[Lukpat]

w roznych sytuacjach nie do konca wiem jakich koncowek uzywac.. przyjaciele i najblizsza rodzina wie o mojej decyzji i wiekszosc to zaakceptowala ale ze od zawsze znali mnie tylko jako dziewczyne to wciaz jest uzywana forma zenska kompletnie sie nie czuje w tym jak mnie nazywaja jak sam mowie o sobie do nich to koncowki wypowiadam na tyle nie wyrazne jak to mozliwe ... zdaza mi sie jakos odruchowo powiedziec "byłem" ... nienawidze sytuacji w ktorych mimo to ze ja sie staram wygladac jak najbardziej mesko (meskie ciuchy, bandaz) a ktos nagle w sklepie mnie wola "Patrycja podejdz tu" jak rozmawiam z kims i mowi do mnie uzywajac formy zenskiej to czuje sie jakby nie mowil do mnie co prawda jestem dopiero na etapie psychologa bo hormonow jeszcze nie biore no ale ... myslicie ze mam jakos im zwrocic uwage ? poprosic o zmiane formy ? mowic przy nich normalnie "-łem" ?

chcialbym uzywac formy meskiej a takze aby w takiej formie do mnie mowiono, nie wiem jak sie do tego zabrac

[kasiencja]

Po prostu wytłumacz że jesteś facetem, przed tobą sporo pracy i to dosyć kosztownej i bolesnej. Uzmysłów tym co o tobie wiedzą że cię to smuci, a wręcz obraża i bardzo ci się to nie podoba. I pochwal jak mówią dobrze i jest oki. A jak z premedytacją gadają źle to ich olewaj tak jakby nikt nic nie mówił/wołał, bo ty to nie Patrycja czy cholera wie kto, nie znasz takiej i tyle, się odwracasz i idziesz dalej. A jak ktoś o tobie nie wie co i jak a w lustrze widzisz co widzisz to zwyczajnie się puki co dostosuj by nie urazić osoby która i ciebie urazić nie chciała. Z czasem i tak nie ma bata by ktoś ci powiedział per ona, wyprzystojniejesz i będzie super. I nikomu już nigdy przez myśl nie przejdzie że ten przystojny koleś kiedykolwiek mógł być dziewczyną. I to sobie w duchu powtarza jak cię ktoś wkurzy końcówkami

[Lukpat]

a jeszcze zapomnialem dodac o tym, ze jak sie komus przedstawiam to nie wiem jakie imie podac .. tak do jakiegos znajomego znajomego .. mysle ze bez problemu by uwierzyli ze jestem chlopakiem ale w takiej sytuacji jakos do konca nie wiem jak sie zachowac .. chodz w jakims np sklepie czy cos gdzie sa absolutnie obcy ludzie to uzywam formy meskiej (co jest swietne )

[Lukpat]

Aristocat, wlasnie najgorzej jakos sie przelamac przy rodzicach .. chodz mama nie ma z tym problemu i w pelni mnie akceptuje (i tata tez zaczyna sie przyzwyczajac) to po tylu latach jakos ciezko powiedziec do mamy ze tak jak do mnie mowi mi sie nie podoba czy rani mnie to

chodz nie powiem ego by mi sie podnioslo

[Lukpat]

czasami wlasnie ciezko sie przelamac ze wzgledu chyba na jakis "lęk" przed odrzuceniem zwlaszcza przy zawieraniu nowych znajomosci

[wendigo]

[Lukpat]

spróbuje ich "przestawic" ale od wrzesnia ide do nowej szkoly i troche nad tym mysle jak tam bedzie z takim "przypadkiem"

[Ania96]

Mnie do używania w końcu końcówek płci odczuwalnej popchnął seksuolog. W domu wytłumaczyłam, że chcę aby zwracano się do mnie jako "ona" i raczej nie używano dotychczasowego imienia.
Początki? Też niepewnie wypowiadałam końcówki - a jeśli już to niewyraźnie. Później przestałam się bać, zaczęłam mówić już normalnie to minę matka robiła jakby myślała: "co Ci chłopie odbija?". Do dzisiaj (a to już trwa ponad miesiąc) nie odezwała się do mnie prawidłowo.. Jak już coś to dla żartów "ono"..

