[lucy]

Post dla wytrwałych

Jakieś 3 lata temu opisywałam/em swoją sytaucję na starym forum. Stanęło na tym, że na pewno dezaprobata płci mnie dotyczy. I właściwie na tym koniec...Starałam (niech już zostanie ta forma) się wymyślić plan, w jaki sposób mogę się zidentyfikować. Zaczęłam od swojego ciała, które nigdy mi się nie podobało w kontekście figury, kilogramów i ogólnej sylwetki. Jako, że nastąpił w moim życiu i głowie ogromny przełom to postanowiłam zapisać się na siłownię. Podobają mi się umięśnione kobiety i rzeczywiście teraz podobam się sobie o wiele bardziej, czuje się o wiele bardziej swobodnie i pewnie, aleee...Potrafię stwierdzić, że moje ciało wygląda lepiej jako ciało kobiety i nic ponad to. Za to cieszy mnie strasznie potencjał jaki przy tym wyszedł. To, że mogę łatwiej niż większość kobiet rozbudować się od pasa w górę i kontynuowanie treningu może u mnie doprowadzić do kompletnego zaniku talii niezmiernie mnie cieszy. Cóż, jest tak, jak podejrzewałam. U mnie problem braku akceptacji ciała ze względu na nadwagę i sylwetkę był ogromny i mocno się na nim skupiałam, dlatego nie mogłam go przeoczyć. Teraz mogę powiedzieć, że na 100% ta kwestia nie bierze w tym udziału.

W moim przełomie główną rolę odegrało zainteresowanie duchowością. Dzięki temu dotarłam do źródła problemu. Dość skomplikowane kwestie, ale to coś, co czuję całę życie i muszę o tym napisać. Prawdopodobnie przez większość, jeśli nie wszystkie poprzednie wcielenia wybierałam męskie ciało. A teraz niestety nadszedł czas na 'wyrównanie rachunku' i tylko z tego powodu mam ciało, jakie mam. Jestem też na końcu koła reinkarnacyjnego, pozostało mi niewiele wcieleń na ziemi. A w takich przypadkach osoba nie czuje już, że jest w świecie materialnym, odczuwa to jakby stała z boku, nie mogła już dosięgnąć materii, dotknąć. To taki stan zawieszenia między materią, a duchem mówiąc najprościej. To samo tyczy się mojego ciała. Mam tak ogromny problem, bo nie potrafię poczuć go materialnie jak większość osób, utworzył się dystans który będzie tylko rósł. Mimo, że czuję u siebie naprawdę silne męskie cechy, które udało mi się wydobyć i uzdrowić, to są też te kompletnie przeciwstawne - społecznie uważane za kobiece. Te kobiece są dorobkiem obecnego wcielenia i odczuwam je jako neutralne (bardzo wątpię żeby się to zmieniło), za to męskie kompletnie we mnie wrosły i stanowią naturę esencji. Innymi słowy, kobiece cechy są dla mnie czymś nowym, nieznanym i muszę się od nowa uczyć jak sobie z nimi radzić i z nich korzystać. Te kobiece cechy (chociaż najbliżej mi do określenia ich gejowsko-ciotowatymi) to coś, co miało służyć przerobieniu złej karmy (prawdopodobnie nie ma jej już wcale, albo jest przerobiona prawie całkiem), ale oczywiście zostaną ze mną do końca.

Jak do tego dotarłam? Bardzo długa droga, dużo źródeł, ale przede wszstkim wewnętrzny głos, który krzyczał całe życie i w końcu udało mu się przebić... Kwestia mojej płci wyjaśniła się przy okazji.

Ps. Wiecie, że w horoskopie można znaleźć transseksualizm? U mnie raczej nie ma nic co by na to wskazywało.

