Ogłoszenie 
UWAGA: strona
wolne-forum-transowe.pl
NIE ma nic wspólnego z niniejszym forum


NIE należy podawać tam swoich danych logowania ze strony:
transpomoc.pl

Poprzedni temat «» Następny temat
Wielki dół
Autor Wiadomość
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-21, 02:44   Wielki dół

No cóż, dawno mnie tutaj nie było (pewnie nawet nikt nie zauważył, ale co tam...). Tzn. forum czytam, ale nie piszę nic, taka prawda, że od jakiegoś miesiąca zbieram się do napisania tego posta. Ba, nawet z półtora tygodnia temu udało mi się napisać tytuł i podtytuł! Niestety tego drugiego już nie pamiętam, więc nie ma. Tak czy siak, zacznę może lepiej od początku co mnie tak zdołowało. Otóż sprawa była taka, że było spotkanie z panią psycholog, nowość, tym razem z NFZ, więc trzeba było opiekuna prawnego, bo tak. No to przyszła mama, ale też z jakiegoś powodu przyszedł tata (z jakiegoś powodu myślał, że też jest niezbędny, no ale przecież jak przyszedł to go wyganiać nie będę). No i tak, pani, zarówno przy mnie jak i przy rodzicach, stwierdziła, że z tych spotkań co już ze mną miała udało jej się wywnioskować brak czegoś, co by mogło się podszywać pod moje TS, a badania na które przekazała nam skierowania to już raczej czysta formalność potrzebna bardziej do papierów niż do diagnozy, niby super, ale jak zwykle musi być coś nie tak. No i tym razem jest też jedna rzecz się znalazła - a konkretniej moje problemy z głową. No niby mam problemy z głową, ale w tym momencie była sugestia, że sobie z tranzycją nie poradzę. Może sobie poradzę, może nie, jednak uważam, że warto spróbować, do tej konkluzji dojdę jednak później, bo chcę jakąkolwiek kolejność zatrzymać. No i wtedy się zaczęło, to już było nie wiadomo co - na pewno nie coś co mogłoby poprawić moje samopoczucie (czy cokolwiek innego swoją drogą). To chyba można by określić koncertem żalenia się, jaką to beznadziejną osobą nie jestem, że jak moi rodzice i zresztą cała rodzina, ba, nawet cała reszta świata nie jest święta i, że jak to strasznie się nie muszą męczyć, co by dla mnie jak najlepiej zawsze zrobić (no i oczywiście z góry założenia, że ja nigdy nie wiem co dla siebie zrobić i, że to oni mają zawsze rację ze wszystkim). Czyli na przykład wyszło, że od zawsze mam problemy z zachowaniem i z wybuchami emocjonalności i, że cała rodzina wie o tym już od jakichś 10 lat przynajmniej (i wręcz jakby chwalili się tym, że mnie nie próbowali z tym zaciągnąć do żadnego psychologa ani nic). No i tłumaczyli, jak to próbowali przezwyciężyć najzwyczajniej w świecie mocniej naciskając na mnie i jak to się poddawali. I jeszcze oczywiście heroiczna wręcz przemowa taty, że jak on to jedyny jeszcze nie odpuścił, a jego jeszcze nie odpuszczenie to oczywiście czepianie się mnie o wszystko, często nerwowo, no i nieakceptowanie praktycznie, że ja też mogę mieć jakąś rację, bo dziecko nic nie wie i zawsze się myli. Gdzieś tam jeszcze zanim się to zaczęło, to po drodze pani powiedziała, że mam szczęście, że mam takich akceptujących rodziców, że mało kto ma takie szczęście. No i nie, żeby coś, faktycznie mam, ale jednak powiedzenie im tego prosto w twarz mogło nie być najlepszą decyzją (bo od tamtego czasu już w kilku kłótniach tata użył tego przeciwko mnie, często wytykając mi, że ja mam i tak dobrze i mam nie marudzić, a nawet przynajmniej raz powiedział, że " jak to powiedziała tamta psycholog mam szczęście, że oni są tacy tolerancyjni, ale jak się będę tak dalej zachowywać, to to może się zmienić", no normalnie to jest już stanowczo poniżej wszelkiej krytyki, już nie mówiąc o tym, że to "zachowanie zostało przywołane w dyskusji o wynoszeniu śmieci)... No ale dobra, gadamy dalej, tata dalej wylewa swoje gorzkie żale, a po drodze udaje mi się go jeszcze przyłapać na jednej z jego hipokryzji, kiedy mi zarzucił, że denerwuję się na przedmioty nieożywione (i faktycznie mi się zdarza, ale w granicach w których się zdarza zdrowym psychicznie ludziom, a nawet trochę mniej) i, że bardzo wiele razy mi się to zdarza i mnie często na tym przyłapuje, ale niestety może sobie przypomnieć tylko jeden przykład i to taki, który został mu objaśniony już 400 razy, że źle go zrozumiał, ale wciąż nie słucha. I to na dodatek cały czas ten sam przykład, za każdym razem, kiedy został na tym przyłapany jakoś się z tego wymiksował, pamiętam tylko, że to był tekst w stylu "no akurat ten przykład pamiętam, bo ten był taki szczególny, że się zarzucił w pamięć, ale jest bardzo dużo innych sytuacji kiedy to się zdarza". Z resztą jego upartość w niektórych momentach również jest zadziwiająca, np. ciągle nie potrafi zaakceptować, że mój sposób na robienie czegoś jest inny niż jego i nie ważne ile razy mu tłumaczę, że "tak też działa" albo "dla mnie jest tak wygodniej", to i tak za każdym razem kiedy zauważy, że robię to sposobem który nie jest uświęcony przez jego czcigodną osobę, to mi robi o tym święty wykład. Wiem, że ten temat zaczyna się przeradzać w moje marudzenie na mojego tatę, obiecuję, ostatnie tylko i wracam do wątku doła (albo dołu...), obiecuję. Bardzo łatwo się on wkurza, na wszystko co mu nie pasuje. Naprawdę, to ja mam problemy z nerwami, ale czasami to on potrafi się wkurzyć bardzo szybko i o byle co, wiele szybciej niż ja to robię. Kilka przykładów: nie potrafił zaakceptować pięciominutowego oczekiwania na wyniesienie śmieci, bo mu zbyt "śmierdziała" ryba która była kupiona dzień wcześniej, zwrócenie mu uwagi na cokolwiek kończy się natychmiastowymi oskarżeniami o to samo i kilka innych rzeczy (np. zwracam mu uwagę, że zostawił w durszlaku resztki makaronu, a on od razu mówi, że ja też czasami nie sprzątam po sobie w kuchni, pomija fakt, że zawsze mi rodzice zwracają na to uwagę dokładnie tak samo jak ja jemu i do tego jeszcze od razu mi jedzie, że nie to, że jem mniej wcale nie znaczy, że zdrowo, zwraca uwagę jak to się nie zatruwam makaronem, podczas gdy sam sobie właśnie smaży na patelni ogromną porcję makaronu z mięsem, czyli znowu hipokryzja). Dobra, już kończę temat taty, na razie przynajmniej, może się jeszcze nawinie. Tak czy siak, po całym spotkaniu pani psycholog wyjawiła mi, że będzie się chciała ze mną spotykać z regularnością spotkań jak z normalną osobą TS bez niczego innego, mimo, iż sama przyznała, że jest u mnie poza TS i dopóki tego się nie naprawi, to nie mogę hormonów dostać. No dobra, nawet jeśli by nie chcieć zajmować innym transom terminów, to i tak mogłaby mnie wysłać do jakiegoś innego psychologa czy kogoś kto mnie jakoś lepiej poleczy, a zarazem nie ma nic do transów, zasugeruję jej to na następnym spotkaniu, które według jej sugestii jest za tydzień temu. Albo za dwa tygodnie temu. Już nie pamiętam, tak czy siak mama mnie nie zapisała i teraz się muszę samodzielnie zapisywać, bardzo mnie zachęciła wspominając, że nie wie czy mam prawo to robić przed osiemnastką... Więc w ostatni poniedziałek (mam na myśli ten, który się skończył) udało mi się dodzwonić, ale przez użycie złych słów mogło mi się nie udać zapisać, w sumie nie wiem, to tym śnie spróbuję jeszcze raz...

Po tym wydarzeniu, jakby mój dół standardowy nie wystarczył, to mnie wzięła i zaczęła dobijać dysforia. Wierzcie lub nie, ale jak w mojej klasie (informatycznej) są tylko 3 dziewczyny (nie licząc mnie i kolejnej trans dziewczyny której teoretyczne istnienie zawsze zakładam) i każda z nich jest na trochę inny sposób bardzo ładna. Ale jedna z nich to już na prawdę przesada, jak się nie patrzy to nie idzie w niej znaleźć żadnych wad, zwłaszcza wyglądu, niby nosi makijaż, ale jednak nie chodzi mi tutaj jakieś niedoskonałości, ale raczej o sam kształt twarzy. No i z resztą całego ciała, naprawdę nie pojmuję jak tacy ludzie się w ogóle tak po prostu rodzą, to jest niesprawiedliwe. Dodatkowo zawsze się bardzo dobrze ubiera, radzi sobie wyśmienicie ze wszystkich przedmiotów, zwłaszcza zawodowych, z zachowania też sobie doskonale radzi, ale kto poza mną zwraca na takie szczegóły uwagę. Innymi słowy dziewczyna, której zdecydowana większość nawet cisek mogła by zazdrościć wielu rzeczy i codziennie ją w szkolę widuję i jeśli mam wymienić osobę której najbardziej zazdroszczę fizyczności to jest to właśnie ona i jak na nią patrzę, to naprawdę mnie dobija, że nigdy nie będę w stanie jej dorównać nawet w 15 procentach... No ale to nie tylko jej zasługa oczywiście, moje ciało mnie jeszcze bardziej zaczęło dobijać, no i z resztą wszystkie praktycznie kobiety w pewnych tam ograniczonych ramach wiekowych, ale ile pięknych kobiet się potrafi znaleźć w jednym autobusie kiedy dobija Cię dysforia to normalnie głowa mała. Przysięgam, raz w całej połowie długiego, przegubowego autobusu w godzinach szczytu znalazł się tylko jeden facet i dwie starsze kobiety, a reszta to były kobiety w wyżej wymienionych ramach wiekowych którym było czego zazdrościć (nie umiem podać tych ram, m.in. dlatego, że czas z różnymi osobami różnie się obchodzi, ale też dlatego bo słabo mi idzie rozpoznawanie wieku na oko). No ale po jakimś tam czasie mi trochę przeszło, ale ciągle jak zwykle nie przechodzi do końca, a jak się raz wzmocni, to już nigdy nie opada tak nisko jak było wcześniej.

I wtedy, zdarzył się wypadek. Właściwie to zdarzył się on w trakcie wyżej wymienionego okresu, no ale jednak to było po tym jak się zaczął, dlatego piszę o tym teraz. Otóż było to na W-F'ie (a w tym okresie tak mnie wkurzył ten "przedmiot", że zrobię kiedyś o nim osobny temat), tuż po sprawdzianie z rzucania w tył piłką lekarską na odległość (oczywiście nie było przed nim żadnych ćwiczeń ani nic, ale w swej łaskawości "wułefiści" pozwolili nam rzucać po 2 razy, a ocena była z lepszego rzutu) przy którym uszkodziła mi się trochę ręka, "nauczyciele" wpadli na genialny pomysł na grę - w zbijaka. Oczywiście zbijak to nie prawdziwa gra, nie można w nią źle grać, więc nie trzeba jej wcześniej ćwiczyć, przez co jest idealnym pomysłem na taką "zapchajdziurę". A, no i żeby nie było za łatwo tego chaosu kontrolować, to piłka nie była jedna, tylko były trzy. No i wracając, żeby przywrócić się do gry po zbiciu trzeba było podciągać się na drabinkach, a jako iż moja była trochę nie teges do takich zadań w tym momencie, to idę to omówić z "wułefistą", idę w jedną stronę z jednolitą prędkością i nagle BUM! Dostaję piłką prosto w twarz! Niby mnie nie boli ani nic, ale patrzę językiem, i okazuje się, że ta siła mi nienaturalnie zacisnęła szczękę na tyle mocno, że dwie górne jedynki mi się częściowo ukruszyły... I to na dodatek ta piłka nie uderzyła mnie bezpośrednio w zęby, tylko jak wyżej opisane, więc siła była naprawdę duża. Patrzę na osobę rzucającą, a ona w pozycji jakby w ogóle w innym kierunku chciała rzucić. Przeprasza, mówię, że jest spoko, lecz nie jest spoko, ale mimo gniewu wiem, że to nie jego wina. Więc idę do tego co wcześniej był celem, bo to wina była ewidentnie jego. Lecz on tak tego nie widział. Stwierdził, że "trzeba refleks ćwiczyć, bo jak na ulicy będzie coś na mnie kiedyś leciało". Tak, on użył dokładnie takiego argumentu. Są lepsze sposoby na ćwiczenie refleksu niż wystawianie komuś rachunku za leczenie zębów na 400 zł. Będzie zwrot z ubezpieczenia tych pieniędzy, ale w sumie to nie wiem czemu. To on stworzył sytuacje zagrożenia nad którą nie umiał zapanować i to on powinien płacić za naprawę moich zębów z własnej pensji, może wtedy by się nauczył... Ale to już na temat o szkole. Tak czy siak, po "rozmowie" z "nauczyciele" biorę telefon i dzwonię do mamy, a ona mi na to, że tak było też za jej czasów i, że "jakoś to podejrzane, że podczas jednej lekcji udało mi się dwie kontuzje złapać". I to jest właśnie moment w którym ledwie udało mi się powstrzymać płacz (i to tylko dlatego, że płacz na korytarzu w szkole nie byłby najlepszym pomysłem). No ale jak inaczej mam się zachować, skoro cierpię z powodu jawnej niesprawiedliwości, a osoba która powinna mnie próbować uspokoić i dbać o moje zdrowie, również zwraca się w tej sprawie przeciwko mnie? Tak czy siak, ta sytuacja też mnie mocno dobiła...

Kolejna jest szkoła, tym razem ogólnie, ale nie o tym co jest nie tak, a o tym co mnie dobija. Otóż dobija mnie to, że jest ona w środku dnia, więc ani przed lekcjami ani po lekcjach nie mam czasu ani siły na nic. No i dobija mnie też to, że ta szkoła jest taka ciężka. Serio, zawsze udawało mi się należeć do co najwyżej średnich uczniów, a tu nagle trafiam do technikum informatycznego (teoretycznie najbardziej wymagający z zawodów jakie są w technikach), które na dodatek konkuruje pod względem wyników i to ostatnio naprawdę dosyć mocno z najlepszym technikum w Krakowie, które tak się składa jest również najlepszym technikum informatycznym w całej Polsce. Więc jest co robić. A na dodatek, w mojej szkole normalnie podchodzi się do matury, jak w liceum. Polski podstawowy (w tym roku to są dwie lekcje na tydzień + WOK na ustną maturę), rozszerzona matematyka (pierwsze trzy klasy po 3 lekcje w tygodniu), Angielski w zależności od poziomu indywidualnego rozszerzony lub nie i na deser jeszcze matura z informatyki. Czyli jak w normalnym całkiem dobrym liceum jak na profilu Mat-Inf, ale do tego jeszcze egzaminy zawodowe na ogólnokrajowo wysokim poziomie. Także chyba nie muszę mówić, że takiej ofierze jak ja, która zawsze miała średnią bliską 3 trudno na takim poziomie się utrzymywać, zwłaszcza w tym stanie psychicznym. Już na chwilę obecną mam gwarantowane jedynki z chyba dwóch albo trzech przedmiotów zawodowych...

