[Hanadji]

Zacznę od tego. Urodziłem się w ciele kobiety. Już od dziecka nie zachowywałem się jak typowa dziewczynka, którą byłem. Nie znosiłem zabaw typu "lalki i zabawa w rodzinę", preferowałem dinozaury. Taa, zawsze uwielbiałem dinozaury, to tak na marginesie. Poza internetem nie mówię o sobie w formie męskiej, tylko żeńskiej. Ale to raczej dlatego, że moje wątpliwości zaczęły się niecały rok temu, więc gdybym zaczął nagle mówić osobie jako o mężczyźnie, zaczęłyby się dziwne spory i wątpliwości. Nie przeszkadza mi forma żeńska, jak z kimś rozmawiam, jednak męska wydaje mi się wygodniejsza. Mam typowo męskie zainteresowania. Kocham militarne klimaty, myślałem nad liceum wojskowym, ale z pewnością by mnie nie przyjęli. Interesuję się troszkę motorami. Gram w piłkę nożną. Kolekcjonuję noże i planuję kupić sobie porządne ASG. Makijaż, łażenie po centrach handlowych i tak dalej to nie moja bajka. Ale to nie jest tak, że wolę dziewczyny. Zdecydowanie ciągnie mnie do facetów. Nigdy nie byłem zakochany, ale wiem, że wolę facetów. Jeśli chodzi o moją płeć, to w niepewności trzyma mnie też fakt, że prawie popłakałem się z zazdrości, kiedy pewna osoba poinformowała mnie, że bierze testosteron i przeszła mastektomię. Marzę o byciu mężczyzną. Żeby ktoś mówił do mnie w formie męskiej, żeby rodzice nie mówili "o, jeny, spójrz na naszą córkę, jak urosła przez te niecałe czternaście lat". Chciałbym przejść mastektomię i pozbyć się tego ohydnego tłuszczu na piersiach, brać testosteron. Ale wciąż nie wiem, kim jestem, boję się powiedzieć rodzicom o wątpliwościach. Martwię się, że ich reakcja sprawi, że będę mieć jakąś traumę. Że tego nie zaakceptują. Czy to może być spowodowane okresem dojrzewania? Mam 13 lat. Z góry dziękuję za pomoc.

[Lagertha]

Też nie wiem kim jesteś... To może być dojrzewanie i kryzys z nim związany, znam kilka osób, które miały też takie myśli, a po okresie dojrzewania cieszyły się, że nie podjemowyały decyzji na szybko. Może być to też i coś innego. Różne mogą być przyczyny.

Jak chodzi o diagnoznę transseksualizmu, to Ty musisz to wiedzieć, a lekarz może jedynie wykluczyć inne zaburzenia i choroby, które dawałyby podobny obraz. Ale na pewno jakaś forma terapii by poukładać sobie pewne sprawy mogłaby być pomocna. Zdaję sobie sprawę z tego, że są tutaj też ludzie, którzy uważają inaczej, ale dałabym sobie będąc na Twoim miejscu jeszcze czas.

Poza tym sama "zmiana płci" nie jest cudownym lekarstem na życiowe problemy, ewentualne operacje depresji nie wyleczą i nie rozwiążą pozostałych problemów. To jest już po prostu ostateczność. W każdym razie jest to podróż w jedną stronę. Jeżli zdarzyłoby się, że byś zaczął brać testosteron i przeszedł operacje, to musisz być świadom, że potem jakbyś doszedł do tego, że to jednak nie "to". To odkręcić może być już bardzo cieżko, albo prawdopodobnie nawet niemożliwe.

