[Iryd]

No właśnie, czy ktoś z was też ma ten problem? Znowu siedze z pociętym nadgarstkiem bo... bo się zdenerwowałem. Pod koniec gimnazjum zauważyłem, że mnie to uspokaja i do dziś nie mogę się odzwyczaić a pociąć się potrafie dosłownie wszystkim co mam pod ręką...

[nunumu]

Jest jeden sposób który na to pomaga. Sporty ekstremalne, zwłaszcza sporty walki. Dają ci to samo co cięcie się: adrenalinę uspokajającą, wyżycie agresji i ból fizyczny. A są mniej destrukcyjne, no i na kmową sylwetkę dobrze robią.

[Sven]

Nigdy nie miałem tego problemu, ale jeśli chodzi o spuszczanie z adrenaliny, to... Tak, ogólnie sport jest na to najlepszy. Regularny sport. Wtedy możesz sobie zepchnąć to wszystko i przetrzymać do treningu i wtedy wypuścić. Sporty ekstremalne - trochę realnie niebezpieczne. Sporty walki - względnie nieszkodliwe i niezłe. A jak nie masz możliwości to w sumie każdy sport jest dobry, każde bieganie, rower czy cokolwiek. Tylko musisz przycisnąć i się wykończyć. Można jeszcze się wyżywać na instrumentach muzycznych, albo coś innego tworzyć. Albo cisnąć w shootery

Nigdy nie miałem tego problemu, ale jeśli chodzi o spuszczanie z adrenaliny, to... Tak, ogólnie sport jest na to najlepszy. Regularny sport. Wtedy możesz sobie zepchnąć to wszystko i przetrzymać do treningu i wtedy wypuścić. Sporty ekstremalne - trochę realnie niebezpieczne. Sporty walki - względnie nieszkodliwe i niezłe. A jak nie masz możliwości to w sumie każdy sport jest dobry, każde bieganie, rower czy cokolwiek. Tylko musisz przycisnąć i się wykończyć. Można jeszcze się wyżywać na instrumentach muzycznych, albo coś innego tworzyć. Albo cisnąć w shootery

[Lagertha]

@Iryd: Z tego co opisujesz, to masz najprawdopodobniej problem z przeżywaniem większych emocji. Sam sobie z tym niestety nie poradzisz. Dlatego powinieneś iść z tym jak najszybciej do psychologa, bądź psychiatry. Ponieważ, widać, że potrzebujesz pomocy. Problem ten da się rozwiązać, ale musisz mieć do tego koniecznie pomoc.

Nie polecam sportów ekstremalnych. One są dobre, ale z umiarem, a przy nich, łatwo jest przegiąć, co się może skończyć bardzo źle lub nawet tragicznie. Dlatego nie polecam ich jako rozwiązanie. Poza tym, one nie rozwiążą prawdziwego problemu, który jest gdzie indziej.

Jakby chęci wróciły, spróbuj rozproszyć te myśli. Najlepiej by było zatrzymać złe myśli. Jednak wiem, że jest to dosyć trudne. Spróbuj się czymś zająć, co pochłonie Twoją uwagę, w każdym razie nie dawaj się im. Możesz też zadzwonić na telefon zaufania i powiedzieć o tym, pomaga.

@Iryd: Z tego co opisujesz, to masz najprawdopodobniej problem z przeżywaniem większych emocji. Sam sobie z tym niestety nie poradzisz. Dlatego powinieneś iść z tym jak najszybciej do psychologa, bądź psychiatry. Ponieważ, widać, że potrzebujesz pomocy. Problem ten da się rozwiązać, ale musisz mieć do tego koniecznie pomoc.

Nie polecam sportów ekstremalnych. One są dobre, ale z umiarem, a przy nich, łatwo jest przegiąć, co się może skończyć bardzo źle lub nawet tragicznie. Dlatego nie polecam ich jako rozwiązanie. Poza tym, one nie rozwiążą prawdziwego problemu, który jest gdzie indziej.

Jakby chęci wróciły, spróbuj rozproszyć te myśli. Najlepiej by było zatrzymać złe myśli. Jednak wiem, że jest to dosyć trudne. Spróbuj się czymś zająć, co pochłonie Twoją uwagę, w każdym razie nie dawaj się im. Możesz też zadzwonić na telefon zaufania i powiedzieć o tym, pomaga.

