[Tomek1995]

Hej wam. Zaczynam teraz studia i trochę się denerwuję. W sumie w październiku będę mieć pierwszą wizytę u seksuologa, na którą już czekam pół roku. Hormony prawdopodobnie dostanę za jakiś rok. Więc myślę że nie ma sensu wprowadzać osób z mojego roku w błąd, tym, że poznają dziewczynę, a po roku zamiast koleżanki mają kolegę.
Więc jeżeli mam zamiar zacząć tranzycję to postanowiłem, że nie będę nikogo udawał i będę po prostu sobą.

Już przed inauguracją poznałem jedną osobę z mojej uczelni i przedstawiłem się jako Tomek. Nie mam nic do tego, że pewnie znajdą się takie osoby, którym będę musiał się tłumaczyć o co kaman. Albo komuś nie będzie pasować to kim jestem. No i ogólnie mam kobiece dane... więc...
Nie chce się bawić w jakieś łażenie i proszenie żeby mnie wywoływali jako Tomka. Walić to. Myślałem żeby z takimi rzeczami dać sobie spokój. Jak już będę miał sądownie zmienione dane, to po prostu ureguluję to wszędzie, a tak mam zamiar przedstawiać się rówieśnikom jako Tomek i być jako chłopak odbierany.

W zasadzie sam nie wiem czego się boję, no ale czuję strach.

Co o tym wszystkim myślicie? Macie może dla mnie jakieś rady?

P.S. Czy mogę prosić o przeniesienie wątku do "szkoła, praca i reszta świata" bo nie zauważyłem i nie tu wstawiłem.

[rumianek180]

Też zaczynam studia i mam już za sobą inaugurację. Więc rozumiem cię, jestem w podobnej sytuacji jak ty. Tylko ja nie byłam jeszcze nawet diagnozowana. Chciałabym jakoś powoli się outować, albo chociaż dawać jakieś "znaki", że coś jest na rzeczy. Bo taki całkowity out trochę mnie przeraża, tym bardziej, że nie wiem kiedy zacznę brać hormony.

Wiem na pewno, że mam już dość udawania i chcę być bardziej sobą i studia to może być dobra okazja. Gdybym tylko nie była taka awkward i przestraszona przy ludziach ^^

[asdfghj]

Heh, też zaczynam studia i sam nie wiem jak się tam wyoutować... Chciałbym być wpisany na listach jako ja, a nie to co mam w dokumentach. Ale nie mam siły chyba biegać za wykładowcami i się prosić. Spróbuję może coś poradzić u opiekuna roku.

Jak myślę o ludziach to zbiera mi się na wymioty, strasznie się stresuję, boję się ich reakcji. To niby tylko ludzie z uczelni, ale fajnie by kogoś sobie tam znaleźć do wspólnej nauki czy coś... Ponoć wystarczy być pewnym siebie i od razu Cię inaczej ludzie odbierają. Niestety, ja jestem przeciwieństwem pewności siebie. Czuję, że faceci od razu się na mnie rzucą, że nie jestem wystarczająco męski, że mam babski głos (pre-T here, niby na jakichś lekach jestem, ale nic nie dają, wyczekuję omki...).

Masakra, chyba znowu dzisiaj nie zasnę. xD

[turkusowa]

[Charlie]

Cóż, zaczynałem studia rok temu w Gdańsku, więc mogę coś od siebie powiedzieć

Mi panie w dziekanacie oraz rektor odpowiedzieli, że niestety nic zmienić nie mogą na listach, ponieważ jest to dokumentacja.

Wszystkim przedstawiałem się jako chłopak (byłem przed hormonami, miałem tylko krótkie włosy), nikt tego nie podważał, nikt nie pytał, nikt nie był złośliwy. Do asystentów chodziłem i prosiłem o zmianę na liście, bo zależało mi na tym, dla własnej wygody, od razu lepiej się czułem i przynajmniej nie miałem poczucia, że reszta grupy się zastanawia i nie wie o co kaman. Tak naprawdę tylko na początku roku trzeba tak chodzić, bo powinni po prostu to zmienić na liście obecności, tej wewnętrznej. I do końca zajęć masz spokój, pasowało mi to, choć stresa miałem olbrzymiego na początku.