Ja rozumiem, że dla kogoś to może być naprawdę trudne tak nagle się przestawić, non stop bez pomyłek używać wobec nas prawidłowych końcówek, ale do ku*wy nędzy..! Jeśli ktoś nawet nie próbuje.. To trzeba podejść z innej strony: mówić do tych osób końcówkami, jakich by nie chcieli (np. do matki "on", do ojca "ona" itd..) i zazwyczaj jest ogromna irytacja.
Z moją siostrą to podziałało, więc teraz STARA SIĘ mówić do mnie na "ona", a jak już coś to nie używa raczej końcówek - wymija innymi słowami, aby nie trzeba było ich wymawiać.

Takie spostrzeżenie z mojej strony

[asdfghj]

ja mam blokadę przy rodzicach i po prostu mówię bezosobowo. mamę prosiłem, żeby używała chociaż bezosobowej jeśli męska jej sprawia "trudność", ale to wszystko jak grochem o ścianę.

a szczególnie nie lubię jak do mnie mówi w żeńskiej formie przy ludziach. to już w ogóle jest okropne. bo jestem te parę miesięcy na hrt i jakiś tam passing mam. więc się ludzie dziwią i zwracają niepotrzebną uwagę na mnie. a tak to mieliby mnie gdzieś.

[Ania96]

asdfghj, bo to trzeba podejść do sprawy po męsku i samemu najpierw wyjść z inicjatywą. Skoro oni widzą (a na pewno widzą), że sam się wstydzisz mówić męskimi końcówkami, a wymagasz od nich, aby do Ciebie tak mówili - to coś tu jest nie tak.
Uwierz, dla mnie początki też były tragiczne, a teraz jak się od ponad miesiąca przyzwyczaiłam to tak mi przychodzi naturalniej. Nawet jak mimo używania męskich zwrotów oni będą Ci mówić "ona" to się nie przejmuj i zobaczysz, że z czasem sami będą się plątać, a bynajmniej będziesz czuć się lepiej.
Mi to już matka świruje i czasem do siostry powie w wersji "on"

[Jeżynka]

Ja nie lubię używania form rodzajowych w realu bo strasznie rozkręcają mi lęki i zaczynam się stresować swoją niespójnością, na szczęście można ich nie używać.

Ale to...

Cytat:

a jeszcze zapomnialem dodac o tym, ze jak sie komus przedstawiam to nie wiem jakie imie podac ..

... mam tak samo razy tysiąc, problem absurdalny, a rozwalił mi życie. Całkowicie mnie to blokuje kiedy próbuję pogadać z kimś "spoza" i pompuje stres który spowodował że pozawalałam mnóstwo ważnych spraw.
5+ lat HRT, wiek coraz wyższy i dalej nie umiem tego ogarnąć. Boję się że tak będzie już zawsze, bo z hormonów nie zejdę.

[Ania96]

Jeżynka, ale ty nie jesteś pewna swojego kobiecego wyglądu czy po prostu stres typu: "a jeśli jednak ktoś się zorientuje?". Bo na jedno i drugie jest rozwiązanie - jechać do innego dużego miasta girl mode, przedstawiać się już kobiecym imieniem i jeśli wszystko jest OK to znaczy, że możesz działać.
Nie chce mi się wierzyć, że po 5 latach HRT nie wyglądasz kobieco..

[wendigo]

Jeżynka, zmienić dokumenty - wtedy będziesz miała już tylko jedno imię.

[Jeżynka]

@Ania96
jedno i drugie + to że nigdy nie ogarnęłam wyglądu, mam żulowo-metalowy styl a efekty hrt średnie i widzę, że ludziom w kontakcie coś nie gra. Na codzień żyję z queerowymi osobami i problemu nie ma, ale w pracy i szkole były straszne jazdy. Ba, nawet listonoszom się zdarzało robić żarciki.

