[Rockman]

Cześć!
Dziewczyny mają swój temat, to pora na nasz
Są w śród nas faceci w szczęśliwych związkach? W jakiego typu relacji, homo, hetero? Jak długo? Jak sobie radzicie z seksem? Jak was postrzegają parnerzy/ki? No i czym macie ochotę się pochwalić, by podnieść współtowarzyszy na duchu

[buk18]

Ja właśnie niedawno zakończyłem swój dwuletni związek- hetero.Co do seksu- kupiłem strapon i jakoś to było

[Taliesin]

Cześć Rockmen.
Jedenaście lat byłem w związku małżeńskim. Po rozwodzie zawierałem znajomości na góra rok (jakoś dalej nie udawało się). Jak to się mówi "dwie pary cycków w domu to o jedne za dużo". Jak na mnie patrzyły partnerki? Tak jak chciały. Nigdy żadnej z nich niczego nie narzucałem. Mówiłem tylko, czego ja nie lubię. Dziś jestem szczęśliwy, że mam święty spokój od nerwów związanych ze związkami. Pergamin

Usunięto reklamę/ Ryu

[silveira]

Ja jestem bardziej aromantyczny niż romantyczny. Raz byłem zakochany, teraz jestem sam bo nam nie wyszło (co mnie boli, bo naprawdę ją kochałem...), i nie powiem, próbowałem "coś tam poczuć", ale nie potrafię. A nie wyobrażam sobie wiązać się z kimś, do kogo nie czuję "tego czegoś", więc jestem sam i wolę to niż być z kimkolwiek, żeby tylko być. (Identyfikuję się jako demi-panromantyczny, czyli że jak już się zakocham, to nie ma dla mnie znaczenia, jakiej płci jest moja druga połówka.) Co do seksu, to ten, kto się ze mną zwiąże, musi zaakceptować fakt, że o żadnych seksach nie może być mowy (personalne doświadczenia). Nie będę unikać bliskości, ale seksu w sensie tym wiadomo jakim to nigdy nie będzie.

[nikonikt]

Byłem w ''szczęśliwym'' związku z facetem bi. Wydawał się mądry i fajny, mówił że szuka dojrzałego, stałego związku... I tu nadchodzi ten moment kiedy ''wydawał się'' jest zwrotem kluczowym. Generalnie zostawił mnie w sposób głupi i niedojrzały i z kilkoma obawami, a właściwie jedną, która mam nadzieję rozwiąże się pojutrze, albo tylko przerodzi się w rzeczywistość i chyba się wtedy powieszę.

edit: Ale generalnie oprócz mojej głupoty opisanej wyżej, to spotkałem u facetów się tylko z tendencją taką, że 'trans? Aaa...Czyli się przebierasz za kobietę?" - "Nie..Jestem facetem, tylko urodziłem się w ciele kobiety. Wiesz, taki żart od losu.'' - ''Aaa..No to ten..Pa'' to tak w skrócie.

[silveira]

O to o. Wielu ludziom słowo "transfacet" kojarzy się z facetem transwestytą ubierającym sukienki w ramach fetyszu >.> a to nie o to przecież chodzi.

[Rockman]

Taliesin, czy TS miał udział w przyczynie rozpadu małżeństwa?
Silveira, czy ja dobrze rozumiem, że wcale asekualny nie jesteś tylko próbujesz uniknąć urazów z przeszłości?
Chyba zaczynam się cieszyć że jestem hetero. Znaczy podobają mi się czasem faceci, ale bardziej jako "o jest fajny" ale to raczej w sensie wyglądu niż seksualności.
No i mam za sobą w ch*j toksyczny związek. Dostałem po [terefere]. I to od tzw "Najpiękniejszej w swojej wsi".

[silveira]

No o, i ja też. ._. Aseksualny jestem, w dodatku jako demi - praktycznie aromantyczny, dopóki się zakocham. A urazy z przeszłości to swoją drogą :x czasem nawet chciałbym się zakochać z wzajemnością i mieć swoją drugą połówkę, ale generalnie to dobrze mi bez tego. Nie mam "parcia na związek", Zresztą i tak nie mam czasu. :x

[Misiek]

Ja też jestem sam.
ehh, a czy to nie miał być temat: szczęśliwi k/m w związkach...?

Czasem mnie to dobija. Czasem nie mam siły i motywacji, żeby robić cokolwiek, bo w sercu pustka, nie ma dla kogo. Chciałoby się do kogoś i kogoś przytulić. Dać ciepło poczuć ciepło.

Ja na chwilę obecną identyfikuję się jako aseksualny również...co może ulec zmianie. nie wiem...po prostu konwencjonalny seks nie odgrywa dla mnie żadnej znaczącej roli. wolę taniec, spacer, bliskość, no tak mam....

