[kyoto]

Jak to jest.
Jest to pasja gdzie jedni są skazani na to aby nic z tego nie zarobić czy jednak wystarczy to kochać a umiejętności same wejdą poprzez pracę ?

Jak to jest.
Jest to pasja gdzie jedni są skazani na to aby nic z tego nie zarobić czy jednak wystarczy to kochać a umiejętności same wejdą poprzez pracę ?

[Freja]

Ankieta jest źle zrobiona. Jak ktoś ma do tego dryg, to automatycznie to kocha.

Jak nie ma i postrzega to jako wysokopłatne szuflowanie węgla to raczej d...

[Sven]

Z obserwacji uważam, że raczej to nie wchodzi do głowy jak ma nie wejść. Taka osoba, która nie rozumie kodu zawsze będzie kodziła bez ładu i składu.

Ale oczywiście do prostych prac pewnie trzeba tylko opanować kilka szablonów, a nie rozumieć, co się pisze.

Z obserwacji uważam, że raczej to nie wchodzi do głowy jak ma nie wejść. Taka osoba, która nie rozumie kodu zawsze będzie kodziła bez ładu i składu.

Ale oczywiście do prostych prac pewnie trzeba tylko opanować kilka szablonów, a nie rozumieć, co się pisze.

[kyoto]

Czyli selekcja naturalna to prawda.
Mój przykład: od 13 roku życia jedyne co lubię to rzeczy związane z matematyka i fizyka. Wiele lat było przerwy bo miałam depresję i nic nie chciało mi się robić. W dniu dzisiejszym 11 lat pasji jedynej bo nic poza programowaniem nie umiem i przede wszystkim nie lubię poszło w [tererere] bo ok - umiem napisać programy które potrafią działać, nie wywalaja błędów ale uważam że kod moich programów to optymalizacyjny dramat.

Przykład mojego "programistycznego myslenia" ? Kółko i krzyżyk:

Gracz wybiera czy chce grać kółkiem czy krzyzykiem. Wybór zapamietuje klasa gracza przechowujaca wybór symbolu, zmienna logiczna dotycząca kolejki i czy gracz wygrał czy przegrał.

Klasa planszy tworzy obiekt planszy która jest tablica 3x3 wypełniona domyślnie zerami. Program za kazdym razem sprawdza najpierw czy pole ma wartość 0,0 oraz czy zaszedł warunek wygranej dla gracza który ma kolejkę. Jeśli wygrywa to główna pętla programu przerywa działanie i wyswietla komunikat kto wygrał. Jeśli nie to kolejny gracz ma swoją szansę.

Klasy: gracza, planszy, gry (od tej klasy dziedzicza pozostałe klasy, sama klasa odpowiada za dzialanie gry).

I teraz niech ktoś to oceni, np. Arisa lub inny lebski. Programista
Osobiście uważam ze ten sposób mógłby być lepszy ale poza wsadzeniem algorytmu sprawdzajacego kolejkę w osobny wątek od algorytmu sprawdzajacego czy doszło do wygranej innego pomysłu nie mam.

Kocham to robić ale nie wiem czy mam talent do tego.
Jeśli nie to mój przypadek dowodzi selekcji naturalnej.

Czyli selekcja naturalna to prawda.
Mój przykład: od 13 roku życia jedyne co lubię to rzeczy związane z matematyka i fizyka. Wiele lat było przerwy bo miałam depresję i nic nie chciało mi się robić. W dniu dzisiejszym 11 lat pasji jedynej bo nic poza programowaniem nie umiem i przede wszystkim nie lubię poszło w [tererere] bo ok - umiem napisać programy które potrafią działać, nie wywalaja błędów ale uważam że kod moich programów to optymalizacyjny dramat.

Przykład mojego "programistycznego myslenia" ? Kółko i krzyżyk:

Gracz wybiera czy chce grać kółkiem czy krzyzykiem. Wybór zapamietuje klasa gracza przechowujaca wybór symbolu, zmienna logiczna dotycząca kolejki i czy gracz wygrał czy przegrał.

