[Freja]

15 lat temu wprowadzenie terminu "transpłciowość" uważałam, za całkiem dobry pomysł, sama nawet przyłożyłam do tego rękę podczas narad ówczesnej Trans-Fuzji. Potrzebne było jakieś tłumaczenie angielskiego "transgender" obejmującego: transseksualizm, transwestytyzm i to co obecnie nazywamy niebinarnością. Poza tym zdawałam sobie sprawę, że istnieje pewne ciągłe spektrum od TV do TS i nie każdego da się zaszufladkować, a poza tym takie sztywno rozdzielone środowiska mogą utrudniać niektórym odnalezienie siebie.

Słowo "transpłciowość" zdobyło medialną popularność, bo łatwiej użyć jednego słowa zamiast kilku, jednocześnie jednak nie rezygnowaliśmy z takich pojęć jak: transwestytyzm i transseksualizm.

------

Minęło 15 lat. Aktualni aktywiści naciskają, żeby nie używać słowa "transseksualizm", bo to (ich zdaniem) medykalizujące i przestarzałe i posługują się już tylko słowem "transpłciowość". W związku z czym dostajemy w WO np. taki artykuł:

https://www.wysokieobcasy...ma-problem.html

Którego nagłówek brzmi:

Cytat:

Błędem jest założenie, że każda osoba transpłciowa ma problem ze swoją cielesnością, a szczególnie z genitaliami.

I zasadniczo jest to szczera prawda. Osoba transpłciowa może być przecież TV lub NB, jednak te słowa w nagłówku nie padają. A co z tego w efekcie rozumieją czytelnicy wyborczej, w której temat transpłciowości jest wałkowany dość intensywnie od kilkunastu lat, a od kilku siedzi wręcz stale na tapecie?

tommy8un pyta:

Cytat:

Czy podstawą dysforii płciowej nie jest właśnie konflikt między płcią umysłu i ciała? Po tych tłumaczeniach Heban wiem mniej niż przed nimi. Czy o to chodziło?

A pozostali zdają się rozumieć z tego jeszcze mniej. Prawdę powiedziawszy sama, czytając ten nagłówek miałam wątpliwości czy autorka używa terminu "transpłciowość" w znaczeniu "transgender umbrela", jak to sobie kiedyś wymyśliliśmy, czy może jako "nowoczesnego" zastępnika dla wyklętego już "transseksualizmu".

W miejsce transpłciowego spektrum z zaznaczonymi na osi punktami odniesienia czytelnicy WO dostają jakąś amorficzna masę pt: "transpłciowość", z której niewiele dla nich wynika i od kontaktu, z którym to pojęciem, nie nabędą raczej większego zrozumienia dla zjawiska, ponieważ całe powyższe tłumaczenie odczytują po prostu jako pozbawiony sensu bełkot, co pokazuje komentarz:

MarcinW

Cytat:

Oczywista brednia logiczna. W skrócie: "osoby chore nie zawsze są chore i tłumaczymy dlaczego choroba to nie choroba"

Trudno to uznać za sukces, jeżeli nawet czytelnicy centrolewicowej Wyborczej po latach edukowania w ten sposób tyle z całego zjawiska rozumieją i reagują w przedstawiony powyżej sposób. I trudno to uznać za prowadzoną w zrozumiały sposób edukację.

[WojtekM]

Masz rację - marna to edukacja.
W ogóle ludzie mają problem ze zrozumieniem zagadnienia, nawet jeśli wali się "kawę na ławę". Niby rozumieją, kiwają głowami, współczują a potem, ni stąd, ni zowąd, zadają tak durne pytania, że wszystko opada.
Co gorsze, zdarza się to osobom, które wpisują się w jeden z punktów skali transpłciowości. I czytamy potem (na forum) teksty o tym, że osobom transseksualnym tranzycja (jakakolwiek) nie jest potrzebna, bo bez niej można być szczęśliwym, wystarczy tylko chcieć. Tu jeszcze bardziej wszystko opada.