I ostatnia chyba część - moje ciało. Tym razem nie w kontekście TS, moje ciało po prostu do niczego się nie nadaje. Mam na chwilę obecną chyba z pięć dermatologicznych doległości, na które idą różne kremy których w ogóle nie pamiętam który do czego i co jest czym, także fajnie. Skoro już jesteśmy przy skórze, to nie mogę nie wspomnieć o tym, że muszę nawet przy kilkunastu stopniach wychodzić na dwór zawsze w rękawiczkach (z którego to powodu faceci ciągle mi mówią, że ciepło jest, po co zakładam), bo inaczej moje dłonie zmieniają się w papier ścierny, a pęknięcia się robią w skórze niemalże do krwi, nie ważne jak mocnych kremów nawilżających nie używam... I żeby nie było, rękawiczki nie zmieniają dużo, bo one tylko lekko spowalniają proces zamarzania rąk, bo najwyraźniej nie mają one praktycznie żadnego wbudowanego ogrzewania. I nie ważne jak dobrych rękawiczek nie używam (a używam dosyć dobrych). Przysięgam, gdyby nie były tak niebotycznie drobie, to już dawno byłyby przeze mnie kupione rękawiczki z ogrzewaniem elektrycznym. Ale dalej, to jakie grube jest moje ciało praktycznie od kiedy pamiętam i jak trudno jest mi schudnąć to już mi nie daje spokoju. Podczas ostatniego pomiaru wyszło, że przez miesiąc udało mi się schudnąć 2,3 kg. No niby fajnie, że chudnę, ale jednak poprzedni miesiąc przyniósł ubytek 4 kg, a plan był raczej aby ta liczba nie spadała. Niby ma to jakiś związek z tym, że zaczyna się zima, no ale jednak mi to nie wystarcza jako wytłumaczenie... Mam też ostatnio problemy ze spaniem. Wieczorem przesiaduję do późna (tak trochę jak teraz, ale tym razem wyjątkowo mam nad tym kontrolę), a potem rano nie mogę się obudzić. Tzn. mogę się "obudzić", mogę wstać, żeby wyłączyć budzik będący na biurku, ale jak wracam do łóżka, to nie mogę sie opanować i spowrotem padam. A do łóżka muszę wrócić, by sie ogrzać, bo wieczorem muszę ochładzać swój pokój poniżej 20 stopni, bo inaczej w łóżku momentalnie mi się robi gorąco. W tym tygodniu autentycznie udało mi się zaspać do szkoły na 11:10, mimo, iż budzili mnie obaj rodzice, kilkanaście budzików oraz raz trzeba było wstać, żeby zamknąć drzwi za mamą kiedy wychodziła do pracy. To było w czwartek, rodzice mi pozwolili nie iść do szkoły. A potem, żeby było zabawniej, w sobotę udało mi się pobić rekord późnego wstawania budząc się po 13... Nie umiem się opanować z tym wszystkim, nie potrafię tego zrozumieć, weekendy ani długie weekendy nie wystarczają mi, aby się wyspać. Z resztą, całe wakacje mi nie wystarczyły, żeby "odpocząć". No i w końcu, to jak łatwo jest mi się uszkodzić i ogólnie jakie to uczucie ogólne być w moim ciele. Otóż, tak, żeby to jakoś określić, moje ciało sprawia wrażenie bycia workiem ze skóry, który jest wypełniony kamieniami, takimi dosyć sporymi i głównie kanciastymi. Nie ważne jak się nie ruszam czy jak się nie ułożę w bezruchu, zawsze jest jakiś kamień, który swoim kantem gdzieś będzie naciskał, co czyni praktycznie każdy moment w jakimś stopniu bolesny (zwykle małym, ale zawsze). Kamienie są ciężkie, więc i ja nie ważę mało. A kiedy kamień dla odmiany trafi w jakąś część mnie, która odpowiada za mechanizmy sprawiające, że można ten wór kamieni określić jako człowieka, to zwykle kończy się to uszkodzeniem danej części. Które boli, czasami to w jakiś mięsień za mocno się kamyk wbije i przez jakiś czas mięsień boli i jest niemobilny, czasami brzuch, czyli jakieś flaki, często po głowie się rozbijają, tu bardziej skóra, tu zęby, tu zatoki, czasami się jakiś zablokuje w uchu albo i w obu i trzeba u laryngologa udrażniać, bo słabo słychać (i nie ma to związku z częstotliwością mycia uszu, więc nic z tym zrobić nie mogę). Czasami lubią mnie postraszyć coś tam uderzając w okolicach serca, ale, potwierdzone badaniami i wieloma pytaniami u różnych lekarzy, z sercem na szczęście wszystko w porządku. Chociaż tyle. No tak czy siak można powiedzieć, że fajnie nie jest.

No i jeszcze obiecany powrót do tego czemu uważam, że tranzycję lepiej zacząć. Po pierwsze, ja mam pewność, że jestem trans tak bardzo jak mogę, a przeciwwskazań medycznych nie ma. Po drugie, mogę się leczyć będąc już na hormonach, zapewne u wielu osób tutaj właśnie tak to wyglądało. A nawet hormony i blokery mogą pomóc w poprawieniu mojego stanu psychicznego. Na pewno fajnie by było dostać chociaż blokery. Po trzecie, jak z resztą możecie zobaczyć wyżej, mój stan jest beznadziejny i robi się jeszcze gorzej, więc można powiedzieć, że i tak już praktycznie gorzej być nie może, no chyba, że jakiś transfob postanowi mnie w nowej szkole po lekcjach zatłuc na śmierć, ale to raczej małe ryzyko. Innymi słowy, raczej tranzycja nie pogorszy mojego stanu bardziej, niż pogarsza się on sam z siebie, a prawdopodobieństwo, że to nie pomoże jest zdecydowanie małe. Już nie mówiąc o tym, że przecież ja wcale w jakimś strasznie opłakanym psychicznie stanie nie jestem, potrafię się z ludźmi socjalizować, coraz bardziej szczerze się uzewnętrzniam (chociaż wiem, że jeszcze wiele mi brakuje) i ludzie poza moją nietypową osobowością i ekspresją praktycznie nic we mnie nie zauważają co mogłoby być nie tak, a już na pewno nie podejrzewają jakichś chorób psychicznych. Już nie mówiąc o tym, że zdecydowania większość, o ile nie wszystkie moje dolegliwości psychiczną są powiązane z moim TS, więc leczenie ich bez zaczynania HTR może trochę się mijać z sensem. Po czwarte, zaczęcie tranzycji teraz, to jednak jest dla mnie ostatnia szansa, żeby wejść w dorosłe życie już w płci odczuwalnej, co chyba nie muszę tłumaczyć jak wielką pomocą by było. I daje mi to jeszcze szanse na jakiekolwiek odzyskanie moich nastoletnich lat, na czym też bardzo mi zależy, no wiecie, takie "Carpe Diem, Carpe HTR" (mam nadzieję, że ma to jakikolwiek sens i nie jest to coś w stylu "Lorem Ipsum"). No także chyba mam powody, żeby zaczynać tranzycję, a właściwie HTR w mniej więcej takim czasie jak to sobie zakładam.

Ale to niestety dopiero w strefie marzeń, na razie muszę sobie jakoś radzić z wyżej wymienionymi problemami, bo inaczej to będzie źle, ale nie mam pojęcia jak, więc pytam was o pomoc.

P.S. Przepraszam za taką ścianę tekstu i wszystkie błędy jakie się mogły w niej pojawić, ale na prawdę od dawna był ten post planowany, więc trochę się tego nazbierało ;-)
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-21, 06:35   Re: Wielki dół

Jejku. O ile z początku troszkę z ciebie śmieszkowałam, to teraz jakoś empatyzuję, szczególnie że kilka wątków miałam w życiu podobnych. Tylko rodzice trochę mniej dziani ;)
Rainbow napisał/a:

No i jeszcze obiecany powrót do tego czemu uważam, że tranzycję lepiej zacząć. Po pierwsze, ja mam pewność, że jestem trans tak bardzo jak mogę, a przeciwwskazań medycznych nie ma. Po drugie, mogę się leczyć będąc już na hormonach, zapewne u wielu osób tutaj właśnie tak to wyglądało. A nawet hormony i blokery mogą pomóc w poprawieniu mojego stanu psychicznego.

Wychodziłam z identycznych założeń, ale (niestety dopiero po czasie) ogarnęłam, że wiele mniej lub bardziej sprecyzowanych preegzystujących zaburzeń psychicznych i jazd może ulec pogorszeniu przy dodaniu wybuchowej hormonalnej mieszanki i dość specyficznych problemów jakie dochodzą w czasie tranzycji. Masz dużo szczęścia, że masz (chyba) porządnych diagnostów - oby pociągnęli cię jeszcze odrobinę dalej.

Cytat:
większość, o ile nie wszystkie moje dolegliwości psychiczną są powiązane z moim TS, więc leczenie ich bez zaczynania HTR może trochę się mijać z sensem.

Jak wyżej. W przypadku np. anoreksji spowodowanej dysforią procedura jest taka, że najpierw leczy się zaburzenie odżywiania, potem dysforię.

Cytat:
Po czwarte, zaczęcie tranzycji teraz, to jednak jest dla mnie ostatnia szansa, żeby wejść w dorosłe życie już w płci odczuwalnej, co chyba nie muszę tłumaczyć jak wielką pomocą by było. I daje mi to jeszcze szanse na jakiekolwiek odzyskanie moich nastoletnich lat, na czym też bardzo mi zależy, no wiecie

W dorosłe życie to ty jeszcze długo nie wejdziesz (ba, nie wiem czy o sobie mogę to powiedzieć, a jestem sporo starsza). Nie sugeruj się wiekiem, ani tym bardziej jakimiś mrzonkami o utraconym dzieciństwie i adolescencji. Naprawdę lepiej "wejść w dorosłe życie" z jako taką samodzielnością, niż na HRT ale z pokręconą psychą. Ale czy w sumie rzeczywiście nie można u ciebie wprowadzić HRT albo blokerów przy równoległej psychoterapii? Czy rodzice dalej są raczej na nie?

Cytat:
idę w jedną stronę z jednolitą prędkością i nagle BUM! Dostaję piłką prosto w twarz!

Mi na WF kiedyś rozwalili ramki okularów piłką, ale nikt na to nie wyłożył hajsu i trzeba było je lutować :P
Ba, wuefista z podstawówki lubował się w napuszczaniu na mnie chłopaków i nieprzyzwoitym żartowaniu z mojej fizjonomii. Żeby było śmieszniej typ angażował się z sukcesami w lokalną politykę i wyraźnie cieszył się szacunkiem społeczności i został chyba w końcu jakimś radnym - największy buc wśród moich nauczycieli ;)

Cytat:
Ale to niestety dopiero w strefie marzeń, na razie muszę sobie jakoś radzić z wyżej wymienionymi problemami, bo inaczej to będzie źle, ale nie mam pojęcia jak, więc pytam was o pomoc.

Czy diagnostka/inni lekarze dali ci jakieś skierowania na dalszą terapię albo rekomendacje? To byłby raczej pierwszy adres do uderzenia.

Co do rodziców, wydaje mi się że trochę dużo od nich oczekujesz, może się mylę, ale takie wrażenie, w ogóle w wielu wątkach bije od ciebie taka lekka jakby roszczeniowość? Jeśli do tego masz objawy wyuczonej bezradności to klaruje się taka trochę priorytetowa sprawa do ogarnięcia na terapii.

Generalnie może trochę mocno pojechałam, ale serio mam nadzieję że ci się uda i życzę sukcesów w dalszych krokach. I dawaj czasem znać co dalej :)
 
 
wendigo
użytkownik
TRU ts ;)


Tożsamość płciowa: m
Preferowany zaimek: on
Punktów: 1033
Posty: 10306
Wysłany: 2016-11-21, 09:15   

Takie mam jakieś wrażenie (ogólnie po wszystkim co pisałaś na tym forum), że jakby Twoi rodzice próbowali z Ciebie na siłę nienormalną czy jakąś dziwną zrobić... I czasem zaczynasz im wierzyć, a jesteś zwykłą, normalną osobą... Nie wiem, ale to co opisujesz to mi na żadne zaburzenia nie wygląda, zwyczajne dorastanie... (dlatego niekoniecznie zgadzam się z Jeżynką, która mówi coś o współistnieniu chorób psychicznych i HRT... uważam, że HRT Rainbow by nie zaszkodziło, ale resztę rad dobrych daje, więc nie mam nic do dodania ;) ).
_________________
 
 
Sven
[Usunięty]

Wysłany: 2016-11-21, 10:18   

Pokuszę się o...
Rainbow napisał/a:
Czyli na przykład wyszło, że od zawsze mam problemy z zachowaniem i z wybuchami emocjonalności i, że cała rodzina wie o tym już od jakichś 10 lat przynajmniej

Normalne.

Rainbow napisał/a:
No i tłumaczyli, jak to próbowali przezwyciężyć najzwyczajniej w świecie mocniej naciskając na mnie i jak to się poddawali.

Złe podejście.

Rainbow napisał/a:
Naprawdę, to ja mam problemy z nerwami, ale czasami to on potrafi się wkurzyć bardzo szybko i o byle co, wiele szybciej niż ja to robię.

Tak!

Z tymi zębami to smutne. Każdemu byłoby przykro i byłby w szoku.

Rozmawiałaś o tych problemach ze snem i jedzeniem, bólach z psychologiem albo lekarzem?
 
 
Freja
ateistyczna bogini
Freja Draco


Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 903
Posty: 7086
Wysłany: 2016-11-21, 10:26   

wendigo napisał/a:
to co opisujesz to mi na żadne zaburzenia nie wygląda, zwyczajne dorastanie...

Jo :)

A poza tym obniżony nastrój może być jednym z objawów transseksualizmu i rozpoczyna się terapię właśnie po to, żeby się przyczyny kiepskiego samopoczucia pozbyć, a nie czeka z terapią, aż ci się polepszy, bo to trochę tak, jakby nie zaczynać leczenia grypy, dopóki ci kaszel nie przejdzie ;)
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-21, 11:25   

Jeżynka napisał/a:
Cytat:
Wychodziłam z identycznych założeń, ale (niestety dopiero po czasie) ogarnęłam, że wiele mniej lub bardziej sprecyzowanych preegzystujących zaburzeń psychicznych i jazd może ulec pogorszeniu przy dodaniu wybuchowej hormonalnej mieszanki i dość specyficznych problemów jakie dochodzą w czasie tranzycji.


Tylko jakiemu pogorszeniu, skoro one i tak się pogarszają regularnie? To nie tak, że jestem w jakimś opłakanym stanie czy coś, ale jednak zakładając (jedna z wielu rzeczy która została przeze mnie zapomniana podczas pisania tego posta, bo to już dawno temu było), że z jakiegoś powodu mam się wyleczyć samodzielnie, to jednak... no nie wiem, teraz już mi kompletnie uciekł wątek. Tak czy siak była taka krótka część rozmowy, z której mi się udało wywnioskować tyle, że mam problemy z samodzielnością i mam je samodzielnie rozwiązać, bo w ten sposób coś tam będzie lepiej. Ale nie do końca wiem jak mam niby to zrobić samodzielnie, skoro już od dawna staram się to jakoś rozwiązać, ale mi się nie udaje, bo nie wiem jak. Poza tym, jak można samodzielnie (i bez żadnego zewnętrznego punktu zwrotnego) rozwiązać problemy z samodzielnością?

Jeżynka napisał/a:
Cytat:
Czy rodzice dalej są raczej na nie?


Chyba nie, ale wydaje im się, że za bardzo wszystko pośpieszam, bo nie wspominam za dużo o ogółach czy o zmianach przez hormony (bo jednak trochę za bardzo się wstydzę o tym gadać) ale czasami mi się zdarzy wspomnieć o jakiejś operacji czy o zmianie szkoły (a moja rodzina praktycznie cała wymyśliła sobie, że mnie zmusi do kończenia tej szkoły do której nie chcę chodzić i której nie chcę kończyć, więc to dosyć drażliwy temat jest). Więc wydaje się im, że chcę to nie wiadomo jak pośpieszać, bo wspominam o tych rzeczach które staną się najpewniej tylko raz i są dosyć kosztowne, tak w ramach uprzedzenia.

Jeżynka napisał/a:

Cytat:
Mi na WF kiedyś rozwalili ramki okularów piłką, ale nikt na to nie wyłożył hajsu i trzeba było je lutować
Ba, wuefista z podstawówki lubował się w napuszczaniu na mnie chłopaków i nieprzyzwoitym żartowaniu z mojej fizjonomii. Żeby było śmieszniej typ angażował się z sukcesami w lokalną politykę i wyraźnie cieszył się szacunkiem społeczności i został chyba w końcu jakimś radnym - największy buc wśród moich nauczycieli


"Wułefiści" ogólnie bardzo często zdarzają się bywać wręcz sadystami (mój obecny taki trochę jest, ale to inna historia), a od nich się tak dużo jak od innych nauczycieli nie oczekuje ponieważ powody. Ale z mojego doświadczenia wynika, że ogólnie nauczyciele o wiele częściej okazują się mieć skłonności lekko nie teges pod względem wychowawczym, niż nauczycielki, aczkolwiek nie mówią, że nauczycielki są zawsze święta a nauczyciele zawsze źli, to po prostu średnia wyciągnięta z osobistych doświadczeń.