Klasa planszy tworzy obiekt planszy która jest tablica 3x3 wypełniona domyślnie zerami. Program za kazdym razem sprawdza najpierw czy pole ma wartość 0,0 oraz czy zaszedł warunek wygranej dla gracza który ma kolejkę. Jeśli wygrywa to główna pętla programu przerywa działanie i wyswietla komunikat kto wygrał. Jeśli nie to kolejny gracz ma swoją szansę.

Klasy: gracza, planszy, gry (od tej klasy dziedzicza pozostałe klasy, sama klasa odpowiada za dzialanie gry).

I teraz niech ktoś to oceni, np. Arisa lub inny lebski. Programista
Osobiście uważam ze ten sposób mógłby być lepszy ale poza wsadzeniem algorytmu sprawdzajacego kolejkę w osobny wątek od algorytmu sprawdzajacego czy doszło do wygranej innego pomysłu nie mam.

Kocham to robić ale nie wiem czy mam talent do tego.
Jeśli nie to mój przypadek dowodzi selekcji naturalnej.

[kyoto]

Albo np. do liczenia średnich arytmetycznych lepiej wykorzystywac tablice dynamiczne gdyż czasem średnia może być z 2 liczb a nie więcej.

To moje myslenie programistyczne.
Nie zarabiam na tym bo uwazam ze Tworzę gniot i wstyd mi próbować.

Albo np. do liczenia średnich arytmetycznych lepiej wykorzystywac tablice dynamiczne gdyż czasem średnia może być z 2 liczb a nie więcej.

To moje myslenie programistyczne.
Nie zarabiam na tym bo uwazam ze Tworzę gniot i wstyd mi próbować.

[Sven]

Mistrzem świata nie jestem, ale...

Uwierz mi, widziałem dużo gorsze programy W Twoim przynajmniej wiadomo, o co chodzi i planujesz zanim napiszesz, co jest dużym plusem. W związku z tym, pewnie nie napiszesz też programu-spaghetti, co też jest dużym plusem. Następnie, próbujesz problem rozwiązać sama i ze zrozumieniem, a nie kopiujesz ze sciaga.pl, co jest następnym plusem. Także rokujesz całkiem sensownie.

Oczywiście, widać, że brak Ci doświadczenia, bo jest to pod interfejs tekstowy, nie GUI (widać z pętli - GUI ma action listenera) i prawdopodobnie... klasy są tu zbędną komplikacją, wystarczy zwykłe programowanie imperatywne i wszystko zmieści się w jakichś paru pętlach, jednej funkcji i mainie. W GUI miałabyś okno, planszę, jakiś control panel, który by się odświeżał, wtedy obiekty czy wątki są bardzo naturalnym sposobem myślenia o tym. Ale jest to bardziej brak doświadczenia niż pomyślunku z Twojej strony. I jest to moja subiektywna opinia na temat tego konkretnego problemu, napisane obiektowo też ma to ręce i nogi.

Co do rynku pracy to nie wiem jak to jest, mam bardziej studia na głowie. Z mojego skromnego doświadczenia wynika, że pracodawcy szukają ludzi z doświadczeniem, którzy umieją sklecić już coś bardziej konkretnego. Choć znajomi mówili, że zatrudniają z niższym poziomem umiejętności ("Zapłacą ci za umiejętność napisania pętli"), który dla wielu osób zupełnie niezwiązanych z branżą sam w sobie jest kosmosem, bo nie umieją sklecić nawet najprostszego programu. Wydaje mi się jednak, że na forum są osoby bardziej zaznajomione z rynkiem pracy programistów i lepiej, gdyby one się w tym temacie wypowiedziały.

Mistrzem świata nie jestem, ale...

Uwierz mi, widziałem dużo gorsze programy W Twoim przynajmniej wiadomo, o co chodzi i planujesz zanim napiszesz, co jest dużym plusem. W związku z tym, pewnie nie napiszesz też programu-spaghetti, co też jest dużym plusem. Następnie, próbujesz problem rozwiązać sama i ze zrozumieniem, a nie kopiujesz ze sciaga.pl, co jest następnym plusem. Także rokujesz całkiem sensownie.