Ale, ale. Nawet w takim położeniu nie jest przekreślona możliwość bycia 'normalną kobietą'. Faktu, że baaardzo długi czas wizja normalnego stosunku z facetem mocno mnie odrzucała, obrzydzała wręcz doszukuję się w tym, co wyprawiałam w poprzednim wcieleniu. Otóż okazało się, że byłam gwałcicielem, ogólnie bardzo brutalną osobą u której popęd seksualny zdominował całe życie. Więc postrzeganie seksualności było 'zatrute' złą karmą, szczególnie w dzieciństwie. Na dzień dzisiejszy czuję najczęściej obojętność, ale od niedawna zdarza mi się też myśleć o tym w kategoriach przyjemności. Podobnie z kobiecą rolą w łóżku - zaczynam w małych ilościach dopuszczać takie myśli. Zdaje się, że mam jeszcze traumy związane z seksem do wyleczenia. Jednak nadal dominującym uczuciem jest chęć przyjęcia męskiej roli, bo to odczuwam za najbardziej naturalne...A przy tym męskie ciuchy i męskie zachowanie budzą we mnie podniecenie - też testowane. Moja matka usłyszała od 2 osób, które 'w tym siedzą', że powinnam mieć męskie ciało, bo w życiu byłoby mi po prostu wygodniej. A jedna nie chciała w ogóle wierzyć, że moja mama ma córkę

Jeśli chodzi o odbiór, to cóż...Pomylona z facetem, nazwana pedałem czuję radość i wręcz satysfakcję A gdy cis facet się do mnie ślini, to pojawia się flustracja, że postrzega mnie przez pryzmat kobiecego ciała. Najgorzej i najczęściej jest tak, że niestety nie widzą nic poza ciałem. To potrafi być dobijające, mimo, że gdzieś z boku jest też duża radość z podobania się.

Jestem teraz spokojna i nie razi mnie brak akceptacji innych, chociaż zupełnie nie mam już pomysłu jak się określić I transgenderyczny wygląd w dalszym ciągu jest tym, który mi najbardziej odpowiada. Nic się nie zmieniło w kwestii mastektomii - nadal jest dla mnie czymś mocno kuszącym...

Pozdrawiam tych, którzy wytrwali

[wendigo]

[ElżbietaFromage]

[Armand]

Witaj na forum lucy.

Przyznam, że mógłbym się podpisać pod wieloma rzeczami, które opisałaś.
Dumam sobie nad reinkarnacją od jakiegoś czasu i być może też mnie karma dopadła w postaci kobiecego ciała. Tzn. możliwe, że sam sobie je wybrałem, żeby się czegoś nauczyć. Z tego względu waham się co do tranzycji, bo ciekawi mnie co by to mogło być, mimo, że nie jest lekko.
Nie zagłębiam się jakoś bardzo w astrologię, ale kiedyś kumpela, która się tym interesuje obliczyła korzystając z jakieś numerologii, że ja i moja siostra jesteśmy starymi duszami. Więc może dlatego też nie potrafiłem się długo odnaleźć w tym świecie. Do tej pory przychodzi mi to z niejakim trudem.
Albo po prostu jestem na tyle smarkaty, że nie umiem jeszcze wielu rzeczy, ale myślę, że wtedy miałbym więcej entuzjazmu

[Sven]

Dobra, może zacznę od tego, że zapewne jestem dużo młodszy. Dawno temu zaczęło mi się w kółko śnić, że jestem mężczyzną i nachodziły mnie takie myśli, że to reinkarnacja, mówiłem, że w poprzednim życiu musiałem być męzczyzną... Błąd. Ja jestem mężczyzną tu i teraz. To mózg daje znać, czego chce. To moje jedyne wcielenie, jeżeli chodzi o moje poglądy, a jeżeli już się zagłębiać w ezoterykę, to wierzę, że ostatnie, że w tym życiu jest mi pisane odczucie Jedności.

O, o, też w sumie zacząłem od ćwiczenia ile wlezie, żeby nikt mnie nie mógł spacyfikować do roli no... kobiety. Eee, poza tym, zawsze chciałem być wysoką i umięśnioną dziewczyną (???) Też mnie przez długi czas odrzucało wielu rzeczy, na przykład zakładanie rodziny i posiadanie dzieci, ale przeszło mi to. Na facetów, którzy się ślinią mam krótko mówiąc wylane, chociaż kiedyś mnie to niepokoiło. Przerobiłem już to wszystko, że tak powiem. Wyglądam jak ni pies ni wydra, zachowuję się jak chłopak, wyganiają mnie za to z łazienki i damskich drużyn sportowych, i tak mi chyba już zostanie.

