[Ash]

No właśnie. Bo co kogoś poznam, to nie ma o czym rozmawiać, aż się czasami zastanawiam, czy to ja jestem tak nudną osobą? Zwykle nie wychodzi poza standardowe "słucham takiej i takiej muzyki, a ty? lubisz ten serial, ja też lubię" i generalnie donikąd to nie prowadzi. To znaczy, ja wiem, że nie z każdym będę mieć mnóstwo tematów do rozmowy, ale przydałaby się chociaż jedna osoba, z którą możnaby się zaprzyjaźnić i wiem, że standardowa rada to "znajdź kogoś, kto ma podobne zainteresowania", ale to słabo działa w moim przypadku, bo jakoś... nie wiem, chyba nie interesuję się niczym aż tak, żeby na podstawie tego powstała dłuższa rozmowa? Nawet kiedy znajdę kogoś, kto ma w zainteresowaniach np. "muzyka" to i tak nie wiem, o czym rozmawiać. Mieć 12425432523 tematów do rozmowy jakoś tak po prostu zdarzyło mi się tylko z jedną osobą. Nie wiem, może to jest zakamuflowane rozbudowane narzekanie? XD ale zastanawiam się, skąd ludzie biorą przyjaciół skoro tak ciężko znaleźć kogoś, z kim się ma coś wspólnego.

[kicur]

To nie odpowiedź na istotę Twojego pytania, ale zawsze istnieje też small talk tematy typu pogoda, które nie są bardzo osobiste, ale jednak na tyle łączą Ciebie i Twojego rozmówcę, że możecie na ten temat porozmawiać

Wielu ludzi poznaje przyjaciół np. w szkole czy na studiach. Zwłaszcza te drugie mogą działać jako "filtr" skupiający ludzi z w miarę podobnego backgroundu i o podobnych zainteresowaniach.

[Ash]

[Dalialama]

Czyli nie jestem jedyna, no to mamy coś ze sobą wspólnego XD
Generalnie nie umiem nawiązywać głębszych relacji i żadnych nie nawiązałam. Tak samo nie mam jakiś wyklarowanych zainteresowań. W sumie to nie wiem czemu tak się dzieje

[Ash]

[Lagertha]

Ash: Odpowiadając na Twoje pytanie...

Jak chodzi o kontakt z drugim człowiekiem, to trzeba umieć słuchać. Słuchać tego co ma do powiedzenia druga osoba. Nie musisz być ekspertem w każdej dziedzinie by móc się z innymi dogadać. Sama nie jestem ekspertką na każdy możliwy temat, a jak już na czymś się znam, to często inni wokoło nie ogarniają tych tematów, bo nie są zbyt popularne na szerszą skalę. Robię jak coś tak, że staram się słuchaći dopytywać się o różne rzeczy. Jak na przykład nie wiem o czym ta osoba mówi, to się po prostu pytam o co chodzi. A jakieś większe tematy na wspólne rozmowy przychodzą już naturalnie. Poza tym, bardzo często jest też tak, że można gdzieś w swoim życiorysie znaleźć jakiś element wspólny. Może być to jakieś przeżycie o którym się w trakcie rozmowy wspomni, albo jakiś inny z pozoru błachy szczegół.

Gorzej jest jak nie ma w okolicy zbyt wielu ludzi, wówczas to rzeczywiście może być problem nawiązać z kims jakiś większy kontakt... Ale takie już jest życie.

Natomiast głębsze relacje to nie jest coś co tak po prostu samo przychodzi. Owszem, czasem się to zdarza, ale to też praca nad utrzymaniem tej relacji. Trzeba dać się poznać jak i poznać tą drugą osobę.


Dalialama, Ash:
Jak chodzi o zainteresowania, to nie wierzę, by ktoś się niczym nie interesował. Zawsze coś da się znaleźć. Nie wiem... może nie umiecie jakoś bardziej zdefiniować tego co was właściwie interesuje. Nie musi być to coś bardzo epickiego. Ale coś znaleźć da się zawsze.

Ash: Odpowiadając na Twoje pytanie...

