[MoonSpell]

Żyję w ciągłym stresie i ciągłym poczuciu winy- coś jest nie tak ze mną czy z nimi wszystkimi?

Ojciec doprowadza mnie do szału samą swoja obecnością w domu, swoją głupotą, nierozgarnięciem, tym że ciągle kupuje złe rzeczy, bo nawet nie patrzy na etykiety, tym, że chodzi mi po pokoju, chociaż wie, że tego nienawidzę, tym, że wciągał mnie wraz z moją matką w ich rozgrywki pseudorozwodowe. A ja i tak ciągle się obwiniam, bo wiem, że to dobry człowiek. Tylko to mężczyzna, 100 kg, umięsniony facet, który na siłownie musi jeździć z moim 3 lata młodszym kuzynem, bo jego prawie syn ma to gdzieś. Czuję się winny, nawet kiedy mnie gdzieś podwozi, bo przecież mógłby tego nie robić, gdyby wiedział, że podwozi córkę, a nie syna. Zagadałem do mamy o transseksualizmie, to odpowiedziała mi- "ja też w pracy mam lesbijkę".

Wraz ze swoją matką, moją babcią, ma nawyk komentowania wszystkiego, co jest strasznie dla mnie nieznośne. Masz pryszcza na twarzy, obetnij te włosy, paznokcie za długie bla bla bla. Najgorsze jest to, że przecież nie mieszkam w jakiejś patologii, tylko w dobrze zarabiającej, rozbitej rodzinie (XD). Nie wiem, może wina jest we mnie. Ostatniego sylwestra spędziłem ze znajomymi dziewczyny, od których dowiedziałem się, że atomówka na Syrię to dobry pomysł, a geje tfu, ale lesbijki to hohohoh.

Już nie wiem kto tu jest to cholery normalny.

[Rainbow]

[Ania96]

Niestety osoby trans to odrębne społeczeństwo, które zawsze spotka wśród wielu cisów słowa krytyki. No bo "że jak można obciąć sobie piersi" albo "jak można chcieć pozbawić się penisa!?".
Zwykły człowiek tego nie zrozumie, a jeśli tak to rzadkość.

Moja matka niby zaakceptowała to gdy jej się ujawniłam, a ostatnio dowiedziałam się przypadkiem, że nigdy się nie pogodzi że ma córkę a nie syna..
Tak więc ja straciłam wiarę, że ktoś szczerze mnie zaakceptuje.

Czytałam wiele historii osób TS i większość opowiada o wielkich kłopotach najczęściej z ojcem. Niestety nie jest łatwo takiemu samcowi zrozumieć, że jego dziecko nie jest tym kim myślał. Matki różnie to spostrzegają.
I czy dobra czy zła - bogata czy biedna - każda rodzina będzie miała podobne podejście. Jedni potraktują tą "odskocznie od normy" pobłażliwie, inni nie.

Nie przejmuj się tym wszystkim. Jeśli jesteś pełnoletnia to zawsze możesz iść na swoje i żyć tak jak zechcesz.
Czy ty chcesz lub chciałabyś ujawnić się przed rodzicami?

PS.

[Freja]

[DeadSally]

[MoonSpell]

[Ania96]

[Armand]

[wendigo]

[MoonSpell]

[wendigo]