I chyba jestem bardziej hetero niż homo. ...szczególnie po wczorajszym spotkaniu spotkaniu, GLBT, gdzie przyszli tylko cis-G, i to większość o 30 lat starsza . ale tak na serio to czułem że nie identyfikuję się z gejami. no nic. offtop.
wiecie co a ja jestem taki dziwny, że trochę mnie pociągają trans-faceci, ale nie cis. przed tranzycją ... ale może za dużo naoglądałem się filmików na YT. pociągają nie w sensie pójścia do łóżka, ale takiej bliskości dusz. może dlatego, że taki by mnie zrozumiał, przeżywalibyśmy wspólne bóle...ehh. najbardziej to mi na przyjaźni teraz zależy. do związku jestem chyba jeszcze zbyt mało ..."uformowany", nie wiem do końca czego chcę, mogłoby to się źle skończyć. poza tym związek w pewien sposób..no właśnie wiąże? choć nie twierdzę, że to nie jest dobre. na tym etapie życia nie dla mnie.

a w związku byłem jednym. hetero. (i to ja byłem nią, ekhem). z Brazylijczykiem. byłem mega nieszczęśliwym kaemem, jak możecie to sobie wyobrazić....
te nasze wypowiedzi nt naszych związków nie napawają optymizmem :-P może powinniśmy założyć jakiś klub samotnych facetów...?

[Hjalmar]

"jestem taki saaammm, jak palec albo coośtaaaam..." *nuci.*

[Misiek]

Wiem, że się można przejechać na takim podejściu. poza tym ono też bardzo obciąża drugą osobę. sam byłem w takiej sytuacji gdzie ktoś był we mnie "zakochany na zabój"...i wcale mi nie było z tym dobrze. czułem się jak w sidłach.
popadam w takie stany, że o matko miłość by mnie zmotywowała do życia, że dla tej drugiej osoby itd itp. ...chyba w momentach najgłębszej samotności i pragnienia bliskości.
ale też warto spojrzeć czasem obiektywnie na swoje stany emocjonalne...

o kote...jak to się przepraszam odmienia? o kocie czy psie od dawna już myślę, ale do tej pory nigdy nie żyłem na swoim ani za swoje....także no. na razie to sobie pomarzę.
zwierzaki są zaje, bo nie mają oczekiwań. przynajmniej nie za dużo...no i nie oceniają

[Hjalmar]

Rozumiem. Ja czasami nie mogę, po prostu nie mogę, myślę se, rano jadę do schroniska po pieseła. Nie można tak żyć bez pieseła.

Nie miałeś chyba zwierzaka - ja wciąż pamiętam ten wstyd, kiedy pies do mnie podszedł i z obrażoną miną posłał mi kilkuminutową serię mruków, prychów i warków. Tyle z nieoceniania XD

[Misiek]

a miałem
rybki...z których zostały szkielety po tym jak wyjechaliśmy na wakacje, i poprosiliśmy znajomych, żeby dokarmili i cóż....zapomnieli. chyba jeden skalar wtedy przeżył. to była dla mnie trauma. miałem 6, 7 lat wtedy
a potem miałem królika. cudowny zwierzaczek, ale mój się okazał bardzo chorowity i nie dożył nawet 3 lat. baran francuski, taki ze zwieszonymi uszami. cholera tylko czasem chodził tak napalony. ale na szczęście nie byłem głównym obiektem jego zainteresowań z domowników. (i dobrze, bo nieletni byłem! )...a królik był bi. ...a może nawet pan..?

[Rockman]

[Misiek]

Jak to, to z psem można wejść na uczelnię?!
no też tak myślę, że pies to super przyjaciel. no ale, na razie nie mam warunków. w sumie to mam trochę obawy, że jak będę chciał ot tak gdzieś po prostu wyjechać to nie będę miał rodziców, żeby im "podrzucić" pieska na parę dni, bo będą jakieś....1000 km ode mnie :-P
no ale są ludzie, którzy wszędzie zabierają swojego kompana, także chcieć to móc, jak widać

p.s. z mojej perspektywy ten epizod bym nazwał raczej żałosnym. no ale. dobrze, że było minęło

[wendigo]

[Hjalmar]

Jak nie mają oczekiwań jak mają. Nigdy mi tak wstyd nie było jak wtedy, gdy pies podszedł, spojrzał z politowaniem, westchnął i wyszedł z pokoju.

Spróbuję kiedyś wejść z piesełem na uczelnię. Tylko muszę najpierw przygarnąć odpowiednio wielkie i zębate bydlę xD

[eMily_Mae]

Jako pół facet, też coś napiszę
Moi koledzy swojego czasu doradzali mi, aby partnerki szukać na necie. I tak to znalazły się dwie na eDarling. Z tą pierwszą, Polką, znajomość trwała bardzo krótko, coś nie mogliśmy się dogadać. Druga była z Rosji, znajomość trwała dłużej. W pewnym momencie zadała mi pytanie na temat małżeństwa i po mojej odpowiedzi, że traktuję ten temat poważnie, nie odezwała się do tej pory. A dalsze próby pisania do niej nic nie dały
To w sumie wszystko, jeśli chodzi o moje związki. Tą Rosjankę bardzo miło wspominam, ale tak naprawdę, to nie wiem, co było powodem zakończenia znajomości... może po wypowiedziach, oraz wizerunku, domyśliła się, że jestem "tęczowy" ?

