[enigman]

Witajcie! Czy wy również macie problem z brakiem poczucia bezpieczeństwa? Jestem transem k/m , który od 6 miesięcy jest na terapii hormonalnej.. Nigdy nie miałem żadnych wątpliwości odnośnie swojej tożsamości. Zawsze byłem osoba bardzo refleksyjną i świadomą ( przynajmniej po części ) swoich problemów natury psychologicznej. Ostatnio poznałem człowieka, który uświadomił mi( choć wcześniej też dużo o tym myślałem, lecz lęk najprawdopodobniej wyparł to z mojej świadomości), że poczucie bezpieczeństwa, którego od zawsze tak bardzo mi brakuje mam szansę dostać tylko jako kobieta. Jako trans, i trans- mężczyzna, te braki będą się raczej pogłębiać niż maleć. Czy zmiana płci tak naprawdę jest rozwiązaniem? Czy transseksualista ma w ogóle jakieś optymalne rozwiązanie swojego problemu? Co o tym myślicie? Czy tez na swojej drodze mieliście jakieś wątpliwośći? Zaznaczę, że moje wątpliwości nie dotyczą tożsamości, tylko przyszłości. Tak kruchej przyszłości..

[nunumu]

Poczucie bezpieczeństwa w czym?

[wendigo]

W jakim sensie masz na myśli to poczucie bezpieczeństwa? bo to bardzo szeroki temat... (ale ciekawy!)
Transseksualiści są grupą społeczną, w której poziom lęku jest największy (tak mówią badania), lęk to nie jest poczucie bezpieczeństwa... ale pewnie nie o ten lęk akurat chodzi (a nawet gdyby - ts się jest i decyzja o tranzycji lub nie, niczego tu nie zmieni, tylko być może właśnie tranzycja obniża poziom lęku).

Ogólnie to właśnie mężczyźni w wieku produkcyjnym są grupą najbardziej narażoną na kradzieże, ataki, pobicia, morderstwa, więc w tym sensie to tak - bycie kobietą może dawać trochę większe poczucie bezpieczeństwa Ale pewnie też nie o to chodzi (No i nie można zapominać o wyjątku: gwałty - tu jak nie trudno się domyślić kobiety są jednak bardziej narażone).

Wiesz, powiem Ci coś o poczuciu bezpieczeństwa... Będąc jeszcze na dość wczesnym etapie leczenia, wracałem właśnie od lekarza prowadzącego (a miałem dalekooooo) pociągiem nocnym i to jeszcze był okres jak cała hołota jeździła po Polsce w te i we w tę do wojska. W tamtej chwili o tym nawet nie myślałem, znalazłem wolne miejsce i usiłowałem spać. Dopiero jak wróciłem do domu, uświadomiłem sobie że jechałem całą noc w pociągu pełnym pijanych mężczyzn, w przedziale z 3 innymi śpiącymi mężczyznami. Gdybym wyglądał jak kobieta, to wieem jak by to się odbyło... A tak nawet nie zwróciłem szczególnej uwagi na sytuację.

Ale może chodzi o to poczucie bezpieczeństwa, które niby mają kobiety, bo kobieta to ta słabsza istota, która jak sobie znajdzie faceta, to on się nią zaopiekuje, będzie zarabiał na utrzymanie itp.? No to cóż, w teorii to może i się sprawdza, ale w praktyce to niekoniecznie Więc moim zdaniem żadna gwarancja.
Jeśli pytasz czy się boję samotności? to tak, czasem się boję (zwłaszcza, że mam moim zdaniem trudniej, bo wolę mężczyzn, a k/m hetero mają łatwiej), i nie - nie mam na to nic pocieszającego do powiedzenia. Może tylko tyle, że swoje życie i poczucie bezpieczeństwa trzeba budować sobie w pojedynkę, jeśli zjawi się ktoś, kto będzie z nami chciał je dzielić, to super - jeśli nie, to trzeba znaleźć sobie takie zajęcia żeby samemu też być szczęśliwym

[lexel]

Ja zdecydowanie uważam że będę się czuł bezpieczniej właśnie we w pełni męskiej formie: obniżone ryzyko gwałtów, kradzież z pobiciem zdarzyła mi się już w damskiej, testosteron wspomoże moją rozbudowę mięśni dzięki czemu łatwiej mi będzie się bronić. Oczywiście są różne aspekty poczucia bezpieczeństwa.

[Emiele]

Ja mam poczucie bezpieczeństwa t y l k o i wyłącznie w wersji genders

Ja mam poczucie bezpieczeństwa t y l k o i wyłącznie w wersji genders

[andrzej]

A może jednak problem nie tkwi w poczuciu fizycznego bezpieczeństwa tylko trochę w czym innym? Facet stereotypowo daje kobiecie to "silne ramię", ale kobieta też potrafi dać poczucie bezpieczeństwa. Mam na myśli zaufanie, stabilizację, ciepło i inne...

Fizycznie to mi nieraz się zdarzyło uciekać zarówno jako kobieta jak i jako facet przed potencjalnymi oprawcami (kradzież, pobicie). I również zdarzyło mi się bronić kobiety przez zgrają lasek (jako kobieta) jak i w innej sytuacji laskę przed jej własnym facetem (również jako kobieta). Z oczywistych względów facetów przed facetami nie bronię - co by nie było wiem, że mam mniej siły niż genetyczny facet. Bezpieczeństwo w obecnych czasach zależy bardziej od przypadku niż od płci.

[Misiek]

Hej, o dobry temat!
Też nie wiem co do końca miał na myśli autor tematu pod hasłem bezpieczeństwa, ale "przechodzenie" na tą męską stronę, ostatnio trochę mnie przerasta i wiążę się z tym też to poczucie presji...ale żeby wrócić do wątku.
Mam myśli takie, jak chodzę czasem w piątkowy wieczór po mieście i mijam te grupy podpitych młodzieńców nabuzowanych alkoholem i testosteronem, i coraz częściej myślę (oprócz tego, że "co za debile", to że mógłbym dostać w mordę od każdego z nich, i nie miałbym szans, że nie do końca mam ochotę robić z siebie osiłka, ale jednak ten męski świat, gdzie wszyscy teraz chodzą na siłkę, i mają dużo więcej siły fizycznej niż ja, budzi moje obawy. Bo to ja muszę być silny, bo to ja będę musiał zareagować jak któryś się przyczepi do jakiejś kobiety (no chciałbym, tylko raczej by mnie zbili na kwaśne jabłko), bo to ja muszę zarabiać i się ogarnąć w życiu...bo nie będę mógł się już nikomu wypłakać w ramionach.

Widzę tych napakowanych cisów...i nijak nie odnajduję się w ich świecie. I nawet nie mam ochoty, póki co...(no ale to taka wizja złego, agresywnego, nieprzyjaznego świata). parę razy ktoś mnie zaczepił "ej ziomek...potem było "masz szluga?", ale mnie już pot oblał, bo wiedziałem, że to nie będzie jak równy z równym.
Kiedyś mnie napadła grupka romów, dzieciaki co prawda, ale jeden chyba miał jakieś narzędzie w ręku (nie wiem czy nie nóż)...chcieli mnie okraść, i jedyne co mnie uratowało to, że ściągnąłem kaptur, i wtedy wyglądałem jeszcze jak dziewczyna (miałem długie włosy) więc kurtuazyjnie jeden do drugiego powiedział: "ej to dziewczyna, weź zostaw)..teraz, kiedy wyglądam na 16 letniego podrostka, nie wiem jakby było...

