[wendigo]

Zakładam ten temat, ponieważ z psychologiem doszliśmy do wniosku, że potrzebuję czegoś, o co mógłbym się oprzeć... zamiast tej mojej "starej" identyfikacji według której transseksualizm jest wadą i taki jestem tylko niepełnosprawny i niepełnowartościowy itp.
Po prostu muszę sobie zbudować lepszy obraz siebie, ale to nie jest proste i zupełnie nie wiem jak to zrobić, skoro te moje przekonania są tak ugruntowane jak opisałem w temacie "Wstyd z powodu bycia TS"... Doszedłem do wniosku, że muszę rozmawiać z innymi osobami transseksualnymi (no powiedzmy szerzej: po prostu z osobami transpłciowymi) i wysłuchać jakichś argumentów, może któreś wreszcie mnie przekonają i będę mógł przyjąć je do siebie. Trochę argumentów sza już podała w tamtym temacie... ale nie trafiają do mnie Ale im więcej, tym większa szansa, że któreś trafią, a coś muszę robić, chociaż tak próbować działać.

Chciałbym więc Was prosić, żebyście się wypowiedzieli: z czego jesteście dumni, z czego można być dumnym jako TS?

Od razu mówię - prawdopodobnie będę z tymi argumentami dyskutować, proszę nie traktować tego jako atak, po prostu chcę sobie pomóc ale nie mogę sobie wmawiać, że wierzę w coś, w co nie wierzę, a może jak podyskutuję, to jednak uwierzę

[Freja]

Z tego, że żyję według własnych zasad, zamiast (jak większość ludzi) przyjmować bezrefleksyjnie te, które wymyślili inni.

[Usunięty]

Z tego, że jest się sobą? Albo z tego co robisz, pewnie masz jakieś pasje? Ja np. sporo rowerem jeżdżę, co powoduje że lepiej się czuję.

Z tego, że jest się sobą? Albo z tego co robisz, pewnie masz jakieś pasje? Ja np. sporo rowerem jeżdżę, co powoduje że lepiej się czuję.

[avery]

z tego, że wie się o płci znacznie więcej, niż przeciętny człowiek i niż się wiedziało wcześniej. z tego, że lepiej zna się samego siebie.

[wendigo]

[Wednesday]

Przede wszystkim możesz być dumny, że udało Ci się przejść przez tranzycję - w końcu wymagało to od Ciebie determinacji, cierpliwości, poświęcenia... To nie jest przecież łatwa droga. No i zebrałeś dzięki temu wiedzę i doświadczenia, które mogą pomóc innym.

[Taliesin]

[Freja]

[ElżbietaFromage]

Z czego można być dumną będąc TS?
Moim zdaniem tego, że aby być sobą musimy się odważyć wznieść ponad los jaki wyznaczyli nam inni. Z tego powodu, że potrafimy się zbuntować przeciwko temu co dla innych jest oczywiste, święte. Piękne jest to, że jesteśmy świętokradcami, banitami, przestępcami wobec świętych prawd oczywistych, że wprowadzamy niepokój, chaos, w tak proste i oczywiste prawdy na temat płci i płciowości. Możemy być dumnymi osobami ponieważ pokazujemy innym, że nie trzeba być skazanym na swój los, że można go przekroczyć, że nasza anatomia nie decyduje o tym kim jesteśmy i kim będziemy. Jesteśmy nieoczekiwanymi, nieoczywistymi, innymi.

[Usunięty]

Freja, ElżbietaFromage, to jest kwintesencja bycia sobą będąc trans. I to miałam na myśli.

Freja, ElżbietaFromage, to jest kwintesencja bycia sobą będąc trans. I to miałam na myśli.

[inka]

zdanie sobie sprawy z tego że urodziłeś się chłopakiem!!!!

trans to genetyczne powikłanie, które przez system przemiany cielesnej i chemicznej (hormony) dochodzi się do punktu wyjściowego i pierwotnego, znaczy w końcu byciem kim się od początku było.

egzystencja i koncepcja realu zawarte są w mózgu, w tym samym mózgu który nadal tobie tożsamość płci.

