[Sergiusz]

Mam problem z własną osobą. Jestem ponad rok na testosteronie, na początku było wszystko w porządku, cieszyłem się ze zmian (mimo że w moim przypadku nie są one jakieś radykalne) i żyłem tylko czekając na coraz lepsze efekty. Jestem idealistą i chyba trochę inaczej sobie to wyobrażałem, wydawało mi się że wszystko się ułoży, że po roku zaakceptuje swój wygląd, będę się sobie podobał i dobrze ze sobą czuł. A mam w tej chwili chyba jeszcze niższe poczucie własnej wartości niż przez tym wszystkim. Czuje się mało męski i nieatrakcyjny. Wpadłem w depresje i nie wychodzę do ludzi. W którymś momencie totalnie się pogubiłem. Mam wrażenie że zatraciłem swoją osobe, nie umiem jej zbudować na nowo. Mam też poczucie jakby siedziały we mnie dwie totalnie sprzeczne osobowości. W obu przypadkach widze się w roli męskiej ale jedna jest 100% męska (typ dresa) , druga bardziej androgeniczna (czarny emos). Strasznie mnie to męczy bo są to tak duże skrajności że nie jestem wstanie tego połączyć w całość ani żyć w taki rozstrojony sposób. Mimo że dawniej miałem 'wyczucie smaku' i miałem dobry styl w tej chwili nie potrafie się nawet ubrać, bo nie wiem jak, mam wrażenie że we wszystkim wyglądam zle i nic mi nie pasuje. Tak mam z włosami ciągle w kółko je zapuszczam a potem obcinam, ćwicze a potem chudne, wszędzie skrajności. Czym to może być spowodowane? Bo mam wrażenie że to nie jest kwestia tego że jednak nie czuje się facetem, bo jak wyobrażam sobie siebie w roli laski to mnie to odrzuca ale jenak jest coś ze mną nie tak, nie wydaje mi się by to co się ze mną dzieje było na porządku dziennym. Czy ktoś miał podobny problem ze swoją osobowością?

[Sergiusz]

Nie wiem czy pisze z sensem, jestem już trochę zmęczony ale może ktoś zrozumie o co mi chodzi

[inka]

hej,
a po której stronie jest tobie bardziej spoko, po tej męskiej niezależnie od stylu prezentacji, czy tej kobiecej?

[Sergiusz]

to strasznie skomplikowane bo mam wrażenie że tego nie kontroluje. Raz czuje się tak, a raz tak. To tak jakby siedziały we mnie dwie osoby i kiedy im się podoba włączają się do życia.

[inka]

nie koniecznie musisz być transman, możliwe że jesteś gender fluid czyli czasami tak a czasami tak...

A jak było z terapia??

[wendigo]

Inka, Twoje pytanie jest dziwne... napisał przecież (w pierwszym poście), że się czuje męsko, albo trochę mniej męsko ale nigdzie, że się czuje kobieco czy żałuje, to inny problem... I mam wrażenie, że dobrze go rozumiem...

[Gabi]

Sergiusz ale to co opisujesz jest jak najbardziej męskie. Jak myślisz dlaczego większość facetów nie przywiązuje wagi do ubioru czy fryzury? Każdy facet jest na początku idealista i wyobraża sobie siebie w roli supermena, potem zaczyna przeżywać to co Ty a na koniec jest mu już wszystko jedno, co ubierze, czy to pasuje czy nie, czy iść do fryzjera czy olać fryzjera. Po to faceci się żenią żeby o tym wszystkim decydowała kobieta :-P A i tak potem rozrzucają skarpetki ubierają brudne dżinsy i łażą rozczochrani. Kaloryfer zaczyna obrastać tłuszczem i jedyne co ich interesuje to piwo i mecz w tv. Jedyny ratunek to znaleźć sobie ciekawe hobby które nie pozwoli Ci się zmarnować a zaczniesz czuć potrzebę bycia idealnym by móc konkurować z innymi w danej dziedzinie. Taki jest męski świat. Owszem są też faceci zupełnie inni. To jaki chcesz być to kwestia wyboru lub samozaparcia ale to wszystko to normalne życie. A skrajności są naprawdę genialne. Mój kolega jest idealistą i wszystko musi mieć zapięte na ostatni guzik ale kiedy wyprowadza swojego Harleya i rusza w trasę to zmienia się w totalnego motorzystę rodem z filmu "Beyond the law".
Panowie, Wendigo Ciebie to tez dotyczy. Ideałów szukał Hitler i do czego to doprowadziło? Każdy jest jaki jest każdy ma coś w sobie co jest idealne, osoby całkowicie idealne są po prostu sztuczne i nijakie. A z czasem zadufane i zgorzkniałe. Jesteście jacy jesteście i to jest najlepsze bo nie jest sztuczne i na pokaz.

[wendigo]

[Freja]

[Armand]

[lexel]

[Armand]

[Gabi]

co do dwóch sprzecznych osobowości dodam, że każdy tak ma. A pisząc każdy mam na myśli nie tylko TS bo każdy ma dwa oblicza inne dla rodziny inne dla znajomych lub obcych. Co do tego co pisała Fraja można i tak a można po prostu uznać, że nie ma czegoś takiego jak podział bo w każdej kobiecie jest coś z mężczyzny i odwrotnie. Ja lubię strzelać na strzelnicy i śmigać na moto i taż kiedyś myślałam "o kurcze to męskie sprawy. Nic bardziej mylnego, poznałam wiele lasek z bronią w ręku i na motorze. Problemy sami tworzymy i sami możemy je wygnać

[Sergiusz]

Może faktycznie dres i emos to nie trafne porównanie tej męskiej i mniej męskiej osobowości ale na pewno są skrajnie różne od siebie. Może robię tutaj zwykły problem z niczego a to co się ze mną dzieje jest całkiem normalnym etapem. Jednak utrudnia mi to funkcjonowanie. Wendigo jakos mnie pocieszyłeś mówiąc że rok na tst to stosunkowo krótko i mogę się doczekać jeszcze jakiś zmian. I tak po tym zdaniu doszlo do mnie że może tocze sobie tutaj walke między swoją prawdziwą osobą, a tymi pustymi niedowartosciowanymi elementami ktore usilnie doszukują się męskich cech, męskiego wyglądu. Myślałem że po roku będe wyglądał jak młody bóg.

[Armand]

[2in1_inkarnacje]