[nunumu]

Cytat:

Jesteś gotowa wziąć odpowiedzialność, za "dobre rady" bez pokrycia, które mogą się skończyć tragicznie?

Powiedz mi co się z większym prawdopodobieństwem może skończyć tragicznie: sport czy cięcie się? (nie, nie mów, to pytanie retoryczne)

Zresztą, cholera jasna, Iryd jest dorosły, ja nie jestem jego matką i nie jestem za niego odpowiedzialna ani trochę bardziej niż za kogokolwiek innego.

A ty jaką odpowiedzialność bierzesz za wysłanie kogoś do psychologa lub psychiatry? "Rozpraszanie myśli" - czy ty kpisz? Żartujesz?

"Spróbuj po prostu nie pić". "Rozprosz myśli o heroinie". "Zadzwoń na telefon zaufania." [terefere] mać...

Problem z cięciem się to jest zwykle po prostu uzależnienie od adrenaliny. Jednego z najsilniej uzależniających hormonów człowieka. Gadka z psychologiem tego nie rozwiążesz. Jeżeli nie dostarczysz organizmowi alternatywnych źródeł adrenaliny i endorfin to będziesz sięgać bo środek do którego się najłatwiej przyzwyczaiłaś.

Ofc, zapomniałam że to nie jest "prawdziwy problem", "prawdziwy problem" leży "bardzo głęboko" i będziesz "rozwiązywać" go przez 5 lat psychoanalizy, i "akceptacji swojego problemu z psychologiem" za 120 zł / h, 2x w tygodniu.

[ElżbietaFromage]

Nigdy się nie pociełam... Przepraszam, raz to zrobiłam, kiedy kupiłam skalpel, aby zobaczyć czy jest dość ostry i czy wytrzymam ból jeżeli naprawdę będę chciała to zrobić. Była to tylko techniczna przymiarka, która doprowadziła mnie do stwierdzenia, że należy szukać zdecydowanie czegoś bardziej skutecznego jeżeli chce się ze sobą skończyć.

Zastanawiam się dlaczego ludzie tną się dla uspokojenia. Nie potrafię zupełnie postawić się na miejscu takich osób. Jeżeli jestem naprawdę naładowana i chcę się uspokoić, zarzucam ostre elektro i tańczę. Czasami praktykuję też rzucanie (nietłukącymi się) naczyniami o ścianę i rzuceniem kilku soczystych przekleństw. To mnie uspokaja, to jest moje zen Ewentualnie idę się poryczeć, to też uspokaja.

P.S. Nie biorę odpowiedzialności za to, co ktoś robi ze swoim życiem i jakich ludzi, czy rad słucha. Każdy ma swój rozum, jeżeli zabije się - to był jego wybór, jeżeli zrobi cokolwiek innego - to był jego wybór. Zgadzam się z @nunumu (no bez jaj, co innego można doradzić? Psychiatrę i proszki? Proszę bardzo, jest takie rozwiązanie. Sporty ekstremalne - jest takie rozwiązanie. Jeżeli ktoś skorzysta na czyichś radach, to super, jeśli nie, to smuteczek).

[nunumu]

Cytat:

Zastanawiam się dlaczego ludzie tną się dla uspokojenia.

Zrób to choć raz to się przekonasz.

Swoją drogą...
http://www.kplu.org/post/...-mental-illness

Cytat:

Cheney got into counseling two years ago. Years earlier, she lost her brother to suicide and was overcome with depression. She described the experience as being overwhelmed by sadness and anger, and she learned to cope by cutting herself. Like many of people who self-harm, she found that the pain gave her relief. "I hurt on the outside so I'd just get my mind off the insides. If I have physical pain on the outside, then it won't hurt anymore," she said. Into the Wind Tunnel Now Cheney is finding new ways to get that feeling, to counteract the despair with a physical rush. And this time it’s a healthy channel—through extreme sports.

[ElżbietaFromage]

[nunumu]

Możliwe, że mechanizm biochemiczny jest podobny.

[ElżbietaFromage]

Mechanizm biochemiczny może być taki sam. Podobnie jak mechanizm biochemiczny wywołania porodu, a mechanizm przywiązania się do drugiej osoby. Nasze organizmy jednak nie funkcjonują tylko na płaszczyźnie biochemicznej.