No cóż, ja się nie do końca czuję bezpiecznie, szczególnie mijając grupy agresywnych młodzieńców, szczególnie wieczorami, ale jako kobieta zapewne też bym się nie czuł.

A nie mam ochoty robić z siebie twardziela na siłę...wydaje mi się, że wielu kaemów ma w sobie taką...wrażliwość? ona jest piękna na swój sposób, ale w tym świecie często wrażliwości nie można pokazywać. trzeba być twardym, zdeterminowanym, i skoncentrowanym na celu (?)

[Sven]

[Misiek]

Tyż racja. Ale wiesz my to lubimy sobie tutaj pomarudzić i ponarzekać, jak to ciężko jest być facetem i jakimi to musimy być superbohaterami, bo społeczeństwo od nas tego wymaga. :-P

[wendigo]

[Ryu]

[Lagertha]

[Misiek]

jak mówiłem mnie wciąż prześladuję te stereotypy, męskich mężczyzn itp. "męskich". niby do tego nie dążę, ale np. rozmawiając już z nie agresywną grupa mężczyzn, ale po prostu w grupie, czuję ten nacisk. ale to może bardziej związane z byciem trans, niż samą męskością.

Anyway
Ryu-racja. W życiu trzeba się ogarniać

I ogółem raczej też bym szukał ucieczki, gorzej gdy ma się w towarzystwie dziewczynę na szpilkach/obcasach, która już tak szybko nie pobiegnie. chyba...że sprzeda odpowiedniego strzała w odpowiednie miejsce agresorowi:P

[andrzej]

[nunumu]

Cytat:

Zresztą czytałam o tym artykuł w jednej z szwajcarskich gazet na temat co powinna robić kobieta w takiej sytuacji, bo w CH też były masowe napaści na kobiety na Nowy Rok.

Podobno w wypadku ataku jądrowego należy paść na ziemię, skulić się i zasłonić głowę. Czy to coś da? Nie. Ale ludzie będą czuli się trochę lepiej, myśląc, że mają jakieś szanse i wiedzą jak się zachować.

I tutaj jest niestety podobnie, taki jest sens tego artykułu, jak domniemam.

Jedyne co zrównuje szanse mężczyzny i kobiety w starciu to broń potencjalnie zabójcza - np. palna. I sytuacja prawna, w której agresor boi się zaatakować, bo wie że zostanie złapany i poniesie za to bolesną karę. W walce wręcz z silnym mężczyzną większość kobiet nie ma szans, choćby miały świetną technikę samoobrony (argument? rzuć przez siebie 100 kg worek... to dużo łatwiejsze niż walka). Tym bardziej w walce z grupą. Tym bardziej że z uwagi na poziom empatii reakcje obronne u kobiet zwykle są przyblokowane.

[andrzej]

[0ZM4]

Nóż nie jest bronią, możesz go mieć gdzie chcesz kiedy chcesz (poza miejscami w których specyficzny regulamin zabrania) i nikt ci nic nie zrobi za to.

Nóż nie jest bronią, możesz go mieć gdzie chcesz kiedy chcesz (poza miejscami w których specyficzny regulamin zabrania) i nikt ci nic nie zrobi za to.

[nunumu]

Cytat:

w mojej ocenie to nie poziom empatii a wychowanie

Możemy się spierać, co jest źródłem tego stanu rzeczy i większego poziomu empatii u kobiet - czy geny, czy wychowanie, podejrzewam, że zajęłoby to masęstron tematu i nie doszłybyśmy do niczego nowego; ale to nie ma znaczenia skoro zgadzamy się że taka sytuacja jest... W walce skuteczna jest ta osoba której wewnętrznie nie boli krzywda zrobiona przeciwnikowi i która nie boi się go zranić.

Zresztą, twoja historia sama trochę stoi na bakier z twierdzeniem o wychowaniu jako czynniku decydującym. Chociaż na pewno ma jakiś wpływ: gdybym żyła jako cis to nigdy nie nauczyłabym się pewnych zachowań pozwalających przetrwać w towarzystwie chłopców i w konsekwencji z moją obronnością byłoby jeszcze gorzej. Fundamentów to jednak nie zmieniło.

[Lagertha]

[andrzej]

[kicur]

[nunumu]

Cytat:

Wiesz nie wiem jak Ty, ale ja byłam raz w sytuacji zagrożenia życia przez gościa z nożem myśliwskim który na mnie siedział i praktycznie mnie obezwładnił. Nie chcę wnikać co i jak. Ale sytuacja była niebezpieczna.

Nie byłam. Na szczęście, bo pewnie bym tutaj nie pisała...

Ale coś kiedyś pokazał mi kolega, swoją drogą ćwiczący Krav Magę przez wiele lat. Gdy jeszcze nie odbierał mnie jako dziewczynę, bo moja prezencja wtedy była gejowato-androgyniczna. Mianowicie - pokazał mi jak człowiek na ulicy może mnie zabić w mniej niż 2 sekundy. Za mało czasu na reakcję, myślenie, planowanie, czy stosowanie jakichkolwiek chwytów, bo byłabym już dawno ze wspomnianym tu nożem w gardle. Chcę przeżyć? Nie mogę pozwolić przeciwnikowi się do siebie nawet zbliżyć. W sytuacji w jakiej ty byłaś - można i należy robić wszystko co w naszej mocy, ale szanse mamy tylko, gdy przeciwnik zrobi błąd.

Wtedy i tak nie miałam dużych szans w ulicznym starciu, mimo, że nie byłam ani lekka ani całkiem słaba. Teraz jestem dużo słabsza fizycznie po latach HRT i wiem że bynajmniej nie mam większych.

Cytat:

Natomiast idzie przeżyć atak i nie dostać śmiertelnej dawki. Wystarczy schować się w podziemnym pomieszczeniu minimum metr pod ziemią.

Miałaś na myśli chyba siedzieć w bunkrze w momencie ataku. Czyli opcja dla mniej niż 1% ludzi.

Cytat:

W czasie II wojny światowej w Japonii odnotowano przypadek kobiety, której udało się przeżyć, choć znajdowała się tylko 500 m od miejsca upadku bomby atomowej.

http://nuclearsecrecy.com...t=0&ff=55&zm=10
amerykańska bomba wodorowa i skala rażenia w Warszawie

[0ZM4]

[0ZM4]

Cytat:

Poza tym jest coś takiego jeszcze jak dozwolona długość ostrza. W PL z tego co pamiętam było coś około 25 cm.

Nie ma, nie było, nie jest.

Cytat:

Poza tym jest coś takiego jeszcze jak dozwolona długość ostrza. W PL z tego co pamiętam było coś około 25 cm.