Jak chodzi o kontakt z drugim człowiekiem, to trzeba umieć słuchać. Słuchać tego co ma do powiedzenia druga osoba. Nie musisz być ekspertem w każdej dziedzinie by móc się z innymi dogadać. Sama nie jestem ekspertką na każdy możliwy temat, a jak już na czymś się znam, to często inni wokoło nie ogarniają tych tematów, bo nie są zbyt popularne na szerszą skalę. Robię jak coś tak, że staram się słuchaći dopytywać się o różne rzeczy. Jak na przykład nie wiem o czym ta osoba mówi, to się po prostu pytam o co chodzi. A jakieś większe tematy na wspólne rozmowy przychodzą już naturalnie. Poza tym, bardzo często jest też tak, że można gdzieś w swoim życiorysie znaleźć jakiś element wspólny. Może być to jakieś przeżycie o którym się w trakcie rozmowy wspomni, albo jakiś inny z pozoru błachy szczegół.

Gorzej jest jak nie ma w okolicy zbyt wielu ludzi, wówczas to rzeczywiście może być problem nawiązać z kims jakiś większy kontakt... Ale takie już jest życie.

Natomiast głębsze relacje to nie jest coś co tak po prostu samo przychodzi. Owszem, czasem się to zdarza, ale to też praca nad utrzymaniem tej relacji. Trzeba dać się poznać jak i poznać tą drugą osobę.


Dalialama, Ash:
Jak chodzi o zainteresowania, to nie wierzę, by ktoś się niczym nie interesował. Zawsze coś da się znaleźć. Nie wiem... może nie umiecie jakoś bardziej zdefiniować tego co was właściwie interesuje. Nie musi być to coś bardzo epickiego. Ale coś znaleźć da się zawsze.

[wendigo]

@Ash, to Ty szukasz przyjaciół czy ludzi z którymi możesz pogadać na głębsze tematy? bo to mogą być dwie różne sprawy. Można mieć przyjaciół nawet nie mając z nimi wspólnych głębszy zainteresować.

[Tomek1995]

[Kei]

Znalezienie przyjaciela to raczej przypadek. Nie da się tego przewidzieć. Poznajemy kogoś, dogadujemy się, znajomość się rozwija i z czasem rodzi się przyjaźń. Z czasem, bo nic z dnia na dzień się nie wydarzy. Tak, jak zostało już powiedziane, trzeba się wzajemnie słuchać i musi też być zaufanie - bez tego ciężko będzie cokolwiek stworzyć, zacząć.
Ash, wspomniałeś, że z jedną osobą miałeś wiele tematów do rozmów, a zastanawiałeś się nad tym, dlaczego z tą jedną osobą tak to się rozwinęło? Co spowodowało, że z tamtą osobą zaskoczyło? Zastanów się. Może tutaj będziesz miał odpowiedź.
Skupianie się tylko na wspólnych zainteresowaniach nie musi być dobrą opcją. Przyjaźnić się można nawet, gdy pasji się nie dzieli. Ja bym powiedział, że najlepiej szukać osoby, przy której dobrze byś się czuł, na luzie. Jak taka swoboda jest w obie strony to tematy same się znajdą.

[sam]

Dla mnie jako osobowości introwertycznej najlepszą metodą na pozyskiwanie przyjaciół z którymi mam wiele wspólnych cech jest wspólne działanie zamiast gadania (rozmowa z kimś tak aby mnie polubił nie należy do moich mocnych stron).
Może to być np. wolontariat w schronisku dla zwierząt, wspólne wypady do lasu w celu blokowania wycinki drzew albo utrudnianie życia myśliwym. Ale to już zależy od osobistych preferencji.
Druga metoda to chodzenie na imprezy tematyczne ale koniecznie w towarzystwie jakiegoś ekstrawertyka. W tej metodzie ekstrawertyka wykorzystujemy w formie lodołamacza, tzn. żeby łamał pierwsze lody i przy okazji przedstawiał nas obecnym (wiem wykorzystywanie ludzi jest niefajne, ale jakoś zabawnie mi to zabrzmiało w tym kontekście).
Raczej nie polecam biernego czekania że przyjaciel sam się napatoczy, tak samo jak licząc na spotkanie kogoś kto nas pokocha można w ten sposób czekać w nieskończoność...

