[JuliaKinga]

O tym, że jestem trans dowiedziałam się, mająć 13 lat. Przez chwilę pobolało, potem przykrywałam to czym się dało: sportem, pracą, alkoholem i ziołem. W międzyczasie raz założyłam sukienkę - czułam się głupio i bałam się to powtórzyć. Chyba też wmówiłam sobie, że najpierw powinnam się dorobić. Do tego niecałe 3 lata temu poznałam dziewczynę, która z całych sił zwalczała moje picie i palenie oraz zmuszała mnie do otwarcia się. I teraz, względnie zarobiona siedzę, upijając się, bo wszystko do mnie dociera, a równocześnie boję się to rodzinie i dziewczynie. Kolejna rzecz, którą się martwię to praca - pracuję jako programistka i w sumie nie wiem jak w trakcie przemiany będzie wyglądać moja sytuacja. Kojarzę tylko jedną transseksualną programistkę - poza Freją, ofc Ale laska jest konkretnie walnięta i nie wiem jak mnie będą odbierać ludzie. Poza tym podoba mi się perspektywa przeprowadzki do Holandii na czas zmiany. Uff, wyrzuciłam to z siebie, przepraszam jeśli nieskładnie. Pracuję sobie nad dłuższym tekstem, w którym chcę o sobie opowiedzieć ładniej i dokładniej, ale rozpaczliwie potrzebuję teraz wsparcia i otuchy albo chociaż wyrzucić to z siebie.

I w sumie odszczekuję to co mówiłam o srs na kredyt, to wcale nie taki zły pomysł, byle nie spaprać sobie życia

[Ada75]

Najważniejsze już masz, jak sama piszesz wiesz od 13 roku życia. Masz też dobry fachowiec w ręku, taki, gdzie w zasadzie nie ma żadnych różnic w pracy mężczyzny i kobiety ( wiesz dlaczego teraz tyle dziewczyn rusza na tiry?).

Picie jest fajne, zapomina się w otumanieniu o wszystkich kłopotach. Osobiście lubię ten stan, kiedy w końcu błogo zasypiam nie myśląc o niczym oprócz ciepłego, wygodnego łóżka. Nawet sny przychodzą wtedy lżejsze, albo co lepsze nie ma ich wcale. A później jest kolejny poranek i nic, poza bólem głowy się nie zmieniło. Nic poza kolejnym zatruciem organizmu powodującym jakieś wypryski na skórze, kolejne zmarszczki na twarzy, paskudne przebarwienia i wydawało by się nieodwracalną maskulinizację.

Ja właśnie jestem na szczycie kolejnego zakrętu w życiu, wejście było ostre, prędkość ,a duża, ale jeszcze nie zerwało mi przyczepności. Nie będzie odejścia i wyjścia z niego na dobrej, właściwej szybkości do startu na prostą. Ale jak przestanę pić, to będzie łatwiej opanować sytuację.

Dołączysz?

Najważniejsze już masz, jak sama piszesz wiesz od 13 roku życia. Masz też dobry fachowiec w ręku, taki, gdzie w zasadzie nie ma żadnych różnic w pracy mężczyzny i kobiety ( wiesz dlaczego teraz tyle dziewczyn rusza na tiry?).

Picie jest fajne, zapomina się w otumanieniu o wszystkich kłopotach. Osobiście lubię ten stan, kiedy w końcu błogo zasypiam nie myśląc o niczym oprócz ciepłego, wygodnego łóżka. Nawet sny przychodzą wtedy lżejsze, albo co lepsze nie ma ich wcale. A później jest kolejny poranek i nic, poza bólem głowy się nie zmieniło. Nic poza kolejnym zatruciem organizmu powodującym jakieś wypryski na skórze, kolejne zmarszczki na twarzy, paskudne przebarwienia i wydawało by się nieodwracalną maskulinizację.

Ja właśnie jestem na szczycie kolejnego zakrętu w życiu, wejście było ostre, prędkość ,a duża, ale jeszcze nie zerwało mi przyczepności. Nie będzie odejścia i wyjścia z niego na dobrej, właściwej szybkości do startu na prostą. Ale jak przestanę pić, to będzie łatwiej opanować sytuację.

Dołączysz?

[JuliaKinga]

Chyba tak. W sumie chyba lepiej przerzucic sie z alko i ziola na hormony i sport. To chyba naprawdę jest dobra decyzja. Tez sie tak koszmarnie boisz, tak btw?