[tamburyn]

Cześć wszystkim. Mówcie mi tamburyn. Blisko mi już do 30-stki, robię w technicznym zawodzie, mam zdecydowanie za dużo hobby a za mało czasu w życiu oraz jestem agender z ogromną dysforią.

Przybywam w dziwny sposób, bo googlałam jakiej firmy binder kupić i trafiłam na to forum, co z kolei wylało ze mnie cały żal i niezrozumienie jakie czuję do swojego ciała i tego czym jestem. Napisałam aż wielkiego posta/ranta/wypłakanie się i chcę go zapostować, by mi ktoś doradził, pomógł co ja mam ze sobą zrobić...

Zdecydowanie nie czuję się kobietą mimo ciała kobiety, wręcz czuję do tego ogromny wstręt, ale jednocześnie nie czuję się też facetem. Odczuwam przez to ogromną dysforię i chcę coś z tym zrobić, ale nie wiem co w ogóle mogę w tym kraju, gdy nie czuję się niczym. Więc przybywam, by szukać pomocy, porady. I może też opinii, czy bindery spectrum są warte uwagi, heh.

Dodałam do użytkowników. /Feja

[Denver]

Hej, witaj na forum

Cytat:

ale nie wiem co w ogóle mogę w tym kraju,

A co chcesz zrobić? W stronę agender chyba w ogóle niewiele się da, znaczy w kierunku bezpłciowego ciała. Jak widzisz bezpłciowe ciało?

[GhostDegu86]

Hej,
Doprecyzowując: W stronę ciała "bezpłciowego" to faktycznie może być ciężko. No i oznaczenia płci w dokumentach na neutralne nie zmienisz, ALE to też nie jest tak, że nie ma żadnego pola manewru.
Są osoby, które np. przeszły mastektomię bez brania testosteronu (nie wiem jak wtedy ze zmianą danych). Są tacy, co ograniczyli medyczną tranzycję do samego leczenia hormonalnego. Niekiedy też się udaje zmienić imię na neutralne bez zmiany oznaczenia płci.
Ostatecznie niektórym niebinarnym / agender osobom odpowiada tranzycja w takim samym trybie jak u "zwykłych" binarnych transów. Trzeba się tu we własnych potrzebach i możliwościach rozeznać.
Jak bym teraz chciał szukać aktualnych informacji w temacie, to bym chyba poczytał na tranzycja.pl, albo bezpośrednio pytał osób, które ten portal ogarniają

[Jaga]

Cześć.

[Freja]

Cześć

[Wild]

ja jestem agender transmasculine tzn wolę funkcjonować jako mężczyzna ale jakoś mi też z tym źle gdy ludzie nie wiedzą że jestem genetycznie kobietą. Tak więc rozumiem po części twoje uczucia.

Poza tym w moich czasach korekty nie wolno było mówić o niepewności bo hormonów by się nie dostało a przy ówczesnym sprzeciwie mojej matki i próby przypisywania mi zaburzeń psychicznych powodujących chęć funkcjonowania jako mężczyzna, to by mi jeszcze przedłużyło drogę do korekty dokumentów. Tak więc teraz agendery mają łatwiej a jakie opcje to już Ghost napisał.
Od nie tak dawno można sobie zmienić też imię na neutralne. Kiedyś nie można było, a przynajmniej chyba nie było łatwo.

Sam jestem wątpiący mimo lat na testosteronie i przerw w jego braniu, obecnie znów porzucam zostawiając spory zapas omki.

[tamburyn]

[GhostDegu86]

[Denver]

No są inne metody antykoncepcji, od których krwawienie się redukuje, np wkładka domaciczna, jeżeli nie ma się wątpliwości wobec ciała obcego w brzuchu i dobrze się znosi hormony. Można też implant hormonalny w ramieniu, jeżeli się dobrze znosi hormony. (Ja tego szczęścia nie mam, na przykład)

Czy mężczyzna to jest stan domyślny? Ja bym nie powiedział, mam wrażenie, że odkąd mam passing, jestem świadkiem tego, że komuś kipi pod kopułą od testosteronu. Mi to odpowiada, ale hm...

Co do zmiany imienia, to chyba na tranzycja.pl była lista przyjaznych USC... W sensie, które uznają neutralne imiona.

[GhostDegu86]

Denver,
+Jeszcze chyba jakiś rodzaj zastrzyków (uciekła mi nazwa) i na to najczęściej trafiałem w kontekście antykoncepcji u transów, ale znowu jest to samo "jeżeli"

[Denver]

Mi endokrynolog mówiła, że odchodzi się od stosowania zastrzyków, bo implanty i wkładki domaciczne mają podobne działanie, ale dużo mniej skutków ubocznych.

Jeżeli chodzi o osoby przyjmujące testosteron, to preferowane są właśnie metody z samym progestagenem (jak już wymienione, ale też pigułki jednoskładnikowe), bo nie znoszą efektów testosteronu. Jak ktoś nie bierze testosteronu, to chyba nie ma aż takiego znaczenia, tzn bycie trans nie ma przy tym aż takiego znaczenia.

[Wild]

Cytat:

Szczerze, pierwsza część to dobre opisanie tego co czuję - wolę funkcjonować jako mężczyzna. Ale w moim przypadku nie czuję się źle z postrzeganiem mnie jako faceta, za to bardzo źle czuję się z postrzeganiem mnie jako kobietę. Chyba widzę to po prostu jako postrzeganie mnie za "nie-kobietę" i stwierdzam "good enough", plus społecznie nadal uznaje się faceta za "stan defaultowy" i to pewnie też wpływa na moje postrzeganie.

Tak dokładnie to mi odpowiada bycie traktowanym jak facet ale nie bycie uważanym za "cis" i wolę gdy ktoś wie że nie jestem "prawdziwym" tylko kim naprawdę jestem. By wiedzieli, że moja ekspresja jest męska ale biologia żeńska i mimo to mnie dalej traktowali jak się traktuje facetów. Wtedy mi jest najlepiej.
Też wiele wątpliwości by tym ludziom się wyjaśniło - to czemu np. nie przypominam przeciętnego standardowego cisa, czemu mam niższy wzrost od wielu cisów, itp... że to nie choroba czy ułomność tylko natura. Wtedy męskość jest dla mnie dumniejsza bo silniejsza, kiedy jako cis facet uchodzę to wypadam słabo a jako trans nb jednak całkiem sobie, i czuję się szlachetnie i naprawdę jak ja a nie karykatura. Również cenię szczerość - gdyby jeszcze każdy miał wywalone na to czy ktoś koryguje sobie ciało i dane i za naszą szczerość traktował nas nadal z szacunkiem...


A dodając: zanim jeszcze znalazłem temat "transseksualizm" (kiedyś rzadko mówiono o transpłciowości czy niebinarności) i zacząłem się w tym po części identyfikować itp... to gdy ktoś mi zarzucał "to dla chłopaków" "dziewczynie nie przystoi" zdarzało mi się mówić: nie jestem dziewczyną tylko człowiekiem. I teraz nie wiem już czy to zmęczenie wpychaniem w stereotypy też nie zaważyły na przyśpieszeniu korekty czy naprawdę jednak źle bybyło mi w roli żeńskiej.

[wendigo]