Większym problemem kiedy jest się ts przed tranzycją (przynajmniej w moim przypadku) jest:
a) Obecni przyjaciele po tranzycji zawsze będą kojarzyli mnie z tą osobą którą jestem teraz;
oraz w konsekwencji b) Obawa przed poznawaniem nowych osób w niszowych środowiskach (gdzie rotacja ludzi jest mała) gdzie jak już mnie poznają to pojawi się problem A.

Dla mnie jako osobowości introwertycznej najlepszą metodą na pozyskiwanie przyjaciół z którymi mam wiele wspólnych cech jest wspólne działanie zamiast gadania (rozmowa z kimś tak aby mnie polubił nie należy do moich mocnych stron).
Może to być np. wolontariat w schronisku dla zwierząt, wspólne wypady do lasu w celu blokowania wycinki drzew albo utrudnianie życia myśliwym. Ale to już zależy od osobistych preferencji.
Druga metoda to chodzenie na imprezy tematyczne ale koniecznie w towarzystwie jakiegoś ekstrawertyka. W tej metodzie ekstrawertyka wykorzystujemy w formie lodołamacza, tzn. żeby łamał pierwsze lody i przy okazji przedstawiał nas obecnym (wiem wykorzystywanie ludzi jest niefajne, ale jakoś zabawnie mi to zabrzmiało w tym kontekście).
Raczej nie polecam biernego czekania że przyjaciel sam się napatoczy, tak samo jak licząc na spotkanie kogoś kto nas pokocha można w ten sposób czekać w nieskończoność...

Większym problemem kiedy jest się ts przed tranzycją (przynajmniej w moim przypadku) jest:
a) Obecni przyjaciele po tranzycji zawsze będą kojarzyli mnie z tą osobą którą jestem teraz;
oraz w konsekwencji b) Obawa przed poznawaniem nowych osób w niszowych środowiskach (gdzie rotacja ludzi jest mała) gdzie jak już mnie poznają to pojawi się problem A.

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[sam]

Wymówki, gdybyś nie miał czasu to byś nie siedział na forum
A samotność to chyba norma u cudaków.

Wymówki, gdybyś nie miał czasu to byś nie siedział na forum
A samotność to chyba norma u cudaków.

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[wendigo]

[Ash]

[Ania96]

[kicur]

[Ash]

[Armand]

[sam]

[Ash]

[Armand]

Ash, na tym polega cały myk, żeby się z tym oswoić. Poza tym oni też Ci by opowiadali. Zaufanie i dyskrecja na takich grupach są kluczowe.

[Ash]

Armand, ja chyba właśnie nie ufam ludziom, a co dopiero obcym pewnie po prostu nic bym nie mówił

[Armand]

Ash, jak wolisz. Ale przeczytaj sobie mój opis pod postem. Mi to dało to myślenia.

[Ash]

Armand, ale ja miałem bliskiego przyjaciela, tylko nie mam teraz dochodzę do wniosku, że po prostu większość ludzi już tych przyjaciół ma i nie chce więcej, dlatego tak ciężko poznać innych.

[kicur]

:3

Cytat:

Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

[Sven]

To tak nie działa. Znajdujesz przyjaciół, kiedy przestajesz ich szukać. To wychodzi jakoś tak samo. Chcesz spędzać czas z kimś. Po prostu. Nie po to żeby mieć przyjaciela. Po prostu dlatego, że się lubi z kimś przebywać.

To tak nie działa. Znajdujesz przyjaciół, kiedy przestajesz ich szukać. To wychodzi jakoś tak samo. Chcesz spędzać czas z kimś. Po prostu. Nie po to żeby mieć przyjaciela. Po prostu dlatego, że się lubi z kimś przebywać.

[sam]

Nie wiem czy można kupić przyjaciół ale można przynajmniej kupić przytulanie
http://pierwszymilion.for...97234,1,1.html#
Czasami żałuje że u nas nie ma takich usług... albo może i lepiej, w końcu precz z kapitalizmem.

Nie wiem czy można kupić przyjaciół ale można przynajmniej kupić przytulanie
http://pierwszymilion.for...97234,1,1.html#
Czasami żałuje że u nas nie ma takich usług... albo może i lepiej, w końcu precz z kapitalizmem.