Nie ma, nie było, nie jest.

[enigman]

To poczucie bezpieczzeństwa o którym pisałem to właśnie ten fakt, że kobieta jest delikatna, zawsze znajdzie się ktoś kto będzie chciał ją obronić, zaopiekować się nią. A facet? Facet tak naprawdę pozostaje sam sobie. Dobra - na tym świecie każdy jest oddany sam sobie, ale wydaje mi się, że facet zdecydowanie bardziej. Podając tutaj już całkowicie skrajne przypadki, to kobiecie nawet łatwiej zdobyć pieniądze.. Po stokroć widzę kupę ogłoszeń, gdzie faceci chcą płacić kobiecie chociażby za towarzystwo.

A my, marni transi - tak naprawdę nigdy nie będziemy mogli równać się z genetycznymi facetami. Nie mówię tutaj nawet o fizyczności, ale np. o poczuciu, że osoba która z nami żyje zawsze może zechcieć kogoś " normalnego " . W końcu " normalność " jak i seks jest w tym życiu bardzo pożądana.

Następna sprawa to chociażby Polski szpital.. Słyszałem o historiach jak to trans trafił nieprzytomny do szpitala, lekarze/ pielęgniarki biorą się za zakładanie cewnika, a tutaj kuku.. No i śmiech na sali. Oczywiście dylemat- gdzie położyć taką osobę? Co zrobić z taką osoba? Jak leczyć taką osobę?

Oczywiście jest tego o wiele, wiele więcej..

[nunumu]

Cytat:

Po stokroć widzę kupę ogłoszeń, gdzie faceci chcą płacić kobiecie chociażby za towarzystwo.

Tak to nawet jako mężczyzna cis, a i również k/m możesz zarobić. A pewnie tak samo jak cis geje można z tego wyciągnąć nawet większe pieniądze.

Cytat:

Nie mówię tutaj nawet o fizyczności, ale np. o poczuciu, że osoba która z nami żyje zawsze może zechcieć kogoś " normalnego " .

To znajdź sobie m/k... Chyba, że ona też zechce "normalnego", albo ty nie zechcesz nienormalnej?

Cytat:

Słyszałem o historiach jak to trans trafił nieprzytomny do szpitala, lekarze/ pielęgniarki biorą się za zakładanie cewnika, a tutaj kuku.. No i śmiech na sali. Oczywiście dylemat- gdzie położyć taką osobę? Co zrobić z taką osoba? Jak leczyć taką osobę?

Cokolwiek nie wymyślą, raczej nie zrobią tak, żebyś umarł lub stracił zdrowie. Więc co za problem?

Jedyny problem gdzie cię położyć, podejrzewam, to mieliby jeżeli po zmianie danych i funkcjonowania społecznego trafisz do szpitala w ciąży. Poza tym wszystko idzie według standardowych procedur.

[Gabi]

[andrzej]

[md]

bylam kiedys okradziona na ulicy w bialy dzien, przez dwie osoby, jedna z nich trzymala cos na ksztalt malego noza w reku, nie widzialam dobre bo zasłaniała rekawem, szczesliwie wyszlam calo z tego. polecam miec cos przy sobie np. gaz. Nigdy nie wiadomo, co i gdzie moze sie wydarzyc. Inną sprawa jest poczucie bezpieczenstwa, które daje nam druga osoba. Ja jestem jakby druga stroną, moj partner jest m/k , w trakcie leczenia i tez mam poczucie że tracę własnie to męskie ramie ktore do tej pory miałam, bo staje sie bardziej wrazliwy niz był do tej pory. Ale i tak najwieksze poczucie bezpieczeństwa i wsparcie daje nam osoba , ktora nas kocha i kiedy wiemy ze jakby nie było, dobrze czy źle to zawsze bedzie z nami, ze mozna na nia liczyc. Nie wazne czy jestesmy, trans czy cis tu chodzi o uczucia i o zaufanie do siebie.

[wendigo]

[Belial]

Jako kobieta chodzaca nocami po Warszawie (nawet w okolicach Centralnego) czuje sie bezpiecznie. Fakt, grupki dresikow spotkane na ulicy troche niepewnosci wprowadzaja. Nie ufam tez osobom pijanym.

Jak mowil moj trener judo (z Pragi). Widzisz podejrzana grupke to przechodzisz na druga strone ulicy.

[0ZM4]

[Belial]

Wg jakichs statystyk (nie wiem jaka byla metodologia) moja dzielnica jest jedna z najniebezpieczniejszych (a np. Wesola najmniej).

[enigman]

Cytat:

enigman strasznie negatywnie się nastawiasz do życia jako facet. Zupełnie niepotrzebnie

Nie nastawiam się negatywnie, bo facetem czuję się od kiedy pamiętam, tylko boję się życia jako trans.

wendigo napisał/a:

Następna sprawa to chociażby Polski szpital.. Słyszałem o historiach jak to trans trafił nieprzytomny do szpitala, lekarze/ pielęgniarki biorą się za zakładanie cewnika, a tutaj kuku.. No i śmiech na sali. Oczywiście dylemat- gdzie położyć taką osobę? Co zrobić z taką osoba? Jak leczyć taką osobę? A to już chyba tylko taka zmyślona historyjka z tym cewnikiem Tam włożą, gdzie znajdą cewkę moczową A osobę tam położą, co ma w papierach. A co do leczenia to masz trochę racji - ale to nie TS mają problem, tylko ci pomiędzy raczej..

Nie zmyślona. Opowiadała mi o tym bardzo bliska i zaufana osoba.

[Lagertha]

[wendigo]

[Armand]

[andrzej]

[enigman]

[andrzej]

[kicur]

[Ryu]

[enigman]

[andrzej]

[nunumu]

Cytat:

No i co się stało? 95% moich znajomych pozrywało ze mną kontakt. Nagle wszyscy zrobili się zapracowani i zajęci. Nie - to nie jest historia z poprzedniej epoki. To miało miejsce w 2010r.

No i widzisz, dlatego ja od razu, gdy kogoś poznaję, walę z grubej rury, że żyję w środowisku queerowo-lewackim. Dlatego po mojej tranzycji nikt ze znajomych (0 osób) się ode mnie nie odsunął. Tylko najbliższa rodzina.

Cytat:

A jak zmienię płeć, to co mam nowym znajomym specjalnie mówić, że jestem (przepraszam za wyrażenie ale nie ma jak tego inaczej napisać) "facetem z cipką"? Bez sensu.

Wszyscy, lub większość moich znajomych wiedzą, że jestem jakoś płciowo nietypowa. Nie wszyscy wiedzą jak. Wiedzą jakie mam poglądy, i z jakimi ludźmi się zadaję, co ogólnie sobą reprezentuję. Niedawno koleżanka mnie zapytała, tak po mnie patrząc, czy wciąż jestem k/m. Więc domniemam, że mimo wszystko, nikt nie zastanawiał się specjalnie na temat zawartości moich majtek.

[andrzej]

[nunumu]

Cytat:

Skąd to wiedzą? Widać coś po Tobie? Wyróżniasz się fizycznie w jakiś sposób?