Jeżynka napisał/a:

Cytat:
może się mylę, ale takie wrażenie, w ogóle w wielu wątkach bije od ciebie taka lekka jakby roszczeniowość?


Ja tam nie wiem, jak się gadam z różnymi osobami w moim wieku to zwykle jednak ja jestem tą bardziej odpowiedzialną i poważną osobą, a nie rozpieszczonym dzieckiem. To, że moi rodzice zarabiają coraz więcej i wpływa to na nasz ogólny styl życia to już nie moja wina, w sumie to chyba dobrze, że jak moi rodzice zarabiają lepiej to ja też mam lepiej, ja tam się z tego powodu cieszę, mam farta, że moich rodziców stać na droższe rzeczy. Dodam tylko, że jeśli ktoś ciągle mi zarzuca tą tęczową klawiaturę, to mój tata ostatnio stwierdził, że jego stary komputer jest za słaby i, że chce nowy. Poprosił mnie o złożenie zestawu podobnego do mojego, ale kilka rzeczy się różni, największą różnicą była karta graficzna (mojej na morele.net już nawet nie sprzedają), koszty całości to razem z monitorem który sobie upatrzył wynosiły ok. 5400 zł. Dostał proponowany zestaw ode mnie w pewien poniedziałek, w piątek następnego tygodnia ten komputer sobie złożył. I ma lepszy komputer do mojego, a ja mam już najlepszy w mojej klasie (jeszcze raz przypomnę - klasa informatyków), więc lekka ekscentryczność to akurat jest u mnie dziedziczna można powiedzieć.

wendigo napisał/a:

Cytat:
I czasem zaczynasz im wierzyć, a jesteś zwykłą, normalną osobą...


Zwykłą osobą nie jestem, to wiem na pewno. Wiem też, że mam jednak problemy, chociażby z tą motywacją, ale fakt, że rzeczywiście tata mi próbuje mi wmówić jakieś nie wiadomo co, ale wierzę, że mu nie przyświecają jakieś złe intencje.

Swan napisał/a:

Cytat:
Normalne.


Problemy z zachowaniem czy podejście rodziców?

Swan napisał/a:
Cytat:
Złe podejście.


No to to wiem, inaczej by to nie było w taki sposób opisane.

Swan napisał/a:
Cytat:
Z tymi zębami to smutne. Każdemu byłoby przykro i byłby w szoku


Coś o tym wiem, tyle mam zębów potraconych, że pewnie tutaj większość osób dwa razy starszych ode mnie ma z dwa razy mniej naprawianych zębów sztucznie. Przy tym wypadku rozwaliła mi się plomba z mojego pierwszego wypadku (bliskiego spotkania ze schodami), także no doświadczenie jakieś tam mam.

Swan napisał/a:
Cytat:
z psychologiem


Pani psycholog jest zbyt zajęta spotykaniem się ze mną raz na milenium...

Swan napisał/a:
Cytat:
albo lekarzem?


Swan napisał/a:
Cytat:
bólach


O bólach głowy tak, z panią doktor rodzinną, panią neurolog i panią okulistką 2 razy, były też badania krwi i wszystko jest niby w najlepszym porządku. Miało być jeszcze pójście do laryngologa, ale mama zarzuciła mi hipohondryczność (na pewno to jakoś inaczej idzie, ale użyła męskiej formy więc nie zacytuję) i odmówiła. Ale i tak pójdę, bo mi znowu "kamyk" ucho zatkał.

Swan napisał/a:
Cytat:
ze snem i jedzeniem


Tylko z panią trenerką, ona mówi, że sen to pewnie niedobór czegoś, a tak to odnośnie jedzenia za dużo nie mówi co może być nie tak.

Freja napisał/a:
Cytat:
Jo


"Potwierdzenie, zaprzeczenie czy powitanie, oto jest rozkmina"

Freja napisał/a:
Cytat:
A poza tym obniżony nastrój może być jednym z objawów transseksualizmu i rozpoczyna się terapię właśnie po to, żeby się przyczyny kiepskiego samopoczucia pozbyć, a nie czeka z terapią, aż ci się polepszy, bo to trochę tak, jakby nie zaczynać leczenia grypy, dopóki ci kaszel nie przejdzie


No mniej więcej z takiego założenia staram się wychodzić.

Chcę tylko wspomnieć, że naprawdę fajnie jest tutaj z powrotem pisać :mrgreen:

Przepraszam, niechcący zepsułam tego posta i musiałam odtworzyć z archiwum. /Freja
Ostatnio zmieniony przez Freja 2016-11-21, 15:51, w całości zmieniany 2 razy  
 
 
Sven
[Usunięty]

Wysłany: 2016-11-21, 11:59   

Okej, z własnych hipohondrycznych doświadczeń, powiem Ci, że kamyk w uchu oznacza, że nie masz ochoty kogoś słuchać :P Jak ktoś zaczna chrz... nie do wytrzymania, a ja myślę, że nie wypada nic powiedzieć, to mi zaczyna piszczeć w uszach, lol.

Normalne problemy z zachowaniem. Masz emocje. No. Jakbym o sobie słyszał. Jesteśmy rodzeństwem czy co? Tylko ja nie umiem sobie wybić zębów, bo mam zbyt dobry automat od poruszania się. (Automat, bo udział świadomości jest bliski zeru) Ale naprawdę sporo osób tak ma.

Z tym zębem, po prostu składam wyrazy współczucia.

A ze snem to jak Ci nocami coś chodzi po głowie, to nic dziwnego że nie śpisz. A jak nie możesz zasnąć, to nic dziwnego, że nie możesz zasnąć. Nie wiem no, to po prostu brzmi bardzo charakterystycznie, niby wszystko w porządku, ale somatyzujesz, nie śpisz, nie wstajesz i nie jesz(? przepraszam jeżeli nie doczytałem dokładnie). To ze zmartwień. Psycholog mógłby się przydać, chociażby na kwestię rodziców, którzy z opisu dość cisną i się panoszą... To jest trudne do wytrzymania. Pomijając już w ogóle ts, chwilowo.
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-21, 13:37   

Może dobrym pomysłem byłaby rodzinna terapia, skoro masz takie napięte stosunki z rodzicami, a zwłaszcza z ojcem. Jemu też się z resztą przyda, i to bardzo.

Rainbow napisał/a:
Innymi słowy dziewczyna, której zdecydowana większość nawet cisek mogła by zazdrościć wielu rzeczy i codziennie ją w szkolę widuję i jeśli mam wymienić osobę której najbardziej zazdroszczę fizyczności to jest to właśnie ona i jak na nią patrzę, to naprawdę mnie dobija, że nigdy nie będę w stanie jej dorównać nawet w 15 procentach...


To, że wygląda na taką idealną nie oznacza, że nie wkłada w to wysiłku. To nie prawda, że się tak ludzie rodzą, a do tego nic nie jest dane raz na zawsze.

Rainbow napisał/a:
tuż po sprawdzianie z rzucania w tył piłką lekarską na odległość (oczywiście nie było przed nim żadnych ćwiczeń ani nic, ale w swej łaskawości "wułefiści" pozwolili nam rzucać po 2 razy, a ocena była z lepszego rzutu) przy którym uszkodziła mi się trochę ręka


Czy mieliście przed tym jakąkolwiek rozgrzewkę na rotatory i mięśnie pasa barkowego?

Rainbow napisał/a:
Stwierdził, że "trzeba refleks ćwiczyć, bo jak na ulicy będzie coś na mnie kiedyś leciało". Tak, on użył dokładnie takiego argumentu.


Tego wuefistę masz prawo zgłosić do dyrektora. On odpowiada za bezpieczeństwo uczniów i takie głupie gadanie nie powinno mieć miejsca. W ogóle to powinien Cię na wszelki wypadek odprowadzić do higienistki, chociaż nie mam pojęcia czy w szkołach w ogóle jest jeszcze taka instytucja.

Rainbow napisał/a:
Mam na chwilę obecną chyba z pięć dermatologicznych doległości, na które idą różne kremy których w ogóle nie pamiętam który do czego i co jest czym, także fajnie.


Masz zupełnie zaburzony system odpornościowy. Coś jest bardzo nie halo i jak tak dłużej będzie to Ci przybędzie dolegliwości zamiast się poprawiać.

Rainbow napisał/a:
No niby fajnie, że chudnę, ale jednak poprzedni miesiąc przyniósł ubytek 4 kg, a plan był raczej aby ta liczba nie spadała.(...) Niby ma to jakiś związek z tym, że zaczyna się zima, no ale jednak mi to nie wystarcza jako wytłumaczenie...


Nie zniechęcaj się, to tylko trochę ponad kilogram różnicy. Poza tym im mniejszą nadwyżkę ma ciało do zrzucenia, tym wolniej się jej pozbywa. A w zimie organizm rzeczywiście akumuluje, bo potrzebuje więcej. Jeśli Ci nie wystarcza wytłumaczenie zgodne z naturą, to nie wiem czego oczekujesz. Cudu?

Rainbow napisał/a:
A kiedy kamień dla odmiany trafi w jakąś część mnie, która odpowiada za mechanizmy sprawiające, że można ten wór kamieni określić jako człowieka, to zwykle kończy się to uszkodzeniem danej części. Które boli, czasami to w jakiś mięsień za mocno się kamyk wbije i przez jakiś czas mięsień boli i jest niemobilny, czasami brzuch, czyli jakieś flaki, często po głowie się rozbijają, tu bardziej skóra, tu zęby, tu zatoki, czasami się jakiś zablokuje w uchu albo i w obu i trzeba u laryngologa udrażniać, bo słabo słychać (i nie ma to związku z częstotliwością mycia uszu, więc nic z tym zrobić nie mogę). Czasami lubią mnie postraszyć coś tam uderzając w okolicach serca, ale, potwierdzone badaniami i wieloma pytaniami u różnych lekarzy, z sercem na szczęście wszystko w porządku. Chociaż tyle. No tak czy siak można powiedzieć, że fajnie nie jest.


To wygląda na zupełnie zwichrowany przepływ energii w ciele, masę blokad energetycznych i przykurczów. Powinnaś iść do dobrego lek.med. fizjoterapeuty, który zajmuje się też akupunkturą i akupresurą.

Rainbow napisał/a:
No także chyba mam powody, żeby zaczynać tranzycję, a właściwie HTR w mniej więcej takim czasie jak to sobie zakładam.


Ale Ty nam nie musisz tego tłumaczyć. To powinni usłyszeć ci, od których to zależy dopóki jesteś niepełnoletnia.

Rainbow napisał/a:

"Wułefiści" ogólnie bardzo często zdarzają się bywać wręcz sadystami (mój obecny taki trochę jest, ale to inna historia), a od nich się tak dużo jak od innych nauczycieli nie oczekuje ponieważ powody.


Chyba zostanę wuefistą... bo to woła o pomstę do nieba, jaki większość z nich prezentuje poziom.

Rainbow napisał/a:

Tylko z panią trenerką, ona mówi, że sen to pewnie niedobór czegoś, a tak to odnośnie jedzenia za dużo nie mówi co może być nie tak.


Zgadzam się ze Swan. Mi to wygląda na somatyczne objawy kiepskiego stanu psychicznego i energetycznego. Piszesz, że radzisz sobie, rozmawiasz z ludźmi, ale może męczy Cię to, że ciągle musisz nosić maskę, udawać i uważać, by coś nie stało się zbyt oczywiste. Do tego dochodzi stres związany z lękiem przed odrzuceniem, a jednocześnie niecierpliwe oczekiwanie na zmiany. To by każdego wykończyło.

Rainbow napisał/a:

O bólach głowy tak, z panią doktor rodzinną, panią neurolog i panią okulistką 2 razy, były też badania krwi i wszystko jest niby w najlepszym porządku.


Z puntku widzenia lekarza co zna się tylko na wąskim spektrum działania ludzkiego organizmu to wszystko jest w porządku. Rzecz w tym, że człowiek to nie tylko ścięgna i kości.

Rainbow napisał/a:
Tak czy siak była taka krótka część rozmowy, z której mi się udało wywnioskować tyle, że mam problemy z samodzielnością i mam je samodzielnie rozwiązać, bo w ten sposób coś tam będzie lepiej. Ale nie do końca wiem jak mam niby to zrobić samodzielnie, skoro już od dawna staram się to jakoś rozwiązać, ale mi się nie udaje, bo nie wiem jak. Poza tym, jak można samodzielnie (i bez żadnego zewnętrznego punktu zwrotnego) rozwiązać problemy z samodzielnością?


Tak, to już było z resztą omawiane przy okazji innych postów. Wygląda na to, że masz problem z podejmowaniem decyzji i braniem odpowiedzialności, a nie ma samodzielności bez odpowiedzialności.
Zewnętrznym punktem zwrotnym mogłaby być sytuacja, w której zostajesz pozbawiona utrzymania przez rodziców, zostajesz sama, wybucha wojna, bo ja wiem...
Nie ma żadnego "tutorialu", który Cię do tego zmusi. Jak Cię sytuacja zmusza, to już nie są ćwiczenia. Więc po prostu robisz to sama.
Możesz np. w wakacje pójść do pracy. Teraz to już trochę po ptokach, ale w przyszłym roku czemu nie.
Możesz porozmawiać z rodzicami o tym, co chciałabyś robić sama, ale też pewnie będziesz musiała zadeklarować, że nie będziesz się od tego migać. Można zacząć od drobiazgów.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
Ostatnio zmieniony przez Armand 2016-11-21, 14:10, w całości zmieniany 2 razy  
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-21, 13:40   

Rainbow napisał/a:
Tak czy siak była taka krótka część rozmowy, z której mi się udało wywnioskować tyle, że mam problemy z samodzielnością i mam je samodzielnie rozwiązać, bo w ten sposób coś tam będzie lepiej. Ale nie do końca wiem jak mam niby to zrobić samodzielnie, skoro już od dawna staram się to jakoś rozwiązać, ale mi się nie udaje, bo nie wiem jak. Poza tym, jak można samodzielnie (i bez żadnego zewnętrznego punktu zwrotnego) rozwiązać problemy z samodzielnością?

No właśnie do tego by się przydali jacyś ogarnięci terapeuci, jeśli sama nawet nie wiesz co robić w tym kierunku.

Rainbow napisał/a:
"Wułefiści" ogólnie bardzo często zdarzają się bywać wręcz sadystami (mój obecny taki trochę jest, ale to inna historia), a od nich się tak dużo jak od innych nauczycieli nie oczekuje ponieważ powody. Ale z mojego doświadczenia wynika, że ogólnie nauczyciele o wiele częściej okazują się mieć skłonności lekko nie teges pod względem wychowawczym, niż nauczycielki, aczkolwiek nie mówią, że nauczycielki są zawsze święta a nauczyciele zawsze źli, to po prostu średnia wyciągnięta z osobistych doświadczeń.

No nie jest to reguła. W innej szkole miałam super gościa od WFu (ale był po kształceniu specjalnym, więc też inny typ człowieka) i ogólnie 3 z 4 nauczycieli z sercem i pasją, których bardzo dobrze wspominam to byli faceci ;) nauczycielki w podstawówce potrafiły np. podejść i wysypać mi zawartość plecaka na podłogę, a w gimnazjum totalnie ignorowały wewnątrzklasową przemoc dziejącą się w czasie lekcji. Ogólnie jeśli już był u mnie facet nauczyciel, to najczęściej miał do tego jakieś powołanie, nie widać było po nim tak bardzo, że jest tam tylko dlatego że nigdzie indziej nie może pracować za powyżej minimalnej krajowej. Samce nauczyciele zwykle też dużo lepiej radzili sobie z klasą, podczas gdy większość samic miała zero przebicia, no ale to już wynika raczej z patriarchalnego systemu.

wendigo napisał/a:
Takie mam jakieś wrażenie (ogólnie po wszystkim co pisałaś na tym forum), że jakby Twoi rodzice próbowali z Ciebie na siłę nienormalną czy jakąś dziwną zrobić... I czasem zaczynasz im wierzyć, a jesteś zwykłą, normalną osobą... Nie wiem, ale to co opisujesz to mi na żadne zaburzenia nie wygląda, zwyczajne dorastanie... (dlatego niekoniecznie zgadzam się z Jeżynką, która mówi coś o współistnieniu chorób psychicznych i HRT... uważam, że HRT Rainbow by nie zaszkodziło, ale resztę rad dobrych daje, więc nie mam nic do dodania ;) ).