Słowem, brzmi całkiem znajomo. Identyfiacja przyprawia mnie o zawrót głowy, i mam na ten temat filozoficzne wynurzenia, więc dałem sobie spokój z upychaniem się gdzieś. Jestem kim jestem, i tyle *macha ręką*. Nie ważne jak to nazywać.

Dobra, może zacznę od tego, że zapewne jestem dużo młodszy. Dawno temu zaczęło mi się w kółko śnić, że jestem mężczyzną i nachodziły mnie takie myśli, że to reinkarnacja, mówiłem, że w poprzednim życiu musiałem być męzczyzną... Błąd. Ja jestem mężczyzną tu i teraz. To mózg daje znać, czego chce. To moje jedyne wcielenie, jeżeli chodzi o moje poglądy, a jeżeli już się zagłębiać w ezoterykę, to wierzę, że ostatnie, że w tym życiu jest mi pisane odczucie Jedności.

O, o, też w sumie zacząłem od ćwiczenia ile wlezie, żeby nikt mnie nie mógł spacyfikować do roli no... kobiety. Eee, poza tym, zawsze chciałem być wysoką i umięśnioną dziewczyną (???) Też mnie przez długi czas odrzucało wielu rzeczy, na przykład zakładanie rodziny i posiadanie dzieci, ale przeszło mi to. Na facetów, którzy się ślinią mam krótko mówiąc wylane, chociaż kiedyś mnie to niepokoiło. Przerobiłem już to wszystko, że tak powiem. Wyglądam jak ni pies ni wydra, zachowuję się jak chłopak, wyganiają mnie za to z łazienki i damskich drużyn sportowych, i tak mi chyba już zostanie.

Słowem, brzmi całkiem znajomo. Identyfiacja przyprawia mnie o zawrót głowy, i mam na ten temat filozoficzne wynurzenia, więc dałem sobie spokój z upychaniem się gdzieś. Jestem kim jestem, i tyle *macha ręką*. Nie ważne jak to nazywać.

[wendigo]

[lucy]

[ElżbietaFromage]

[wendigo]

[lucy]

[ElżbietaFromage]

[salamandra]

nie chcę nic mówić, ale miałam w swoim życiu okres wiary w istnienie "tam", miejsca poza światem, metafizycznej przestrzeni z której przybywają różne byty, wierzyłam, że mogę połączyć się z tym miejscem przez medytację, wierzyłam, że ciało jest jak dom, mieszkają w nim różne osoby, można zaprosić nowe itd. oszukiwałam się co do swojej rzekomej pluralności, wierząc, że mnogość człowieka jest błędnie definiowana jako zaburzenie osobowości typu dysocjacyjnego, do czasu kiedy właśnie się okazało, że to wszystko jest tłusta ściema, którą sprzedajemy sobie sami. dotknęło mnie coś tak bolesnego, że wmówiłam sobie iż mnie to nie spotkało, tylko inną osobę. na szczęście po około roku życia w ten sposób zjadłam kwasa i ogarnęłam co robię ze swoim życiem. wybacz, ale dowodzenie że jesteś starą duszą, smokiem, czy elfem wydaje mi się zbyt maluczkie jak na sprawy którymi zajmują się "stare dusze", bez obrazy, ale srsly? dowodzenie swojej odmienności, tego, ze widzisz więcej i jesteś samozwańczą wyjątkową personą? wybacz, ale jest dużo osób, które przerobiły to, że nie muszą być w centrum uwagi, a nie uważają się za ludzi w jakikolwiek sposób lepszych. jak stara dusza do starej duszy zapraszam cię do spędzenia więcej czasu na kontemplacji w odosobnieniu i modlitwie.

[lucy]

Cytat:

W takim razie, TY nie masz już nic do gadania. Twoje życie zostało wybrane już wcześniej. Więc jaka jest twoja rola?

"Cel jest wskazówką, co chcemy osiągnąć w danej inkarnacji, co nasza esencja chce osiągnąć w tym życiu."

Cytat:

Czyli dalej czujesz się winna, tylko przerzucasz to na inne wcielenia. Tylko po to, aby nie czuć absurdalności swojej sytuacji i słusznego gniewu na to co cię spotyka. Moim zdaniem odcinasz się od swoich uczuć, ponieważ boisz się czuć gniew, smutek i absurd. Wolisz dalej czynić się winną za cały swój los: ty go wybrałaś, odpokutowujesz poprzednie życia itd. Dzięki temu nie musisz czuć tego, co naprawdę w głębi czujesz.