Jeśli chodzi o tolerancję innych studentów to myślę, że wiele zależy od uczelni i kierunku, który wybrałeś. Mnie ludzie nie dopytywali, chociaż wiedzieli, że na listach jest inaczej. Raz tylko kolega mnie skonfrontował, pytając w sumie o przebieg takich zmian i gdzie aktualnie jestem, ale brzmiało to jak ciekawość 'zawodowa', bo jestem na lekarskim. Ja wiem, że oni wiedzą, ale widzę, że nic do tego nie mają, nikt nie jest złośliwy, ani ciekawski, trafiłem na świetnych ludzi.

Podsumowując, radzę:
-zagadać do asystentów jeśli chcesz by czytano Cię inaczej (jak Ci nie zależy, to już Twój wybór, ale to nic strasznego), w tym roku robię to samo: "Dzień dobry, przychodzę w sprawie osobistej odnośnie listy obecności. Jestem osobą transseksualną i chcę prosić o wyczytywanie mnie jako Michał na liście" Potem następuje zwykle chwila ciszy, analizowania informacji... i zmiana na liście, bez problemów.
- przedstawiać się po męsku do znajomych z roku, podawać łapę męskiej części i uśmiechać się do damskiej
- warto znaleźć takich kilku ludzi o podobnych ambicjach i sposobie bycia, żeby móc z nimi gdzieś wyjść, tak żeby może piwo Ci kupili (żebyś dowodu nie musiał pokazywać) xd
- wychodzić z ludźmi na miasto, korzystać z tego studenckiego życia

[Tomek1995]

[Rockman]

Jestem na 4 roku. Łażenie do opiekuna roku radzę na starcie odpuścić- On się zajmuje grubymi sprawami dotyczącymi całego roku, na pewno nie będzie biegał za twoim osobistym interesem.
Dziekanat- można spróbować pisemka z załączeniem zaświadczenia od lekarza, a nóż widelec. Mi i kilku osobom o których wiem- odrzucili tą prośbą tłumacząc się prawną dokumentacją.

[Tomek1995]

[Rockman]

Widzę, że masz jeszcze nieskalaną wizję świata pro-choice-gender-life, gdzie wszyscy transi bezstresowo się tranzycjonują dostosowując swój aktualny odbiór do sytuacji.
Niestety, zaraz rozbijesz się o ścianę rzeczywistości.

Ludzie są tak skonstruowani, że przy pierwszym kontakcie mózg automatycznie 'szufladkuje' i zapisuje do jakiej płci zalicza się dana osoba (dlatego takie zainteresowanie wzbudzają te, które nie są wizualnie jednoznaczne)
Przestawienie się z końcówkami dla niektórych to chwila, dla innych miesiące (lata?...)

Jak chcesz być wiarygodny, gdy co 2 h wyczutują Anie Kowalską na głos, zgłaszasz się i za chwilę kolega z ławki obok- Tomek masz długopis?
Na ćwiczeniach często robi się coś w grupach, omawia tematy, wyniki, jak wtedy rówieśnicy mają cię nazwać przy prowadzącym?
O ile ja siedzę w temacie, to bym cię ogarnął, ale gwarantuję ci że pozostałe 99% cis-roku NIE. Faceci na roku na pewno nie oznaczyli by ci jako "swój" (chyba, że studiujesz kosmetologię ect.)

Generalnie wiem o co ci chodzi. Powiem ci tak, ja nie wychylałem języka zza zębów do póki nie było widać zmian, po których zacząłem czuć się pewnie. Głównie chodziło mi o głos. Jak już waliłem basem, to nie miałem oporów przy wojowaniu z listami.
Ale są ludzie, nawet znam jednego, którzy nawet przed T walą ostro na on i są siebie pewni na 150%, więc to twój wybór.