[Ash]

[Sven]

[Ash]

[Armand]

[kicur]

[Ash]

[Sven]

a po co chcesz znać czyjeś osobiste sprawy? co w tym takiego ciekawego?

Pierwsza doza zaufania buduje się przez obserwację osoby przez pewien czas.

A najlepszych przyjaciół można mieć wielu, zazdrośniku

Mówię Ci, naucz się być sam, a problem się rozwiąże... Poszukaj hobby czy coś takiego. Nawet jak oglądasz seriale, to zawsze możesz o tym z kimś gadać. Tak się poznaje ludzi. I powoli.

a po co chcesz znać czyjeś osobiste sprawy? co w tym takiego ciekawego?

Pierwsza doza zaufania buduje się przez obserwację osoby przez pewien czas.

A najlepszych przyjaciół można mieć wielu, zazdrośniku

Mówię Ci, naucz się być sam, a problem się rozwiąże... Poszukaj hobby czy coś takiego. Nawet jak oglądasz seriale, to zawsze możesz o tym z kimś gadać. Tak się poznaje ludzi. I powoli.

[Ash]

[Sven]

*wzdycha*

Nie wiem. Może masz nieprzepracowany lęk. I nie z każdym da się dogadać. Nie zawsze. Czasami ma się niefarta co do środowiska. Nie wiem. Tak zwyczajnie.

Dobra. Na przykład. Imprezy mają to do siebie że się gada gada gada a potem nic. Czasami trzeba się zadowolić taką interakcją też jest spoko, i też jest dobra. Czasami trzeba kogoś zagadnąć, albo zwyczajnie odpowiedzieć. Czasami się nie docenia tego, co się ma. Czasami patrzy się w złą stronę.

Mówię Ci. Hobby to jest świetny sposób. Wtedy masz o czym rozmawiać z byle kim. A poza tym zgodzę się, że samo słuchanie i pomaganie komuś w potrzebie też jest tym jak się zawiera te głębsze znajomości.

Ale no... to jest tak że nie znajdujesz nikogo od razu. Tylko najpierw szukasz źle, a potem zdajesz sobie sprawę, że coś tu nie gra, zmieniasz nastawienie i to przychodzi samo, ale po czasie.

*wzdycha*

Nie wiem. Może masz nieprzepracowany lęk. I nie z każdym da się dogadać. Nie zawsze. Czasami ma się niefarta co do środowiska. Nie wiem. Tak zwyczajnie.

Dobra. Na przykład. Imprezy mają to do siebie że się gada gada gada a potem nic. Czasami trzeba się zadowolić taką interakcją też jest spoko, i też jest dobra. Czasami trzeba kogoś zagadnąć, albo zwyczajnie odpowiedzieć. Czasami się nie docenia tego, co się ma. Czasami patrzy się w złą stronę.

Mówię Ci. Hobby to jest świetny sposób. Wtedy masz o czym rozmawiać z byle kim. A poza tym zgodzę się, że samo słuchanie i pomaganie komuś w potrzebie też jest tym jak się zawiera te głębsze znajomości.

Ale no... to jest tak że nie znajdujesz nikogo od razu. Tylko najpierw szukasz źle, a potem zdajesz sobie sprawę, że coś tu nie gra, zmieniasz nastawienie i to przychodzi samo, ale po czasie.

[Ash]

[Sven]

Hm. No to nie wiem no.

Sprawa numer 1:

Cytat:

Dla mnie świat wygląda tak, że z jakichś dziwnych powodów większość ludzi zajmuje się tylko sobą i nie ma ochoty poznawać innych bo mają własne sprawy

Tak, dlatego nie masz z nimi kontaktu. Dokładnie dlatego. I dlatego się zachowują jak zachowują. Służysz im na imprezie do zaspokojenia *ich* potrzeby pogadania, może żeby oni mogli się przed kimś popisać... Nie otwierają się na drugiego człowieka, używają innych do zaspokajania się w mniej lub bardziej oczywiste sposoby. Taki społeczny konsumpcjonizm. Mieć przyjaciela. Mieć torebkę. Mieć fotkę na fejsie z psiapsiółą. Żeby wszyscy oglądali. Oczywiście BFF. Lol. Lemme take a selfie. Lajki. Moja Naj Naj Psiapsiółka. Mój chłopak. Wsmaruję go na fejsie i podpiszę, jak się lofciamy <3 <3 <3 Mam lajki. Zazdrośćcie. Ale ten gość jest obciachowy. *bitch fejs* Poopowiadam o tym jeszcze, żeby się poczuć lepszy niż inni. [X]Samochód [X]mgr [X]Przyjaciel. Level up. Well done. Wszyscy będą dumni. Oczywiście koloryzuję...ale...