Oczywiście może być też i tak, ale bazuję na tym, co pisze Rainbow, jak i tym, że nie sprawia wrażenia poprawnie zsocjalizowanej osoby :P
Też niekoniecznie uważam, że by zaszkodziło (dlatego spytałam o możliwości równoległych terapii) podkreślam tylko żeby nie odkładać ogarnięcia potencjalnie dużo bardziej wpływających na życie problemów na potem i nie skupiać się na HRT jakby to miało pomóc w rozwiązaniu tychże. No bo sorry, nawet pohormonalna euforia nie rozwiąże ekstremalnego nieogaru i problemów behawioralnych, co najwyżej będzie się jeszcze bardziej emocjonalnie podchodzić do swoich porażek.

A identyczne teksty o tym, że rodzice wkręcają mi choroby wysyłając mnie do psychiatryków, a ja jestem zupełnie normalna też słyszałam od osób postronnych nie znających sytuacji xD

Freja napisał/a:

A poza tym obniżony nastrój może być jednym z objawów transseksualizmu i rozpoczyna się terapię właśnie po to, żeby się przyczyny kiepskiego samopoczucia pozbyć, a nie czeka z terapią, aż ci się polepszy, bo to trochę tak, jakby nie zaczynać leczenia grypy, dopóki ci kaszel nie przejdzie ;)

Nie chcę się wykłócać, ale lekarze by się z tym nie zgodzili :P i wcale niekoniecznie dlatego, że są złymi cisami, którzy niczego nie rozumiejo i chcą tylko dręczyć osoby transseksualne.
 
 
wendigo
użytkownik
TRU ts ;)


Tożsamość płciowa: m
Preferowany zaimek: on
Punktów: 1033
Posty: 10306
Wysłany: 2016-11-21, 15:27   

Rainbow napisał/a:

Zwykłą osobą nie jestem, to wiem na pewno. Wiem też, że mam jednak problemy, chociażby z tą motywacją, ale fakt, że rzeczywiście tata mi próbuje mi wmówić jakieś nie wiadomo co, ale wierzę, że mu nie przyświecają jakieś złe intencje.

Ja też mam taki "problem" z motywacją - drugi tydzień siedzę w domu i jeszcze nie zajrzałem chociaż obejrzeć ogłoszenia o pracę. Wciąż mam tysiąc ważniejszych rzeczy (np. oglądanie lifehacków na YouTube...). Dziewczyno, to normalne :P Jakoś normalne. A przynajmniej nie za bardzo odbiega od normalności ;)

Jeżynka napisał/a:
A identyczne teksty o tym, że rodzice wkręcają mi choroby wysyłając mnie do psychiatryków, a ja jestem zupełnie normalna też słyszałam od osób postronnych nie znających sytuacji xD

No fakt, że pewności nie mam i w sumie wiele chorób czy zaburzeń psychicznych nie jest zauważalnych przez otoczenie, a tylko przez samą osobę nim dotkniętą, więc nie mogę z całą pewnością powiedzieć, że Rainbow jest zdrowa. Ale po tym co pisze, to zachowuje się jak większość ludzi i tyle :P
_________________
 
 
Freja
ateistyczna bogini
Freja Draco


Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 903
Posty: 7086
Wysłany: 2016-11-21, 15:46   

Rainbow napisał/a:

Freja napisał/a:
Jo
"Potwierdzenie, zaprzeczenie czy powitanie, oto jest rozkmina"

W Settlersach geologowie potwierdzali tak przyjęcie zleceń.
A Wikisłwonik mówi (m. in): slang. wojsk. obecny, tak jest
Ostatnio zmieniony przez Freja 2016-11-21, 20:58, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-21, 16:02   

Freja napisał/a:
Jeżynka napisał/a:

"Potwierdzenie, zaprzeczenie czy powitanie, oto jest rozkmina"

To nie ze mnie cytat :b
 
 
Dalialama
użytkownik


Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 144
Posty: 578
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-21, 16:46   

Cytat:

W Settlersach geologowie potwierdzali tak przyjęcie zleceń

A przy znalezieniu minerałów mówili jupi! <3
 
 
Freja
ateistyczna bogini
Freja Draco


Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 903
Posty: 7086
Wysłany: 2016-11-21, 20:59   

Jeżynka napisał/a:
Freja napisał/a:
Jeżynka napisał/a:
"Potwierdzenie, zaprzeczenie czy powitanie, oto jest rozkmina"
To nie ze mnie cytat :b

Sorki, poprawiłam. Jakiś ogólny nieogar mnie złapał w tym wątku.
 
 
inka
moderator
to hell and back

Preferowany zaimek: ona
Punktów: 196
Posty: 1335
Skąd: Wars&Sawa
Wysłany: 2016-11-21, 23:24   

Rainbow, chyba pomysł z opinią innego psychologa jest całkiem mądry, no i poza tym sorki że musisz z tym wszystkim walczyć. Myślę że twoje niby psycho-dolegliwości o których wspomniała psycholog to po prostu efekt ciągłego dołowania ciebie przez rodziców i to co uważają za przychylne podejście jest wręcz uzależnieniem i błędnym kierunkiem. Twoje dolegliwości to typowe TG i kiedy rodzice nie rozumieją ( a z tego co piszesz wydaje mi się że ta psycholog tez nie zbyt w temacie) to pogłębiają twoje odczucia desperacji.
 
 
Katja
użytkownik

Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 56
Posty: 595
Wysłany: 2016-11-22, 16:45   

Z tymi psychologami to ogólnie śmiech na sali, bo wydaje mi się że większość z nich nie chce podejmować się zagadnienia, albo maksymalnie je wyciągnąć.

fakt mogę mówić tylko za siebie w kwestii bycia ts, ale u mnie to się czuło, w sensie ja to czułam od jakiegoś 4 roku życia. Nawet ludzie z którymi teraz się czasem widuję, nie jacyś bliscy znajomi, mówią mi że nie są zaskoczenie. Nie chodzi o ubiór, bo jako facet nie latałem z makijażem i w ponczochach, ale mówią o zachowaniu, że moje gesty, wrażliwość itp. itd wskazywały że mam naturę kobiety, jedyne co to tylko żałuję że zdecydowałam się na to tak późno, a konkretnie powinnam to ruszyc konczac 18lat, jesli mniałabym cofnąć czas to tylko to bym zmieniła. Dlatego w mojej opinii zaden psycholog nie powi mi kim jestem i czego chce.

aco do HRT to moje zycie po starcie zupełnie się zmieniło, nie zebym miala jakies problemy kiedys, ale teraz wszystko jest prostsze, na zasadzie bedzie to bedzie, samo przyjdzie. Wczesniej jako facet spinalam sie strasznie, kazda rzecz była wyzwaniem, teraz mnie o już nie interesuje. Zrozumiałam że zycie jest za krotkie zeby marniwac je na rzeczy ktore mnie nie interesuja i nie ciesza
 
 
kicur
moderator
GeekofJurisprudence


Tożsamość płciowa: m
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: on
Punktów: 478
Posty: 3629
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2016-11-22, 19:47   

Zauważyliśmy.

Właściwie zgadzam się z Jeżynką - HRT rozwiąże problemy z płcią (jednocześnie kreując nowe, z którymi też przydałoby sobie radzić na bieżąco), ale na samodzielność czy relacje z rodzicami nie pomoże. Warto też zająć się tymi kwestiami, bo inaczej okaże się, że po rozpoczęciu terapii hormonalnej nie wszystko stało się takie cudowne.

Również mam traumę związaną z nauczycielami w-fu ^^
Rainbow napisał/a:
Będzie zwrot z ubezpieczenia tych pieniędzy, ale w sumie to nie wiem czemu. To on stworzył sytuacje zagrożenia nad którą nie umiał zapanować i to on powinien płacić za naprawę moich zębów z własnej pensji, może wtedy by się nauczył...

Bo odszkodowanie ma pełnić funkcję nie tylko dolegliwości dla sprawcy szkody, ale przede wszystkim rekompensaty dla poszkodowanego. Wyobraź sobie, że ktoś wyrządza szkodę na 800 000 zł - mało kto ma majątek, z którego mógłby zapłacić takie odszkodowanie...

Rainbow napisał/a:
Freja napisał/a:
Jo

"Potwierdzenie, zaprzeczenie czy powitanie, oto jest rozkmina"


To z języka toruńskiego <3
_________________
Każdy królem może być,
Każdy własnym królem jest.


 
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-23, 00:26   

Swan napisał/a:
Okej, z własnych hipohondrycznych doświadczeń, powiem Ci, że kamyk w uchu oznacza, że nie masz ochoty kogoś słuchać Jak ktoś zaczna chrz... nie do wytrzymania, a ja myślę, że nie wypada nic powiedzieć, to mi zaczyna piszczeć w uszach, lol.

Ten kamień to taka metafora. Po prostu mam takie coś, że mi się ucho brudzi w taki specyficzny sposób bardzo głęboko, że nie da się tego wyczyścić normalni i trzeba do laryngologa na płukanie chodzić. Jest to rodzinne od kilku pokoleń, ale innym wystarczy chodzić raz na kilka lat a moje ostatnie płukanie było 3 miesiące temu a znów nic nie słyszę na prawe ucho. Uroki bycia mną...

Swan napisał/a:
Normalne problemy z zachowaniem. Masz emocje. No. Jakbym o sobie słyszał. Jesteśmy rodzeństwem czy co? Tylko ja nie umiem sobie wybić zębów, bo mam zbyt dobry automat od poruszania się. (Automat, bo udział świadomości jest bliski zeru) Ale naprawdę sporo osób tak ma.

No to jak w takim razie wyobrazisz, że nad tymi emocjami nie panuję, a inne emocje, które czuję, że powinny być bardzo silne są ledwie wyczuwalne o ekspresji ich już nie mówiąc? Bo na razie to mam zapętlenie między denerwowaniem się na wszystko a śmianiem się ze wszystkiego jeśli chodzi o ekspresję moich emocji...

Swan napisał/a:
i nie jesz(? przepraszam jeżeli nie doczytałem dokładnie)

Problemy z jedzeniem to stary problem, ale fakt, że mi się trochę pogorszyło od tamtego czasu jeśli chodzi o regularność posiłków i tak dalej.

Armand napisał/a:
Może dobrym pomysłem byłaby rodzinna terapia, skoro masz takie napięte stosunki z rodzicami, a zwłaszcza z ojcem.

Jedynym problemem mamy jest to, że zdecydowanie za rzadko zwraca uwagę tacie, a kiedy ja chcę się po kłótni pożalić komuś, kto zakłada, że mogę mieć rację, to wtedy zwraca uwagę, że mam przestać :-( . Natomiast tata nie pójdzie raczej na terapię rodzinną, bo to by sugerowało, że on też ma problem, a w jego mniemaniu to tylko ja mam problemy z psychiką, a on natomiast jest taki zdrowy, że ma racje w każdym możliwym momencie...

Armand napisał/a:
To, że wygląda na taką idealną nie oznacza, że nie wkłada w to wysiłku. To nie prawda, że się tak ludzie rodzą, a do tego nic nie jest dane raz na zawsze.

No wiem, że wkłada w to wysiłek i czas, no ale wiesz... To jest jednak porównanie godzina dziennie (mam nadzieję, że to nie jest zbyt mała liczba, bo w sumie to nie wiem, nie wliczam to kąpieli czy suszenia włosów) i możliwość, że za X lat będzie mniej ładna (chociaż w tym wieku to już dopiero na starość "zbrzydnie" jeśli nie stanie się jej nic wyniszczającego jak jakiś wypadek czy nałóg) kontra jak kilka lat się będę starać to może osiągnę 1/3 tego co ona. Poza tym, takie myślenie ani trochę nie sprawia, że mniej jej zazdroszczę...

Armand napisał/a:
Czy mieliście przed tym jakąkolwiek rozgrzewkę na rotatory i mięśnie pasa barkowego?

Nie wiem co to jest i nie wiem co to jest. Jeśli chodzi o rozgrzewkę to były bieganie, brzuszki i coś co mi znowu rozwaliło kolana, bo na każdym W-F'ie może być coś takiego... Ogólnie to ci "wułefiści" nam w ogóle nie pokazali nawet piłki lekarskiej przed tym sprawdzianem. Niezapowiedziany sprawdzian z nieprzerobionego materiału, oni naprawdę starają się wręcz udowodnić, że W-F nie jest prawdziwym przedmiotem.

Armand napisał/a:
Tego wuefistę masz prawo zgłosić do dyrektora. On odpowiada za bezpieczeństwo uczniów i takie głupie gadanie nie powinno mieć miejsca.

W szkołach w których jednak jest solidne nauczanie, a co za tym idzie są solidni nauczyciele, raczej nie za bardzo takie akcje przechodzą. Już nie mówiąc o tym, że dyrektor tak się składa z wykształcenia podobno też jest "wułefistą" i prowadzi lekcje niektórych klas, więc duże prawdopodobieństwo jest, że wziąłby nie moją stronę.

Armand napisał/a:
W ogóle to powinien Cię na wszelki wypadek odprowadzić do higienistki, chociaż nie mam pojęcia czy w szkołach w ogóle jest jeszcze taka instytucja.

Pani pielęgniarka lub jak kto woli pani higienista owszem, pojawia w szkole, we wtorki, środy i czwartki w godzinach 11-14 czy jakoś tak. A to była lekcja po 19:15 (a nawet 45 po było jak to się zdażyło) w poniedziałek, więc mało kto w ogóle w szkole był.

Armand napisał/a:
Masz zupełnie zaburzony system odpornościowy. Coś jest bardzo nie halo i jak tak dłużej będzie to Ci przybędzie dolegliwości zamiast się poprawiać.

Akurat do pani dermatolog to chodzę dosyć często, nie zauważyła u mnie podobnego problemu. Po prostu (po raz kolejny) mam to po rodzinie. Mam bardzo dużo różnych nieprzyjemnych rzeczy po rodzinie...

Armand napisał/a:
Nie zniechęcaj się, to tylko trochę ponad kilogram różnicy. Poza tym im mniejszą nadwyżkę ma ciało do zrzucenia, tym wolniej się jej pozbywa.

Ja mam akurat jeszcze bardzo sporo do zrzucenia, ludzie mi niby mówią, że wyglądam chudziej, mniejsze spodnie niż poprzednie mi spadają jak się szybciej ruszam, ale jak patrzę w lustro, to nie widzę poprawy, a T-Shirt'y które były ciasne wciąż takie są...

Armand napisał/a:
To wygląda na zupełnie zwichrowany przepływ energii w ciele, masę blokad energetycznych i przykurczów. Powinnaś iść do dobrego lek.med. fizjoterapeuty, który zajmuje się też akupunkturą i akupresurą.

I tak z takimi rzeczami muszę poczekać do 18 urodzin, bo mama nie za bardzo lubi chodzić ze mną po lekarzach (co musi wciąż robić) i narzeka na moją hipochondrię którą wg. niej mam oraz, że wymyślam i, że narzekam itd. itp.

Armand napisał/a:
ale może męczy Cię to, że ciągle musisz nosić maskę, udawać i uważać, by coś nie stało się zbyt oczywiste. Do tego dochodzi stres związany z lękiem przed odrzuceniem, a jednocześnie niecierpliwe oczekiwanie na zmiany.