[wendigo]

Nie przeżyłem tego ale uważam, że Rockman ma rację - albo wszystkich utwierdzasz, że jesteś m i takie imię stosują wszyscy, albo nikt. Raczej Ci nie wyjdzie z rówieśnikami inaczej, a z wykładowcami inaczej, bo przecież kontakty z jednymi i drugimi się łączą...

[Charlie]

Też zgodziłbym się z Rockmanem, nawet Ci otwarci i tolerancyjni ludzie mogą mieć problem z przyzwyczajeniem się. Ale to Twój wybór jak chcesz być postrzegany. Mi zależało na tym, żeby to właśnie znajomi, rówieśnicy widzieli mnie jako 100% chłopaka, a nie trans-chłopaka. A wykładowcy/asystenci uczą Cię tylko przez rok. Mimo tego, że u mnie znajomi dowiedzieli się po pewnym czasie przez listy w internecie, to ja nie dałem im żadnego powodu do wątpliwości w kwestii kim jestem i jak mnie mają odbierać, a inne wyczytywanie na listach może takie wątpliwości zasiać.

[kicur]

[DeadSally]

[Tomek1995]

[Rockman]

Wszystko wynika z twoich wypowiedzi.
Poprosiłeś o rady. Masz tu kilku ludzi, którzy już to przeszli/przechodzą aktualnie, napisali ci co sądzą o twoim pomyśle. Nikt nie napisał ci żebyś się poddał, tylko zmodyfikował twoje plany, bo krótko mówiąc są do bani. Myślę, że nie jeden dostałby depresji z podwójnym uderzeniem dysforii po takiej nieudanej próbie przestawienia ludzi.
Tupanie nóżką na odwieczny 'gender' występujący na świecie niewiele ci da.

[wendigo]

[woocash]

U mnie była trochę inna sytuacja, ale gdyby ktoś był w podobnej: w przyszłym roku bronię licencjata na UW, zacząłem studia będąc jakieś 4 miesiące na teściu, bez zmienionych dokumentów (w sumie dalej nie mam zmienionych - bardzo powoli to u mnie idzie, w sumie muszę podzwonić do sądu kiedy mi przygotują odpisy wyroku bo uprawomocnił się już ponad 2 tygodnie temu a jak tam przyszedłem to babka powiedziała że w ogóle nie ma w systemie informacji o uprawomocnieniu no ale złożyłem wniosek i czekam...). Na UW (INP) wyglądało to tak, że odmówiono mi kategorycznie wszelkich zmian w USOSie, mimo że miałem papier na to że jestem trans i wyglądałem już jak chłopak - musiałem kontaktować się ze wszystkimi wykładowcami po kolei, co nie do końca wychodziło bo niektórzy są takimi enigmami że nie można nigdzie w necie ani w USOSie znaleźć maila do nich
Siłą rzeczy zostałem parę razy wyautowany ale chyba nie był to jakiś super temat na plotki bo ludzie to zlali - przynajmniej ja tak to odczułem. Generalnie tylko raz się zdarzyło że ktoś się zwrócił do mnie po złości "starym" imieniem; wykładowcy po wyjaśnieniu im sytuacji wstawiali sobie odpowiednie poprawki na listę etc.
Nie odczułem żadnego rodzaju dyskryminacji, a wręcz mam wrażenie że niektórzy wykładowcy podchodzili do mnie lżej niż do innych, a np. kolega który właśnie po złości się zwrócił do mnie starym imieniem nabrał do mnie szacunku kiedy sam przestałem się wstydzić tej sytuacji i zacząłem żartować na ten temat (dokładniej powiedziałem mu że to był cios poniżej pasa chociaż ja i tak nie czuję bo nic tam nie mam )

Sytuacja wygląda tak a nie inaczej bo zacząłem studia wyglądając już jak chłopak - o kobiecej posturze i twarzy, ale jednak ubrany po męsku, z męskim głosem, na pewno nie o kobiecym zachowaniu. Łatwo to było ludziom przełknąć w tej formie i nikomu się nie zdarzyło omyłkowo powiedzieć o mnie "ona", a przynajmniej nie przy mnie, chociaż za plecami ponoć zastanawiali się co mam w spodniach kek