Nie próbuj zrozumieć samego siebie, ale w końcu daj uczuciu tożsamości wolną drogę bo to jest jedyna droga!

[Itakmnienieznas]

Przepraszam jeśli podam odpowiedź identyczną z tymi nademną, po prostu wolę najpierw wyrazić MOJE i tylko moje zdanie. Możemy być dumni z odwagi, niejeden człowiek nie zgodziłby się chodzić w kostiumie Kubusia Puchatka i naśladować go przez tydzień, nawet na rodzinnych spotkaniach, a co dopiero pare lat(udawanie kogoś kim nie jesteśmy). Robimy coś niewyobrażalnego, wychodzimy z szafy, a zdajemy sobię sprawe, że zyskujemy wtem nalepkę podludzia, zgadzając się na brak wsparcia, poniżanie. Mimo bólu, gdy wciąż ktoś.z nas się śmieje, umiemy się podnieść i mimo, że czujemy zgorszenie do nieszanujących nas ludzi odpowiedzieć przyzwoicie. Z góry przepraszam za liczbę mnogą i rozpisanie się.

[Itakmnienieznas]

Odwaga - bo jeśli przeszedłeś już tranzycję mam pewność, że choć odrobinę wiesz o czym napisałem.

[wendigo]

[Hjalmar]

Powiedzmy, że wpadłeś do środka oceanu. Od razu nauka pływania brzmi bardziej kozacko. I dalej do brzegu. TS na pewno ma daleko do brzegu. Dopłynięcie do brzegu, gdy w momencie wpadania do wody nawet nie umiało się pływać, to już jest popis siły, zdolności przetrwania i determinacji, a wszystkie te cechy są uznawane za pozytywne.

[zombiak]

Oj, źle do tego podchodzisz. Niby dlaczego miałbyś być dumny z bycia ts? Gdybyś się urodził z inną kulą u nogi - szukałbyś powodu by być z tego dumny?
"Jestem dumnym posiadaczem wady serca!" no, chyba nie.
Powinieneś być dumny z tego co czyni cię lepszą, ciekawszą osobą. Czy twój status ts to jedna z tych rzeczy? To, jak sobie z tym radzisz może być powodem do dumy - ale czy sama przypadłość jest?
To trochę jak urodzenie się z deformacją. Nie ma w tym nic szczególnie wartościowego, trochę zajmuje by tą sytuację naprawić a życia nie da się zatrzymać. To co wyciągniesz z tego to twoje, a z samą przypadłością trzeba się pogodzić i żyć pomimo.

[avery]

[Wednesday]

[Usunięty]

Raczej tu chodzi o to by nie wstydzić kim się jest. Tak po prostu, nie ważne czy jest się TS, czy nie. Ja uważam, że obawy są głównie w naszych głowach, większość ludzi, z wyjątkiem tych radykalnych, przyjaźnie do tego podchodzi.

Raczej tu chodzi o to by nie wstydzić kim się jest. Tak po prostu, nie ważne czy jest się TS, czy nie. Ja uważam, że obawy są głównie w naszych głowach, większość ludzi, z wyjątkiem tych radykalnych, przyjaźnie do tego podchodzi.

[wendigo]

@zombiak
No tak, też to tak widzę, ale no właśnie chodzi o to, że czucie się niepełnosprawnym/niepełnowartościowym jest za bardzo ograniczające...

[eMily_Mae]

[eMily_Mae]

[Merry]

[wendigo]

Nom, może to rzeczywiście nie jest takie proste. Głównie chodziło mi jednak o to, że nie potrafię być dumny z odruchu...

[Aly]

Dumna z bycia ts mogę być...
Poznanie własnego ja, z każdej strony. To że świat jest piękny, pomimo tak wielkiego wyzwania. A co najważniejsze, nie przejmowanie się niczym... Co ludzie powiedzą, czy ktoś będzie patrzył. To że każdy ma coś wyjątkowego w sobie. I jestem perfekcjonistką, jeszcze bardziej. Nie wiem czy to plus czy to minus, nienawiść która zbudowała mur obronny. To że ts daje dużo siły, jak i tego drugiego również.