Oczywiście, widać, że brak Ci doświadczenia, bo jest to pod interfejs tekstowy, nie GUI (widać z pętli - GUI ma action listenera) i prawdopodobnie... klasy są tu zbędną komplikacją, wystarczy zwykłe programowanie imperatywne i wszystko zmieści się w jakichś paru pętlach, jednej funkcji i mainie. W GUI miałabyś okno, planszę, jakiś control panel, który by się odświeżał, wtedy obiekty czy wątki są bardzo naturalnym sposobem myślenia o tym. Ale jest to bardziej brak doświadczenia niż pomyślunku z Twojej strony. I jest to moja subiektywna opinia na temat tego konkretnego problemu, napisane obiektowo też ma to ręce i nogi.

Co do rynku pracy to nie wiem jak to jest, mam bardziej studia na głowie. Z mojego skromnego doświadczenia wynika, że pracodawcy szukają ludzi z doświadczeniem, którzy umieją sklecić już coś bardziej konkretnego. Choć znajomi mówili, że zatrudniają z niższym poziomem umiejętności ("Zapłacą ci za umiejętność napisania pętli"), który dla wielu osób zupełnie niezwiązanych z branżą sam w sobie jest kosmosem, bo nie umieją sklecić nawet najprostszego programu. Wydaje mi się jednak, że na forum są osoby bardziej zaznajomione z rynkiem pracy programistów i lepiej, gdyby one się w tym temacie wypowiedziały.

[Freja]

Jak dla mnie to powyższe jest trochę mało czytelnie opisane.

Nie piszesz, jaki jest interfejs i dlaczego sam interfejs nie blokuje błędnych akcji (no chyba, że faktycznie wprowadzasz współrzędne z klawiatury, jak sugeruje Swan).

[kyoto]

Huh, czyli jednak warto zostawić programowanie w zaciszu domowym.
Czyli nie ma dla mnie żadnej legalnej roboty w tym kraju ^^ (nie mam nawet matury i ukonczonego LO).

Huh, czyli jednak warto zostawić programowanie w zaciszu domowym.
Czyli nie ma dla mnie żadnej legalnej roboty w tym kraju ^^ (nie mam nawet matury i ukonczonego LO).

[kyoto]

C++ nie ma interfejsu. Ma jedynie klasy abstrakcyjne.

C++ nie ma interfejsu. Ma jedynie klasy abstrakcyjne.

[Freja]

[Sven]

U mnie na studiach na przedmiocie podstawy programowania pisaliśmy programy, do których wpisywało się argumenty z klawiatury i nawet postanowiłem znaleźć te programy - otwieram na chybił trafił pliki w forderze i znalazłem dokładnie to samo zadanie, kółko i krzyżyk sterowane z konsoli.

U mnie na studiach na przedmiocie podstawy programowania pisaliśmy programy, do których wpisywało się argumenty z klawiatury i nawet postanowiłem znaleźć te programy - otwieram na chybił trafił pliki w forderze i znalazłem dokładnie to samo zadanie, kółko i krzyżyk sterowane z konsoli.

[Freja]

[Freja]

[kyoto]

C kojarzy mi się tylko jako alternatywa do Assemblera jeśli chodzi o język niskopoziomowy.

C kojarzy mi się tylko jako alternatywa do Assemblera jeśli chodzi o język niskopoziomowy.

[Jenny]

Freja, przy pewnym stopniu skomplikowania projektu obiektowość sama się narzuca. Nawet w C.

[Kamko]

Wszyscy tutaj zacnie, w miarę jednym głosem, że programowanie jest dla każdego i można się tego nauczyć. Pora na jakąś przeciwwagę.

W 2017 r., kiedy był jeszcze mocny boom na programistów, chciałam nauczyć się i wbić do tego zawodu. Ale już tu się pojawił pierwszy problem - nie za bardzo potrafię uczyć się sama. Jestem typem osoby, która potrzebuje mieć obok kogoś, kto regularnie sprawdzi i powie, czy coś się robi dobrze, czy źle i pomoże zrozumieć błędy, bo ja akurat łatwo nie rozumuję, bo myślę w nieco inny sposób od ludzi wokół mnie - potrafię wręcz za dużo myśleć i to mnie perfidnie pcha w nie tą stronę co trzeba.
Próbowałam sama się uczyć C++, próbowałam darmowych kursów (pominę ich jakość...) z C++ i Pythona i o ile łapałam podstawy - o co chodzi, proste pętle - tak potem już pojawiła się bariera dla mnie nie do przeskoczenia. W końcu poległam przy każdej próbie.