Jako pół facet, też coś napiszę
Moi koledzy swojego czasu doradzali mi, aby partnerki szukać na necie. I tak to znalazły się dwie na eDarling. Z tą pierwszą, Polką, znajomość trwała bardzo krótko, coś nie mogliśmy się dogadać. Druga była z Rosji, znajomość trwała dłużej. W pewnym momencie zadała mi pytanie na temat małżeństwa i po mojej odpowiedzi, że traktuję ten temat poważnie, nie odezwała się do tej pory. A dalsze próby pisania do niej nic nie dały
To w sumie wszystko, jeśli chodzi o moje związki. Tą Rosjankę bardzo miło wspominam, ale tak naprawdę, to nie wiem, co było powodem zakończenia znajomości... może po wypowiedziach, oraz wizerunku, domyśliła się, że jestem "tęczowy" ?

[eMily_Mae]

[Charlie]

Ja byłem! Jestem przed terapią, ale poza tym, całkiem męski jestem Byłem 1,5 roku z dziewczyną. Zakochała się pierwsza! Ale wtedy miałem długie włosy i wyglądałem jak dziewczyna. W sumie to był pierwszy jej związek i mój również. W trakcie tego związku dopiero odkrywałem kim jestem i pomagała mi w tym - mam na myśli, że pomagała mi to akceptować. Akceptowała mnie, tak jak i moje ciało. Zerwała ze mną, ale nie przez to że byłem ts. Po prostu odkochała się, choć wciąż czuję chemię
Ale mówiąc serio: byliśmy bardzo szczęśliwi, ale byłem zazdrosny, miałem niską samoocenę i mimo jej prób, nie umiałem w pełni tego wyeliminować, choć byłem mega romantykiem i naprawdę myślę, że byłem fajnym chłopakiem Seks też był super, nie narzekała i ja też byłem zadowolony. Za dużo problemów się narobiło, jej rodzice są mocno religijni (znali mnie jako dziewczynę), poza tym wyjechała na studia i dzielił nas duzy dystans, byłem zazdrosny jak wspominałem już, i za dużo czasu razem spędzaliśmy na skypie (nawet spaliśmy razem z włączonymi komputerami) - i po prostu uczucia zaczęły zamieniać się w zależność...

Więc byłem szczęśliwym km w związku z dziewczyną i bezpośrednią przyczyną rozstania nie był ts.

Pozdrawiam!

[silveira]

No to tera się tu uzewnętrznię *cwaniak*
Zakochałem się z wzajemnością w moim przyjacielu, od blisko dwóch tygodni jesteśmy razem, on też jest k/m. Znamy prawdę o sobie nawzajem od samego początku, i postrzegamy siebie nawzajem jako facetów. :3 Bliskość jest, seksów nie ma, bo nam nie są do szczęścia (ja jestem asem, on jeszcze nie wie). Niemniej jednak, jestem nareszcie szczęśliwy. :3 <3

[Kicigłówek]

[Requiem]

Tak czytam Wasze historie i strasznie mnie dziwi, ile samotników jest na forum. Zawsze mówią, że k/m'i są wręcz oblegani przez kobiety, a to m/k mają problemy ze znalezieniem sobie partnera. No ale, ludzie to nie tylko tożsamości.

Historia dość pokręcona, bo poznaliśmy się na pewnym portalu (użytkownicy pytali o różne sprawy, a drudzy im odpowiadali). Generalnie byłem tam dość znany, napisała w końcu kiedyś do mnie z pytaniem o coś. Nie wróżyliśmy sobie długiej znajomości, a tu jakoś tak wyszło, że pisaliśmy ze sobą na gg miesiąc, drugi, pół roku... dzień w dzień, po kilka godzin, jak starzy przyjaciele. Jednak na dobre poznałem ją w wakacje, gdy przechodziła pewien kryzys psychiczny - sporo dowiedziałem się wtedy o jej poprzednim "związku".
Poznała mnie jako faceta, ale - jak to sama mówiła - nigdy nie czuła, że pisała z facetem. A mimo tego, wstąpiliśmy w związek 15 stycznia 2014 roku na gg, koło 17. Pewnie nie miałoby to miejsca, gdyby nie to, że jakieś dwa tygodnie wcześniej przypadkiem wstawiła mi fragment rozmowy ze swoją przyjaciółką, gdzie było coś "strasznie mi się podoba", ale bez informacji, kto. Męczyłem ją, by mi powiedziała, w kim się zakochała - uparta, nie chciała powiedzieć... aż do wtedy, gdy zaczęliśmy ze sobą być. Wtedy też napisałem jej coś rodzaju "muszę Ci oznajmić, że się w Tobie zakochałem. Jeśli w jakikolwiek sposób zaszkodzi to naszej znajomości" <- jakbym umowę podpisywał
W maju miała tego dość i postawiła sprawę jasno - mam udowodnić, kim jestem albo z nami koniec. Więc... zrobiłem to. Czułem się z tym paskudnie - ostatnie miejsce, gdzie czułem się mężczyzną, runęło. Spotkaliśmy się też wtedy kilka razy w realu, z pełnym oczarowaniem nią, ale dyskomfortem w mówieniu -łam.
Mój coming out nastąpił po roku, więc maj 2015. Była pierwszą osobą, której się uzewnętrzniłem w tej kwestii. Ogromnie bałem się tego, że ze mną zerwie, brzmiałem w tym momencie jak dewiat seksualny... a jednak tego nie zrobiła. Napisała, że nigdy nie znajdę osoby bardziej tolerancyjnej niż ona i zwyczajnie pokochała mnie takim, jakim jestem, ciągle mnie wspierając... i myląc końcówki przez pierwsze dwa tygodnie, na co się wkurzałem niemiłosiernie. A seksy? Seks mnie nie jara jako czynność. Nigdy o nim nie myślałem i nie myślę jako o seksie samym w sobie, mógłbym żyć bez. Co innego kochanie się z nią - bardzo nieskromnie powiem, że oboje nie rozumiemy narzekania Polek na to, że ich zbliżenie trwa do 15 minut... xD Podnieca mnie możliwość uszczęśliwiania ukochanej i doświadczania jej dotyku na swojej skórze.