Tak. 'Cannot into' kobiecy gender. Nie umiem się malować, nie umiem się ubrać jak normalna kobieta. To po pierwsze. Po drugie moja twarz, figura, też odbiegają od ciskobiecej... Chociaż może tutaj ludzie się nie domyślają, nie wiem. Zwykle jestem brana za biologiczna kobietę.

Cytat:

Tak więc można być 100% cis hetero i obracać się w środowisku lgbt bez lipy.

Ano, można. Podobno tacy są. Podobno też nie mają uprzedzeń. Ja takich nie znam za wiele, nie przypominam sobie tak szczerze - żadnych.

[andrzej]

[wendigo]

[andrzej]

[kicur]

[Lagertha]

To i ja się dorzucę. Nie będę cytować, bo za wiele by tego było.

Ja żyję tak, że się nie ukrywam na siłę. Moje otoczenie to najbliższe o mnie wie. Jak kogoś poznaję, to właściwie też często mówię, kim jestem - taka szybka selekcja. Ale nie obnoszę się z tym. Na co dzień żyje normalnie i tyle. Jak np muszę posłużyć się oficjalnymi danymi (bo jeszcze nie mam nowych dokumentów) to potrafię w kilku słowach wyjaśnić o co chodzi.
Po prostu uważam, że żyjąc normalnie będąc kim/czym jestem mam większe szanse na w miarę normalne życie, niż ktoś kto ze strachu, że ktoś się dowie ucieka przed własnym cieniem.

A co do samej tranzycji, to wytłumaczyłam sobie to "nowe" życie tak:

Cytat:

To jest trochę tak jak granie drugi raz w tego samego RPGa. Świat i jego funkcjonowanie już znam. Po prostu teraz mam nową postać i zaczynam wszystko od początku.

To i ja się dorzucę. Nie będę cytować, bo za wiele by tego było.

Ja żyję tak, że się nie ukrywam na siłę. Moje otoczenie to najbliższe o mnie wie. Jak kogoś poznaję, to właściwie też często mówię, kim jestem - taka szybka selekcja. Ale nie obnoszę się z tym. Na co dzień żyje normalnie i tyle. Jak np muszę posłużyć się oficjalnymi danymi (bo jeszcze nie mam nowych dokumentów) to potrafię w kilku słowach wyjaśnić o co chodzi.
Po prostu uważam, że żyjąc normalnie będąc kim/czym jestem mam większe szanse na w miarę normalne życie, niż ktoś kto ze strachu, że ktoś się dowie ucieka przed własnym cieniem.

A co do samej tranzycji, to wytłumaczyłam sobie to "nowe" życie tak:

Cytat:

To jest trochę tak jak granie drugi raz w tego samego RPGa. Świat i jego funkcjonowanie już znam. Po prostu teraz mam nową postać i zaczynam wszystko od początku.

[Hjalmar]

[wendigo]

[Wild]

[0ZM4]

Czekaj, w sensie masz potrzeby podstawowe na samej górze? ^^" Wow, smutne troszkę.

Czekaj, w sensie masz potrzeby podstawowe na samej górze? ^^" Wow, smutne troszkę.

[Wild]

OZM4 no nie coś pokręciłem.. To wszystko przez piramidę Maslowa. Co to w ogóle za pomysł żeby potrzeby w postaci piramidy przedstawiać.

U mnie wygląd to tak:
Najpierw potrzeba fizjologiczna - żarcia i snu się niestety jeszcze nie da przeskoczyć.
Potem potrzeba samorealizacji i rozwoju, następnie może być uznania, potem może przynależności do jakiejś wąskiej elity i środowiska z którym się identyfikuję(ale nie stada) i na końcu dopiero bezpieczenstwa

[0ZM4]

Ale to nie jest nawet nic nowego, już Platon zauważył w Państwie, że człowiek głodny nie będzie się zajmował filozofią Maslow to po prostu uściślił wg badań społecznych.

Ale to nie jest nawet nic nowego, już Platon zauważył w Państwie, że człowiek głodny nie będzie się zajmował filozofią Maslow to po prostu uściślił wg badań społecznych.

[enigman]

[Wild]

[enigman]

Cytat:

Nie doszukuj się, analityku i diagnosto, teorii w mojej piramidzie wartości i potrzeb i nie przypisuj mi lęków.

Hehe, sama Twoja reakcja daje dużo do myślenia.. Bunt w czystej postaci.

[andrzej]

Dlaczego tak niewiele osób potrafi czytać ze zrozumieniem i pisać klarowne wypowiedzi... Powinni położyć na to nacisk w szkołach

[Wild]

Bo trzeba najpierw zdefiniować o jakim bezpieczeństwie mowa.

I faktycznie w tym znaczeniu o którym tu mowa ja nie posiadam.
andrzej dziękuję za zrozumienie i wyjaśnienie bo trafiłeś ze swoimi objaśnieniami do tekstu

Niektórzy za bezpieczeństwo podstawiają zupełnie inne definicje więc znowu wracamy do określenia o czym mówimy.

[Wild]

Z kolei co do uczuć, a co konkretnie masz na mysli i jak mam rozumieć stabilizację uczuć?

Potrzeba bycia adorowanym, kochanym, obiektem westchnienia wpisuje się w twoje pytanie? Wieesz, Garfield taki

[enigman]

No tak, dla każdego poczucie bezpieczeństwa to coś innego. Dla jednych stabilizacja finansowa, dla innych oparcie w drugiej osobie i tego typu podobne rzeczy.

Pisząc ten post miałem na myśli głównie poczucie bezpieczeństwa tyczące się uczuć. No ale samo poczucie braku czy też nie także jest jakimś uczuciem/odczuciem. Czy nie mam racji?
Jedno wynika z drugiego.

[andrzej]

[Wild]

[andrzej]

dla mnie w poczucie bezpieczeństwa wchodzi też świadomość, że np. nikt mnie z dnia na dzień nie wyrzuci z mieszkania, że nie zostanę sam na wynajmowanym, że jeśli będę mieć jakieś problemy to mam kogoś kto mi pomoże...

[Wild]

Cytat:

przyjaciel i ktoś bliski (partner/ka)... dla mnie to nie są i nigdy nie byli ludzie do rywalizacji, tylko do spędzania wspólnie czasu, a w razie potrzeby wzajemnego wspierania się i niesienia pomocy

No i sie zgadza do miłego spędzania wolnego czasu partnerka i przyjaciółka/przyjaciel - do rywalizacji wrogowie ew. znajomi ale też przyjaciele

[wendigo]

[Wild]

[wendigo]

Tak, na ogół czuję. Ale czasem nie

[Maja]

[enigman]

[Wild]

Nie lubię być broniony.
Bez bycia samcem otoczonym czułą opieką kobiety która dostrzega silnego faceta w razie potrzeby też się obszedłbym, ale to już jest całkiem przyjemne

[Sven]

Mnie się zdaje że rozumiem, z tym że trochę nie mam nad czym się rozpisywać w tym temacie. Osobiście, podobnie jak Defiant, mam zerową potrzebę tak ujętego bezpieczeństwa. Lub nawet w drugą stronę, chcę wszystko zrobić sama i wszystkim pokazać i na model z księżniczką/księciem mam lekką alergię. Ja tam nawet lubię ryzyko. Oczywiście w granicach rozsądku. Życie wydaje się bardziej kolorowe i angażujące z taką zdrową dawką niepewności i wyzwań. Inaczej wpadam w doła. Stagnacja działa na mnie toksycznie. A posiadanie kochającego/kochającej partnera/partnerki, stabilności finansowej itd to już inna , oddzielna sprawa. Tyle mam do powiedzenia w temacie. Również nie jestem TS więc nie odzywałam się za specjalnie, bo co ja tam wiem?