@Wendigo, chciałam, ale rodzice są przeciw, mam nieporobione badania, nawet diagnozy nie mam, tylko kartę u Libera i trochę czuję, że nawet gdyby mialo mi się pieniądze na pozew, kariotyp i psycho to bym to przewaliła.

[kicur]

A myślałaś, żeby zrobić diagnozę na NFZ? Na Dolnej tylko wymagają zrobienia prywatnie tomografii głowy (da się zrobić w Warszawie za 130 zł), resztę robią na NFZ (choć wiadomo, że trochę się czeka).

Jest dużo orzeczeń, w których sąd wydał pozytywny wyrok, chociaż rodzice się sprzeciwiali.

[Jeżynka]

[Ania96]

[WojtekM]

No ale... gej to facet

[Ania96]

[wendigo]

[Jeżynka]

[WojtekM]

Jeżynka, prośbę o zwolnienie z kosztów umieszczasz w pozwie, a dodatkowo wypełniasz druk o Twoim stanie majątkowym (druki są w każdym biurze podawczym sądu) i na tej podstawie sąd w pierwszej kolejności rozpatruje Twoją prośbę (na posiedzeniu niejawnym - chyba tak się to nazywa), bez Twojego uczestnictwa, i przysyła Ci postanowienie w sprawie kosztów.

[Jeżynka]

[WojtekM]

Dlaczego miałby odrzucić, jeśli masz udokumentowane niskie dochody lub nie masz ich wcale, nie posiadasz np.: nieruchomości, czy cennych ruchomości?

[kicur]

Jest dokładnie tak, jak mówi AwryBoy.

Polskie sądy od czasu do czasu niestety specyficznie podchodzą do zwolnienia z kosztów sądowych Jestem sobie w stanie wyobrazić sytuację, kiedy sąd nie przyzna zwolnienia osobie bez żadnego majątku i z bardzo niskimi dochodami, ba, nawet sam taką sytuację widziałem. Pewna pani chciała złożyć pozew o rozwód, a sąd oddalił jej wniosek o zwolnienie z kosztów sądowych uzasadniając, że roszczenie o rozwód nie przedawnia się, a koszty sądowe co do zasady powinno się pokrywać w pierwszej kolejności przed wszystkimi innymi wydatkami, zatem może ona poczekać na zmianę sytuacji finansowej, zaoszczędzić i dopiero potem złożyć pozew o rozwód wnosząc samodzielnie opłatę Ale takie kuriozalne rozstrzygnięcia się zdarzają bardzo rzadko i w 97% w sytuacji braku majątku i bardzo niskich/braku dochodów, dostaniesz zwolnienie z kosztów.

Poza tym jak Twoja sprawa przepadnie z powodu niewniesienia opłaty, to taka przyczyna jest stanowi brak formalny i powództwo jest przez sąd odrzucane. To coś zupełnie innego, niż kiedy sąd rozpatruje sprawę merytorycznie i uzna, że jednak nie jesteś kobietą - wtedy powództwo jest oddalane. To pierwsze w ogóle nie blokuje możliwości wniesienia drugiego pozwu nawet 2 miesiące później, jeśli akurat będziesz mieć gotówkę, żeby wnieść opłatę sądową.

[Jeżynka]

@kicur
dobrze wiedzieć, dzięki
pamiętam jak parę lat temu tutaj albo na transfuzyjnym jedna m/k pisała, że sąd jej powiedział w skrócie "nie masz dochodów, trudno, to se zarób", ale nie pamiętałam już na ile to robi problemy z ponownym złożeniem

[kicur]

Na postanowienie o nieprzyznaniu zwolnienia z kosztów też przysługuje zażalenie - rozpatruje je jeden sędzia sądu apelacyjnego. W takim przypadku, gdy wnioskodawca nie ma żadnego majątku i żadnych dochodów, to moim zdaniem są nawet pewne szanse, że zostanie uwzględnione.

[Nax]

Miałem dokładnie ten sam problem.

[Ben]

Z czasem wszystko się zmieni. Szczególnie polecam nie kontrolować, nie naciskać (im też jest trudno) i wszystko przyjedzie samo.