Potem przebranżawiałam się w kierunku marketingu internetowego i w ramach nauki miałam nieco JavaScripta, SQLa i HTMLa. HTML łapałam szybko, sprawnie, ale do poziomu "Weź wzór z internetu i wprowadź własne, drobne zmiany w kodzie", a nie "Wow, stworzę własną stronę!". JS - podstawy łapałam, ale lekko bardziej skomplikowane zadania i już ległam. SQL szedł mi najlepiej (no, ale proszę, SQL jest prościutki), ale moja pamięć jest tak dziurawa, że już nic z niego nie pamiętam.

Moim zdaniem owszem, każdy może zostać programistą - jeszcze - bo wystarczy samemu się pouczyć, zrobić własne projekty i jakaś firma zawsze chętnie przyjmie. Ale po znajomych, którzy pracują zarówno jako programiści, jak i w HRze rekrutują dla innych firm programistów, wnioskuję, że takie El Dorado się powoli kończy - coraz częściej wymaga się jakiegoś papieru na udokumentowanie swoich umiejętności i u jednych wystarczą kursy, inni już wymagają studiów. Bywa tak, że znajomi uczyli się sami, załapali się do pracy, ale mają warunek, by zaocznie zrobić tytuł.

Oczywiście zaraz mi wyskoczy jakiś programista z krzykiem "Hurr durr nie znasz się, to się nie wypowiadaj", kiedy ja swoje informacje mam od ludzi siedzących w branży. Czasem mam wrażenie, że wytworzył się jakiś kult programistów i niektórzy zajmujący się tym na poważnie albo nie dostrzegają, że złote czasy się kończą (kiedyś np. mechanik był na wagę złota, bo samochody to były czymś świeżym, a brakowało specjalistów, a teraz?) albo z jakichś powodów chcą utrzymać albo wzmocnić ten mit opowiadając wszem i wobec jak to na podstawowym poziomie zarabiają 7-10 tys. zł (ta, jako junior lub zwykły, a nie senior, na bank ).

Ale kończąc wywód i myśl ostatnią - każdy może zostać programistą, ale nie każdy ma predyspozycje do tego, by stać się prawdziwym programistą zamiast cwaniakiem, który będzie kopiował gotowe rozwiązania z internetu. Do tego trzeba mieć predyspozycje, by odpowiednio myśleć, rozumować i lubić to, by chcieć się regularnie dokształcać w temacie. Ja na przykład mam ciężki łeb w ogóle do technicznych, inżynieryjnych rzeczy, za to jestem dobry w analizowaniu faktów, czasem liczb, więc wybrałam może mniej efektywny zarobkowo kierunek nowego zawodu (no ile zarobi marketingowiec on-line, a ile programista? ), ale za to mam pewność, że będę to regularnie ogarniała, a nie regularnie wypruwała obie żyły i rzucała damami lekkich obyczajów na lewo i prawo.

Mój były przyjaciel jest dowodem na moje myślenie - totalne moje przeciwieństwo w programowaniu. Wystarczyło, że trafił na odpowiednią osobę, która go nauczyła podstaw Javy i ten człowiek nagle szybko sam pojął programowanie, zmienił pracę i ogromy skok w zarobkach aż mu uderzył do głowy...

[Jenny]

[Kamko]

[Freja]

[Kamko]

Uhm, Freja, właśnie mi przypisałaś słowa Arisy

[Freja]

[Freja]

Cytat:

Ciekawe ile razy zhakowali Ci potem te 2 powyższe o brak podejścia obiektowego i załatwienia problemów bezpieczeństwa w jednym miejscu.

