[Wolf00]

Dzień dobry wszystkim, proszę o "małe" doradzenie w sytuacji w której aktualnie się znajduje. Mam nadzieję że będzie to dość spójne, bo piszę wszystko na żywca. Mam 17 lat (nwm jakim cudem udało mi się dożyć) i mały dylemat a bardziej załamanie nerwowe. Jestem w 2 liceum i o niczym innym nie marzyłem!!! Powraca mój koszmar z gimnazjum gdzie ludzie a dokładnie jeden chłopak z klasy mi dokucza typu rzucając we mnie bombkami świątecznymi, uwaga salami itd. itp. (tak to wciąż 2 klasa liceum) Nauczyciele [terefere] z nim robią i raczej nie zrobią ale to nie jest do końca najważniejsze. Jestem w tej szkole wsm z niechcenia, bo to nie ja wybierałem te liceum, ale moja mama ). Czego się nie robi dla miłości?! I tu pojawia się problem co robić? Dysforia jest coraz bardziej większa, czasami się mną bawi a ja nic na to nie mogę poradzić, tak samo stany depresyjne (dochodzą myśli samobójcze, które kiedyś prawie zostały dokonane) do 18 jeszcze ponad pół roku, bez zgody rodziców nic nie zrobię a się cholernie boję, wizyty u psychologa niby były, ale skończyło się na rozmowie na kompletnie inny temat, bo strach okazał się być silniejszy.

W skrócie:
Czy pozostać w szkole, do 18-19 lat i wtedy iść coś rozpoczynać w sprawie korekty płci, czy zdać się na odwagę i porozmawiać z moją mamą o wszystkim przed skończeniem szkoły? Naprawdę nie wiem co robić a sił do życia coraz mniej

[Vera-chan]

Masz jakieś ogólne rozeznanie co do postawy rodziców?

[Wolf00]

Mój tata to wierny katolik, Polak i patriota czyli najlepsze co może być! Wiadomo niestety jakie ma poglądy na takie tematy. Ale za to moja mama poszła ze mną do kina na "Dziewczynę z portretu" z mojej inicjatywy (u niej wypady do kina są raz na kilka lat) i coś udało mi się z nią pogadać, ale ona mówi, że kiedyś mi przejdzie, polskie prawo to tylko od 18 itd. To znaczy to było 3 lata temu także nie pamiętam jej dokładnej reakcji, ale była raczej neutralna typu ale ja wiem.

[wendigo]

Jak masz chociaż trochę odwagi, to pogadać z mamą jeszcze raz i działać. Jak nie masz, to przeczekać...

[aiden]

Radził bym pogadać z mamą na temat tranzycji i może nawet zmiany szkoły jak chcesz, nie ma co w sobie tego dusić. Mówię to z doświadczenia.

[Nina8536]

Cóż, moim zdaniem mamą warto porozmawiać.
Co do reszty, to niekoniecznie.
U mnie wyglądało to tak, że niestety mojego szczęścia nikt nie chciał podzielić
i wszyscy uciekli, nawet tzw. przyjaciel ze szkolenej ławki.
Sama jestem w trakcie w s z y s t k i e g o i już widzę, że raczej trzeba wszystko budować od zera.
Nie mówię, że nie da się, po prostu trzeba wziąć to pod uwagę.

Cóż, moim zdaniem mamą warto porozmawiać.
Co do reszty, to niekoniecznie.
U mnie wyglądało to tak, że niestety mojego szczęścia nikt nie chciał podzielić
i wszyscy uciekli, nawet tzw. przyjaciel ze szkolenej ławki.
Sama jestem w trakcie w s z y s t k i e g o i już widzę, że raczej trzeba wszystko budować od zera.
Nie mówię, że nie da się, po prostu trzeba wziąć to pod uwagę.

[Cukierkowa]

Jak się nie uda z tranzycją to choć szkoły a jak nie można wagarować, symuluj choroby.

Cytat:

Mój tata to wierny katolik, Polak i patriota

mój też i 8 lat temu sam dał kase na SRS

Na początku będzie nie akceptacja rodziny nawet wojny a potem pokój u mnie wszyscy zapomnieli kim byłam.

[Cukierkowa]

i jesteś k/m to nie zbawi rok w te rok w te.

[Nina8536]

Tak sobie myślę, że dziewczyna ma dopiero 17 lat i jest trochę w innej sytuacji.
Powinniśmy dawać jej rady które będzie w stanie wykorzystać.
najlepiej, aby szkoły nie olewała bo to się zemści.
Co do rodziny, musi kiedyś porozmawiać, to nie przechodzi samo, trzeba temu stawić czoła.
Może nie dziś i nie jutro, ale powstrzymywać tego nie sposób.

Tak sobie myślę, że dziewczyna ma dopiero 17 lat i jest trochę w innej sytuacji.
Powinniśmy dawać jej rady które będzie w stanie wykorzystać.
najlepiej, aby szkoły nie olewała bo to się zemści.
Co do rodziny, musi kiedyś porozmawiać, to nie przechodzi samo, trzeba temu stawić czoła.
Może nie dziś i nie jutro, ale powstrzymywać tego nie sposób.

[WojtekM]

Wolf00 to chłopak.

[Nina8536]

Wybacz Wolf00, dziś jest mój pierwszy dzień i zaczełam od komedii pomyłek

Wybacz Wolf00, dziś jest mój pierwszy dzień i zaczełam od komedii pomyłek