[inka]

http://www.mirror.co.uk/n...-comes-10119089

[Człowiek]

inka zobacz zdjęcie pod koniec tej stronki
wiadomo na d..ie się świat kręci a na ch..u się opiera czy z tego tak nie wynika ?

inka zobacz zdjęcie pod koniec tej stronki
wiadomo na d..ie się świat kręci a na ch..u się opiera czy z tego tak nie wynika ?

[Monoko]

Dobry przykład dla osób które zastanawiają się czy nie za późno zaczęły tranzycję. Podziwiam ją. Chociaż mnie prawdopodobnie nie chciałoby się zaczynać w tym wieku...

[Karatajew]

[Monoko]

[Ada75]

Czyli byle do emerytury a później niech się ZUS martwi .

Czyli byle do emerytury a później niech się ZUS martwi .

[WojtekM]

[wendigo]

Super przykład
I artykuł.. na razie przeleciałem tylko na szybko ale widzę różnicę - cały czas piszą "ona" ("ona służyła w armii...") u nas by pewnie było na "on"... ale pomińmy ten fakt.

[kicur]

[Karatajew]

[DeadSally]

[Lea]

Niby się można cieszyć, że ona się w końcu cieszy. Ale patrząc na to że przez 90 lat nie żyła tak jak chciała z powodu strachu jest tragiczne. Patrząc na to w jakich czasach przyszło jej spędzić większość życia to się nie dziwię, że się bała a z drugiej strony skoro służyła w wojsku w tamtych czasach i miała do czynienia z tymi wszystkimi potwornie trudnymi rzeczami po drugiej wojnie światowej to trochę się dziwię że to jej nie przekonało że jednak warto i że życie jest tak krótkie i kruche, że nie ma sensu się męczyć. No ale cóż co człowiek to inny.

[Crissy]

wiele starszych osób zbyt późno robi sobie rachunek sumienia, często to się wiąże z presją społeczną, tempem życia. wiele w życiu się nakłada na siebie, obowiązki, pasje, chęci. Są osoby, które do emerytury się nie zastanawiają nad sobą i co właściwie chcą robić po, albo w ogóle kim są. Miałam doczynienie z 7-mio latką z białaczką, chyba najgorszy widok w moim życiu, która była tak świadoma życia, że mało która osoba dochodzi do tego nawet przy końcu własnego życia. Pracowałam również z geriatrią, która żałowała swojej przeszłości, braku słusznych decyzji co do siebie na kilka miesięcy przed własną śmiercią. Jestem pełna podziwu, że ona, choć już wiele jej nie zostało, postanowiła zawalczyć choć w tej końcówce o siebie samą. Każdy zasługuje na szczęście

wiele starszych osób zbyt późno robi sobie rachunek sumienia, często to się wiąże z presją społeczną, tempem życia. wiele w życiu się nakłada na siebie, obowiązki, pasje, chęci. Są osoby, które do emerytury się nie zastanawiają nad sobą i co właściwie chcą robić po, albo w ogóle kim są. Miałam doczynienie z 7-mio latką z białaczką, chyba najgorszy widok w moim życiu, która była tak świadoma życia, że mało która osoba dochodzi do tego nawet przy końcu własnego życia. Pracowałam również z geriatrią, która żałowała swojej przeszłości, braku słusznych decyzji co do siebie na kilka miesięcy przed własną śmiercią. Jestem pełna podziwu, że ona, choć już wiele jej nie zostało, postanowiła zawalczyć choć w tej końcówce o siebie samą. Każdy zasługuje na szczęście

[inka]

powiem szczerze że spojrzenie wedle przeszłości przeżytej jako straconego czasu jest błędnym skojarzeniem. Nie mowie tego w sensie pogardy, ale w sensie że naprawdę nie wiemy jak by wyglądała ta "właściwa" wersja! Pogadajcie z niejedną cis osobą i zapytajcie jak wspaniałe były ich odczucia. Zapewne było trochę szczęścia i zapewne kupa zmartwień, dołów, potknięć, itd.....

Ja zaczęłam od 42go roku życia, wedle teorii straconych lat powinnam żyć w załamaniu. Nie dałam sobie dopuścić myśli że przegrałam te dni które żyłam w zakłamaniu. I co ja zrobiłam?! A mianowicie, postanowiłam sobie odbić wszystkie fajne możliwości które jak gdyby tylko bardzo młoda dziewucha mogla by przeżyć.

Chodziłam do klubów aby tańczyć jak zwariowana do 3 nad ranem, postanowiłam sobie że fajnie było by zasmakować co to jest być modelką, i zasmakowałam...

życie zaczyna się od rozbudzenia rano a kończy się kiedy sen zalewa naszą świadomość. Każdego ponownego dnia żyjemy od nowa, nie ma przeszłości jako rzeczywistości tylko teraźniejszość się ciągnie od otwarcia oczu do ich zamknięcia. Codziennie możecie przeżyć szczęście, zmartwienia, wzbicia i upadki, wszystko zaczyna się teraz!!!

[Crissy]

[Lea]

inka, mm poniekąd ja też nie uważam że to są kompletnie stracone lata a zaczynam dokładnie 2 razy wcześniej niż Ty. Niewątpliwie inspirujące i dające kopa ). Dzięki nim jestem taka jaka jestem i lubię siebie za to paradoksalnie (czyżby fajnie było być ts?! kto chce? mogę sprzedać). Niemniej 90 lat to jest już stanie nad grobem i dlatego tak :c. Ona już nie potańczy (cholera jakie to bezduszne).

[Crissy]

[DeadSally]

[Lea]

[DeadSally]

[Crissy]

Masz ten dar szukania sensu w półsłówkach nie martw się, mi też nie staje

Masz ten dar szukania sensu w półsłówkach nie martw się, mi też nie staje

[DeadSally]

Crissy, hm, więc może sensu w półerekcjach?

Crissy, hm, więc może sensu w półerekcjach?

[Lea]

[DeadSally]

[Crissy]

[wendigo]

[Lea]

[Monoko]

No cóż... Najważniejsze jest chyba jednak to co ona sama czuje w tej sytuacji. Każdy jest inny. Może jest po prostu szczęśliwa z tego co ma i nie potrzebuje więcej?

[wendigo]

[Monoko]

[Lea]

wendigo, nie no ja się zgadzam z wami. To może jakieś moje skrzywienie, że wyobrażam sobie, że nie może tańczyć bo ma osteoporozę/reumatyzm/podagrę/potrzebuje protezy biodra itd... Lubię zakładać gorsze bo wtedy łatwiej się pogodzić z rzeczywistością w razie czego. D;