U mnie to wygląda trochę inaczej, kiedyś ta "maska" była przeze mnie noszona, a potem się "przykleiła" i teraz to ona jest tą bez wysiłkową opcją, a żeby się zachowywać jak ja, to muszę wkładać w to wysiłek, ale wtedy nawarstwia się moja nieśmiałość i bardzo słabo to wychodzi. Co do oczywistości, to czasami wręcz próbuję osobom które nie wiedzą, ale które chcę zachować przy sobie świadomie wysyłać sygnały, bo mam taki lęk, że ja się wyoutuję, a ktoś mi powie coś w stylu "Rozumiem, że mogą być takie osoby, nie mam nic do tego, ale nie ty, to do ciebie nie pasuje"... A częściowego odrzucenia już doświadczam, praktycznie od zawsze było tak, że większość klasy nie za bardzo za mną przepadała...

Armand napisał/a:
Z puntku widzenia lekarza co zna się tylko na wąskim spektrum działania ludzkiego organizmu to wszystko jest w porządku. Rzecz w tym, że człowiek to nie tylko ścięgna i kości.

To do kogo mam z tym pójść?

Armand napisał/a:
Możesz np. w wakacje pójść do pracy. Teraz to już trochę po ptokach, ale w przyszłym roku czemu nie.

Tak na początku tranzycji? Tuż przed moim planowanym zaczęciem się prezentować en femme (nie pasuje mi coś do mnie to określenie, ale inne mi nie przychodzi do głowy)? Nie wiem czy to dobry pomysł...

Jeżynka napisał/a:
nauczycielki w podstawówce potrafiły np. podejść i wysypać mi zawartość plecaka na podłogę

To mi przypomina ten raz, kiedy ktoś mi wywrócił plecak na lewą stronę wysypując tym samym wszystko na podłogę podczas mojej wizyty w toalecie. Po zgłoszeniu tego nauczycielka odparła, że to moja wina, bo był plecak zostawiony bez opieki. Uwaga, analogia z dorosłego życia - to jakby policjant zaczął się czepiać człowieka, który zgłosił, że został postrzelony, bo nie miał na sobie kamizelki kuloodpornej. Moja nieostrożność nie usprawiedliwia winnego, ale w szkole to w ogóle nie działają zasady dorosłego życia...

Jeżynka napisał/a:
No nie jest to reguła.

No właśnie dlatego się zastrzegam. Jednak z mojego doświadczenia wychodzi to jak wychodzi. Ale np. u mnie w gimnazjum był bardzo fajny nauczyciel od historii, ciekawie opowiadał, fajnie się go słuchało, oceniał nie łagodniej, ale lepiej niż to robią inni nauczyciele no i ogólnie był sympatyczny. Szkoda, że nauczyciele tego typu stanowią mały ułamek...

Jeżynka napisał/a:
gimnazjum totalnie ignorowały wewnątrzklasową przemoc dziejącą się w czasie lekcji

Tylko w gimnazjum? To Ty farta masz :mrgreen:

Jeżynka napisał/a:
podkreślam tylko żeby nie odkładać ogarnięcia potencjalnie dużo bardziej wpływających na życie problemów na potem

Nie chcę tego robić. Zaufaj, naprawdę bardzo mi zależy, żeby się ze wszystkiego wyleczyć i jak najbardziej zbliżyć się do osoby zdrowej zarówno psychicznie jak i fizycznie, ale jeśli będę wszystko robić po kolei, a nie różne rzeczy równolegle, to mi życia nie starczy, żeby sobie ze wszystkim poradzić ;-)

Jeżynka napisał/a:
A identyczne teksty o tym, że rodzice wkręcają mi choroby wysyłając mnie do psychiatryków, a ja jestem zupełnie normalna też słyszałam od osób postronnych nie znających sytuacji

Mi raczej chorób nie wmawiają, już prędzej sobie wmawiam na zmianę, że na pewno mam depresję i, że na pewno nie mam i, że obrażam ludzi, którzy mają.

wendigo napisał/a:
Dziewczyno,

Oj, jak miło :mrgreen:

wendigo napisał/a:
Ja też mam taki "problem" z motywacją - drugi tydzień siedzę w domu i jeszcze nie zajrzałem chociaż obejrzeć ogłoszenia o pracę. Wciąż mam tysiąc ważniejszych rzeczy (np. oglądanie lifehacków na YouTube...). Dziewczyno, to normalne :-P Jakoś normalne. A przynajmniej nie za bardzo odbiega od normalności

No wiesz, jednak ciągle mam mnóstwo projektów którymi bardzo chcę się zająć, a motywacji tyle, że mi projektów przybywa nowych, a starych nie ubywa. Dla porównania, mój pomysł z decoupage nie został ruszony przez całą moją nieobecność na forum i to do tego stopnia, że rzeczy do tego nie zostały ruszone z biurka od czasu ich kupienia...

inka napisał/a:
a z tego co piszesz wydaje mi się że ta psycholog tez nie zbyt w temacie

Pani mgr. Marta Dora współpracująca z fundacją TransFuzja, to chyba jednak jest osoba w temacie...

Katja napisał/a:
Nawet ludzie z którymi teraz się czasem widuję, nie jacyś bliscy znajomi, mówią mi że nie są zaskoczenie.

No i właśnie to jest mój lęk, że ludzie mi będą mówić, że to do mnie kompletnie nie pasuje i, żeby dać sobie spokój, czy to normalne?

Katja napisał/a:
a konkretnie powinnam to ruszyc konczac 18lat, jesli mniałabym cofnąć czas to tylko to bym zmieniła.

Dlatego ja chcę właśnie zacząć najwcześniej jak tylko mogę, a nie później żałować...

Katja napisał/a:
Zrozumiałam że zycie jest za krotkie zeby marniwac je na rzeczy ktore mnie nie interesuja i nie ciesza

Dokładnie to samo mówię jako argument, że chcę zmienić szkołę, ale babcia mi powiedziała sama, że "wiem, że nie lubisz tej szkoły i nie chcesz w niej marnować czasu, ale skoro będziesz już tam dwa lata, to szkoda by było je marnować i nie zostać na kolejne dwa"...

Katja napisał/a:
aco do HRT to moje zycie po starcie zupełnie się zmieniło, nie zebym miala jakies problemy kiedys, ale teraz wszystko jest prostsze, na zasadzie bedzie to bedzie, samo przyjdzie. Wczesniej jako facet spinalam sie strasznie, kazda rzecz była wyzwaniem, teraz mnie o już nie interesuje.

Mam nadzieję na podobne efekty szczerze mówiąc

kicur napisał/a:
Zauważyliśmy.

:mrgreen:

kicur napisał/a:
Warto też zająć się tymi kwestiami, bo inaczej okaże się, że po rozpoczęciu terapii hormonalnej nie wszystko stało się takie cudowne.

Czy w moim poście nie zostało wyjaśnione dosyć jasno, że ja chcę właśnie częściej chodzić do psychologa, żeby rzeczami poza TS też się zająć?

kicur napisał/a:
Również mam traumę związaną z nauczycielami w-fu

Tia... "Nauczyciele"...

kicur napisał/a:
Bo odszkodowanie ma pełnić funkcję nie tylko dolegliwości dla sprawcy szkody, ale przede wszystkim rekompensaty dla poszkodowanego. Wyobraź sobie, że ktoś wyrządza szkodę na 800 000 zł - mało kto ma majątek, z którego mógłby zapłacić takie odszkodowanie...

To zupełnie inna sytuacja. Jak jakiś jakiś wariat wjedzie Ci w tył samochodu i to będzie w 100% jego wina to chyba masz prawo domagać się, by został jakoś ukarany, nie?
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
Freja
ateistyczna bogini
Freja Draco


Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 903
Posty: 7086
Wysłany: 2016-11-23, 02:27   

Rainbow napisał/a:
Bo na razie to mam zapętlenie między denerwowaniem się na wszystko a śmianiem się ze wszystkiego jeśli chodzi o ekspresję moich emocji...

Uśmiejesz się, ale czasem mi tego brakuje. Tzn. oczywiście, człowiek przez to robił z siebie często buraka i przy okazji mnóstwo głupot, ale przynajmniej ten świat dookoła jakoś wzruszał, cieszył, smucił śmieszył, płaczył. A później to się człowiek robi mundry i rozsundny, tyle że większą część świata, podobnie jak stary kocur, postrzega jako "kamienie".

Rainbow napisał/a:
Natomiast tata nie pójdzie raczej na terapię rodzinną, bo to by sugerowało, że on też ma problem, a w jego mniemaniu to tylko ja mam problemy z psychiką, a on natomiast jest taki zdrowy, że ma racje w każdym możliwym momencie.

Typowa przypadłość. Co gorsza jest duża szansa, że za 10-20-30 lat nadal będziesz dla niego zwierzęciem z gatunku: "a co ty tam wiesz".

p.s. Jak tak sobie czytam te twoje wynurzenia, to dociera do mnie ile zła i niesprawiedliwości wyparłam ze swoich własnych wspomnień z okresu szkoły. Łączę się w bólu i życzę przetrwania :)
_________________
Freja Draco
 
 
wendigo
użytkownik
TRU ts ;)


Tożsamość płciowa: m
Preferowany zaimek: on
Punktów: 1033
Posty: 10306
Wysłany: 2016-11-23, 03:16   

Katja napisał/a:
jedyne co to tylko żałuję że zdecydowałam się na to tak późno, a konkretnie powinnam to ruszyc konczac 18lat, jesli mniałabym cofnąć czas to tylko to bym zmieniła.

ja tak samo...

Cytat:
aco do HRT to moje zycie po starcie zupełnie się zmieniło, nie zebym miala jakies problemy kiedys, ale teraz wszystko jest prostsze, na zasadzie bedzie to bedzie, samo przyjdzie. Wczesniej jako facet spinalam sie strasznie, kazda rzecz była wyzwaniem, teraz mnie o już nie interesuje. Zrozumiałam że zycie jest za krotkie zeby marniwac je na rzeczy ktore mnie nie interesuja i nie ciesza

I tu też, tu też! :) Czyli to dość powszechne odczucia u ts jak widać :)

Rainbow napisał/a:
No wiesz, jednak ciągle mam mnóstwo projektów którymi bardzo chcę się zająć, a motywacji tyle, że mi projektów przybywa nowych, a starych nie ubywa. Dla porównania, mój pomysł z decoupage nie został ruszony przez całą moją nieobecność na forum i to do tego stopnia, że rzeczy do tego nie zostały ruszone z biurka od czasu ich kupienia...

Nadal twierdzę, że to normalne :P Wiesz ile ja mam rzeczy nie ruszonych? Biorąc pod uwagę, że Ty masz pewnie tylko pokój, a ja mam dwupokojowe mieszkanie, piwnicę i strych, to chyba jeszcze więcej :lol: ;)
Nawet bym się pokusił o stwierdzenie, że to nie tylko problem z motywacją - po prostu dużo się dzieje w dzisiejszych czasach, mamy dużo innych bodźców, nie da się robić wszystkiego. Wyżej napisałaś, że by Ci życia nie starczyło jakbyś zaczęła wszystkie problemy rozwiązywać po kolei - podoba mi się to zdanie :P i uważam, że masz rację. Za intensywnie żyje nasze pokolenie, zwyczajnie czasem się nie da zrobić wszystkiego (po kolei).
_________________
 
 
DeadSally
[Usunięty]

Wysłany: 2016-11-23, 04:38   

Rainbow napisał/a:
trzeba do laryngologa na płukanie chodzić

och, mam to...
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-23, 08:37   

Rainbow napisał/a:
Bo na razie to mam zapętlenie między denerwowaniem się na wszystko a śmianiem się ze wszystkiego jeśli chodzi o ekspresję moich emocji...


Ale to denerwujesz się na tę samą rzecz, z której się śmiejesz?

Cytat:

Jedynym problemem mamy jest to, że zdecydowanie za rzadko zwraca uwagę tacie, a kiedy ja chcę się po kłótni pożalić komuś, kto zakłada, że mogę mieć rację, to wtedy zwraca uwagę, że mam przestać :-( . Natomiast tata nie pójdzie raczej na terapię rodzinną, bo to by sugerowało, że on też ma problem, a w jego mniemaniu to tylko ja mam problemy z psychiką, a on natomiast jest taki zdrowy, że ma racje w każdym możliwym momencie...


Skoro uważa, że tylko on ma rację, to ma duży problem ze sobą. Może poproś swoją terapeutkę, żeby to zasugerowała rodzicom. Nie musi im mówić, że będzie ich też maglować, tylko, że to ma Tobie pomóc.

Rainbow napisał/a:

Nie wiem co to jest i nie wiem co to jest.


Nie wiesz co to pas barkowy? x: Czego oni Was obecnie uczą w tych szkołach?
A brzuszki to nijaka rozgrzewka przed rzucaniem piłką lekarską. Brzuszki się robi na sam koniec treningu.

Rainbow napisał/a:

W szkołach w których jednak jest solidne nauczanie, a co za tym idzie są solidni nauczyciele, raczej nie za bardzo takie akcje przechodzą. Już nie mówiąc o tym, że dyrektor tak się składa z wykształcenia podobno też jest "wułefistą" i prowadzi lekcje niektórych klas, więc duże prawdopodobieństwo jest, że wziąłby nie moją stronę.


Dyrektor też jest od tego by chronić uczniów. Jak on nie zareaguje, to zgłaszasz to do kuratorium.

Rainbow napisał/a:

Akurat do pani dermatolog to chodzę dosyć często, nie zauważyła u mnie podobnego problemu. Po prostu (po raz kolejny) mam to po rodzinie. Mam bardzo dużo różnych nieprzyjemnych rzeczy po rodzinie...


Śmiechłem. Akurat dermatolodzy zwykle g. wiedzą o czymkolwiek, nawet o problemach skórnych. A już w ogóle by mnie nie zdziwiło, jakby nie łączyła zmian skórnych z tym co się dzieje wewnątrz ciała.
Skóra to jest taki sam organ jak wątroba czy płuca, ale na zewnątrz ciała. W dodatku ma funkcję wydalniczą i jesli organizm jest zatruty w jakiś sposób, to wyłazi to często przez skórę.

c.d.n. bo muszę na jakiś czas wybyć.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
turkusowa
użytkownik
na odwyku od forum

Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 75
Posty: 1069
Wysłany: 2016-11-23, 14:32   

Armand napisał/a:
Akurat dermatolodzy zwykle g. wiedzą o czymkolwiek, nawet o problemach skórnych. A już w ogóle by mnie nie zdziwiło, jakby nie łączyła zmian skórnych z tym co się dzieje wewnątrz ciała.
Skóra to jest taki sam organ jak wątroba czy płuca, ale na zewnątrz ciała. W dodatku ma funkcję wydalniczą i jesli organizm jest zatruty w jakiś sposób, to wyłazi to często przez skórę.
Niestety kropka w kropkę muszęsię z tym zgodzić :( Może nie tyle co guzik wiedzą, co skóra jest tak masakrycznie skomplikowana (człowiek ogólnie też...), że trudno czasem się doszukać przyczyn zmian skórnych. Mnie na własną rękę chyba najwięcej się udało zdziałać, poprzez diety, poprawienie nawodnienia (woda też pomaga oczyszczać organizm) i różne takie niemalże 'znachorskie' metody :P Ale chyba powoli zaczynam rozumieć co i jak, a przynajmniej w moim przypadku. Także nie wolno się poddawać, to na pewno.

Rainbow, wiem, że nie mnie lubisz, ale dwie rzeczy:
- jeśli bardzo chcesz tranzycji i czujesz, że to Ci pomoże i po prostu nie wyobrażasz sobie życia inaczej... to pora działać w tym kierunku. Sama wpadłam w 'pułapkę' - wyleczę wszystko inne, zostawię sobie rzekomo najtrudniejsze na koniec. Jakiś czas temu porzuciłam to podejście i nie żałuję. Żałuję jedynie zwlekania wcześniej, ale co mogę teraz zrobić...
- to pewnie miliony razy padło, ale dużo jest emek w Krk, weź się spotkaj, pogadaj na spokojnie. Pisanie na forum i w ogóle tekst, to nie to samo co rozmowa w rzeczywistości
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-23, 19:10   

Rainbow napisał/a:

To do kogo mam z tym pójść?


Tak jak pisałem wcześniej - do dobrego lekarza fizjoterapeuty. Nie chodzi o technika masażystę, tylko lekarza specjalizującego się w ogólnym działaniu organizmu. Takich raczej nie znajdziesz na nfz. Z resztą pewnie nie łatwo takiego znaleźć w ogóle.