[Armand]

[ElżbietaFromage]

[nunumu]

Cytat:

Mnie to pomogło, mojej znajomej to pomogło, chociaż dalej czasem jej się zdarza się pociąć, ale w dużo mniejszym stopniu niż jeszcze rok, dwa lata temu. Zaczyna układać sobie życie, myśli o szkole.

Dobra anecdata, ale mi zależy, żeby komuś naprawdę pomóc a nie zepchnąć z siebie problem i mieć go z głowy. Znam to uczucie które jest przy cięciu. Podtrzymuje opinię że mechanizm jest czysto behawioralny i stoi za nim wypracowany nawyk oparty o biochemię mózgu. Zauważ, że koleżanka nie przestała się ciąć, robi to ciągle, czyli zaspokaja w ten sposób jakąś potrzebę którą my zaspokajamy inaczej. Po prostu ma większą samokontrolę, tak jak anorektyk ma samokontrolę nad uczuciem głodu.

Cytat:

Najlepiej jak wszyscy się potniemy, zachlejemy, zaćpamy w samotności

Kiedyś za przyjaźń, wysłuchanie i wsparcie społeczne nie trzeba było płacić.

[0ZM4]

Czyli co, planujesz komuś pomóc każąc mu się ciąć, czy uprawiać "sporty ekstremalne"? Napisz teraz, żeby miał jakiś plan ambulatoryjny na moment w którym twoje poronione pomysły przyniosą więcej szkody niż pożytku.

Czyli co, planujesz komuś pomóc każąc mu się ciąć, czy uprawiać "sporty ekstremalne"? Napisz teraz, żeby miał jakiś plan ambulatoryjny na moment w którym twoje poronione pomysły przyniosą więcej szkody niż pożytku.

[nunumu]

0ZM4, brzmisz jak zwolenniczka homeopatii. To ze leki ktoś może źle zastosować / przedawkować powoduje, że doradzasz placebo. Cóż, przynajmniej nie zaszkodzi, prawda? Sport ekstremalne są sobie nierówne, ale większość z nich można uprawiać tak, że są względnie bezpieczne. Poza tym poza sportami ekstremalnymi doradzam też sporty walki. Ludzki organizm jest stworzony do aktywności fizycznej, a ponadto niektórzy, zwłaszcza mężczyźni, często odczuwają pragnienie walki; być może ma to podstawy hormonalne, może kulturowe, nie chce mi się w wnikać. W każdym razie nie sądzę, żebyśmy rozmawiali z kimś kto nie jest odpowiedzialny za siebie i musieli go traktować jak dziecko.

Uważam że moje rady maja solidniejsze podstawy niż dzwonienie na telefon zaufania czy rozganianie myśli.

[0ZM4]

nunumu, brzmisz jak zwolenniczka homeopatii.
Bo proponujesz sport zamiast leczenia, łapiesz? Nie będę się parodystycznie rozpisywała, bo to co wyprawiasz jest komiczne i brak mi słów na to, że skądinąd inteligentna osoba tak bredzi.

nunumu, brzmisz jak zwolenniczka homeopatii.
Bo proponujesz sport zamiast leczenia, łapiesz? Nie będę się parodystycznie rozpisywała, bo to co wyprawiasz jest komiczne i brak mi słów na to, że skądinąd inteligentna osoba tak bredzi.

[nunumu]

Cytat:

Bo proponujesz sport zamiast leczenia, łapiesz?

Proponuję sport -w ramach leczenia-.

Co jest zresztą często stosowaną formą -terapii- dla ludzi z autoagresją. I skuteczną, w przeciwieństwie do psychoanalizy.

[ElżbietaFromage]

[Lagertha]

[Armand]

[nunumu]

@Lagertha

Cytat:

To, że ty jesteś wiecznie zawiedziona, nie znaczy, że musisz teraz nawracać innych na odrzucanie wszystkich form pomocy jakie są i wciskać swoje mądrości innym.

To co zaproponowałam to nie jest odrzucanie 'wszelkich form pomocy'. Mam wrażenie, że w ogóle mnie nie przeczytałaś.