Och, do bólu słodkie i romantyczne. xD

[wendigo]

[Requiem]

[Fadi]

[Kor22p]

[Requiem]

@Kor22p
Jako dziewczyna przedstawiłem się jej jakoś tak na dwa tygodnie przed spotkaniem pierwszym w realu, które miało wyjaśnić właśnie tę kwestię. No, to i wyjaśniłem. Funkcjonowałem jako dziewczyna przez około rok już wszędzie - czy to w grach, czy na forach. Nie potrafiłem się przyzwyczaić, pogłębiła się jednak moja wiara i tkwię teraz pomiędzy "dewiat!" a "mam wywalone, jestem po prostu facetem"... ale mało ma to związku ze związkiem.
Z początku była wkurzona, że ją okłamywałem co do tego, kim jestem (w zasadzie oprócz płci zmyśliłem sobie całe życie, włącznie z rodzeństwem i innymi szczegółami). Po czasie mogę stwierdzić, że chodziło tylko o to, że ją okłamałem.
Dzięki, że przeczytałeś! Miło się aż robi.

[Kor22p]

Wow. Twoja dziewczyna przywraca mi wiarę w inne dziewczyny.

[Maja]

[marco-polo]

.. to ja pojadę po bandzie... naście lat w związku hetero z cis kobietą .. jak bywa - różnie, jesteśmy już jak stare małżeństwo hehe lub stare wino... he he.. możliwe? możliwe...

[Wild]

Odnawiam temat z ważnego powodu bowiem istnieje
Pytanie do K/M w związkach z K

Czy orientacje waszych partnerek były bi? Czy hetero?
Czy istniała korelacja między orientacją partnerki a sukcesem w związku?

[marco-polo]

Đefiant, moja zawsze była i jest hetero i to taką mocno na prawo... na drugie pytanie nie potrafię odpowiedzieć.. ino dobrze że nie jest bi bo by mogła mnie traktować jak nie wolałbym z racji tego że jej wszystko jedno czy z dziewczynką czy z chłopaczkiem, więc mogłoby być więcej nieporozumień..

[Rockman]

Na początku twierdziła, że "nie wie kim jest". Im bardziej w las tym coraz lepiej wiedziałem, że jest 100% hetero, tylko preferuje 'spedalonych' z wyglądu

[kapelusznik]

Byłem w związku z k/m. Byla to jednak krótka i burzliwa znajomość. To ta osoba dostała obsesji na moim punkcie, była bardzo toksyczna. Nie mogłem oddychać w tym związku, znajomość skończyła się jak jakiś nieudany dramat.
Teraz jestem w związku z kobietą. I czuje się przy niej bardzo dobrze. I wiem ze dzięki niej będę mógł w końcu pprzekonać się co to szczęście.

[Ryu]

[kapelusznik]

Ryu, nie stawiam jej żadnych oczekiwań. Po prostu jest i mnie akceptuje. Ja nie umiem przeżywać czegoś takiego jak szczęście. W ogóle nie umiem się cieszyć z niczego. A dzięki niej to się zmienia. I to sprawia że chce bardziej siebie zrozumieć.

[marco-polo]

...robi się tylko problem wyglądowy... Stazejemy się tylko nie ją, ją zaczynam wyglądać jak jej brat żeby nie powiedzieć syn w towarzystwie hetero znajomych facetów w naszym wieku... To mnie coraz bardziej przytłacza i źle zaczynam się czuć... Poważni mężczyźni a ją nic się nie zmienia od lat...to było bez znaczenia jak mieliśmy lat dwadzieścia parę ale teraz po trzydziestce jest już źle a będzie gorzej

[kicur]

Ponieważ wolę panów, byłem w związku z cis biseksualnym chłopakiem (jeszcze jako kobieta).

Generalnie pomimo tego, że mieliśmy parę wspólnych zainteresowań i seks mi odpowiadał, to relacja była bardzo nieudana, gdyż mój eks miał zaburzenia lękowe i depresyjne, ale wcale nie zamierzał ich leczyć. Stosował i próbował stosować wobec mnie przemoc psychiczną, więc dosyć szybko od niego odszedłem.

...żeby się choć trochę wpisać w nazwę tematu powiem, że po rozstaniu z nim zacząłem być dużo szczęśliwszy

[Rockman]

[Armand]

Byłem w związku z kobietą przez 2 i pół roku i był to najlepszy, najszczęśliwszy związek jakiego doświadczyłem. Mimo, że nie jesteśmy już razem, dalej czuję się szczęśliwy. Że ta osoba pojawiła się w moim życiu.

Jak sama powiedziała, być może jest w pewnym stopniu bi, ale wcześniej nie myślała, że mogłaby być z kobietą. W zasadzie nie do końca kobietą, ale w sensie fizycznym nią jestem. I pewnie trochę psychicznym.