Jak chodzi o "męskie" zainteresowania. To pewnie się zdziwisz, ale ja też lubiłam dinozaury, a gwiezdne wojny kocham do dziś. Przez kilka lat brałam udział w milsimach ASG na kilkaset osób plus niedzielne strzelanki. W tym roku byłam w wojsku, gdzie szkoliłam się na sanitarusza... Jak chodzi o makijaż, to też go nie używałam, dopiero niedawno tak troszczke, ale bardzo delikatnie. Chodzenie do salonów i spędzanie tam dni to nie dla mnie. Nie chodzę też na szpilkach, tylko w butach wojskowych. Więc sam widzisz jak to z tymi zainterwsowaniami bywa. To nie jest tak, że jak masz je, to jesteś odrazu danej płci.Tak naprawdę to zainteresowania możesz mieć różne. No bo, teoretycznie jakby tak było, to powinnam być łysym facetem xDD A nie jestem. Jestem lekko nieśmiałą dziewczyną...

---
Tak już na marginesie, ASG jest od 18 lat. Zgadzam się w pełni z tym ograniczeniem, bo wbrew pozorom jest to na prawdę bardzo niebezpieczny sport. A już ekstrymalny jak w rozgrywce bierze udział więcej osób, jest pirotechnika i pojazdy. Do tego jeszcze często ciężkie warunki pogodowe, słaba wioczność, a w nocy to już praktycznie zerowa i o wypadek na prawdę bardzo łatwo. To "zabawa" dala dużych dzieci

Też nie wiem kim jesteś... To może być dojrzewanie i kryzys z nim związany, znam kilka osób, które miały też takie myśli, a po okresie dojrzewania cieszyły się, że nie podjemowyały decyzji na szybko. Może być to też i coś innego. Różne mogą być przyczyny.

Jak chodzi o diagnoznę transseksualizmu, to Ty musisz to wiedzieć, a lekarz może jedynie wykluczyć inne zaburzenia i choroby, które dawałyby podobny obraz. Ale na pewno jakaś forma terapii by poukładać sobie pewne sprawy mogłaby być pomocna. Zdaję sobie sprawę z tego, że są tutaj też ludzie, którzy uważają inaczej, ale dałabym sobie będąc na Twoim miejscu jeszcze czas.

Poza tym sama "zmiana płci" nie jest cudownym lekarstem na życiowe problemy, ewentualne operacje depresji nie wyleczą i nie rozwiążą pozostałych problemów. To jest już po prostu ostateczność. W każdym razie jest to podróż w jedną stronę. Jeżli zdarzyłoby się, że byś zaczął brać testosteron i przeszedł operacje, to musisz być świadom, że potem jakbyś doszedł do tego, że to jednak nie "to". To odkręcić może być już bardzo cieżko, albo prawdopodobnie nawet niemożliwe.

Jak chodzi o "męskie" zainteresowania. To pewnie się zdziwisz, ale ja też lubiłam dinozaury, a gwiezdne wojny kocham do dziś. Przez kilka lat brałam udział w milsimach ASG na kilkaset osób plus niedzielne strzelanki. W tym roku byłam w wojsku, gdzie szkoliłam się na sanitarusza... Jak chodzi o makijaż, to też go nie używałam, dopiero niedawno tak troszczke, ale bardzo delikatnie. Chodzenie do salonów i spędzanie tam dni to nie dla mnie. Nie chodzę też na szpilkach, tylko w butach wojskowych. Więc sam widzisz jak to z tymi zainterwsowaniami bywa. To nie jest tak, że jak masz je, to jesteś odrazu danej płci.Tak naprawdę to zainteresowania możesz mieć różne. No bo, teoretycznie jakby tak było, to powinnam być łysym facetem xDD A nie jestem. Jestem lekko nieśmiałą dziewczyną...

---
Tak już na marginesie, ASG jest od 18 lat. Zgadzam się w pełni z tym ograniczeniem, bo wbrew pozorom jest to na prawdę bardzo niebezpieczny sport. A już ekstrymalny jak w rozgrywce bierze udział więcej osób, jest pirotechnika i pojazdy. Do tego jeszcze często ciężkie warunki pogodowe, słaba wioczność, a w nocy to już praktycznie zerowa i o wypadek na prawdę bardzo łatwo. To "zabawa" dala dużych dzieci

[wendigo]