[ElżbietaFromage]

Takie spłaszczenie pojmowania jest powszechne w każdej dziedzinie. Rozumiem, że może zastanawiać, ale obawy o taki obrót spraw były wyrażane od samego początku. Niemniej należy się cieszyć z tego, że teraz dyskutujemy o tym, że nie każda osoba trans-płciowa chce chce/potrzebuje tego samego, a nie o tym, że "istnieją osoby trans", które są zapraszane do jakichś talk show puszczanych w nocnych godzinach (a rozmowy są akompaniowane śmiechem jak z jakiegoś sitcomu).

P.S. dla mnie samej transpłciowości stała się zamiennikiem pojęcia transseksualizm, w którym mieszczą się osoby NB, ale już nie TV/CD. Nie rozumiem jednak odrzucania pojęcia transseksualizmu jako pojęcia medycznego, nawet jeśli zrodziło się na gruncie medycyny. Od dawana te pojęcie w medycynie zostało wyparte przez "zaburzenia identyfikacji" (tfu), czy też pozornie adekwatniejszą "dysforię płci".

[Denver]

[Denver]

Myślę, że tak jak nacisk na SRS odszedł do lamusa, tak nacisk na HRT odejdzie.

Cytat:

Widzi wprawdzie, że coraz więcej osób nie stara się iść tą przymusową ścieżką, co nie oznacza też, że "celebrowanie swojej inność" ma stać się obowiązkowe, a "chęć zbliżenia się do wyglądu cispłciowych ciał" zakazane. (...)

Cytat:

Maja Heban jest w książce do bólu szczera. Nawet tam, gdzie potencjalnie jej szczerość mogłaby "zaszkodzić sprawie". Otwarcie przyznaje się do kompleksów, kryzysów czy dysforii, która mimo "zakończonej" już dekadę temu korekty, nadal do niej wraca. Ten aspekt też wymaga od osób cispłciowych zmiany w myśleniu o tranzycji, poluzowania oczekiwań względem osób transpłciowych, które ją przeszły/przechodzą/przejdą.

Ja w tym nic atakującego osoby, które chcą i potrzebują fizycznej korekty nie widzę. Zostawienie w spokoju ciał innych osób jest raczej zdrowym posunięciem.

P. S. 1. Nie mam prenumeraty wyborczej i mam dostęp tylko do fragmentu artykułu przekopiowanego na inną stronę. Nie podpisałem jeszcze cyfografów subskrypcji miesięcznych do czegokolwiek.

P. S. 2. Swoją drogą to mam wrażenie, że w mediach wybijają się najbardziej kłótliwe osoby skłonne do rzucania jakichś uniwersalnych nakazów i zakazów i których sam ton wypowiedzi potrafi kogoś zagotować, nawet jeżeli nie powiedzą wprost nic atakującego.

[Freja]

Cześć

Zacznę od tego, że nikogo tutaj nie chciałam obrazić, ani nikomu sprawić przykrości.

Jak jestem wredna i kąśliwa i celowo staram się komuś dogryźć, to robią mi się wtedy takie wredne oczy: >_<

[Coffecat]

Cytat:

"Tożsamość =/= podejmowane kroki medyczne i dysmorfofobia. Przyznam, że koncepcja osoby, która biologicznie jest inne płci, a psychicznie utożsamia się z inną i nie posiada w związku z tym żadnej dysmorfofobii, jest czymś, na czym mój mózg nieco się zawiesza. Ale nie mam dostępu do wnętrza cudzych mózgów, więc pozostaje mi przyjąć na wiarę, że tak być może. Podobnie jak osobom cis zostaje przyjąć na wiarę, że można być transem."

Ludzie podlegaja roznym ograniczeniom i presjom. To jest to o czym mowimy a nie o braku dysforii.

[Denver]

[ElżbietaFromage]

[Denver]

Prezentować się jako dana płeć - podejmować kroki i wysiłek w kierunku wyglądania jak osobnik tej płci i bycia postrzeganym w ten sposób. Mogą to być hormony i operacje, ale są to też zaimki, imię, ubiór, fryzura i wiele innych rzeczy. Prezentować się nie oznacza posiadania passingu.

Osoby cispłciowe nie muszą o to walczyć.