Być może kiedyś ułożę sobie życie z kimś innym, ale dalej mam nadzieję, że kiedyś będziemy razem. Nie jest to desperackie łudzenie się i nie czuję jakbym sobie czegoś odmawiał.
Wreszcie nauczyłem się brać życie takim, jakie jest, a kosztowało mnie to wiele wysiłku i czasu. Jak to mówią anglosasi "Kiedy życie daje Ci cytryny, spróbuj zrobić z nich lemoniadę".

Nie mam już potrzeby wiszenia na kimś. I z tym sobie poradziłem. Chociaż wiem, że w chwilach słabości mi się to zdarza, choc w mniejszym natężeniu i pewnie nie raz przytłoczyłem ją tym. Ale mam tego świadomość i wciąż nad tym pracuję.

[lexel]

W sumie mało powyżej szczęśliwych historii to ja dopiszę coś od siebie. Jestem w związku już chyba szósty rok z cis m. Tak długi związek w pełnej zgodzie chyba nie mógłby się toczyć. Mój mnie postrzega o wiele lepiej niż jego znajomi- on powtarza że kocha mnie a nie moje ciało i stara się znaleźć we mnie to co lubi, a się nie zmieni. Jeszcze jestem przed hormonami. Myślę że większym problemem jest to, jak nas widzą jego znajomi- każdy jego problem zwalają na mnie i też się z tym źle czuję. Przykładowo: od tygodnia ma zły humor? To na pewno wina tej jego dziewczyny która coś sobie ubzdurała (a on wcale nie zamierza się tłumaczyć że zaczęli go gorzej traktować w pracy). Ponadto jego koledzy wciąż noszą moje zdjęcie w damskim przebraniu i ciągle mówią o jeden pijackiej imprezie kiedy "wyglądałaś tak fajnie i na szczęśliwą" i za nic im się nie da przetłumaczyć że jedna impreza w czasach kiedy się łykało pełno antydepresantów i chodziło codziennie do psychologa nie może być wyznacznikiem płci. Na szczęście mój zna pod tymi względami mnie doskonale i widzi że wtedy było o wiele gorzej niż jest teraz. Ponadto ma pełno teorii dlaczego akurat podczas znajomości z nim zacząłem się odkrywać i czy nie jest to spowodowane u niego niechęcią do kobiet. Tak naprawdę myślę że ten związek dopiero teraz zaczyna być szczęśliwy, choć nigdy się nie da przewidzieć czy takim pozostanie.

[Morningstar]

Nie wiem, gdzie się chowacie, mili długowłosi k/m, mi jest ciężko was poznać/wcale, a wiem, że z różnych względów nie interesuje mnie relacja z nikim innym. Taka sytuacja. Heh.

[Danny]

ja bylem rok w zwiazku z dziewczyną bi, a od 2,5 roku jestem z dziewczyną hetero, mielismy kilka przerw w zwiazku gdzie w tym czasie randkowalem z kilkoma laskami tez hetero.

[mateusz944]

[Andrut]

[Próbuję]

Cześć, jestem partnerką k/m.

Szukam kogoś, kto wytłumaczy mi co siedzi w głowie k/ma w związku, przed czym wy uciekacie? Czy wszyscy uciekacie?

Jestem bi, od początku doskonale wiedziałam kim jest mój dziś już Narzeczony. Przechodziłam z nim kolejne operacje. Sam N. chciał całkowitej przemiany (mam nadzieję, że takie sformułowanie nikogo nie obraża). Około pół roku temu dowiedzieliśmy się, że na ostatnią operację, która pozwoli nam się kochać a jemu sikać normalnie i osiągać orgazm, potrzebujemy ponad 200 tys. zł. Od tamtej pory N. stale się ode mnie oddala. Dziś już nawet mnie nie przytula, a ja chcę ratować ten związek. Bardzo go kocham.

Co ja mam zrobić?

[Ania96]

Dokładnie, Aristocat dobrze prawi.
wiem, że pytanie skierowane do k/m, ale po tym co piszesz chyba rzecz jasna, że chodzi o to, bez czego facet nie czuje się facetem..
Musisz go zapewniać, że w chwili obecnej i tak jest dla Ciebie męski. I że wcale to nie musi powodować dyskomfortu w seksie, bo są na to także sposoby.

[Próbuję]

Nie uprawiamy seksu i dla mnie to jest okej, jestem w stanie żyć bez tego. Ale kiedy zwracam mu uwagę, że odsuwa się zupełnie, każdą sytuację bliskości traktując jako zagrożenie, mówi, że w ten sposób, mówiąc mu, że mi źle - blokuję go jeszcze bardziej.

Dlatego nie wiem jak sobie radzić.
Powiedział mi ostatnio "my tacy jesteśmy". Gówniane wytłumaczenie.

[DeadSally]

Próbuję, twój k/m mógłby się tu zarejestrować. znajdą się osoby które już z nim sobie porozmawiają...

Próbuję, twój k/m mógłby się tu zarejestrować. znajdą się osoby które już z nim sobie porozmawiają...

[Próbuję]

Może to jest jakieś rozwiązanie...

