[NoCzesc]

1. Wie ktoś może w jakim wieku mniej więcej można zacząć testosteron lub zna osobę (najlepiej tu na forum) która rozpoczęła terapię hormonalną k/m przed 18 rokiem życia (z pomocą rodziców) i mogłaby mi te informacje udzielić? Wiem, że przekłada się na to dużo czynników, ale chodzi mi tak ogólnie. Na TransBros na YouTubie nagrywa gość którego rodzice wywalczyli, że mógł zacząć w wieku 15

2. Do kogo najpierw się zgłosić? (Psycholog, seksuolog ...)

3. Jakie są badania i wymagania do rozpoczęcia leczenia testosteronem i jak przebiega "ubieganie" się o taką terapię?

[Hyacinth]

Cześć.

Nie napisałeś, ile dokładnie masz lat, a jest to bardzo ważne, bo to ogromna różnica, czy masz szesnaście czy dwanaście. Jeśli masz np. dwanaście czy ogólnie jesteś na etapie podstawówka/gimnazjum, to nie wiem, jak to dokładnie wygląda od strony prawnej, ale najprawdopodobniej będziesz mieć problem ze znalezieniem lekarza prowadzącego czy nawet psychologa, który wystawiłby ci jednoznaczną opinię, bo do postawienia pewnej diagnozy potrzebne jest zakończenie rozwoju psychoseksualnego, który z oczywistych powodów u ciebie jeszcze nie nastąpił. Wynika to z tego, że u dzieci wszystko się jeszcze rozwija i za kilka lat moze się okazać, że np. wcale nie byłeś trans, tylko np. chłopczycą albo że był to tylko taki "etap" (były prowadzone badania, że dzieci, które czują, że są innej płci, często okazują się po prostu osobami homoseksualnymi, tylko nie uświadomiły sobie tego i wzięły to za dowód, że są innej płci). Z tego powodu istnieje osobna diagnoza dla dorosłych i osobna dla dzieci, przy czym ta pierwsza kwalifikuje się pod hormonoterapię. Mówiąc "dorosły" mam na myśli osoby z w miarę rozwiniętym rozwojem psychoseksualnym. Ten pojawia się u różnych ludzi różnie, można mieć i siedemnaście lat, i pewnie też ze dwadzieścia, ale osoba w podstawówce czy gimnazjum z całą pewnością jeszcze go nie osiągnęła ani nawet nie jest tego bliska.
Jeśli masz szesnaście i w górę, to na pewno możliwa jest hormonoterapia, ale potrzebna jest współpraca twoich rodziców. Słyszałem, że chyba doktor Dulko przyjmuje takie osoby, poszukaj informacji o nim.

Jeśli jesteś bardzo młody, to ja bym sugerował wstrzymanie się z mówieniem czegokolwiek w szkole, dopóki nie podrośniesz, bo po pierwsze możesz sobie zrobić nieprzyjemności (dzieci bywają okrutne, taka prawda), a po drugie tobie również może "się zmienić" za jakiś czas. Warto na pewno porozmawiać z rodzicami i może wybrać się z nimi do psychologa.

Generalnie wszystko rozbija się o to, w jakim dokładnie wieku jesteś.

Cześć.

Nie napisałeś, ile dokładnie masz lat, a jest to bardzo ważne, bo to ogromna różnica, czy masz szesnaście czy dwanaście. Jeśli masz np. dwanaście czy ogólnie jesteś na etapie podstawówka/gimnazjum, to nie wiem, jak to dokładnie wygląda od strony prawnej, ale najprawdopodobniej będziesz mieć problem ze znalezieniem lekarza prowadzącego czy nawet psychologa, który wystawiłby ci jednoznaczną opinię, bo do postawienia pewnej diagnozy potrzebne jest zakończenie rozwoju psychoseksualnego, który z oczywistych powodów u ciebie jeszcze nie nastąpił. Wynika to z tego, że u dzieci wszystko się jeszcze rozwija i za kilka lat moze się okazać, że np. wcale nie byłeś trans, tylko np. chłopczycą albo że był to tylko taki "etap" (były prowadzone badania, że dzieci, które czują, że są innej płci, często okazują się po prostu osobami homoseksualnymi, tylko nie uświadomiły sobie tego i wzięły to za dowód, że są innej płci). Z tego powodu istnieje osobna diagnoza dla dorosłych i osobna dla dzieci, przy czym ta pierwsza kwalifikuje się pod hormonoterapię. Mówiąc "dorosły" mam na myśli osoby z w miarę rozwiniętym rozwojem psychoseksualnym. Ten pojawia się u różnych ludzi różnie, można mieć i siedemnaście lat, i pewnie też ze dwadzieścia, ale osoba w podstawówce czy gimnazjum z całą pewnością jeszcze go nie osiągnęła ani nawet nie jest tego bliska.
Jeśli masz szesnaście i w górę, to na pewno możliwa jest hormonoterapia, ale potrzebna jest współpraca twoich rodziców. Słyszałem, że chyba doktor Dulko przyjmuje takie osoby, poszukaj informacji o nim.

Jeśli jesteś bardzo młody, to ja bym sugerował wstrzymanie się z mówieniem czegokolwiek w szkole, dopóki nie podrośniesz, bo po pierwsze możesz sobie zrobić nieprzyjemności (dzieci bywają okrutne, taka prawda), a po drugie tobie również może "się zmienić" za jakiś czas. Warto na pewno porozmawiać z rodzicami i może wybrać się z nimi do psychologa.

Generalnie wszystko rozbija się o to, w jakim dokładnie wieku jesteś.

[NoCzesc]

Mam 13 lat, w kwietniu 14. Raczej faza to nie jest, od kiedy potrafiłem mówić to zawsze powtarzałem, że "chcę" być chłopcem. Ostatnio moja dysforia doprowadza mnie do szału.

[NoCzesc]

Jeszcze nie outowałem ale na jakieś 90% będę miał wsparcie od rodziców (mentalne jak i finansowe) bo są bardzo tolerancyjni i mam wrażenie w sumie, że coś podejrzewają już (nie patrząc już na fakt, że kiedyś nie miałem oporu by mówić o swojej prawdziwej płci. Ale to stare dzieje, potem chciałem się zaakceptować ale przez ostatni rok coś we mnie pękło i to tak porządnie). Szkoda trochę, że Ci lekarze tak daleko bo ja Trójmiasto no ale zobaczymy. Dziękuję za odpowiedzi

[NoCzesc]

To inaczej to ujmę - Są tolerancyjni co do LGBT (łącznie z transseksualizmem). Doświadczenie - Sami mi powiedzieli.

[Sven]

Myślę, że dla rodziców to też ciężka decyzja czy dziecku pozwolić na medyczną tranzycję. Skąd mogą wiedzieć, która droga jest słuszna? Hormony to już pewne ryzyko.

Jeżeli są pozytywnie nastawieni do LGBT, to spróbuj im powiedzieć, nie powinno być problemu. Jeżeli zareagują jakoś nieprzyjemnie, to pewnie ze strachu. Rodzice też się boją, czasami nawet bardziej niż my sami.

Myślę, że dla rodziców to też ciężka decyzja czy dziecku pozwolić na medyczną tranzycję. Skąd mogą wiedzieć, która droga jest słuszna? Hormony to już pewne ryzyko.

Jeżeli są pozytywnie nastawieni do LGBT, to spróbuj im powiedzieć, nie powinno być problemu. Jeżeli zareagują jakoś nieprzyjemnie, to pewnie ze strachu. Rodzice też się boją, czasami nawet bardziej niż my sami.

[wendigo]