Gdybym nie był na T nie brałbym nawet pod uwagę opcji żeby się autować. Taką sytuację miałem w pracy że zacząłem wyglądając nadal jak kobieta (zacząłem chodzić do psychologa mniej więcej w tym samym czasie jak zacząłem pracować w tym miejscu gdzie pracuję teraz). Wspomniałem najbliższym współpracownikom o problemie, ale nie domagałem się zwracania się do mnie per "on" kiedy nie wyglądałem jak "on" - szczególnie że pracujemy z ludźmi z zewnątrz. Dałem im znać na jakie imię mam zamiar się przestawić, a potem kiedy zacząłem brać teścia i ludzie których obsługiwaliśmy zaczęli się zwracać do mnie per "pan" przestawienie się przyszło im naturalnie. Wolałem się przemęczyć trochę czasu zamiast wyjść na lokalne dziwadło, nie mówiąc o tym że pewnie w końcu urodziłaby się z tego jakaś drama kiedy ktoś po raz n-ty zwróciłby się nie tak jak trzeba (bo na pewno by się to często zdarzało, ludzie patrzą na twoje ciało a nie to co masz w głowie), a dramy mi jakoś z męskim image nie współgrają

[Charlie]

[Usunięty]

[turkusowa]

[Fizia]

nie pękajcie- wśród wykładowców też są transy i też czasem nie-wyoutowane

[Jeżynka]

Podepnę się pod temat jeśli to ok

Wróciłam, żeby skończyć lic. Nie myśląc zbyt wiele zarejestrowałam się na niezmienionych danych. W szkole wynikło przez to już kilka dziwnych sytuacji, chociaż większość nauczycieli się nie połapała.
Myślicie, że jest sens spróbować zmienić teraz dane w dzienniku (zasugerowała mi to nauczycielka, która zaoferowała też pójście z moją sprawą do dyra)?
Czy macie jakieś sugestie co można przynieść dyrektorowi poza papierami od prowadzącego/psychiatry, żeby nie być gołosłowną?

W sumie sytuacja chyba beznadziejna, bo oni rozliczają się z wpisów obecności w dzienniku, który pewnie musi być zgodny z metryką, ale jednocześnie też czytają z tego nauczyciele...
Nie bardzo wyobrażam sobie łapanie każdego nauczyciela na ulicy, tłumaczenie sytuacji i liczenie na łaskę.

[B.]

Cytat:

Myślicie, że jest sens spróbować zmienić teraz dane w dzienniku (zasugerowała mi to nauczycielka, która zaoferowała też pójście z moją sprawą do dyra)?

Warto spróbować. Mnie w szkole policealnej zmienili imię w dzienniku na żeńskie przy jakimśtam passingu i chyba nic nie dawałam. Widzieli dziewczynę, męskie dane, powiedziałam nieco o problemie, więc po rozeznaniu się w przepisach umożliwili mi bezproblemowe egzystowanie w klasie. Legitymacja i reszta dokumentów jak świadectwa niestety były wydane z męskim imieniem, dopiero po USC pozmieniali resztę i wydali część dokumentów na nowo.

[Usunięty]

Moja psycholog ostatnio mówiła, że dość często przygotowuje pisma dla szkół, wymienia tam zagrożenia, np. statystyki dotyczące samobójstw, co ważne poparte przypisami z różnych źródeł. Musi to poważnie brzmieć.

Moja psycholog ostatnio mówiła, że dość często przygotowuje pisma dla szkół, wymienia tam zagrożenia, np. statystyki dotyczące samobójstw, co ważne poparte przypisami z różnych źródeł. Musi to poważnie brzmieć.

[turkusowa]

Jeżynka, idź, a co Ci szkodzi Ja bym zaryzykowała. Osobiście poszłam do gościa od dyplomowania na mojej uczelni popytać co i jak. Trzymam kciuki!