[Przemek Czekaj]

Cześć transdziewczyny i transchłopaki

Mam na imię Przemek i pochodzę z małej (400 osób) miejscowości. Nie jest łatwo przyznać się do swojej orientacji, nawet przed samym sobą, dlatego piszę o sobie jeszcze w formie męskiej. Chcę jednak wyrzucić swoją męską garderobę i przerzucić się już całkiem na tą, z którą się identyfikuję.

Jak to zrobić, by rodzina mnie nie wyklęła? I tak mam z nimi duże problemy, przez moją sytuację płciową dużo piję i imprezuję, nie mogę się odnaleźć w tym świecie. Chciałbym (albo chciałabym, raczej?) coś z tym zrobić i dogadać się z rodziną i znajomymi, ale jedyne, z czym się spotykam to śmiech i pogarda. Nie pomaga mi w tym też wada wymowy, przez którą wyśmiewano mnie całymi latami.

Czy jest dla mnie jakaś nadzieja poza ukrywaniem damskich ubrań i przebieraniem się, gdy nikogo nie ma?

Proszę, pomóżcie, nie chcę być z tym dłużej sam

[MoonSpell]

Hej

Ale zaraz. Chcesz być trans? To znaczy, że nie jesteś, ale chcesz być? I nie orientacji a identyfikacji płciowej. To tyle na początek.

Wyrzucenie całej garderoby nie byłoby zbyt rozsądne, a co do rodziny - to zależy w dużej mierze od ich stosunku do ciebie i tych spraw. I jaki śmiech, jaka pogarda? To znaczy reagują tak na jakieś twoje codzienne rozterki czy próbowałeś coś robić w tym kierunku już robić po prostu?

[kicur]

Ale co znaczy "być trans"? Móc nosić damskie ubrania? By inni się do Ciebie zwracali żeńskim imieniem? Przejść terapię hormonalną i operacje?

[turkusowa]

Hej!

Akurat niektóre elementy męskiej garderoby (np. ciepłe bluzy dresowe :3) są spoko, nie ważne jakiej płci jesteś/się identyfikujesz Na początku teżchciałam tak po porstu wszystko wywalić, ale z czasem można powiedzieć - ochłonęłam. Bo z drugiej strony to bardzo duży nakład finansowy i czasowy - kupić tyle nowych ciuchów. W dodatku damskie ciuchy są ogólnie droższe -.-

Ale może powiedz nam jaki jest Twój cel?

[Katja]

pierwsze co wymieniłam to majtki

niestety ale powiedzenie o tym swojej rodzinie mieszkającjednoczesnie z nimi jest ciezkie.

ja na szczęście nie mieszkam ze starymi od dawna i na chwilę obecną nie informuję ich o tym, będę musiała bo sprawa w sądzie tego wymaga, pewnie najpierw pogadam ze starą.

Szczerze to nawet nie liczę na zrozumienie z ich strony, po prostu powiem co i jak, a i tak usłyszę: oszalaes, zwariowales, cos ci sie po... . Niby wyksztalceni ludzie no ale

ale przez zycie bede musiala ja kroczyc a nie oni, a nie chce tego robic jako ktos kim sie nie czuje.

Zaluje tylko ze tyle zwlekalam bo moglam zaczac to juz 6 lat temu, no ale jak widze efekty zle nie jest, anawet jest b. dobrze. Wiec na zmiany nigdy nie jest za pozno.

Najgorzej to sie bac, szczegolnie tego co mysla inni i co mowia. Nie mowie zeby od razu lazic i obwieszcza ze sie chce zmienia c plec i latac w kieckach, ale nie mozna kierowac sie zdaniem innych.

[Armand]

Przemek Czekaj, witaj na forum.

Może na początek dobrze by było przystopować z piciem i spróbować na trzeźwo to przemyśleć? Uciekanie takie czy inne chyba nie pomaga.

[wendigo]

[Iryd]

W jakim sensie chcesz byc trans? Ja bym nie chciał... Tak na początek polecam psychologa.