Rainbow napisał/a:


Tak na początku tranzycji? Tuż przed moim planowanym zaczęciem się prezentować en femme (nie pasuje mi coś do mnie to określenie, ale inne mi nie przychodzi do głowy)? Nie wiem czy to dobry pomysł...


Przecież to tylko 2 miesiące. Specjalnej różnicy nie będzie. No chyba, że zamierzasz wskakiwać w kobiecą rolę z marszu, ze wszystkimi tego konsekwencjami i outowaniem się. Poza tym tranzycja to nie jest bułka z masłem, przyda Ci się trening personalny jakim jest praca przed takim wyzwaniem.

Rainbow napisał/a:

No i właśnie to jest mój lęk, że ludzie mi będą mówić, że to do mnie kompletnie nie pasuje i, żeby dać sobie spokój, czy to normalne?


Skoro specjalista od ts nie jest w stanie na 100% stwierdzić co siedzi pacjentowi w głowie, to czemu uważasz, że laicy potrafią? Nie ma sensu się tym w ogóle przejmować.

Rainbow napisał/a:

Dokładnie to samo mówię jako argument, że chcę zmienić szkołę, ale babcia mi powiedziała sama, że "wiem, że nie lubisz tej szkoły i nie chcesz w niej marnować czasu, ale skoro będziesz już tam dwa lata, to szkoda by było je marnować i nie zostać na kolejne dwa"...


Opłaca Ci się w niej zostać tylko, jeśli wyciągniesz sensowne oceny z przedmiotów na świadectwie maturalnym. Inaczej skończysz z badziewnymi notami, które i tak nic nie będą warte na żadnej uczelni wyższej. Dobrze sobie to przemyśl.
Ja zdawałem maturę w stanie bardzo nasilonej depresji i tak naprawdę nic z niej nie mam. Papier z takimi ocenami jest bezużyteczny. Uległem namowom rodziców i nauczycieli, a mogłem sobie na spokojnie zdać tę maturę na dużo lepsze oceny jak już doszedłem do siebie.
A drugi raz przez tę mękę nie mam ochoty przechodzić.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-23, 21:08   

Freja napisał/a:
Uśmiejesz się, ale czasem mi tego brakuje.

Jednak śmianie się z rzeczy które mnie nie śmieszą nie jest taką fajną rzeczą. Poza tym, tylko "radość" i złość bez niczego innego to jednak też trochę problem, nie ma czegoś takiego jak smutek. Nawet kiedy mi się wydaje, że mam jakiś wręcz depresyjny atak smutku i chcę po prostu posiedzieć i się posmucić, to wystarczy, że mi się przypomni jedna rzecz, która nawet nie jest śmieszna i od razu wszystko idzie się... Niby to nie jest jakiś prawdziwy problem, ale jednak mi się to nie podoba...

Freja napisał/a:
Jak tak sobie czytam te twoje wynurzenia, to dociera do mnie ile zła i niesprawiedliwości wyparłam ze swoich własnych wspomnień z okresu szkoły. Łączę się w bólu i życzę przetrwania

Jedną z moich jedynych motywacji do posiadania potomstwa (jako, iż żadne instynkty jeszcze się o mnie nie odezwały) jest udowodnienie, że w sytuacjach podobnych do tych które mnie spotykały, ale także w innych, będzie jakaś sprawiedliwość. W sumie, to to jest nawet fajny pomysł na grę:
Grasz rodzicem, który w końcu wkurzył się na Polski system szkolnictwa i gra polega na tym, że za każdym razem kiedy Twoje dziecko/dzieci spotka jakaś niesprawiedliwość, nie odpuszczasz dopóki nie sprawisz, że dana sytuacja się już więcej w danej szkole, a czasami może i w szerszej skali, nie powtórzy. Ciekawe czy by się przyjęło...


Armand napisał/a:
Ale to denerwujesz się na tę samą rzecz, z której się śmiejesz?

Niby nie, ale czasami denerwuję się na siebie, że się śmieję z rzeczy z których się nie chce śmiać (m.in. dlatego, że nie są śmieszne). To się liczy?

Armand napisał/a:
Nie wiesz co to pas barkowy? x: Czego oni Was obecnie uczą w tych szkołach?

Uczą wkuwania morałów wierszy na pamięć, a Ty co myślałeś? ;-)

Armand napisał/a:
Śmiechłem. Akurat dermatolodzy zwykle g. wiedzą o czymkolwiek, nawet o problemach skórnych. A już w ogóle by mnie nie zdziwiło, jakby nie łączyła zmian skórnych z tym co się dzieje wewnątrz ciała.
Skóra to jest taki sam organ jak wątroba czy płuca, ale na zewnątrz ciała. W dodatku ma funkcję wydalniczą i jesli organizm jest zatruty w jakiś sposób, to wyłazi to często przez skórę.

To czego ich tam uczą na tej dermatologii? Też morałów wierszy? A może wygląda to tak, jak u nas, czyli każą doczytywać materiałów na godziny czytania i kończy się, że 1/3 tego co jest na próbnym zawodowym nawet nie była napomknięta na żadnej z lekcji (ale nauczyciele uważają to za oczywiste, no bo oni to wiedzą). Ale na serio, po co w ogóle są dermatologowie (a przynajmniej w takiej formie w jakiej są), skoro i tak nie za bardzo mogą rozwiązać większości problemów?

antnieszka napisał/a:
Niestety kropka w kropkę muszęsię z tym zgodzić Może nie tyle co guzik wiedzą, co skóra jest tak masakrycznie skomplikowana (człowiek ogólnie też...), że trudno czasem się doszukać przyczyn zmian skórnych. Mnie na własną rękę chyba najwięcej się udało zdziałać, poprzez diety, poprawienie nawodnienia (woda też pomaga oczyszczać organizm) i różne takie niemalże 'znachorskie' metody Ale chyba powoli zaczynam rozumieć co i jak, a przynajmniej w moim przypadku. Także nie wolno się poddawać, to na pewno.

Podobno jak schudnę to mi się powinno dermatologicznie poprawić, ale nie wiem ile w tym prawdy, po prostu dużo ludzi mi tak mówi.

antnieszka napisał/a:
Rainbow, wiem, że nie mnie lubisz

Co? Gdzie? Jak? Kto? Po co? Dlaczego? Kto Ci takich rzeczy naopowiadał? Z tego co pamiętam, to nie nie lubię nikogo z tego forum (tzn. wszystkich lubię, trochę mi się gramatyka pokićkała i nie wiem czy jest dobrze).

antnieszka napisał/a:
- jeśli bardzo chcesz tranzycji i czujesz, że to Ci pomoże i po prostu nie wyobrażasz sobie życia inaczej... to pora działać w tym kierunku. Sama wpadłam w 'pułapkę' - wyleczę wszystko inne, zostawię sobie rzekomo najtrudniejsze na koniec. Jakiś czas temu porzuciłam to podejście i nie żałuję. Żałuję jedynie zwlekania wcześniej, ale co mogę teraz zrobić...

Halo! To ja tu jestem niecierpliwa młodzież która chce się jeszcze wyszaleć na młodość najbardziej jak się da (no dobra, w granicach rozsądku, bo się trochę cykam ;-) )! Jedyne co chcę zrobić to jak najszybciej wyleczyć się ze wszystkiego co się da.

antnieszka napisał/a:
- to pewnie miliony razy padło, ale dużo jest emek w Krk, weź się spotkaj, pogadaj na spokojnie. Pisanie na forum i w ogóle tekst, to nie to samo co rozmowa w rzeczywistości

Też uważam, ze w końcu fajnie byłoby się z kimś na żywo spotkać, ale wolę jednak jeszcze trochę poczekać, aż będę wyglądać nieco mniej jak bezkształtna góra tłuszczu owinięta w nieprzyjemnie owłosioną ludzką skórę...

Armand napisał/a:
Tak jak pisałem wcześniej - do dobrego lekarza fizjoterapeuty. Nie chodzi o technika masażystę, tylko lekarza specjalizującego się w ogólnym działaniu organizmu. Takich raczej nie znajdziesz na nfz. Z resztą pewnie nie łatwo takiego znaleźć w ogóle.

Czyli trochę sobie poczekam... A polecasz w ogóle jakiegoś, niby inne miasto, ale do Katowic to akurat mam bliżej chyba niż do Kielc nawet, więc dałoby się wybrać, a skoro tak trudno kogoś znaleźć, to dobre polecenie się przyda.

Armand napisał/a:
Przecież to tylko 2 miesiące. Specjalnej różnicy nie będzie. No chyba, że zamierzasz wskakiwać w kobiecą rolę z marszu, ze wszystkimi tego konsekwencjami i outowaniem się.

Chcę zmienić szkołę i w nowej się już prezentować na nowo. Właśnie wakacje chcę poświęcić na to, żeby się przestawić. A poza tym to i tak by się to nie udało, bo moje wakacje składają się zawsze z dwutygodniowego wyjazdu z rodzicami oraz przynajmniej trzech tygodni u babci, więc nawet miesiąca by się nie z tego nie wyjęło...

Armand napisał/a:
Skoro specjalista od ts nie jest w stanie na 100% stwierdzić co siedzi pacjentowi w głowie, to czemu uważasz, że laicy potrafią? Nie ma sensu się tym w ogóle przejmować.

Jednak przejmuję się opinią ludzi których lubię i chcę zatrzymać przy sobie...

Armand napisał/a:
Opłaca Ci się w niej zostać tylko, jeśli wyciągniesz sensowne oceny z przedmiotów na świadectwie maturalnym. Inaczej skończysz z badziewnymi notami, które i tak nic nie będą warte na żadnej uczelni wyższej. Dobrze sobie to przemyśl.

Nie podoba mi się ta szkoła, jest niewygodna dla moich planów, to czego w niej uczą jest dla mnie w znakomitej większości nie tylko nieinteresujące, ale też kompletnie nie do ogarnięcia. Sprawę ze szkołą mam już całkiem przemyślaną, po prostu nie chcę chodzić do tej szkoły, chcę zmienić szkołę, wiem to na pewno.
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
kicur
moderator
GeekofJurisprudence


Tożsamość płciowa: m
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: on
Punktów: 478
Posty: 3629
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2016-11-23, 21:13   

Rainbow napisał/a:

Chcę zmienić szkołę i w nowej się już prezentować na nowo. Właśnie wakacje chcę poświęcić na to, żeby się przestawić. A poza tym to i tak by się to nie udało, bo moje wakacje składają się zawsze z dwutygodniowego wyjazdu z rodzicami oraz przynajmniej trzech tygodni u babci, więc nawet miesiąca by się nie z tego nie wyjęło...


Hej, jesteś prawie dorosła, a poza tym zdecydowałaś się na zasadniczą zmianę swojego życia. Dlaczego by nie powiedzieć rodzicom i babci, że zdecydowałaś, że te wakacje spędzisz inaczej, bo potrzebujesz podreperować swój budżet? :D
_________________
Każdy królem może być,
Każdy własnym królem jest.


 
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-23, 23:06   

Rainbow napisał/a:


Jednak śmianie się z rzeczy które mnie nie śmieszą nie jest taką fajną rzeczą.


Ano nie jest. Zwykle oznacza, że ktoś nie potrafi radzić sobie z uzewnętrznianiem emocji, które są uważane za negatywne, jak smutek czy złość. Śmieje się, albo po to by przed samym sobą je ukryć, albo boi się jak ocenią go inne osoby, jeśli okaże, że mu smutno, albo się zezłości. Może pojawić się obawa, że wypadnie negatywnie i nie będzie uważany za fajnego.

Rainbow napisał/a:
Grasz rodzicem, który w końcu wkurzył się na Polski system szkolnictwa i gra polega na tym, że za każdym razem kiedy Twoje dziecko/dzieci spotka jakaś niesprawiedliwość, nie odpuszczasz dopóki nie sprawisz, że dana sytuacja się już więcej w danej szkole, a czasami może i w szerszej skali, nie powtórzy. Ciekawe czy by się przyjęło...


Zapobiegać różnym sytuacjom się nie zawsze da. Ale można reagować jak już się wydarzą.

Rainbow napisał/a:
Ale na serio, po co w ogóle są dermatologowie (a przynajmniej w takiej formie w jakiej są), skoro i tak nie za bardzo mogą rozwiązać większości problemów?


Naukowcy dalej się spierają. Pewnie głównie od tego, żeby brać 200zł za wizytę, na której przepisują sterydy.
Ale nie powiem, trafiłem raz na dobrą dermatolog.

Rainbow napisał/a:

Podobno jak schudnę to mi się powinno dermatologicznie poprawić, ale nie wiem ile w tym prawdy, po prostu dużo ludzi mi tak mówi.


I znów uproszczony i zafałszowany sposób łączenia przyczyny i skutku.
Nie o sam fakt utraty wagi chodzi. Można mieć nadwagę, ale mieć dobrze funkcjonujący organizm.
Poprawi się, jak oczyścisz i dotlenisz organizm, zaczniesz regularnie dostarczać składników odżywczych i zaczniesz sobie radzić ze stresem. To poskutkuje przyśpieszonym metabolizmem i z czasem utratą zbędnych kilogramów. Tak więc trochę na odwyrtkę to działa. To, że wskoczysz z większego rozmiaru ubrań w mniejszy nie sprawi magicznie, że poprawi Ci się cera.
Może być jeszcze kwestia tego, że duża ilość tkanki tłuszczowej zaburza gospodarkę hormonalną. Ale w tym przypadku konsekwencją widoczną na skórze jest trądzik.

Rainbow napisał/a:

Czyli trochę sobie poczekam... A polecasz w ogóle jakiegoś, niby inne miasto, ale do Katowic to akurat mam bliżej chyba niż do Kielc nawet, więc dałoby się wybrać, a skoro tak trudno kogoś znaleźć, to dobre polecenie się przyda.


Nie ma specjalnie na co czekać. W Kato jest doktor Mariusz Molenda, prowadzi gabinet o nazwie Qi-Med.
Jeśli chodzi o kogoś w Warszawie, to możesz chociażby poszukać na fb grupy o nazwie Zioła i Leczenie Ziołami i zapytać czy ktoś kogoś może polecić.

Rainbow napisał/a:
A poza tym to i tak by się to nie udało, bo moje wakacje składają się zawsze z dwutygodniowego wyjazdu z rodzicami oraz przynajmniej trzech tygodni u babci, więc nawet miesiąca by się nie z tego nie wyjęło...


To już zależy od Ciebie. Aczkolwiek wakacyjną pracą odebrałabyś swoim rodzicom trochę władzy nad sobą.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
turkusowa
użytkownik
na odwyku od forum

Tożsamość płciowa: k
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 75
Posty: 1069
Wysłany: 2016-11-23, 23:23   

Armand napisał/a:
Naukowcy dalej się spierają. Pewnie głównie od tego, żeby brać 200zł za wizytę, na której przepisują sterydy.
Ale nie powiem, trafiłem raz na dobrą dermatolog.
To nawet nie o to chodzi, że chcą kasę nabijać. Takie alergie, AZS i pierniki, to choroby stosunkowo nowe, a przynajmniej dopiero teraz wyszły/zostały rozpoznane.
Armand napisał/a:
I znów uproszczony i zafałszowany sposób łączenia przyczyny i skutku.
Nie o sam fakt utraty wagi chodzi. Można mieć nadwagę, ale mieć dobrze funkcjonujący organizm.
Poprawi się, jak oczyścisz i dotlenisz organizm, zaczniesz regularnie dostarczać składników odżywczych i zaczniesz sobie radzić ze stresem. To poskutkuje przyśpieszonym metabolizmem i z czasem utratą zbędnych kilogramów. Tak więc trochę na odwyrtkę to działa. To, że wskoczysz z większego rozmiaru ubrań w mniejszy nie sprawi magicznie, że poprawi Ci się cera.
A wiesz dlaczego tak jest? Z cyklu "przychodzi baba do dermatologa" (niekoniecznie ja):
>Panie doktorze sucha skóra
>Pani więcej pije, będzie dobrze
>Panie doktorze ja pije codziennie
>To widocznie Pani za mało pije
>Panie doktorze, ja nie mogę więcej, bo nie będę w pracy co 30 minut do toalety
>To proszę pić więcej w domu, a w pracy tylko symbolicznie i żadnej kawy, bo odwadnia
>Nie da się
I tak po chwili baba dostaje kremy/kremiki/cuda i wianki, zadowolona, że dostała 'lek' na jej suchą skórę. Ale oczywiście, że picie o te 0,5l albo 1l wody więcej dziennie albo odłożenie kawy by pomogło, to nie ma szans, nie pomyśli. Jeden z moich dermatologów sam mi opowiadał, że przychodzą do niego kobity i bez leku, najlepiej na receptę, to nie wyjdą, a jak nie da to zły lekarza, szukają dalej. Bo przecież jak lekarz nie przypisuje nic, tylko mówi, żeby więcej pić i zdrowiej się odżywiać albo spać, to hohoh, nie ma szans działać, za proste, za mało medyczne.