Według mnie ts ma dużo plusów, ale zbyt wiele minusów. To już inną drogą.

Ciekawe co by inni napisali na temat tego z czego nie możemy być dumni.
Sporo myślę, może raczej nie chce tego wiedzieć..

Ciekawy temat wendigo

[Lagertha]

[wendigo]

Może to i fakt, że ts trzeba zostawić na boku, a być dumnym z innych, codziennych rzeczy I w sumie... to jestem dumny z tego jak spędziłem ostatnie kilka dni - że sam sobie zorganizowałem wycieczkę do Paryża, załatwiłem hotel i parking w optymalnych lokalizacjach (i to bez karty kredytowej! ), chodziłem na pieszo, jeździłem rowerem i ogarnąłem metro! zwiedziłem wszystko, z dołu z góry i spod ziemi Chyba jestem dobrym organizatorem wycieczek

[Wild]

[michagros]

Prawie każdy z nas przeszedł i może właśnie przechodzi depresję.
A depresja, wg wielu źródeł, jest chorobą ludzi ponadprzeciętnie inteligentnych.
Więc możemy sie zaliczyć do ludzi, którzy mają wyższe IQ niż niejeden cis.
Ja np. byłam najlepsza z matematyki i chemii w LO. Na studiach w językoznawstwie praktycznym (bo język powiązany jest z matematyką).
A obecnie uczę się rachunkowości i mi to wchodzi dosyć dobrze.
Znam poza tym 3 języki obce, w tym 2 na poz. zaawansowanym no i szef mnie docenia jako pracownika.
Napisałam to nie dlatego, żeby się sobą chwalić, tylko dlateogo, aby podkreślic, że osoby TS też soboą coś reprezentują.
Przykładem jest Lynn Conway ze Stanów.

Prawie każdy z nas przeszedł i może właśnie przechodzi depresję.
A depresja, wg wielu źródeł, jest chorobą ludzi ponadprzeciętnie inteligentnych.
Więc możemy sie zaliczyć do ludzi, którzy mają wyższe IQ niż niejeden cis.
Ja np. byłam najlepsza z matematyki i chemii w LO. Na studiach w językoznawstwie praktycznym (bo język powiązany jest z matematyką).
A obecnie uczę się rachunkowości i mi to wchodzi dosyć dobrze.
Znam poza tym 3 języki obce, w tym 2 na poz. zaawansowanym no i szef mnie docenia jako pracownika.
Napisałam to nie dlatego, żeby się sobą chwalić, tylko dlateogo, aby podkreślic, że osoby TS też soboą coś reprezentują.
Przykładem jest Lynn Conway ze Stanów.

[Jeżynka]

Powody zależą od osobowości. Ja czuję coś zbliżonego tylko kiedy wyjątkowo dobrze (jak na siebie) uda mi się "ogarnąć" coś ważnego. Samo bycie nie-cis zdecydowanie nie jest dla mnie powodem do dumy.

[Fadi]

Z dystansu do siebie przybył z wiekiem i jest szczęściem w czystej postaci

I z tego, że po latach umiem 'jarać się życiem' na jego najprzeróżniejszych płaszczyznach

[Wild]

[Fadi]

Na większości więcej niż trochu Taka pełna akceptacja całokształtu

[kicur]

Właściwie jestem całkiem dumny z tego, że w końcu w pewnym momencie przestałem przyjmować od życia to, co z góry dostałem

Sam chyba bym o tym nie pomyślał, ale sporo cisów traktuje jako takie wow, że ktoś może się transseksualizmu nie wstydzić - odpowiadać na jakieś pytania, które się komuś nasuną, nie udawać, że wszystkim się zawsze było znanym jako osoba jednej płci, czy żartować z tego... więc pewnie z tego też mogę być dumny.

[wendigo]

[Wild]

[wendigo]

Ja to zrozumieniem tak, że przestań przyjmować to co od życia dostał czyli żeńskie ciało i taka rolę społeczną, a zaczął to zmieniać. W tym kontekście to może faktycznie jest coś z czego można być dumnym to jest faktycznie coś oryginalnego

[kicur]

Tak, to właśnie miałem na myśli.