Raz wyszłam z propozycją terapii, tak zwyczajnie dla par, znaleźć normalnego psychologa, który może pomoże nam porozmawiać ze sobą, ale N. uważa, że nie chce/nie potrzebuje pomocy.

[Sven]

Jedyne co mi przychodzi do głowy, to zapewnij go, że dla Ciebie jest chłopakiem i nie okazuj nadmiernego zainteresowania tymi częściami ciała, które powodują dyskomfort. Ale mogę tylko zgadywać, bo nim nie jestem, i najlepiej by było, gdybyście o tym otwarcie porozmawiali.

Jedyne co mi przychodzi do głowy, to zapewnij go, że dla Ciebie jest chłopakiem i nie okazuj nadmiernego zainteresowania tymi częściami ciała, które powodują dyskomfort. Ale mogę tylko zgadywać, bo nim nie jestem, i najlepiej by było, gdybyście o tym otwarcie porozmawiali.

[Próbuję]

Aristocat Dodatkowo jeszcze weszłam w ten wątek, żeby może pocieszyć się trochę,a tu widzę wszystkie związki się rozpadają...

Chyba jeszcze nie dojrzałam do ultimatum.

[WojtekM]

Próbuję, Twój K/M też próbuje spełniać się w męskiej roli i nagle zderza się z potrzebną na operację kwotą, której być może nie jest w stanie szybko skądś wytrzasnąć. W tym momencie, w jego świecie, wszystko się wali... Rozmawiajcie więc i szukajcie rozwiązania.

[Charlie]

Próbuję, wszyscy wyżej doradzają Ci rozmowę. Pewnie słusznie. Problem jest, że my Twojego narzeczonego nie znamy i nie wiemy jakie ma usposobienie. Gdyby chodziło o mnie, rozmowa by nie pomogła. Bardziej czas i w pewnym momencie bym się otworzył. Może on też tak ma? Trudno powiedzieć. Ale nie traktuj go jak dziecko, tylko normalnie, jak w normalnym związku. Może spróbujcie się oderwać od problemów codzienności. Jakiś wyjazd weekendowy? Albo całodzienna wycieczka do lasu? Nie wiem co tam lubicie, ale to powinno zapewnić odpowiednie poczucie bliskości i jednocześnie relaksu. Poza tym daje dobre warunki do szczerej rozmowy

[Próbuję]

[/b]Aristocat mój k/m nigdy się przede mną nie rozebrał.

[b]AwryBoy staram się wyważyć jako granicę pomiędzy rozmawianiem a przymuszeniem do rozmowy. To nie jest proste, ale próbuję. [/b]

[Sven]

[WojtekM]

Pamiętam moment, gdy dotarła do mnie - jak się potem okazało, nieprawdziwa - informacja, że "jedynki" nie zrobi się już na NFZ. Wróciłem do domu, usiadłem i pomyślałem, że jeśli to prawda, zabiję się. Wiedziałem, że nie jestem w stanie uzbierać potrzebnej kwoty przez kilka najbliższych lat i to mnie tak zdołowało.
Charlie, ma rację. Choćby krótki wypad gdzieś z dala od domu albo nawet uroczysta kolacja: szampan, świece, te klimaty... i spokojna rozmowa o możliwościach zebrania tych 200 tysięcy lub może znalezienia nieco tańszej kliniki. Nie można się poddawać - nigdy w życiu!

[Sven]

Nie każdy doświadcza swoje ciało takim, jak ono wygląda. Nie jest to kwestia chcenia, ideałów ani roli. Samo w sobie jest to niezbyt przyjemne, a jak dorzucisz do tego drugą osobę, to już trochę nerwówka.

Demonizujesz niechęć do pokazania swojego ciała. Nie wszystko co ludzie odczuwają jest "fajne". To tak jakbyś demonizował np. gniew.

Nie każdy doświadcza swoje ciało takim, jak ono wygląda. Nie jest to kwestia chcenia, ideałów ani roli. Samo w sobie jest to niezbyt przyjemne, a jak dorzucisz do tego drugą osobę, to już trochę nerwówka.

Demonizujesz niechęć do pokazania swojego ciała. Nie wszystko co ludzie odczuwają jest "fajne". To tak jakbyś demonizował np. gniew.

[Sven]

Zależy co robisz z danym uczuciem.
Drama czasem musi być. Rwanie kotów też. Dajmy im już spokój. (no pun intended względem kotów)

Zależy co robisz z danym uczuciem.
Drama czasem musi być. Rwanie kotów też. Dajmy im już spokój. (no pun intended względem kotów)

[Fadi]

A nie przemknela Wam myśl, że niechęć do rozebrania się może nie być bezpośrednio wynikiem bycia k/m tylko innych powodów?
Choćby aseksualizm?

[WojtekM]

Jest to prawdopodobne.

[Fadi]

[wendigo]

[Fadi]

Można odczuwać wstyd nie tylko z powodu bycia ts...

[Sven]

^^ to miałem na myśli mówiąc o demonizacji.

^^ to miałem na myśli mówiąc o demonizacji.

[Próbuję]

Nie spodziewałam się tylu odpowiedzi w tak krótkim czasie. Dziękuję

Nie mniej, Wasza dyskusja jest naprawdę pomocna - pozwala "obejrzeć" sytuację z różnych perspektyw.