Nawiasem mówiąc Rainbow weź sobie do serca to co pisze Armand. Woda oczyszcza, trochę napędza metabolizm, nie zaszkodzi. Mi osobiście bardzo pomogło zwiększenie ilości bezklofeinowych płynów w codziennej diecie - na skórę i nie tylko.
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-23, 23:36   

antnieszka napisał/a:
Takie alergie, AZS i pierniki, to choroby stosunkowo nowe, a przynajmniej dopiero teraz wyszły/zostały rozpoznane.


To nic nowego. Po prostu objawy autoimmunologiczne, bo ludzie coraz gorzej samych siebie traktują.
Nie są to odrębne choroby wbrew temu co chcą wmówić dermatolodzy jeżdżący na "konferencje" na Hawajach sponsorowane przez koncerny farmaceutyczne.
Nowością jest w tym jedynie to, że się hajs próbuje zbijać na naiwnych, tudzież leniwych ludziach, którzy wolą łyknąć steryd, żeby poprawiło się w tej chwili, niż włożyć wysiłek w dbanie o siebie, by zlikwidować przyczynę z czasem.

antnieszka napisał/a:

I tak po chwili baba dostaje kremy/kremiki/cuda i wianki, zadowolona, że dostała 'lek' na jej suchą skórę. Ale oczywiście, że picie o te 0,5l albo 1l wody więcej dziennie albo odłożenie kawy by pomogło, to nie ma szans, nie pomyśli. Jeden z moich dermatologów sam mi opowiadał, że przychodzą do niego kobity i bez leku, najlepiej na receptę, to nie wyjdą, a jak nie da to zły lekarza, szukają dalej. Bo przecież jak lekarz nie przypisuje nic, tylko mówi, żeby więcej pić i zdrowiej się odżywiać albo spać, to hohoh, nie ma szans działać, za proste, za mało medyczne.


Otóż to. Nieraz przychodzą do mnie kobiety i pytają czy mam coś na odchudzanie, ale coś co "naprawdę działa". To im mówię, że cudów nie ma i muszą zmienić sposób żywienia i się więcej ruszać. Potakują, że niby to wiedzą, a i tak naiwnie szukają cudownej pigułki , która sprawi, że im znikną wałk tłuszczu, najlepiej z wybranych miejsc.

Cóż, gdyby wszystko dałoby się tak łatwo załatwić lekami, to pewnie byłaby też tabletka "na życie".
I nie piszę tu o cyjanku.

Jesli chodzi o wode to warto wyrównać jej zasolenie do zasolenia organizmu wsypujac szczypte soli do szklanki. Lepiej sie wchłania i nie trzeba tyle chodzic do kibla.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-24, 01:23   

Rainbow napisał/a:

Armand napisał/a:
Możesz np. w wakacje pójść do pracy. Teraz to już trochę po ptokach, ale w przyszłym roku czemu nie.

Tak na początku tranzycji? Tuż przed moim planowanym zaczęciem się prezentować en femme (nie pasuje mi coś do mnie to określenie, ale inne mi nie przychodzi do głowy)? Nie wiem czy to dobry pomysł...

A jaką pracę by ci się ewentualnie chciało podjąć po tej twojej 2miesięcznej tranzycji (HRT, ćwiczenie głosu, zmiana wyglądu, ambitny plan na 3 tygodnie wakacji)?
Chcesz rzucać obecną szkołę - masz jakiś serio plan na nabycie konkretnych umiejętności w innej? Bo jeśli nie, to nie fundujesz sobie przypadkiem po prostu przedłużonego dzieciństwa i uniku odpowiedzialności?
Pytam, bo ja tak zrobiłam i mi się strasznie kojarzy twoje myślenie z moim ówczesnym, łącznie z totalnie nierealnymi oczekiwaniami.

Twoja babcia ma o tyle rację, że nie umiejąc nic, dobrze mieć chociaż skończoną JAKĄKOLWIEK szkołę techniczną, bo dzięki temu możesz przyszczęścić chociażby wkręcając się na jakiś staż do czegoś. Inaczej jeśli spędziłaś życie pod kloszem i nie umiesz np. sprzątać i gotować to nie utrzymasz się nigdzie bez rodziców i będziesz na nich skazana przez następne 15-20-30 lat.
Ostatnio zmieniony przez Jeżynka 2016-11-24, 01:41, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
hikaru
użytkownik


Tożsamość płciowa: x
Kim jesteś: tg
Preferowany zaimek: dowolny
Punktów: 203
Posty: 1020
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-24, 01:40   

Nie wiem, jakby nie można było zrobić tranzycji i skończyć szkołę jednocześnie? Przecież tranzycja nie wyklucza z chodzenia do szkoły.
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-24, 01:42   

hikaru napisał/a:
Nie wiem, jakby nie można było zrobić tranzycji i skończyć szkołę jednocześnie? Przecież tranzycja nie wyklucza z chodzenia do szkoły.

Jeśli to było a propo mojego postu to oczywiście można, ale nawiązywało mi się do:
Cytat:
Chcę zmienić szkołę i w nowej się już prezentować na nowo. Właśnie wakacje chcę poświęcić na to, żeby się przestawić.
 
 
hikaru
użytkownik


Tożsamość płciowa: x
Kim jesteś: tg
Preferowany zaimek: dowolny
Punktów: 203
Posty: 1020
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-24, 01:47   

No tak, ale to chyba dobry plan, że pójdzie do nowej szkoły już z nową prezencją? Domniemam że jej rodzina będzie naciskała na to żeby opóźnić tranzycję jak się da, wynajdując na to rozmaite argumenty, a to że np. szkołę trzeba skończyć, a to rozprasza i nie pozwala skupić się na nauce, a potem, że trzeba mieć studia też najlepiej, a potem, że pracę, i że do tego tranzycja też nie jest najlepsza; a potem żeby pracy nie stracić też lepiej jej nie robić. Tak można latami.

Ogólnie rzecz biorąc nie ma czegoś takiego jak dobry moment na tranzycję, ale możliwość wakacji na poczatek jest doskonałą opcją, bo nie ma się obowiązków które możnaby zawalić.
 
 
Jeżynka
użytkownik

Preferowany zaimek: bez zaimków
Punktów: 943
Posty: 1161
Wysłany: 2016-11-24, 01:50   

hikaru napisał/a:
No tak, ale to chyba dobry plan, że pójdzie do nowej szkoły jużz nową prezencją? Domniemam że jej rodzina będzie naciskała na to żeby opóźnić tranzycjęjak sięda, wynajdując na to rozmaite argumenty, a to że np. szkołętrzeba skończyć, a to rozprasza i nie pozwala skupić sięna nauce, a potem, że trzeba mieć studia też najlepiej, a potem, że pracę, i że do tego tranzycja też nie jest najlepsza; a potem żeby pracy nie stracić też lepiej jej nie robić. Tak można latami.

No właśnie tak, tylko więc jak przekona rodziców do umożliwienia jej takiego pójścia? Bo bez żadnego wsparcia rodziców i w takim przedziale czasowym to ta nowa prezencja ograniczy się do samodeklaracji :P
 
 
hikaru
użytkownik


Tożsamość płciowa: x
Kim jesteś: tg
Preferowany zaimek: dowolny
Punktów: 203
Posty: 1020
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-24, 01:54   

Tak, jasne, bo nic się nie da zrobić bez rodziców. :roll:

Jak przekona? Nie wiem. Może nie przekona. Rzecz w tym żeby żyć i sobie radzić bez względu na to czy rodzice są pomocni czy nie.
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-24, 15:40   

hikaru napisał/a:

Armand, jak ty czasem coś palniesz... :roll: Lekarze go nienawidzą, potrafi wyleczyć każdą chorobę: po prostu try harder i dbaj o siebie, tylko nie bierz leków na tą chorobę. :roll:


Nigdzie nie sugeruję, że nie powinno się brać leków kiedy jest to konieczne. Mówię tylko, że wiele problemów ma swoje podłoże w niedopasowanej diecie i braku dbałości o zdrowie z różnych powodów.

hikaru napisał/a:

A dlaczego miałoby takiej tabletki nie być? Dlaczego taką pogardę wzbudzają osoby, które chciałyby mieć lek na swoją chorobę?


Czemu uważasz, że nimi gardzę? Po prostu opowiadam jakie mnie sytuacje spotykają. Nie ma magicznej pigułki na odchudzanie w chwili obecnej. Mam im kłamać i wciskać, bo na tym więcej hajsu zrobię?

hikaru napisał/a:

Zresztą AZS i otyłość to zupełnie inne problemy, nie widzę analogii.


Te dwa różne problemy dotyczą nieraz funkcjonowania jednego ciała. Uważasz, że skóra jest jakoś odseparowana od metabolizmu? Sama sobie jest, jak ubranie?

wendigo napisał/a:
może to wynika z tego, że jak do tej pory tylko słyszałem, że generalnie sól jest raczej szkodliwa... jesteś w stanie przytoczyć jakieś linki potwierdzające, że trzeba jednak tak dużo tej soli spożywać?


Sól jest szkodliwa tylko w pewnych przypadkach, np. przy nadciśnieniu.
Tu masz jakieś sprytne wyliczenia http://www.poradnikzdrowi...-w-d_41728.html
Więcej soli powinny spozywać osoby, których organizm zużywa więcej sodu, np. osoby uprawiające sport, osoby pracujące fizycznie w zawodach wymagających większego wysiłku.

Sól to sód, który bierze udział w tzw. pompie sodowo-potasowej, która umożliwia wymianę wody i różnych substancji w komórkach.
Oczywiście część sodu ludzie mogą pobierać z pożywienia, chociaż w nieprzetworzonej żywności jest go nie za dużo. Za to w przetworzonej jest nadmiar. Stąd się wziął mit o tym, że sól jest zła. Każde ekstremum jest szkodliwe. Wszystko jest dobre w odpowiedniej dawce. Ale to już starożytni Grecy wymyślili. Nie wiem co niektórych tak zaskakuje.

Oczywiście lepiej jest spożywać sól, która jest nie tylko chlorkiem sodu. Sól kłodawska, himalajska, morska zawiera oprócz tego związku chemicznego jeszcze dużo innych potrzebnych organizmowi minerałów.

antnieszka napisał/a:

Co do soli... raczej jemy soli wystarczająco na co dzień i nie trzeba dosypywać do wody... no nie przesadzajmy. Inna sprawa, że powinno jej się raczej unikać przy odchudzaniu. Ala każdy ma swoje teorie, spoko.


Nie mówię, że każdy powinien solić wodę, ale jeśli organizm nie potrafi jej utrzymać, to może oznaczać niedobór sodu i wtedy taki trick się przydaje.
U mnie to zrobiło bardzo dużą różnicę. Wcześniej też ślepo słuchałem plotek, że powinno się ograniczać sól.
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-24, 22:07   

kicur napisał/a:
Hej, jesteś prawie dorosła, a poza tym zdecydowałaś się na zasadniczą zmianę swojego życia. Dlaczego by nie powiedzieć rodzicom i babci, że zdecydowałaś, że te wakacje spędzisz inaczej, bo potrzebujesz podreperować swój budżet?

Bo jednak mimo wszystko chcę też ten czas poświęcić na przygotowania i przestawianie się...

Armand napisał/a:
Zwykle oznacza, że ktoś nie potrafi radzić sobie z uzewnętrznianiem emocji, które są uważane za negatywne, jak smutek czy złość.

Nie no, przecież złość się pojawia. Czasami nawet się zdarza, że ludzie mi mówią, żeby się nie denerwować, kiedy ja nie czuję złości, ale podobno mi się ton głosu zmienia. Ale to się dzieje bardzo rzadko, tylko raz mi ktoś na to uwagę zwrócił.

Armand napisał/a:
Zapobiegać różnym sytuacjom się nie zawsze da. Ale można reagować jak już się wydarzą.

Właśnie o to by chodziło w tej grze, że dopiero po doświadczeniu pewnej sytuacji rodzic by się decydował, aby jakoś zapobiec, ale dalszemu się powtarzaniu tej sytuacji, a nie zapobiegać sytuacji w ogóle.

Armand napisał/a:
Pewnie głównie od tego, żeby brać 200zł za wizytę, na której przepisują sterydy.
Ale nie powiem, trafiłem raz na dobrą dermatolog.

Moja pani dermatolog też jest (chyba) dobra. Nie bierze 200 zł za wizytę, ale to pewnie dlatego, że to tak nie do końca prywatnie, bo z Medicover. Sterydów też (chyba) nie dostaję, no chyba, że kremy na różne rzeczy które mi wyskoczą (dużo tego było, większości nazw nie pamiętam) są sterydami.

Armand napisał/a:
i zaczniesz sobie radzić ze stresem.

Niby jak? Wiem, pewnie już na to odpowiadałeś kilkanaście razy ale ciągle mi wypada z głowy albo są to sposoby które nie za bardzo mam jak zrealizować.

Armand napisał/a:
Nie ma specjalnie na co czekać.

No cóż, jednak ani wycieczka (chociaż pewnie w Krakowie też by się ktoś znalazł) ani pójście do jakiegoś lekarza bez zgody i towarzystwa rodziców raczej nie wchodzi w grę, a mama jest raczej sceptycznie nastawiona (tzn. myśli, że dramatyzuję)...

Armand napisał/a:
Aczkolwiek wakacyjną pracą odebrałabyś swoim rodzicom trochę władzy nad sobą.

No niestety nawet po osiemnastych urodzinach rodzice by mnie raczej nie zostawili bez opieki na dwa tygodnie, w sumie to nie wiem czemu. Tzn. niby wiem, ale nie wiem...

antnieszka napisał/a:
I tak po chwili baba dostaje kremy/kremiki/cuda i wianki, zadowolona, że dostała 'lek' na jej suchą skórę.

Ja kremów na suchą skórę nie mam od lekarza, tylko od mamy. No ale ok...

antnieszka napisał/a:
za mało medyczne

Więcej medyczności!

antnieszka napisał/a:
Nawiasem mówiąc Rainbow weź sobie do serca to co pisze Armand. Woda oczyszcza, trochę napędza metabolizm, nie zaszkodzi. Mi osobiście bardzo pomogło zwiększenie ilości bezklofeinowych płynów w codziennej diecie - na skórę i nie tylko.

Zawsze biorę do serca, niestety zbyt rzadko zostaje w głowie... Wiem, że pewnie moja słodzikowana cola nie jest najlepsza, m.in. właśnie przez kofeinę, ale no jednak, długo zajmuje, żeby się przestawić na inne picie, np. wodę. No i, też trudno zacząć...

Jeżynka napisał/a:
HRT, ćwiczenie głosu, zmiana wyglądu, ambitny plan na 3 tygodnie wakacji

HRT chcę zacząć wcześniej, ćwiczenie głosu zresztą też. A dlaczegóż to u babci nie mogę zmieniać wyglądu? Albo na wyjeździe, w jakimś mieście, gdzie nikt mnie nie zna? Babcia już to wie, raczej moja rodzina jest wbrew pozorom dość tolerancyjna, lubią się wkurzać o inne rzeczy. No i jest tata, który się potrafi wkurzyć o to, że zbyt często chodzę do toalety, zwłaszcza podczas wyjazdów do babci lub od babci, bo "przecież to tylko trochę ponad 2 godziny, wytrzymasz". Ale zbaczam z tematu. Naprawdę, myślę o tym, to nie tak, że chcę zacząć brać magiczne tabletki które sprawią, że wszystkie moje problemy znikną ot tak, wiem, że to tak nie działa.

Jeżynka napisał/a:
Chcesz rzucać obecną szkołę - masz jakiś serio plan na nabycie konkretnych umiejętności w innej?