A tak na marginesie to znam wielu facetów, którzy sobie znaleźli silną (psychicznie) partnerkę, która daje im oparcie, także... Albo takich, którzy nie imają się wyzwań/ryzyka. Przecież możesz być takim facetem Czy Ty może się martwisz, że nie znajdziesz kogoś, kto Cię pokocha? Albo obawiasz się przyszłości jako trans, po prostu? Na zasadzie, że nie wiesz, czego się spodziewać. Albo jeszcze coś innego? Bo te problemy chyba na ogół nie są rozumiane pod "poczuciem bezpieczeństwa", chyba, stąd może się brać nieporozumienie?

Mnie się zdaje że rozumiem, z tym że trochę nie mam nad czym się rozpisywać w tym temacie. Osobiście, podobnie jak Defiant, mam zerową potrzebę tak ujętego bezpieczeństwa. Lub nawet w drugą stronę, chcę wszystko zrobić sama i wszystkim pokazać i na model z księżniczką/księciem mam lekką alergię. Ja tam nawet lubię ryzyko. Oczywiście w granicach rozsądku. Życie wydaje się bardziej kolorowe i angażujące z taką zdrową dawką niepewności i wyzwań. Inaczej wpadam w doła. Stagnacja działa na mnie toksycznie. A posiadanie kochającego/kochającej partnera/partnerki, stabilności finansowej itd to już inna , oddzielna sprawa. Tyle mam do powiedzenia w temacie. Również nie jestem TS więc nie odzywałam się za specjalnie, bo co ja tam wiem?

A tak na marginesie to znam wielu facetów, którzy sobie znaleźli silną (psychicznie) partnerkę, która daje im oparcie, także... Albo takich, którzy nie imają się wyzwań/ryzyka. Przecież możesz być takim facetem Czy Ty może się martwisz, że nie znajdziesz kogoś, kto Cię pokocha? Albo obawiasz się przyszłości jako trans, po prostu? Na zasadzie, że nie wiesz, czego się spodziewać. Albo jeszcze coś innego? Bo te problemy chyba na ogół nie są rozumiane pod "poczuciem bezpieczeństwa", chyba, stąd może się brać nieporozumienie?

[Maja]

[Lagertha]

[Sven]

[Maja]

[Lagertha]

[enigman]

[enigman]

[Sven]

[Wild]

[Sven]

[salamandra]

Z kobietą będąca częściej niż mężczyźni ofiarą przemocy domowej, czy ulicznej, to bardzo krzywdzący stereotyp. Badania niezmiennie pokazują, że kobiety nie rzadziej stosują przemoc niż mężczyźni, i nie częściej są tej przemocy ofiarami, to że o przemocy względem kobiet się mówi a o przemocy względem mężczyzn się milczy pogłębia sytuację. Dodatkowo problemem jest brak miejsc w których mężczyźni mogą znaleźć pomoc, często policja wyśmiewa ich wezwania, przyznanie się do bycia ofiarą przemocy ze strony kobiety jest społecznie odbierane z pogardą.

Osobiście znam dwa przypadki gwałtu dokonanego przez kobietę na mężczyźnie, w jednym przypadku babcia gwałciła bliską mi osobę w dzieciństwie, w drugim przypadku stosunek został wymuszony szantażem pomimo wyraźnie wyrażonej niechęci.

Jeśli kogoś interesują linki do źródeł na które się powołałam, to proszę napisać, a jutro podam, bo dzisiaj już idę spać.

@Enigman, niestety w naszym społeczeństwie wciąż wymaga się od mężczyzn eemocjonalnosci czołgu, bardziej na zachód już nie ma takiego ciśnienia. Możliwe, że mój obraz jest zakrzywiony, mnie za emocjonalne nnieprzystawanie spotkało wiele krzywdy. Nie jestem w stanie ci doradzić, wydaje mi się, że w polsce od faceta wymaga się jakiej jędrnej samodzielności, ale większość facetów tylko ją udaje przed innymi. Przeważnie chyba też czują się samotni, boją się, że nie dadzą rady, czasem nie mają siły lub tracą nadzieję... wydaje mi się, że faceci to też ludzie, tacy jak inni ludzie.

I na koniec... hmm w moim związku nie ma tak, że mój facet się mną opiekuje, a ja nim nie. W innym zakresie, ale przecież on też jest człowiekiem i potrzebuje kogoś, kto go przytuli, zrozumie pocieszy i takie tam... to kwestia tego, żeby dobrze siebie nawzajem znać, ja nie muszę przed nim udowadniać, że jestem kobietą, ani on przede mnę że jest mężczyzną, razem jesteśmy silniejsi, ale osobno też potrafimy żyć i nie mamy problemu z samodzielnością. Nie wiem, czy to, co napisałam w czymkolwiek pomogło, ale zostawię to tutaj, może się przyda...

[enigman]

Oczywiście, macie racje. Ja tylko piszę, co zaobserwowałem i wywnioskowałem z rozmów niektórych ludzi. Niestety żyjemy jeszcze w społeczeństwie mocno zagnieżdżonym w stereotypowym myśleniu i postrzegania świata.
Niestety trafiłem w życiu na wielu takich ludzi, którzy kurczliwie są przekonani, że to kobieta jest zawsze tą słabszą, delikatniejszą - po prostu tą do opieki. Tak jak napisał Def1ant, opiekować można się osobą niedysponowaną, chorą, czy cokolwiek podobnego.

Oczywiście , że "zdrowa relacja " powinna polegać na obopólności. Bez dwóch zdań.

Wracając do meritum tego postu, uważam, że osoby trans, szczególnie po tranzycji mogą mieć poczucie życia w ciągłym zagrożeniu. Wiadomo jak przystosowane do inności mamy społeczeństwo. Wystarczy, że ktoś się dowie od kogoś przez kogoś do kogoś.. Co trafi w niepowołane uszy i w najlepszym wypadku morda obita.. Chodzi mi głowie o poczucie tego lęku. Chociażby przed samotnością, co akurat często nas spotyka..

[Gabi]

[Emiele]

[Gabi]

No niestety nie skrajny. No chyba, że mieszkam w jakimś wyjątkowym mieście bo akurat takie przypadki to u mnie dość częste zjawisko. A ostre bójki między dziewczynami to niemal standard i wcale nie mam na myśli ciągania się za włosy.