W sensie włamu, wstrzyknięcia kodu w ciągu 18 lat ani razu.
Raz strollowano mi pewien system ogłoszeń, bo skrypt nie sprawdzał, czy przesłana przez formularz nazwa kategorii, faktycznie znajduje się na liście dostępnych kategorii i jakiś kreatywny użytkownik nawciskał tam bzdetów.
Raz Wrona odkryła możliwość przejęcia konta skasowanego/zablokowanego użytkownika poprzez ponowne utworzenie uzera o takiej samej nazwie. No i przez kilka lat w systemie wisiała piękna dziura pozwalająca na skasowanie każdego wątku bez posiadania odpowiednich uprawnień (której to na szczęście nikt nie wykorzystał).

Specjalistyczne hakowanie jakichś egzotycznych systemów raczej się nie opłaca. Większość ataków stara się wyszukiwać znane podatności znanych, niezaktualizowanych CMS-ów, takie logi widuję praktycznie codziennie.

[kyoto]

[Jenny]

[Sven]

Typowy błąd początkującego programisty: zastanawianie się za długo nad językiem.
Tak jak kawa bedzie ta sama w różnych kubkach, programowanie jest to samo w różnych językach.

Jeżeli się pytasz, czy klepiesz kod bezmyślnie, to ja uważam, że nie. Widziałem prace znajomych ze studiów, które miały 100 razy mniej sensu, nie mieli bladego pojęcia która linijka kodu do czego służy ani jak doszli do rozwiązania. Naprawdę. Tak wygląda bezsensowne kodzenie. Jest w nim zero analizy.

Spróbuj podjąć wyzwanie napisania czegoś sensownego. Potem włożysz to do portfolio. Jaki program chciałabyś napisać?

Jakość kodu poprawia się z doświadczeniem. Może i Twój kod jest denny, ale jeżeli to widzisz, możesz go ulepszać. Źle by było gdyby był marny, a Ty byś tego nie widziała. Wtedy nie byłoby szansy na rozwój.

Moim zdaniem trzeba znaleźć jakąś równowagę między pasją a praktyką. Bez zainteresowania po prostu nie ma czegoś, co skłaniałoby do pracy czy rozwoju. To ślepa uliczka. Ale brak uzdolnień czy nieopłacalność zajęcia też są znaczącymi ogranczeniami. Nieopłacalność to akurat moje doświadczenie. Infa jest tym opłacalnym zawodem, na który zmieniłem poprzedni.

Rekrutacje nie są takie straszne. HRowcy też ludzie. O co mają pytać? Mają z Ciebie wydobyć co umiesz i czy umiesz pracować w grupie. Tyle.

Typowy błąd początkującego programisty: zastanawianie się za długo nad językiem.
Tak jak kawa bedzie ta sama w różnych kubkach, programowanie jest to samo w różnych językach.

Jeżeli się pytasz, czy klepiesz kod bezmyślnie, to ja uważam, że nie. Widziałem prace znajomych ze studiów, które miały 100 razy mniej sensu, nie mieli bladego pojęcia która linijka kodu do czego służy ani jak doszli do rozwiązania. Naprawdę. Tak wygląda bezsensowne kodzenie. Jest w nim zero analizy.

Spróbuj podjąć wyzwanie napisania czegoś sensownego. Potem włożysz to do portfolio. Jaki program chciałabyś napisać?

Jakość kodu poprawia się z doświadczeniem. Może i Twój kod jest denny, ale jeżeli to widzisz, możesz go ulepszać. Źle by było gdyby był marny, a Ty byś tego nie widziała. Wtedy nie byłoby szansy na rozwój.

Moim zdaniem trzeba znaleźć jakąś równowagę między pasją a praktyką. Bez zainteresowania po prostu nie ma czegoś, co skłaniałoby do pracy czy rozwoju. To ślepa uliczka. Ale brak uzdolnień czy nieopłacalność zajęcia też są znaczącymi ogranczeniami. Nieopłacalność to akurat moje doświadczenie. Infa jest tym opłacalnym zawodem, na który zmieniłem poprzedni.

Rekrutacje nie są takie straszne. HRowcy też ludzie. O co mają pytać? Mają z Ciebie wydobyć co umiesz i czy umiesz pracować w grupie. Tyle.

