wciele dziewczyny. Czasami stoję przed lustrem i nie mogę uwierzyć, że tam jest kobieta, i że jak ruszam ręką to rusza się "obca ręka". Takie uczucie.
Co do orientacji seksualnej , to jestem gejem.
Mam oczywiście dysforię płciową, a moje ciało od jakiegoś czasu jest już na takim poziomie dojrzewania, że nie mogę się normalnie poruszać! Moja dysforia płciowa się powiększyła i czasami siedzę w łóżku i płaczę
Czekam aż uwolnie się z tego ciała (Zamierzam zrobić wszystkie operacje jakie są możliwe!) niezależnie jak bardzo będzie bolesna i krwawa!
Czuję obrzydzenie do ciała, w którym jestem. Jak patrzę na chłopaków w moim wieku, to ogarnia mnie smutek, że ja nie mam takiego ciała.
Moim największym marzeniem jest stać się biologicznym chłopakiem.
Moje ciało mi niesamowicie przeszkadza a ludzie w okół myślą że jestem dziewczyną i tak mnie traktują a mnie to wkurza. Ale nie mam im za złe, bo nie wiedzą że jestem trans (Oprócz rodziców.) chyba że są przeciwko osobą transpłciowym.

W wieku 3 lat kazałem do siebie mówić w męskich zaimkach i imieniu, ale kiedy miałem 6 lat mój tata to zakończył. W wieku 4 lat kłóciłem się z tatą, że nie jestem córką, tylko synem.
Od zawsze nienawidziłem lalek, nie lubiłem bawić się z dziewczynkami. Jak miałem 3 lata, krzyczałem i płakałem,, jak rodzice kazali mi włożyć siukienkę na ślub wujka i cioci.
Kiedy miałem ok. 5 lat (Nie więcej niż 5 ) to zapytałem się, czy jak będę dorosły, to będę mieć szerokie biodra i piersi tak jak ona. Ona odpowiedziała, że tak. Ja powiedziałem , że nie chcę mieć piersi i kobiecego ciała. Ona powiedziała, że zobaczę że się przezwyczaję.
Nie miała racji.
W wieku 9 lat przyznałem, że chcę brać testosteron.
Nie wiedziałem wtedy, co to jest transseksualizm, ani nie rozmyślałem za dużo o mojej płci itp. Ale w wieku 9 lat powiedziałem mojej mamie, że nie chcę być w przyszłości słaby, i nie chcę mieć piersi, bo przyszkadzają w bieganiu. Ona powiedziała, że mogę brać zatrzyki w testosteronie (męski chormon płciowy) żeby być silniejszym itp. i że tak robią np. biegaczki. Mi się to spodobało, i powiedziałem , że będę brał testo jak będę dorosły. Potem powiedziała, że mogę zrobić też operacje Ja powiedziałem , że nie, bo operacje sa bolesne, ale tak naprawdę to jest moje marzenie. Rozmawiałem otwarcie , nieświadomy tego , że poruszam kontrowersyjny temat.
Zawsze kochałem i kocham (ale teraz moej ciało nie pozwala mi się normalnie poruszać) wspinać się na drzewa, grać w piłkę itp. Miałem przydomek chłopczycy. Od kiedy mi włosy urosły, chodziłem w kitce. Zawsze lubiłem dominować i byłem (I jestem ]) uparty. Byłem łobuzem, i zawsze lubiłem robić psikusy.
Zawsze bawiłem się:
-Pluszakami
- Autkami
- Klockami.
W wieku 10 lat, kiedy mój tata mówił "Wy" (W sensie że do mnie do mamy) i położył akcent, na to że "Wy, kobiety" To zawsze mu powtarzałem, że dlaczego mówi "wy" tak ,jak by chciał zaznaczyć, że coś nas łączy. (W tedy nie wiedziałem że chodzi o to że "Wy, ale nie ja, kobiety"). On chyba w końcu powiedział, że "Jesteśmy kobietami". Nie pamiętam co ja odpowiedziałem.
W wieku 10 lat i kilku miesięcy zacząłem dojrzewać. Sutki zacząły mi się powiększać, i to mi przyszkadzało, bo np. kiedy upadłem, to mnie bolały sutki.
W wieku 11 lat moje dojrzewanie zacząło przyśpiesząć, i właśnie w tym wieku zrobiłem coming out. Opowiedziałem im te zdarzenia jako argumenty. Dowiedziałem się, co to transpłciowość i zacząłem oglądać filmiki z operacjami zmiany płci. Chyba wpisałem w necie "Nie czuję się dziewczyną." albo coś w tym stylu.
W wieku 10 lat, zamyśliłem się, i odkryłem, że właściwie to jestem "Chłopakiem w ciele dziewczny".
Funkcjonuję, myślę, zachowuję się i poruszam , i przede wszystkim JESTEM mężczyzną.
Kilka lat temu mój wygląd jeszce był w miare ok (Twarz, klatka piersiowa) ale teraz moje ciało jest już bardzo kobiece i tego nienawidzę.
Nic mnie z tym ciałem nie łączy, to nie ja.
W wieku 10 lat zrobiłem to co o czym zawsze marzyłem, czyli ściąłem włosy na krótko. Mam takie do teraz, i nie zamierzam oczywiście zapuścić
Dobra, nie będę opowiadał całej mojej historii i zdarzeń związanych z moją transpłciowością.
Mam nadzieję, że zostanę dobrze przyjęty na tym forum.
Pozdrawiam

W wieku 11 lat, próbowałem dostosować się do społeczeństwa, i zacząłem czasem ubierać się jak dziewczyna [Dziewczeńskie bluzy i getry] . Ale szybko to się zakończyło, bo nie czułem się sobą, i że nie będę udawał, w czym czuję się tak napraweę dobrze.
A, kiedy miałem 3 latka, chciałem oglądać spidermana, ale rodzice mi nie pozwalali, bo mówili, że to jest głupie i że to jest dla chłopaków. A ja się z nimi kłóciłem Czułem się tak, jak bym miał powiedzieć "Ale ja jestem chłopakiem!"

Dodałam do użytkowników. /Freja

[Leesh]

Cześć! Z Twojego sposobu pisania wnioskuję, że jesteś jeszcze bardzo młody. Witaj na forum i powodzenia

[klaudia233]

Witaj na forum.

[Freddie86]

Witaj na forum.

Myślę, że im wcześniej człowiek uświadomi sobie kim jest tym lepiej.
Też lubiłem Spidermana. Mam brata, więc razem oglądaliśmy .
Poza tym też czuję się homoseksualnym mężczyzną w ciele kobiety.

Pozdrawiam

[Freja]

Jest taki wiek w okolicach 10-12 lat kiedy sutki bolą jak cholera wszystkich niezależnie od płci. Jakoś w wieku 12 lat bałam się nawet, że mam tam raka, bo coś mi tam zaczęło rosnąć, najpierw jakby taka fasolka z jednej strony jednego stuka i bolało przy naciskaniu.
Więc pociesz się, że (to akurat) nie tylko ciebie tak pokarało

A poza tym witaj.