No niestety nie skrajny. No chyba, że mieszkam w jakimś wyjątkowym mieście bo akurat takie przypadki to u mnie dość częste zjawisko. A ostre bójki między dziewczynami to niemal standard i wcale nie mam na myśli ciągania się za włosy.

[Lagertha]

[wendigo]

[anka]

Nie chcę się wdawać w dyskusje, ale chcę przekazać trochę doświadczenia zarobionego w formie blizn - jako ważąca 50-60 kg wielokrotna ofiara agresji fizycznej (dziesiątki razy, idące w setkę), a potem fanatyczna Kraverka przez dwa lata (stopień P3). Zastrzeżenie: nie jestem profesjonalistką; po prostu jestem z kiepskiej dzielnicy, a moja fizyczność naturalnie stawiała mnie zawsze w roli ofiary. To jest wynik 20+ lat obcowania z agresją:


1) Najlepszą obroną jest mowa ciała

Eliminuje Cię ona z puli potencjalnych ofiar drapieżnika, bo "łatwiejszy" będzie ktoś inny. Ludzie operują na automatycznych odruchach - na tej samej zasadzie, na której kotowate nie zaatakuje Cię, jeśli nie odwrócisz się plecami (wyjątek: matka broniąca młodych). Zatem:

Ważne w mowie ciała (pozwala "nie zdać rozmowy wstępnej", czyli nie zostać wytypowaną na ofiarę):
- poruszaj się wolno i z rozmysłem ("spacer przez basen"), zarówno całym ciałem, jak i w ruchach rąk czy głowy - szybkie ruchy sugerują Twoją nerwowość, a nerwowe są... ofiary; zagadnięta po prostu idź spokojnie i powoli dalej, jakbyś nie zauważyła;
- głowa do góry (to wbrew intuicji, ale szyja wystawiona na cios pokazuje, że się nie boisz - więc nie odpalasz w drugiej stronie drapieżnika, tylko go onieśmielasz pewnością siebie; przyjmowanie postawy skulonej-obronnej-nerwowej powoduje podkręcenie drapieżcy w drugiej strony, nie chcesz tego);
- ramiona do tyłu (klatka otwarta na cios - zasada taka sama, jak wyżej); żeby się nauczyć prawidłowo, wsadź kciuki dłoni w kieszenie z tyłu spodni;
^ ten schemat zachowania prawdopodobnie będą w Twoim otoczeniu przejawiać najbardziej męscy, "samiec alfa" mężczyźni. Jeśli nie wierzysz, sprawdź.

Mniej ważne:
- jeśli już musisz do napastnika mówić, rób to wolno i spokojnie - uspokoisz go; mówiąc nerwowo zaś - zdenerwujesz, potencjalnie szkodząc obu stronom;
- przy chodzeniu nogi szeroko (mam taaakie jaja), stopy szpicem do przodu (wiem, dokąd zmierzam);
- patrzenie w oczy to u ssaków wyzwanie na pojedynek; wzrok lepiej trzymać na środku klatki piersiowej przeciwnika, zobaczysz jego ruchy pół sekundy wcześniej.


2) Rodzaje agresji i unikanie ich

Czyli: "zdałaś rozmowę wstępną, bo nie rozumiesz punktu 1". Groźba przemocy z reguły zawiera instrukcję, jak uniknąć przemocy.

-- przemoc terytorialna: celem jest Twoje oddalenie się z danego terytorium. Ktoś grozi Ci przemocą, jeśli sobie nie pójdziesz - nie rozmawiaj, powoli i spokojnie wstań, bez słowa wyjdź; celem nie jesteś Ty, tylko jego status w grupie; odchodząc zyskujesz najwięcej dla siebie i niego.

-- przemoc nastawiona na zmianę Twojego zachowania: np. powiedziałaś kawał o "cwelach" przy ludziach, którzy siedzieli w więzieniu (moje przeżycie). Mówią, że jeśli się nie zamkniesz, pobiją Cię. Krótko przeproś, zamknij się. Jeśli oni piją, po krótkiej chwili kulturalnie się oddal.

-- przemoc zarobkowa: celem nie jesteś Ty, tylko Twoje przedmioty. Jeśli masz przy szyi nóż albo wycelowany w Ciebie pistolet i instrukcję "oddaj portfel", oddaj portfel - z reguły będziesz móc po drodze wyciągnąć najpotrzebniejsze dokumenty, ten ktoś po prostu zarabia tak na życie, nie chce Cię skrzywdzić ani zabić - ale może, jeśli go sprowokujesz.

-- przemoc drapieżna: celem jesteś Ty - Twoje zdrowie lub życie. Bardzo rzadko spotykana sama z siebie. Bardzo często spotykana jako wynik niezrozumienia sposobów wyplątania się z trzech powyższych sytuacji. Jeśli znajdujesz się w tej sytuacji pierwszy raz w życiu, a druga strona nie - zawsze (99,9%) przegrasz. Jeśli długo ćwiczyłaś agresywną samoobronę, Twoje umiejętności spadają do 20%. Jeśli nie, spadają do zera.


3) Rozkład adrenalinowy

Fala adrenaliny powoduje, że tracisz zdolność wykonywania małych, precyzyjnych ruchów. Chwyt za nadgarstek, precyzyjny cios w gardło, dobrze wycelowany kopniak w jądra, którakolwiek technika z aikido? Zapomnij - chyba, że to Twój pierwszy ruch rozpoczyna starcie, ale wtedy to Ty jesteś agresorem. Jesteś za to w stanie działać całą masą ciała - np. kogoś odepchnąć, wbiec w niego "barankiem", kopnąć nadbiegającego w klatkę piersiową, czy złapać za szyję/szczękę i napierając całym ciałem walnąć jego głową o ścianę za nim (ach, ci znajomi chuligani-ultrasi).

Bokserzy są skuteczni, bo znają osiem technik na krzyż, i ćwiczą je całe życie. Co z tego dla nas? Zasada pareto 20/80. Wyciągnij rozcapierzoną dłoń przed siebie i obróć 90 stopni ku środkowi ciała. Podstawą tej dłoni masz trafić z boku w czubek szczęki przeciwnika, przechodząc "w bok" przez cel (mózg lata w puszce -> nokaut). Od razu wchodzisz tak samo drugą ręką, dopóki stoi (używając całego ciała jak sprężyny, bo w walce jest ono właśnie nią). Jeśli ma to zadziałać w prawdziwej sytuacji, musisz to powtarzać tysiące razy. Przykro mi, że tu jesteś - miałaś po drodze szansę nie zdać rozmowy wstępnej i/lub zastosować się do polecenia agresora.


4) Mózg ludzki, małpi i gadzi

Czytając to, myślisz ludzkim. Ale w obliczu agresywnego napastnika włączy Ci się małpi - "co, on będzie mi tak mówił? Pokażę mu!". Żeby go uciszyć, trzymaj się punktu 1, z modyfikacją: ręce skrzyżuj na klatce, potem jedną połóż na uchu. Jeśli posłuchasz małpiego mózgu, przeciwnikowi też się taki włączy -> nastąpi eskalacja do przemocy drapieżnej. Zaś komandosi dekorujący po nocach ludzkimi jelitami chaty wspierających partyzantkę tubylców, używają gadziego. Dostęp uzyskasz po przeżyciu przemocy drapieżnej dziesiątki razy: widząc, jak giną używający małpiego, nauczysz się. O ile nie zginiesz właśnie Ty.