Cóż, niechęć do rozbierania się jest na pewno związana ze wstydem i, jak usłyszałam, N. nie chce żebym go takim pamiętała. Jest świadom swoich skłonności depresyjnych, ja też jestem ich świadoma.
Oczywiście, wszystko co robimy ukierunkowane jest na "dorobienie się" zdolności kredytowej, która pozwoli nam na operację.
Na ten moment zdecydowaliśmy się na zakup strapona, przesyłka ze Stanów dotrze pewnie za jakieś 2 miesiące. Irytuje mnie uzależnianie możliwości zbliżenia od przedmiotu, jednak wiem, że wiąże się to z poczuciem komfortu, którego brak jest nie do przeskoczenia.

Rozmawiamy, wczoraj też rozmawialiśmy. I pewnie nie raz jeszcze będziemy.

To jak to jest w tych Waszych szczęśliwych związkach? Nikt nie związał się z cisem?! Coś jest nie tak z nami?!

[kicur]

Nie każdy chce być w związku

[Iryd]

Ja jestem w związku z cis dziewczyną!
Po pierwsze gratuluję rozmowy
Zakup strap ona jest opcją bardzo spoko tylko weźcie pod uwagę to, że na razie macie problem z nawet oglądaniem się nago czy dotykaniem, nie da rady tak od razu przeskoczyć do satysfakcjonującego seksu a robiąc to od razu można się nieco rozczarować.

Też planuję trzecią operację i nie wiem gdzie znalazłaś te 200 tysięcy, najdrożej (i w sumie najlepiej) to w Belgradzie za 120 widziałem, jestem na razie przed jedynką i dwójką więc mam jeszcze trochę czasu ale będę szukał tańszych możliwości.

W związku jestem od 4 lat, na początku nawet usiłowałem w nim być dziewczyną, było dużo przygód ale naprawdę w większości sytuacji wystarczy porozmawiać. Ja uciekałem bo bałem się co będzie jeśli druga osoba mnie zostawi (jednocześnie w tajemnicy zacząłęm brać hormony), może on się boi, że przez brak seksu go zostawisz. Czasem potrzeba też zapewnienia, że nie jest się wybrakowanym bo on sam może czuć, że posiadanie penisa to jakieś ultimatum. Jak się potem okazuje wystarczy wyluzować nie skupiać się na tym aż tak bardzo i może być naprawdę przyjemnie

Jakbyś chciała pogadać to pisz na priv

[Sven]

Nie każdy ma farta.

Nie każdy ma farta.

[Iryd]

No nie ale autorka poprzednich postów ma i jej odpisuję

[Sven]

Mój post powinien był być przed Twoim Iryd (pierwszym) Tak by miało to więcej sensu.

Mój post powinien był być przed Twoim Iryd (pierwszym) Tak by miało to więcej sensu.

[Fadi]

Nie każdy potrafi dodam


PS. Strapona trzeba aż z zagranicy zamawiać?

[kasiencja]

Mój przyjaciel jest w związku z cis dziewczyną od 10 lat, operację widział gdzieś w polszy za 34000zł, lub ewentualnie do dopytania ma kilka miejsc. Używa jak się chwalił jakiegoś mega wypas cholera wie jak to nazwać strapona który sam się pompuje za pomocą guziczka gdzieś tam i kosztował ze 2000 zł ale zza granicy Nie ma go na tym forum bo nie potrzebuje tego. Ale jak ktoś ma jakieś pytania to mogę go co nieco popytać

[wendigo]

[Iryd]

W Polsce bym nie robił bo potem się okazuje ze silikonowy ma więcej funkcji...

[Próbuję]

Cytat:

PS. Strapona trzeba aż z zagranicy zamawiać?

Niestety, w tej kwestii nadal pozostajemy daleko w tyle

kasiencja napisał/a:

operację widział gdzieś w polszy za 34000zł, lub ewentualnie do dopytania ma kilka miejsc

z tego co wiem, w tej kwocie możesz sobie zagwarantować co najwyżej sikanie na stojąco i wypchane spodnie. ale ekspertką nie jestem.

[kicur]

Do sikania na stojąco nie trzeba żadnych operacji :3

[Próbuję]

Tak wiem, powinnam wziąć to w cudzysłowie.

[Fadi]

A czym się różnią te strapony z USA od tych z przykladowo Allegro?

[kicur]

Są w biało-czerwone paski oraz białe gwiazdki na granatowym tle

[Freja]

[wendigo]

No bo Próbuję wprowadza trochę w błąd strap on, to zwykły plastikowy kształt, może być nawet taki zwykły: https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/I/41wWxS-qMxL._SY355_.jpg to co jej chłopak zamówił z USA, to proteza (jak np. http://www.tyron2.net/ )

[kasiencja]

Jak taką protezę się czepia do ludzia, bo mnie to intryguje xD?

[Iryd]

Na uprząż lub klej...

[Sven]

Klej? Ałć.

Klej? Ałć.

[Iryd]

Nie wiem jak to dziala bo sam kupilem wersje z uprzężą i jest bardzo spoko :3

[Fadi]

No to zupełnie inny bajer niż zwykły strapon

Może głupie pytanie, ale: jak to jest z osiąganiem satysfakcji sexualnej mając ciągle jeszcze kobiece narządy? Bo rozumiem chęć usatysfakcjonowania partnerki/a. Ale jak osiągnąć orgazm mając do dyspozycji taka proteze?

