[fruktoza]

Witajcie,
Bardzo chciałam prosić Was o radę. Córka (14 lat) ma w klasie kolegę, o biologicznej płci żeńskiej, ale zdecydowanie i bez wątpliwości od lat identyfikującego się jako chłopiec. Problem polega na tym, że jego rodzice totalnie tego nie akceptują, mówi, że chce im się rzyygać jak widzą jak robi z siebie chłopca, że chcieli mieć córkę, że nie będą kochać syna i tym podobne okrutne teksty. Młody człowiek jest załamany i trudno się dziwić, przeżywa katusze. Szczęśliwie przynajmniej w klasie wszyscy akceptują jego jako chłopca i nazywają go męskim imieniem i nawet nauczyciele zwracają się do niego jako on. Czy jest cokolwiek, co można mu doradzić, jakieś chociaż wsparcie psychologiczne, czy nie wiem co, bo po prostu boję się, że dla niego może się to bardzo źle skończyć? Rozumiem, że niestety tak długo, jak jest pełnoletni, nikłą ma szansę na jakąś pomoc, bo rodzice muszą wyrazić zgodę? Mówię tu o jakimś wsparciu psychologicznym. Czy potrafilibyście coś doradzić? Wydaje mi się, że rozmowa z rodzicami tylko pogorszy sprawę. ale czy ten młody człowiek gdziekolwiek może uzyskać wsparcie?

Dodałam do użytkowników. /Freja

[fruktoza]

O, to dobra wiadomość, bardzo dziękuję, nie wiedziałam. Przekażę. ale jeszcze musi poczekać dwa lata. Przepraszam, to była odpowiedź na post, który gdziś mi chyba zniknął, że do lekarza można iść jak się ma 16 lat.

[remick76]

fruktoza, po ukończeniu 16 lat lekarz może przyjąć pacjenta niepełnoletniego za zgodą rodziców bez ich obecności więc pozostaje taką zgodę zdobyć. Jeśli takiej zgody nie ma i nie będzie o prawie do terapii decyduje Sąd Rodzinny.

[Vichan]

[Freja]

Próbowałabym jakoś poprzez szkołę. Szkoła ma pewne możliwości interwencji i zgłaszania spraw w sytuacji, gdy rodzice nie wywiązują się ze swoich obowiązków odnośnie zapewnienia dziecku edukacji i opieki, ale do tego potrzebne byłyby jakieś widoczne zaniedbania wychowawcze albo np. przemoc. Nie wiem, czy sam brak akceptacji dla deklarowanej przez dziecko tożsamości płciowej byłby podstawą do podjęcia działań.

[wendigo]

Już dajcie spokój z tymi hormonami skoro do leczenia i tak trzeba w tym wieku zgody rodziców, nie w tym leży problem w tej chwili.

A do tematu... ciężka sprawa ale jak szkoła go wspiera to już coś. Może można poprosić wychowawczynię/wychowawcę żeby porozmawiał/a z rodzicami? Albo psychologa szkolnego? W innym przypadku to może on mógłby przekonać rodziców że potrzebuje psychoterapii na którą by się zgodzili - to już byłoby coś...

[Vichan]