5) Broń

Gaz (sprawdź kierunek wiatru!) i pistolet na gumowe kule mają sens. Noszenie innej powoduje więcej eskalacji, niż rozwiązuje problemów. Jeśli już nosisz, ma jej nie być widać do momentu użycia jej. Jeśli starasz się odstraszyć kogoś wyciągniętą bronią, prawdopodobnie za chwilę zostanie użyta przeciwko Tobie. Jeśli upierasz się przy nożu, noś śrubokręt - policja może do niego podejść bardziej wyrozumiale. Osoby umiejące walczyć bronią powiedzą Ci, że techniki są tak naprawdę dwie:
-- zmyłka ręką bez broni -> cios
-- zmyłka ręką z bronią -> zmyłka ręką bez broni -> cios

Dziękuję za uwagę. Żyjcie bezpiecznie.

Nie chcę się wdawać w dyskusje, ale chcę przekazać trochę doświadczenia zarobionego w formie blizn - jako ważąca 50-60 kg wielokrotna ofiara agresji fizycznej (dziesiątki razy, idące w setkę), a potem fanatyczna Kraverka przez dwa lata (stopień P3). Zastrzeżenie: nie jestem profesjonalistką; po prostu jestem z kiepskiej dzielnicy, a moja fizyczność naturalnie stawiała mnie zawsze w roli ofiary. To jest wynik 20+ lat obcowania z agresją:


1) Najlepszą obroną jest mowa ciała

Eliminuje Cię ona z puli potencjalnych ofiar drapieżnika, bo "łatwiejszy" będzie ktoś inny. Ludzie operują na automatycznych odruchach - na tej samej zasadzie, na której kotowate nie zaatakuje Cię, jeśli nie odwrócisz się plecami (wyjątek: matka broniąca młodych). Zatem:

Ważne w mowie ciała (pozwala "nie zdać rozmowy wstępnej", czyli nie zostać wytypowaną na ofiarę):
- poruszaj się wolno i z rozmysłem ("spacer przez basen"), zarówno całym ciałem, jak i w ruchach rąk czy głowy - szybkie ruchy sugerują Twoją nerwowość, a nerwowe są... ofiary; zagadnięta po prostu idź spokojnie i powoli dalej, jakbyś nie zauważyła;
- głowa do góry (to wbrew intuicji, ale szyja wystawiona na cios pokazuje, że się nie boisz - więc nie odpalasz w drugiej stronie drapieżnika, tylko go onieśmielasz pewnością siebie; przyjmowanie postawy skulonej-obronnej-nerwowej powoduje podkręcenie drapieżcy w drugiej strony, nie chcesz tego);
- ramiona do tyłu (klatka otwarta na cios - zasada taka sama, jak wyżej); żeby się nauczyć prawidłowo, wsadź kciuki dłoni w kieszenie z tyłu spodni;
^ ten schemat zachowania prawdopodobnie będą w Twoim otoczeniu przejawiać najbardziej męscy, "samiec alfa" mężczyźni. Jeśli nie wierzysz, sprawdź.

Mniej ważne:
- jeśli już musisz do napastnika mówić, rób to wolno i spokojnie - uspokoisz go; mówiąc nerwowo zaś - zdenerwujesz, potencjalnie szkodząc obu stronom;
- przy chodzeniu nogi szeroko (mam taaakie jaja), stopy szpicem do przodu (wiem, dokąd zmierzam);
- patrzenie w oczy to u ssaków wyzwanie na pojedynek; wzrok lepiej trzymać na środku klatki piersiowej przeciwnika, zobaczysz jego ruchy pół sekundy wcześniej.


2) Rodzaje agresji i unikanie ich

Czyli: "zdałaś rozmowę wstępną, bo nie rozumiesz punktu 1". Groźba przemocy z reguły zawiera instrukcję, jak uniknąć przemocy.

-- przemoc terytorialna: celem jest Twoje oddalenie się z danego terytorium. Ktoś grozi Ci przemocą, jeśli sobie nie pójdziesz - nie rozmawiaj, powoli i spokojnie wstań, bez słowa wyjdź; celem nie jesteś Ty, tylko jego status w grupie; odchodząc zyskujesz najwięcej dla siebie i niego.

-- przemoc nastawiona na zmianę Twojego zachowania: np. powiedziałaś kawał o "cwelach" przy ludziach, którzy siedzieli w więzieniu (moje przeżycie). Mówią, że jeśli się nie zamkniesz, pobiją Cię. Krótko przeproś, zamknij się. Jeśli oni piją, po krótkiej chwili kulturalnie się oddal.

-- przemoc zarobkowa: celem nie jesteś Ty, tylko Twoje przedmioty. Jeśli masz przy szyi nóż albo wycelowany w Ciebie pistolet i instrukcję "oddaj portfel", oddaj portfel - z reguły będziesz móc po drodze wyciągnąć najpotrzebniejsze dokumenty, ten ktoś po prostu zarabia tak na życie, nie chce Cię skrzywdzić ani zabić - ale może, jeśli go sprowokujesz.

-- przemoc drapieżna: celem jesteś Ty - Twoje zdrowie lub życie. Bardzo rzadko spotykana sama z siebie. Bardzo często spotykana jako wynik niezrozumienia sposobów wyplątania się z trzech powyższych sytuacji. Jeśli znajdujesz się w tej sytuacji pierwszy raz w życiu, a druga strona nie - zawsze (99,9%) przegrasz. Jeśli długo ćwiczyłaś agresywną samoobronę, Twoje umiejętności spadają do 20%. Jeśli nie, spadają do zera.


3) Rozkład adrenalinowy

Fala adrenaliny powoduje, że tracisz zdolność wykonywania małych, precyzyjnych ruchów. Chwyt za nadgarstek, precyzyjny cios w gardło, dobrze wycelowany kopniak w jądra, którakolwiek technika z aikido? Zapomnij - chyba, że to Twój pierwszy ruch rozpoczyna starcie, ale wtedy to Ty jesteś agresorem. Jesteś za to w stanie działać całą masą ciała - np. kogoś odepchnąć, wbiec w niego "barankiem", kopnąć nadbiegającego w klatkę piersiową, czy złapać za szyję/szczękę i napierając całym ciałem walnąć jego głową o ścianę za nim (ach, ci znajomi chuligani-ultrasi).

Bokserzy są skuteczni, bo znają osiem technik na krzyż, i ćwiczą je całe życie. Co z tego dla nas? Zasada pareto 20/80. Wyciągnij rozcapierzoną dłoń przed siebie i obróć 90 stopni ku środkowi ciała. Podstawą tej dłoni masz trafić z boku w czubek szczęki przeciwnika, przechodząc "w bok" przez cel (mózg lata w puszce -> nokaut). Od razu wchodzisz tak samo drugą ręką, dopóki stoi (używając całego ciała jak sprężyny, bo w walce jest ono właśnie nią). Jeśli ma to zadziałać w prawdziwej sytuacji, musisz to powtarzać tysiące razy. Przykro mi, że tu jesteś - miałaś po drodze szansę nie zdać rozmowy wstępnej i/lub zastosować się do polecenia agresora.