Nie. Ani w głębi, ani nigdzie nie czuję się winna. Nie interesuję się tymi sprawami całe życie. Miałam ogromne problemy z tymi emocjami, bo były dla mnie destrukcyjne, ale tak jak pisałam na samym początku zostały przetransformowane przez rozłożenie wszystkiego na części pierwsze i autoterapię.

salamandra napisał/a:

nie chcę nic mówić, ale miałam w swoim życiu okres wiary w istnienie "tam", miejsca poza światem, metafizycznej przestrzeni z której przybywają różne byty, wierzyłam, że mogę połączyć się z tym miejscem przez medytację, wierzyłam, że ciało jest jak dom, mieszkają w nim różne osoby, można zaprosić nowe itd. oszukiwałam się co do swojej rzekomej pluralności, wierząc, że mnogość człowieka jest błędnie definiowana jako zaburzenie osobowości typu dysocjacyjnego, do czasu kiedy właśnie się okazało, że to wszystko jest tłusta ściema, którą sprzedajemy sobie sami. dotknęło mnie coś tak bolesnego, że wmówiłam sobie iż mnie to nie spotkało, tylko inną osobę. na szczęście po około roku życia w ten sposób zjadłam kwasa i ogarnęłam co robię ze swoim życiem. wybacz, ale dowodzenie że jesteś starą duszą, smokiem, czy elfem wydaje mi się zbyt maluczkie jak na sprawy którymi zajmują się "stare dusze", bez obrazy, ale srsly? dowodzenie swojej odmienności, tego, ze widzisz więcej i jesteś samozwańczą wyjątkową personą? wybacz, ale jest dużo osób, które przerobiły to, że nie muszą być w centrum uwagi, a nie uważają się za ludzi w jakikolwiek sposób lepszych. jak stara dusza do starej duszy zapraszam cię do spędzenia więcej czasu na kontemplacji w odosobnieniu i modlitwie.

Nie napisałam tego z zamiarem dowodzenia czegokolwiek, ale musiałam o tym wspomnieć, bo to jednak istotny element. Chodziło mi TYLKO o odniesienie tej kwestii do problemów z tożsamością płciową. Jakby moim celem było jakiekolwiek wywyższanie się to trochę inaczej by to wyglądało. Jeśli nie muszę, to o tym nie mówię, ale ze względu na to, że w tym wypadku mogłoby to komuś pomóc to napisałam. Przykre, że zawsze jest to tak odbierane. Naprawdę nie czuję się w żaden sposób lepsza i mam świadomość swojej małości w obliczu wszechświata. Nie wiem też co mogło w mojej wypowiedzi sugerować jakiekolwiek wywyższanie się.

Jeśli zdążyliście już wydać diagnozy, to proponuję wrócić do tematu (czyżby znowu ucieczka?). Nie chciałam się tu rozwodzić nad moimi kwestiami tylko odnieść ten temat do zagadnień związanych z forum...

[Armand]

Ja nie odebralem tego w ten sposob, ze sie wywyzszasz. Masz prawo miec swoje przemyślenia i filozofie zycia.

[salamandra]

okidokispokoloko... nic nie mówię.

[Freja]

[lucy]

Nie mam zamiaru na siłę komuś czegoś 'wpychać', bo to i tak nie ma sensu. Chciałam jedynie uwrażliwić na te kwestie przez swój przykład.

[Freja]

[lucy]

[salamandra]

Freja, wiesz, że ze smokami nie zadzieram, wszak jestem tylko płotem. mam zielone sztachety osobowości, jestem uparta, ale pamiętam by zostawić uchyloną furtkę. my płoty nie zadzieramy ze smokami, bo są na tyle duże, że musimy liczyć na ich uprzejmość i zgodę z ich strony na nienaruszalność naszych granic, ale najwyraźniej tak musi być, bez wiary w bliźnich nigdy nie zbudujemy komunizmu, a lepiej zaufać tysiąc razy za dużo i się zawieść, niż nie zaufać raz, gdy warto.