Cytat:

Swoim zachowaniem przypominasz osoby, które przeszły tranzycję, a teraz zajmują się torpedowaniem każdego, bo leczenie to "ZŁO".

Nikogo nie torpeduję.

@Armand

Cytat:

Naprawdę wierzysz, że TY mogłabyś sprawić, że ktoś przestanie się ciąć?

Sam sobie odpowiedz na to pytanie.

Cytat:

No przecież po kilku wizytach u psychologa takie rzeczy nie przechodzą. Chociaż pewnie są tego pojedyncze przypadki.

Nie przechodzą bo ludzie nie tną się dlatego, że brakuje im rozmowy z psychologiem.

Ogólnie, jak chcecie, to możecie dalej wierzyć w kulturę ekspercką, i to że ktoś kto sobie kupi certyfikat z psychoterapii jest mądrzejszym człowiekiem niż ktokolwiek z nas. Ja zaproponowałam swój punkt widzenia - jeżeli to nie zadziała, przecież Iryd zawsze może skorzystać z waszych metod. Zabawne, że gdybym brała za takie rady pieniądze to uważane byłyby nie dość, że za dobre, to jeszcze nie byłabym już odpowiedzialna za efekty ich stosowania.

[Lagertha]

[nunumu]

Cytat:

W przeciwieństwie do ciebie mam doświadczenie z tym problemem, bo też przez to przechodziłam.

U ciebie cięcie się było efektem PTSD, u mnie było efektem uzależnienia od adrenaliny, czyje doświadczenia są lepsze?

Cytat:

Doinformuj się najpierw na te tematy a dopiero potem się wypowiadaj.

Więc dokładnie czego powinnam się doinformować?

[Sven]

Jeśli chodzi o źródło problemu... To tak, należy zadać sobie pytanie co Cię tak wkurza, dlaczego i co można z tym zrobić, ale najpierw trzeba trochę ochłonąć, bo jak zacznie się komuś bluzgać to to tylko pogorszy sytuację. Tak samo jak cięcie się. Mechanizm jest jaki jest. Ja sam mam sporo nadprogramowej adrenaliny, działam na adrenalinie, i nauczyłem się sobie z tym radzić, żyć i co więcej, wykorzystywać to jako "napęd". Tak więc nic nie rozładowuje tak jak debugowanie 1000 linijek kodu... a przy okazji można to spieniężyć za niezłe kwoty. I nie ma to jak przyjacielskie słowne przepychanki z facetami - nie dość że się trochę wyżyjesz, to jeszcze masz kolegów . Można też się z kimś zakumplować przez wspólne, adrenalinowe hobby. A całe życie mówili mi, że coś ze mną nie tak i wmawiali, że moje emocje to choroba... (Eee, w moim przypadku pragnienie walki może wynikać tylko i wyłącznie z okolic przysadki, niczego innego nie mam w tym względzie)

Moje zdanie na temat psychoterapeutów... jeżeli Cię stać, to warto przynajmniej spróbować. Jest to jakiś sposób. Może być pomocny. Wielu ludziom pomaga, więc warto spróbować. Pierwsze efekty są po około miesiącu. W sumie to psychoterapeuta w końcu przekonał mnie, że wszystko ze mną w porządku I ogólnie to psychoterapia (zdaje mi się że byłem na poznawczej) uczy większej świadomości emocji - własnych i innych ludzi. Ta metoda wydaje mi się dobra. To tak jak próbowanie rozkminienia się samemu, tylko masz kogoś doświadczonego do pomocy. Tzn. o ile trafisz na odpowiednią osobę. Nie będę ani gloryfikować ani nie będę przeciwko psychoterapii, morałów też nie będę prawić. Byłem u kilku psychologów - u psycholożek, notabene, które tylko jeszcze bardziej mi dokopały, próbowały mnie naprawiać, wzbudzać we mnie poczucie winy za to, co odczuwam, wmawiały mi, że coś jest ze mną nie w porządku. Tych po prostu należy unikać, zakańczać terapię jak poczujesz, że obrała taki tor.

Także gorąco życzę Ci powodzenia, Iryd.