4) Mózg ludzki, małpi i gadzi

Czytając to, myślisz ludzkim. Ale w obliczu agresywnego napastnika włączy Ci się małpi - "co, on będzie mi tak mówił? Pokażę mu!". Żeby go uciszyć, trzymaj się punktu 1, z modyfikacją: ręce skrzyżuj na klatce, potem jedną połóż na uchu. Jeśli posłuchasz małpiego mózgu, przeciwnikowi też się taki włączy -> nastąpi eskalacja do przemocy drapieżnej. Zaś komandosi dekorujący po nocach ludzkimi jelitami chaty wspierających partyzantkę tubylców, używają gadziego. Dostęp uzyskasz po przeżyciu przemocy drapieżnej dziesiątki razy: widząc, jak giną używający małpiego, nauczysz się. O ile nie zginiesz właśnie Ty.


5) Broń

Gaz (sprawdź kierunek wiatru!) i pistolet na gumowe kule mają sens. Noszenie innej powoduje więcej eskalacji, niż rozwiązuje problemów. Jeśli już nosisz, ma jej nie być widać do momentu użycia jej. Jeśli starasz się odstraszyć kogoś wyciągniętą bronią, prawdopodobnie za chwilę zostanie użyta przeciwko Tobie. Jeśli upierasz się przy nożu, noś śrubokręt - policja może do niego podejść bardziej wyrozumiale. Osoby umiejące walczyć bronią powiedzą Ci, że techniki są tak naprawdę dwie:
-- zmyłka ręką bez broni -> cios
-- zmyłka ręką z bronią -> zmyłka ręką bez broni -> cios

Dziękuję za uwagę. Żyjcie bezpiecznie.

[wendigo]

anka, dzięki wielkie za Twój długi post Myślę, że to się może przydać nam wszystkim.

[Gabi]

anka, Co do broni...hmm. Jest taka zasada, "Jeżeli sięgasz po broń, bądź gotowy żeby ją użyć". Jeśli wyciągniesz żeby postraszyć już po tobie. A więc wszelkiego rodzaju straszaki lepiej zostawić w domu. Broń ma obezwładnić a żadna broń prócz tej którą można zabić nie jest skuteczna. Bandyci ale i nie tylko bo i wszelkiej maści chuligani są obeznani z bólem więc gumowa kulka to dla niego coś śmiesznego. Gaz? To już na prawdę temat sprawdzony przeze mnie osobiście, skuteczność zerowa a do tego trzeba pamiętać, że gaz nie działa na osoby pod wpływem narkotyków a jakby tego było mało to osoby bawiące się w napady uliczne urządzają sobie zabawy który więcej gazu na dzioba przyjmie przy okazji uodparniając się na jego działanie. Z resztą nie taki gaz straszny jak go opisują sprzedawcy w stylu Militaria pl. A tu krótki filmik jak ruscy bawią się pistoletem gazowym.
https://www.youtube.com/w...index=8&list=WL
Z resztą przy bezpośrednim kontakcie użycie broni jest naprawdę trudne i ja osobiście stawiam na markowe perfumy we flakoniku z grubego kanciastego szkła
https://www.youtube.com/watch?v=dsXJ0OJu_dI

anka, Co do broni...hmm. Jest taka zasada, "Jeżeli sięgasz po broń, bądź gotowy żeby ją użyć". Jeśli wyciągniesz żeby postraszyć już po tobie. A więc wszelkiego rodzaju straszaki lepiej zostawić w domu. Broń ma obezwładnić a żadna broń prócz tej którą można zabić nie jest skuteczna. Bandyci ale i nie tylko bo i wszelkiej maści chuligani są obeznani z bólem więc gumowa kulka to dla niego coś śmiesznego. Gaz? To już na prawdę temat sprawdzony przeze mnie osobiście, skuteczność zerowa a do tego trzeba pamiętać, że gaz nie działa na osoby pod wpływem narkotyków a jakby tego było mało to osoby bawiące się w napady uliczne urządzają sobie zabawy który więcej gazu na dzioba przyjmie przy okazji uodparniając się na jego działanie. Z resztą nie taki gaz straszny jak go opisują sprzedawcy w stylu Militaria pl. A tu krótki filmik jak ruscy bawią się pistoletem gazowym.
https://www.youtube.com/w...index=8&list=WL
Z resztą przy bezpośrednim kontakcie użycie broni jest naprawdę trudne i ja osobiście stawiam na markowe perfumy we flakoniku z grubego kanciastego szkła
https://www.youtube.com/watch?v=dsXJ0OJu_dI

[Lagertha]

[Gabi]

Jeżeli chodzi o gazy to najskuteczniejsze są te używane przez policję ale dostęp do nich jest trudny. To co sprzedają w sklepach to głównie kapsaicyna. Jak trafisz na kogoś kto na obiad jada chili z sosem tabasco i dopieprza do smaku to wciągnie ci cały miotacz nosem i powie "AAAAA... pycha" z kolegami testowaliśmy miotacz gazu dostępny w sklepie no cóż zasięg od 0,5 do 1 m a po teście obiekt testowany zrobił wielkie oczy i powiedział "JUŻ ?! Trochę chciało mi się kichać od swędzenia"

Jeżeli chodzi o gazy to najskuteczniejsze są te używane przez policję ale dostęp do nich jest trudny. To co sprzedają w sklepach to głównie kapsaicyna. Jak trafisz na kogoś kto na obiad jada chili z sosem tabasco i dopieprza do smaku to wciągnie ci cały miotacz nosem i powie "AAAAA... pycha" z kolegami testowaliśmy miotacz gazu dostępny w sklepie no cóż zasięg od 0,5 do 1 m a po teście obiekt testowany zrobił wielkie oczy i powiedział "JUŻ ?! Trochę chciało mi się kichać od swędzenia"

[anka]

[Lagertha]

Miałam na myśli właśnie taki policyjny. Jest droższy, bo ceny zaczynają się od 30 chf wzwyż, ale dostaje się konkretny towar. W Szwajcarii jest legalnie dostępny do samoobrony, ale można go użyć TYLKO do samoobrony. A w Polsce, to chyba ceny są jeszcze większe. Z tego co się orientuję, to takie policyjne gazy są skuteczne też przeciwko osobnikom pod wpływem środków odurzających, jak i zwierząt.

Miałam na myśli właśnie taki policyjny. Jest droższy, bo ceny zaczynają się od 30 chf wzwyż, ale dostaje się konkretny towar. W Szwajcarii jest legalnie dostępny do samoobrony, ale można go użyć TYLKO do samoobrony. A w Polsce, to chyba ceny są jeszcze większe. Z tego co się orientuję, to takie policyjne gazy są skuteczne też przeciwko osobnikom pod wpływem środków odurzających, jak i zwierząt.