Sprawa numer 2:
Istnieje takie błędne koło. Jak się boisz ludzi, to oni to wyczuwają, blokuje cię to i masz gorsze interakcje. Jak masz gorsze interakcje to uważasz że sobie w tym nie radzisz (no taki feedback), co pogłębia ludzio-fobię, co tylko pogarsza sprawę. I tak w kółko. Tak więc, całkiem możliwe, że nie jest tak źle jak myślisz z Twoim people-skillem Brak pewności siebie w tym może się też dokładać.

Hm. No to nie wiem no.

Sprawa numer 1:

Cytat:

Dla mnie świat wygląda tak, że z jakichś dziwnych powodów większość ludzi zajmuje się tylko sobą i nie ma ochoty poznawać innych bo mają własne sprawy

Tak, dlatego nie masz z nimi kontaktu. Dokładnie dlatego. I dlatego się zachowują jak zachowują. Służysz im na imprezie do zaspokojenia *ich* potrzeby pogadania, może żeby oni mogli się przed kimś popisać... Nie otwierają się na drugiego człowieka, używają innych do zaspokajania się w mniej lub bardziej oczywiste sposoby. Taki społeczny konsumpcjonizm. Mieć przyjaciela. Mieć torebkę. Mieć fotkę na fejsie z psiapsiółą. Żeby wszyscy oglądali. Oczywiście BFF. Lol. Lemme take a selfie. Lajki. Moja Naj Naj Psiapsiółka. Mój chłopak. Wsmaruję go na fejsie i podpiszę, jak się lofciamy <3 <3 <3 Mam lajki. Zazdrośćcie. Ale ten gość jest obciachowy. *bitch fejs* Poopowiadam o tym jeszcze, żeby się poczuć lepszy niż inni. [X]Samochód [X]mgr [X]Przyjaciel. Level up. Well done. Wszyscy będą dumni. Oczywiście koloryzuję...ale...

Sprawa numer 2:
Istnieje takie błędne koło. Jak się boisz ludzi, to oni to wyczuwają, blokuje cię to i masz gorsze interakcje. Jak masz gorsze interakcje to uważasz że sobie w tym nie radzisz (no taki feedback), co pogłębia ludzio-fobię, co tylko pogarsza sprawę. I tak w kółko. Tak więc, całkiem możliwe, że nie jest tak źle jak myślisz z Twoim people-skillem Brak pewności siebie w tym może się też dokładać.

[Armand]

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[wendigo]

[Armand]

Hmm... moja mama takie powiedzenie powtarzała "chcesz mieć przyjaciela dobrego, nie chodź często do niego".
Przyjaźni nie mierzy się tym, ile się spędza czasu z daną osobą, tylko jakością relacji.
Ja widuję się z przyjaciółką czasem raz na kwartał, chociaż mieszka blisko (ale jak się pracuje i to na zmiany to ciężko o ustalenie terminu, który każdemu pasuje) i mimo, że nie rozmawiamy tak często jak kiedyś, to za każdym razem jak się widzimy jest między nami taka sama sympatia i nić porozumienia. Mimo, że nie mamy już tylu wspólnych tematów, bo pracujemy w różnych branżach, mamy innych znajomych. Ale każde drugiego chętnie wysłucha.

Może się za bardzo starasz i jesteś odbierany jako desperat..?

[Ash]

[lexel]

Wiecie, ostatnio zauważyłem że z niektórymi mogę mieć całe mnóstwo wspólnych zainteresowań i rozmowa wygląda w stylu " -lubisz anime? -tak -ja też -aha.", a z kimś mogę nie mieć prawie żadnych wspólnych i non stop super nawijamy ze stwierdzeniem "Wow nie mamy nic wspólnego- mamy tak wiele do nadrobienia!"