Strapon w gwiazdki i paski byłby fajowy

[wendigo]

[Sven]

[wendigo]

Tak, w takim też

[Klasyczna Pani]

Hej, mam podobny "problem" - mój partner k/m także unika nagości ( mieszkamy od niedawna razem) sypia w piżamie... mówi, że jego penis "jest inny" ( jest po operacjach ponad 20 lat) ... On nie lubi rozmawiać na te tematy... chyba najbardziej boli mnie fakt, że taka postawa świadczy o braku zaufania...?
Poza tym, jestesmy szczęśliwi

[WojtekM]

[Discord]

Ja jestem ze swoją narzeczoną już 12 rok razem i nic się nie zmieniło od kiedy 'wyszedłem z szafy' przed nią. Co najlepsze, jak jej powiedziałem o tym to powiedziala 'teraz dopiero to odkryłeś?' Najwyraźniej ona widziała mnie jako faceta o wiele wcześniej zanim ja sobie w pełni zdałem z tego sprawę.
W kwestii łóżkowej strap on to mój najlepszy przyjaciel Ale moja narzeczona mnie namawia na załatwienie sobie Freetoma na święta, coby w ogóle mieć pełen serwis. Osobiście nie lubię wszelkiego rodzaju uprzęży, bo jakoś za bardzo je czuję i świadomość ich mi odbiera całą przyjemność z zabawy.

Klasyczna Pani - może porozmawiaj z nim o tym? Może on po prostu czuje się niepewnie z tym, że jest inny od cis facetów i to powoduje u niego ukrywanie się. Jak mu pokażesz, że zupełnie się nie przejmujesz 'innością' jego penisa to jestem pewien, że on w końcu też się ośmieli

[Klasyczna Pani]

[Karatajew]

Klasyczna Pani, czyli jak rozumiem, nie miałaś w ogóle styczności z jego genitaliami/nie widziałaś ich?

Wiesz, mnie np. moje nie przeszkadzają zbytnio, dopóki nie muszę na nie patrzeć albo oglądać tej części sylwetki, której są one częścią. I nie wyobrażam sobie chodzenia po domu nago bez (epi)protezy. Tak jak mówi Twój luby, to nie jest kwestia, że nie chce, żebyś ty go widziała, tylko że on nie chce tego widzieć. Ja to rozumiem i mogę Cię zapewnić, że to nie kwestia zaufania... Co niestety nie zmienia tego, jak się czujesz

"Z byłymi mógł" - a wiesz dokładnie jak to między nimi wyglądało? To głupie przypuszczenia, ale może właśnie te wcześniejsze związki wpędziły go w kompleksy; może w kłótni/na odchodne wytknięto mu "innego penisa"? Może z byłymi też potrzebował dużo czasu, aby się przełamać?

Poza tym: czy wiesz, jak wyglądają/mogą wyglądać penisy po operacji? Jeśli nie, to może spróbuj się dowiedzieć (choć pewnie zdjęcia nie będą do końca adekwatne, bo 20 lat to w chirurgii kupa czasu i chyba tomss71 kiedyś pisał że po tych operacjach w Polsce, które robiono te 20 lat temu, to część "materiału" się wchłonęła - ale dają jakieś wyobrażenie). To często nie są miłe widoki - spróbuj wczuć się w osobę, która właśnie tak wygląda "na dole".

Jeśli on nie może sobie z tym poradzić, to Ty możesz jedynie mu w tym pomóc, ale samej samoakceptacji/wyleczenia kompleksu niczym nie zastąpisz, to jest proces, który musi zajść w nim.
Oczywiście oprócz dalszej rozmowy nic nie przychodzi mi do głowy. Skoro wie, że ma problem, to może widzi jakieś sposoby jego rozwiązania?

[wendigo]

[Klasyczna Pani]

Tak, On ma problem z wyglądem "po zmianach" - zarówno penisem, jak i bliznami po mastektomii. Wiem, że pracuje nad sobą, nad śmiałością i samoakceptacją.
Ostatniej nocy wiele rozmawialiśmy pomiędzy ... macie Panowie rację co do "bylych" - to nawet nie był taki jak nasz sex.
Teraz ja muszę popracować nad sobą, zrozumieć, że to nie moja wina. Nie miałam wcześniej znajomości z osobami ts. Dużo czytam, chcę zrozumieć Jego obawy.
Dziękuję za Wasze wsparcie

[Rockman]

Wygląda na problemy z akceptacją i pewnością siebie. Jeśli robił 20 lat temu, to może się okazać, że po prostu penis nie jest funkcjonalny. Miejmy nadzieję, że to problem od głowy strony, do przepracowania. Pamiętaj, żeby być szczerym w rozmowie i nie unikać swoich oczekiwań, to oszczędzi bolesnych nieporozumień.

[Klasyczna Pani]

Rockman, masz rację, niestety tak jest.
O ile "brak funkcjonalnosci" nie jest problemem ( dla mnie - kobietę wszak można usatysfakcjonować na wiele innych sposobów) , to bardzo frustrujący jest Jego wstyd. Z tym sobie nie radzę, jak pisałam, odbieram to bardzo osobiście