Jeśli chodzi o źródło problemu... To tak, należy zadać sobie pytanie co Cię tak wkurza, dlaczego i co można z tym zrobić, ale najpierw trzeba trochę ochłonąć, bo jak zacznie się komuś bluzgać to to tylko pogorszy sytuację. Tak samo jak cięcie się. Mechanizm jest jaki jest. Ja sam mam sporo nadprogramowej adrenaliny, działam na adrenalinie, i nauczyłem się sobie z tym radzić, żyć i co więcej, wykorzystywać to jako "napęd". Tak więc nic nie rozładowuje tak jak debugowanie 1000 linijek kodu... a przy okazji można to spieniężyć za niezłe kwoty. I nie ma to jak przyjacielskie słowne przepychanki z facetami - nie dość że się trochę wyżyjesz, to jeszcze masz kolegów . Można też się z kimś zakumplować przez wspólne, adrenalinowe hobby. A całe życie mówili mi, że coś ze mną nie tak i wmawiali, że moje emocje to choroba... (Eee, w moim przypadku pragnienie walki może wynikać tylko i wyłącznie z okolic przysadki, niczego innego nie mam w tym względzie)

Moje zdanie na temat psychoterapeutów... jeżeli Cię stać, to warto przynajmniej spróbować. Jest to jakiś sposób. Może być pomocny. Wielu ludziom pomaga, więc warto spróbować. Pierwsze efekty są po około miesiącu. W sumie to psychoterapeuta w końcu przekonał mnie, że wszystko ze mną w porządku I ogólnie to psychoterapia (zdaje mi się że byłem na poznawczej) uczy większej świadomości emocji - własnych i innych ludzi. Ta metoda wydaje mi się dobra. To tak jak próbowanie rozkminienia się samemu, tylko masz kogoś doświadczonego do pomocy. Tzn. o ile trafisz na odpowiednią osobę. Nie będę ani gloryfikować ani nie będę przeciwko psychoterapii, morałów też nie będę prawić. Byłem u kilku psychologów - u psycholożek, notabene, które tylko jeszcze bardziej mi dokopały, próbowały mnie naprawiać, wzbudzać we mnie poczucie winy za to, co odczuwam, wmawiały mi, że coś jest ze mną nie w porządku. Tych po prostu należy unikać, zakańczać terapię jak poczujesz, że obrała taki tor.

Także gorąco życzę Ci powodzenia, Iryd.

[ElżbietaFromage]

[Armand]

[Iryd]

Napisałem jeden post, wchodze dzisiaj a tu tyyyyle odpowiedzi. Apropo psychologa, tak czy inaczej chodzę, nie myśle zeby mi to cokolwiek pomagało poza zdobyciem opinii. Co do aktywności fizycznej, jeżdżę rowerem codziennie przynajmniej godzine, czasem pomaga zazwyczaj jednak jest to odsuwanie cięcia się w czasie. Po za tym mam trochę niedowagę i jak narazie staram się bardziej nie chudnąć.

[marco-polo]

Iryd, mi się zdarzało ale z powodów sercowych że tak powiem, mam parę blizn tu i tam , niektóre znikły... przeszło raz z wiekiem i problemami sercowymi

[ElżbietaFromage]

[wendigo]

[Armand]

[Ryu]

Informuję, że nunumu dostała ostrzeżenie o wartości 2 z powodu swoich wypowiedzi w tym wątku.
Uzasadnienie:

Cytat:

Odradzanie psychoterapii człowiekowi z poważnym problemem psychicznym. Tak, jestem złym adminem, który wprowadza cenzurę, kiedy widzi, że ktoś działa na szkodę jakiegoś młodego człowieka na forum POMOCOWYM.

Zgodnie z regulaminem, ewentualne reklamacje i protesty proszę wysyłać do Freji na jej adres mailowy.

[silveira]

Mnie się zdarza, ale ja dobrze wiem co jest powodem i niestety wymagam leczenia. Dopóki leczenie idzie dobrze, to mi zachowania autoagresywne niepotrzebne są.

[Alekej]

<nie czytałem poprzednich wpisów>
Ja nie tnę się już z 3 miesiące chodź prawie non stop o tym myślę, ale wiem, że można złapać jakiegoś syfa, który nie będzie możliwie umożliwiał operacji (mastektomia itp.), więc wolę nie. :v

[Armand]

To jest niezła motywacja.

[Freja]

[Iryd]

Wracając do tematu, 4 miesiące hrt i tyle sie nie tnę Magia....