[wendigo]

@Ash, spoko, rozumiem, poczekaj aż się wprowadzisz, będziesz mieć nową okazję do zawarcia znajomości i aż pójdziesz do innej szkoły albo pracy.

@lexel, bo dokładnie tak to działa, też tak mam

[Ash]

lexel, pasujące osobowości?

wendigo, tylko, że to jeszcze ponad rok, długo trochę

[wendigo]

Rok to jest nic znaczy jasne, nie siedź przez rok bezczynnie ale nie przejmuj się też specjalnie, rok zleci ani się obejrzysz...

[Ash]

wendigo, właściwie to do maja i tak nie mam czasu na życie za bardzo xD chyba zmęczenie mi się nakłada na inne stresujące sytuacje w życiu i przez to jest gorzej

[Sven]

[Ash]

[Armand]

[Ash]

[Sven]

Nie jestem w stanie stwierdzić która z opcji jest prawdziwa.

Opcja 1: Twoja znajoma jest świnią, manipulantką i chciała Ci dokopać albo nie chce Ci powiedzieć wprost że ma Cię dość. Bywa. W tym wypadku nie warto strzępić sobie na nią nerwów.

Opcja 2: Nie wyraziłeś jasno i dobitnie, nie dopomniałeś się o zaproszenie. Zdziwiłoby Cię jak wiele osób się tak dopomina. Ludzie bywają czasem aż tak roztrzepani. Kiedyś koleżanka pominęła mnie w zaproszeniach na osiemnastkę na fejsie i przez pewien czas czułem się urażony. Potem ją spytałem i okazało się że jasne że chce żebym przyszedł i już mnie dodaje, tylko zwyczajnie miała tyle na głowie, że się jej omsknąłem razem jeszcze z kimś. W tym wypadku też nie warto sobie strzępić nerwów. Ja sam też czasami ze zwykłego zapominalstwa albo braku weny czytam wiadomości i nie odpisuję całkiem długo osobom które uwielbiam.

Udało Ci się poznać kogoś fajnego - no sam widzisz. Fajnych ludzi poznaje się metodą prób i błędów. Tak już jest. Raz coś wyjdzie a raz nie. W końcu wyszło.

Nie jestem w stanie stwierdzić która z opcji jest prawdziwa.

Opcja 1: Twoja znajoma jest świnią, manipulantką i chciała Ci dokopać albo nie chce Ci powiedzieć wprost że ma Cię dość. Bywa. W tym wypadku nie warto strzępić sobie na nią nerwów.

Opcja 2: Nie wyraziłeś jasno i dobitnie, nie dopomniałeś się o zaproszenie. Zdziwiłoby Cię jak wiele osób się tak dopomina. Ludzie bywają czasem aż tak roztrzepani. Kiedyś koleżanka pominęła mnie w zaproszeniach na osiemnastkę na fejsie i przez pewien czas czułem się urażony. Potem ją spytałem i okazało się że jasne że chce żebym przyszedł i już mnie dodaje, tylko zwyczajnie miała tyle na głowie, że się jej omsknąłem razem jeszcze z kimś. W tym wypadku też nie warto sobie strzępić nerwów. Ja sam też czasami ze zwykłego zapominalstwa albo braku weny czytam wiadomości i nie odpisuję całkiem długo osobom które uwielbiam.

Udało Ci się poznać kogoś fajnego - no sam widzisz. Fajnych ludzi poznaje się metodą prób i błędów. Tak już jest. Raz coś wyjdzie a raz nie. W końcu wyszło.

[Ash]

[Sven]

No to po prostu się nią nie martw tak. Najwyraźniej nie warto z nią trzymać. I pamiętaj że ona to nie wszyscy i ludzie. Jak ona tak robi, to nie znaczy że inni też będą tak robić.

No to po prostu się nią nie martw tak. Najwyraźniej nie warto z nią trzymać. I pamiętaj że ona to nie wszyscy i ludzie. Jak ona tak robi, to nie znaczy że inni też będą tak robić.