[Freja]

[Sven]

Kopiowali bezmyślnie z internetu. Nawet ściągać porządnie nie umieją, bo bez zrozumienia.
A co z tym linkiem do Hello World?

Kopiowali bezmyślnie z internetu. Nawet ściągać porządnie nie umieją, bo bez zrozumienia.
A co z tym linkiem do Hello World?

[Freja]

[Sven]

[Kamko]

[Freja]

[kyoto]

[Freja]

[Freja]

[Jenny]

[Sven]

Freja, rozumiem, co masz na myśli, ale dalej uważam, że to wszystko różne sposoby patrzenia na ten sam problem.

Freja, rozumiem, co masz na myśli, ale dalej uważam, że to wszystko różne sposoby patrzenia na ten sam problem.

[Sven]

[Freja]

[Jenny]

Za użycie GOTO powinna być kara chłosty pod pręgierzem i zamknięcie w dyby na tydzień w celu przemyślenia filozofii życiowej.

[Freja]

[Jenny]

[Jenny]

I w przypadku użycia GOTO, gitk nie pokazuje w jakiej funkcji były zmiany, tylko pod jaką etykietą GOTO

Edit:
Mam uczulenie na GOTO, bo w pracy mam gościa, który tak przesiąkł asemblerem, że robi pętle i switch casey na goto oraz funkcje na milion stron

[Freja]

[kyoto]

GOTO było dobre (chyba, nie znam Assemblera ani C) w językach niskopoziomowych gdzie jeszcze nie znano podejścia proceduralnego i obiektowki. Jak chcesz przeskoczyć w pewne miejsce to program dzielisz na wspolpracujace ze sobą funkcje zwracające wartość i voidy.

Ja bym tak zrobiła operujac językiem pozbawionym obiektowki.
GOTO kojarzy mi się z nauczycelem informatyki z LO ktory uczył nas składni Pascala na pamięć (tak na pamiec i to na rozszerzeniu).

GOTO było dobre (chyba, nie znam Assemblera ani C) w językach niskopoziomowych gdzie jeszcze nie znano podejścia proceduralnego i obiektowki. Jak chcesz przeskoczyć w pewne miejsce to program dzielisz na wspolpracujace ze sobą funkcje zwracające wartość i voidy.

Ja bym tak zrobiła operujac językiem pozbawionym obiektowki.
GOTO kojarzy mi się z nauczycelem informatyki z LO ktory uczył nas składni Pascala na pamięć (tak na pamiec i to na rozszerzeniu).

[Jenny]

Wiercipała, asembler to asembler, a C to C. Nie wrzucaj tego do jednego worka.
GOTO nie tyle "było dobre" w asemblerze, co stanowiło po prostu podstawę programu. Pisało się bezpośrednio na instrukcjach procesora, a wśród nich są instrukcje skoku.
Kod w C, C++, czymkolwiek, skompilowany do assemblera też składa się z tych samych instrukcji.
Pozostawiono polecenie GOTO prawdopodobnie tylko po to aby łatwiej przekonać programistów asemblera do przejścia na nowy język

Weźmy pod uwagę, że pierwsze kompilatory C były słabe. Dobry programista asemblera mógł napisać lepszy, szybszy, mniejszy kod. Dopiero z czasem różnice zaczeły się zmniejszać.

[Jenny]

[Jenny]

Arisa, czy odróżniasz język maszynowy od kompilowanego i od interpretowanego?

[Jenny]

A w temacie chłosty, to jeszcze powinno się wychłostać zwolenników javy. A jej stwórcę powinno się wykreślić z kart historii.

[Jenny]

Arisa, PHP i JS to nie moja działka. Na codzień przebywam znacznie bliżej tranzystorów i bramek.
Pytałam Cię o język maszynowy, bo odniosłam wrażenie, że nie wiesz czym w ogóle jest assembler.
A Twoje pytania też nie zawsze są na miejscu...

[Freja]

[Jenny]

[Freja]

[kyoto]

Czy swoje projekty można wrzucać do działu "Nasza twórczość" ?

Czy swoje projekty można wrzucać do działu "Nasza twórczość" ?

[Freja]

Mniemam, że tak.

[wendigo]