[NoCzesc]

Stoję przed ciężkim moralnym wyborem i mimo iż muszę podjąć decyzję sam, chciałbym poznać waszą opinię na ten temat.

Przełożyłem z ostatniej daty Coming-Out na końcówkę tego roku. Jak widać - Nieubłaganie się zbliża jak już nawet nie kończy. Ostatnio moja dysforia jest tak okropna, a moja samoakceptacja w tak opłakanym stanie, - że przyrzekłem sobie, że to już czas. Lecz teraz coś sobie uświadomiłem. Jestem jeszcze w podstawówce (czy też gimnazjum), więc do jakichś takich mocniejszych zmian (mastektomia chociażby), bardzo mi daleko. Mam trochę wrażenie, że out-ując się do rodziny, znajomych, jedynie utrudnię sobie życie, imię w dzienniczku szkolnym, moi znajomi w okresie dojrzewania (więc pewnie nie będą dojrzali w stosunku do sytuacji i podchodzili jak do żartu), pływanie (w binderze nie mam zamiaru), psychika moich rodziców, to wszystko mnie martwi. Nie chcę być obciążeniem dla najbliższych, a w szkole to chyba zapadnę się pod ziemię ... Pomocy.

[Majka]

Mimo wszystko, polecam out. Opcje jakie przewiduję są 2, albo potraktują to jako bunt i dziecięce wymysły, albo zaakceptują. Jest też 3 najgorsza opcja, ale tutaj wiele zależy od tego jak cię odbierają i jacy są. Na leczenie i tak musisz poczekać i to dość długo, jednak w przypadku pozytywnej reakcji można zacząć działać na frontach mniej "inwazyjnych"


Jeśli możesz i chcesz, opisz krótko rodziców jacy są, wtedy mogą przyjść do głowy lepsze pomysły

Mimo wszystko, polecam out. Opcje jakie przewiduję są 2, albo potraktują to jako bunt i dziecięce wymysły, albo zaakceptują. Jest też 3 najgorsza opcja, ale tutaj wiele zależy od tego jak cię odbierają i jacy są. Na leczenie i tak musisz poczekać i to dość długo, jednak w przypadku pozytywnej reakcji można zacząć działać na frontach mniej "inwazyjnych"


Jeśli możesz i chcesz, opisz krótko rodziców jacy są, wtedy mogą przyjść do głowy lepsze pomysły

[NoCzesc]

Rodzice są bardzo tolerancyjni co do LGBT. Jak byłem mały zawsze mówiłem otwarcie o takich rzeczach i mam wrażenie, że często mi kiedyś podrzucali jakieś takie sytuacje czy teksty jakby wiedzieli i chcieli bym się właśnie outował. Kiedyś odnosząc się do transseksualistów usłyszałem od nich, że są za "zmianą" płci, jeżeli nie są sobą i cierpią w swoim ciele. Nie ma mowy żeby potraktowali to jako żart, raczej wiedzą, że nie jestem typem żartownisia i traktują mnie zazwyczaj na poważnie. Drugą sprawą jest to, że lat mam 13 (w kwietniu 14) i najbardziej denerwuje mnie sytuacja na WF-ie bo przyznam się, że wolę być u dziewczyn bo je bardziej znam a w sporcie jestem masakryczny (Moim hobby jest E-Sport no ale xdd może w snach się kiedyś na wfie pojawi )

[NoCzesc]

Mimo wszystko z czasem chyba przeszło im, i teraz myślą, że jestem dziewczyną, i mimo tolerancji do trans'ów, trzymają się stereotypów płci. Mój brat ma bałagan w pokoju i gra całymi dniami, jest agresywny, a ja jak zrobię maleńki krok w stronę czegokolwiek takiego to dostaję jedynie odpowiedź z podniesionym tonem, że to nie tak zachowują się dziewczyny w moim wieku, ot co

[wendigo]

To co piszesz brzmi bardzo dobrze, mianowicie tak że raczej będzie ok. Zacząłbym od rodziców, bo jak będą po Twojej stronie, to ze szkołą też wszystko załatwisz (z w-f dostaniesz zwolnienie lekarskie, już zwłaszcza jeśli masz jakieś pływanie).

[NoCzesc]

Co masz na myśli poprzez zwolnienie lekarskie? Mogę dostać od tak zwolnienie? I normalnie bym po prostu nie chodził na WF? Ile takie coś trwa? Mam dosyć pretensjonalną panią od WF-u to fakt, no ale z lekarzem się nie zadziera haha

[lexel]

Ja przez większość życia miałem zwolnienie z gier zespołowych ze względu na okulary, a że większość nauczycieli lubi po prostu dać piłkę to pół życia mnie nie było na wf

[wendigo]