Ech... No to jeszcze raz. Chcę zmienić szkołę bo:
- nie podoba mi się czego mnie uczą w niej, chcę się uczyć czego innego. W sumie, to nie chcę mieć tych papierów nawet jeśli będą za darmo, bo jeśli komuś do głowy przyjdzie w jakiejś pracy tego ode mnie wymagać, to tylko narobię sobie kłopotów (są osoby, które znajdą wszystko w google, ja do nich zdecydowanie nie należę), przecież ciągle nie mogę sobie poradzić z opanowaniem swojego komputera i jego spontanicznych deaktywacji...
- raczej nie widzę tranzycji w tej szkole. Co innego gdzieś, gdzie będę tylko kimś nowym, tutaj już wszyscy mają wyrobione o mnie jakieś opinie, oczywiście często nie są one pozytywne, jakoś nie widzę, żeby to przeszło gładko.
- ta szkoła to nie jest mój poziom. Zdecydowanie nie. Nie chcę iść od razu do jakiejś zawodówki dostępnej od minus trzynastu punktów z egzaminu, ale (jak już napisane zostało wyżej) ta szkoła ma naprawdę dosyć wysoki poziom, a ja jestem przecież osobą która reprezentuje raczej średni poziom.
- no dobra, więcej nie pamiętam, zawsze w takich momentach czegoś zapominam, ale wydaje mi się, że pierwszy punkt to już wystarczająco dużo, a te trzy to już na pewno.

Jeżynka napisał/a:
przedłużonego dzieciństwa

Nie widzę w tym nic złego... :roll:

hikaru napisał/a:
Nie wiem, jakby nie można było zrobić tranzycji i skończyć szkołę jednocześnie?

Jak wyżej - raczej nie tą szkołę.

hikaru napisał/a:
No tak, ale to chyba dobry plan, że pójdzie do nowej szkoły już z nową prezencją? [...]Ogólnie rzecz biorąc nie ma czegoś takiego jak dobry moment na tranzycję, ale możliwość wakacji na poczatek jest doskonałą opcją, bo nie ma się obowiązków które możnaby zawalić.

Oj, coś pozytywnego, jak miło :mrgreen:

Jeżynka napisał/a:
No właśnie tak, tylko więc jak przekona rodziców do umożliwienia jej takiego pójścia?

Nie wiem jak przekona. Może jak zrobi coś, żeby przekonać rodziców, że mówi na poważnie i jest w stanie się z tym uporać, to zrozumieją. Ale dochodzą dwa pytania: jak przekona i czy jest w stanie się z tym uporać...

wendigo napisał/a:
wygospodarować 1-2h więcej dziennie na sen

Mój organizm sam sobie gospodaruje nawet więcej snu, w ten sposób w tym tygodniu udało mi się zaspać do szkoły na 11:10 aż 2 razy (we wtorek i dzisiaj)...

hikaru napisał/a:
tylko ludzie szczupli z natury którzy po prostu lubią się poznęcać nad osobami otyłymi, gdy sami nie zrobili w życiu 1/10 tego co otyli żeby 'zadbać o siebie'.

Znam ten typ, mam takiego znajomego. Siedzi przed komputerem chyba jeszcze więcej niż ja, fast-food pochłania przynajmniej raz na tydzień, a na rowerze niby jeździ, ale raz na ruski rok... No i oczywiście lubi się pośmiać, z mojej wagi, więc spełnia kryteria. Ale może on jest TOFI czy cuś...

antnieszka napisał/a:
Na pewno naprawianie świata nie pomoże Rainbow, więc ić sobie na jakiś wiec, nie wiem.

Naprawianie świata raczej pomoże, ale raczej nie takie naprawianie świata ;-)

Ogólnie to w ten cały medyczny temat nie chcę mieszać, po pierwsze mi się on nie podoba, a po drugie jeśli ktoś z władzą pozwalającą na to, postanowi przenieść część tego tematu do osobnego, off-topowego to nie chcę, żeby znowu jakaś moja wiadomość dotycząca również tego działu została w całości przeniesiona do off-topu. Dziękuję.

DeadSally napisał/a:
dodałabym policję, if you know what i mean.

I don't know, wytłumaczysz? ;-)
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
Armand
użytkownik
ImperialistycznyKnur


Preferowany zaimek: on
Punktów: 775
Posty: 5163
Skąd: Katowice/Katzendorf
Wysłany: 2016-11-24, 22:50   

Rainbow napisał/a:
długo zajmuje, żeby się przestawić na inne picie, np. wodę. No i, też trudno zacząć...


To się już przestawiasz, czy dopiero zastanawiasz się czy zaczynać?

Rainbow napisał/a:

Niby jak? Wiem, pewnie już na to odpowiadałeś kilkanaście razy ale ciągle mi wypada z głowy albo są to sposoby które nie za bardzo mam jak zrealizować.


Dla każdego inny sposób może być dobry. Jedni okładają worek treningowy, inni jeżdżą na rowerze, jeszcze inni szydełkują, albo hodują rybki. Musisz sama poszukać. Nikt Ci nie da gotowego rozwiązania na zaspokojenie Twoich własnych potrzeb.

Rainbow napisał/a:
no chyba, że kremy na różne rzeczy które mi wyskoczą (dużo tego było, większości nazw nie pamiętam) są sterydami.


Maści ze sterydami są dosyć często przepisywane na dolegliwości skórne. Nie wiem co Ty dostajesz.

Rainbow napisał/a:
No cóż, jednak ani wycieczka (chociaż pewnie w Krakowie też by się ktoś znalazł) ani pójście do jakiegoś lekarza bez zgody i towarzystwa rodziców raczej nie wchodzi w grę, a mama jest raczej sceptycznie nastawiona (tzn. myśli, że dramatyzuję)...


W Krk jest sporo osób ts, nawet użytkowników tego forum. No chyba, że Cię rodzice z domu samej nie wypuszczają. Tylko do szkoły i z powrotem, a potem znów siup do piwnicy.

Rainbow napisał/a:
Nie chcę iść od razu do jakiejś zawodówki dostępnej od minus trzynastu punktów z egzaminu, ale (jak już napisane zostało wyżej) ta szkoła ma naprawdę dosyć wysoki poziom, a ja jestem przecież osobą która reprezentuje raczej średni poziom.


Po zawodówce przynajmniej ma się konkretny zawód, z którego można żyć na całkiem przyzwoitym poziomie. I żeby dobrze wykonywać swój zawód to też trzeba coś umieć.

wendigo napisał/a:

Ok, rozumiem. Ale nadal uważam, że wzięcie leków jest łatwiejsze - ja np. sam też mało piję i mam problem z tym żeby wypić więcej, bo mi nie wchodzą jakoś te płyny...


You lost me there... To znaczy co? Czekasz, aż wynajdą tabletkę zastępującą szklankę wody, bo Ci się nie chce pić? x:
_________________
"Jeśli chcesz mieć coś, czego nie miałeś, musisz zacząć robić coś, czego nie robiłeś."
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-24, 23:01   

Armand napisał/a:
To się już przestawiasz, czy dopiero zastanawiasz się czy zaczynać?

Jeszcze nie.

Armand napisał/a:
W Krk jest sporo osób ts, nawet użytkowników tego forum. No chyba, że Cię rodzice z domu samej nie wypuszczają. Tylko do szkoły i z powrotem, a potem znów siup do piwnicy.

To była odpowiedź odnośnie fizjoterapeuty, odpowiedź na temat spotkanie z kimś do wiadomości antnieszki brzmiała:
Rainbow napisał/a:
Też uważam, ze w końcu fajnie byłoby się z kimś na żywo spotkać, ale wolę jednak jeszcze trochę poczekać, aż będę wyglądać nieco mniej jak bezkształtna góra tłuszczu owinięta w nieprzyjemnie owłosioną ludzką skórę...

*wcale nie użala się nad sobą w oczekiwaniu na pocieszenie jednocześnie myśląc jakie to żałosne, ani trochę...*

Armand napisał/a:
Po zawodówce przynajmniej ma się konkretny zawód, z którego można żyć na całkiem przyzwoitym poziomie. I żeby dobrze wykonywać swój zawód to też trzeba coś umieć.

Nie mówię, że zawodówki są złe, to po prostu nie moja rzecz. Zresztą zawód technik informatyk to też nie to. Chcę poszukać swojej rzeczy, a pójście do liceum da mi na to jeszcze trochę czasu.

Armand napisał/a:
Czekasz, aż wynajdą tabletkę zastępującą szklankę wody, bo Ci się nie chce pić?

Skompresowana woda w proszku! To zrobi furorę!
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
hikaru
użytkownik


Tożsamość płciowa: x
Kim jesteś: tg
Preferowany zaimek: dowolny
Punktów: 203
Posty: 1020
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-25, 16:11   

@Rainbow
Cytat:
Nie mówię, że zawodówki są złe, to po prostu nie moja rzecz. Zresztą zawód technik informatyk to też nie to. Chcę poszukać swojej rzeczy, a pójście do liceum da mi na to jeszcze trochę czasu.

Dobrze kombinujesz. :)

A co do poszukiwania swojej rzeczy, polecam:
http://railsgirls.com/krakow

Przy okazji może być po wakacjach, czyli gdy będziesz już bardziej dziewczęca, bo w 2017 roku też będzie. :)
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-25, 23:18   

Ada75 napisał/a:
Znów offtop i wzajemne swary.

Masz rację. Zmieniam zdanie, jeśli można, to proszę wyciąć ten off-top (ale jeszcze raz proszę - bez wycinania moich postów, nawet jeśli się odnoszą do któregoś z wyciętych i tak mi prawie nikt ostatnio nie odpowiada).

hikaru napisał/a:
Zawód zawodowi nie równy. Większość zawodówek nie da Rainbow żadnych kompetencji, nie da nawet matury, i skończenie takiej szkoły to dla niej najgorsza możliwa opcja. Powinna iść najlepiej do ogólniaka i jak najszybciej na dobre studia.

Oj no popatrz, mniej więcej tak brzmi mój plan!

hikaru napisał/a:
Nie pocieszę cię ale mogę się łączyć w bólu i powiedzieć, że też cierpię na otyłość.

Właściwie to według większości wskaźników i kalkulatorów BMI to jest to już tylko mocna nadwaga (28,93 BMI, no niby ono nie zawsze się sprawdza, ale nie widzę powodu dlaczego w tym przypadku by nie miało...), ale tak naprawdę, to z mojego punktu widzenia nie ma żadnej większej różnicy, ale ludzie mówią inaczej...

Ada75 napisał/a:
i wiem, że jeśli wcześniej udało mi się podobnemu wyzwaniu sprostać to i tym razem dam radę.

No wiesz, u mnie to wygląda jakoś tak, że mniej więcej od kiedy pamiętam jest tylko gorzej i gorzej, a na dłuższą metę jeszcze nigdy mi się nie udało z tym poradzić.

hikaru napisał/a:
Dobrze kombinujesz. :-D

:mrgreen:

hikaru napisał/a:
A co do poszukiwania swojej rzeczy, polecam:
http://railsgirls.com/krakow

Przy okazji może być po wakacjach, czyli gdy będziesz już bardziej dziewczęca, bo w 2017 roku też będzie.

Ciekawie to wygląda, może spróbuję (nie wiem jak wyjdzie). No ale, nie wydaje Ci się, że to mogłoby być takie trochę "only "real" girls thing"? Bo jednak mi się zaświeca gdzie z tyłu głowy lampka z taką uwagą...

Armand napisał/a:
Zwykle oznacza, że ktoś nie potrafi radzić sobie z uzewnętrznianiem emocji, które są uważane za negatywne, jak smutek czy złość. Śmieje się, albo po to by przed samym sobą je ukryć, albo boi się jak ocenią go inne osoby, jeśli okaże, że mu smutno, albo się zezłości. Może pojawić się obawa, że wypadnie negatywnie i nie będzie uważany za fajnego.

Właściwie, to jakby się zastanowić, dzisiaj po kolejnym wypadku na W-F'ie™ to zdarzyło mi się obrócić moją złość w żart w strachu przed tym jakby ktoś zareagował na uwolnienie złości. No oczywiście poza wułefistą, on dostał złość, sam się prosił...

Offtop o pigułce na odchudzanie wydzielony do działu "pogaduchy".
Ostatnio zmieniony przez kicur 2016-11-26, 08:43, w całości zmieniany 1 raz  
 
 
kicur
moderator
GeekofJurisprudence


Tożsamość płciowa: m
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: on
Punktów: 478
Posty: 3629
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2016-11-26, 08:48   

Rainbow napisał/a:

Armand napisał/a:
Aczkolwiek wakacyjną pracą odebrałabyś swoim rodzicom trochę władzy nad sobą.

No niestety nawet po osiemnastych urodzinach rodzice by mnie raczej nie zostawili bez opieki na dwa tygodnie, w sumie to nie wiem czemu. Tzn. niby wiem, ale nie wiem...


Abstrahując od bycia trans, to wielu rodziców nie jest gotowych do tego, żeby ich dziecko dorastało :( (Tak naprawdę to po osiemnastce możesz bez niczyjej zgody iść do wojska. Albo wziąć ślub z kobietą. :3 )
_________________
Każdy królem może być,
Każdy własnym królem jest.


 
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-26, 22:56   

kicur napisał/a:
możesz bez niczyjej zgody iść do wojska. Albo wziąć ślub z kobietą.

Wiem, że to tylko przykłady, ale:
Wojsko raczej nie jest dla osób tak wrażliwych jak ja i miejących mocne skłonności pacyfistycznych, również jak ja.
A co do ślubu - nawet, gdyby było z kim, to przecież i tak by mi go anulowali albo kazali anulować przy rozprawie o prawnej zmianie płci chyba...

kicur napisał/a:
Abstrahując od bycia trans, to wielu rodziców nie jest gotowych do tego, żeby ich dziecko dorastało

W sumie, to moi rodzice są dosyć specyficzni, bo czasami się zachowują, że nic nie umiem kiedy chcę się wykazać, a czasami wymagają ode mnie chyba jeszcze bardziej rozgarniętego i dorosłego zachowania, niż oni sami prezentują, także ten, trochę pogmatwane...
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
kicur
moderator
GeekofJurisprudence


Tożsamość płciowa: m
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: on
Punktów: 478
Posty: 3629
Skąd: Warszawa
Wysłany: 2016-11-26, 23:02   

Jasne, że to były przykłady odnoszące się do danego wieku, nie konkretnie do Twojej osoby. Wojsko to i dla mnie by nie było :v
_________________
Każdy królem może być,
Każdy własnym królem jest.


 
 
 
wendigo
użytkownik
TRU ts ;)


Tożsamość płciowa: m
Preferowany zaimek: on
Punktów: 1033
Posty: 10306
Wysłany: 2016-11-27, 00:35   

Rainbow napisał/a:

W sumie, to moi rodzice są dosyć specyficzni, bo czasami się zachowują, że nic nie umiem kiedy chcę się wykazać, a czasami wymagają ode mnie chyba jeszcze bardziej rozgarniętego i dorosłego zachowania, niż oni sami prezentują, także ten, trochę pogmatwane...

Przecież tak się zachowuje większość chyba rodzin :mrgreen:
_________________
 
 
Rainbow
użytkownik
Fajny tytuł


Tożsamość płciowa: k
Kim jesteś: ts
Preferowany zaimek: ona
Punktów: 33
Posty: 746
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-27, 01:25   

wendigo napisał/a:
Przecież tak się zachowuje większość chyba rodzin

Hmm... Może? W sumie to nie wiem skąd mam to wiedzieć...
_________________
"Mądry cytat" ~Mądra osoba
 
 
hikaru
użytkownik


Tożsamość płciowa: x
Kim jesteś: tg
Preferowany zaimek: dowolny
Punktów: 203
Posty: 1020
Skąd: Kraków
Wysłany: 2016-11-28, 09:17   

Cytat:
No ale, nie wydaje Ci się, że to mogłoby być takie trochę "only "real" girls thing"? Bo jednak mi się zaświeca gdzie z tyłu głowy lampka z taką uwagą...

Nie martw się - moja stara znajoma z krakowskiego środowiska LGBT jest jedną ze współprowadzących, jestem przekonana że są transprzyjaźni_e. :)
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Strona wygenerowana w 0,64 sekundy. Zapytań do SQL: 13