Fadi - 2015-04-09, 18:05 Temat postu: Jakim genderem jestem? :) Całe to genderowanie jest dla mnie czymś nowym, więc skorzystam z okazji i się poradzę 
Jestem szczęśliwą osobą lekko po 30tce... osobą najlepiej pasuje, bo nie mogę się do końca zdefiniować. Urodziłam się dziewczynką, ale od dziecka targałam warkoczyki i zdejmowałam sukienki (nie publicznie  ) lubiłam się kręcić przy majsterkowaniu dziadka itp itd, krótkie włosy - panie na ulicy mówiły "jaki śliczny chłopczyk", rodzina wręcz zaczęła żartobliwie nazywać mnie sporadycznie męskim odpowiednikiem mojego imienia...
Potem szkoła podstawowa i ogólna trauma - wyzwiska i niezrozumienie (na szczęście nie od wszystkich ). No bo męskie ciuchy, męski fryz a w dzienniku dziewczyna. Pod koniec jedna z bliskich mi osób nazwała mnie xywką, która jest dwojaka: pasuje i na dziewczynę i chłopaka i ta xywa przylgnęła do mnie aż do dziś.
W LO określiłam się zdecydowanie jako lesbijka (butch) i przerobiłam comming out do rodziny (meeeega skomplikowane i niezbyt optymistyczne) i do znajomych/kolegów/itp - meeeeega pozytywny. Zresztą wieść roznosiła się po moim środowisku szybko. I tak o to byłam szczęśliwą lesbijką do pewnego czasu, gdy pojawiły się wątpliwości... mogła na nie mieć wpływ wizyta u Pani Psycholog (kiepskiej ) (niezwiązana z genderyzmem - z zupełnie innych powodów), gdzie owa kobiecina zapytała mnie, czy chciałabym być mężczyzną. Moja odpowiedź jakże spontaniczna brzmiała "Nie". Ale potem przyszły drugoliniowe refleksje.
B. często czuję się facetem... myślę o sobie w 80% jak o facecie. Nadal ubieram się po męsku. Z fryzurą jest tak, że jak mam krótką - biorą mnie za faceta, jak długa - za dziewczynę. Wolę się w krótszych... ale zarazem krępują mnie te "pomyłki". Używam męskich kosmetyków (bo podobnie jak ciuchy bardziej mi się podobają). Trafiłam na forum dla les i tam będąc po pewnym czasie zaczęłam się określać jako mężczyzna w kobiecym ciele i tak by to pewnie wyglądało, bo nie kręci mnie wizja operacji i hormonów... raczej z ogólnej niechęci do lekarzy wszelkiego typu
Jestem jednak, jak to się mówi po angielsku "confused"... bo w zależności od sytuacji - automatycznie się przestrajam międzypłciowo myślę o sobie jako facecie, gdy jestem z kobiecą kobietą jestem 100% ogierem? No macho powiedzmy Lecz gdy jestem z męską kobietą, typu butch właśnie, zaczynam siebie postrzegać jako kobietę. Nawet o swoim kocie mówie niekiedy "córeczka tatusia" a niekiedy "córeczka mamusi" Gustuję w kobietach i to takich bardzo stereotypowo kobiecych: czułych, troskliwych itp (znajdź taką les, to jak zlazienie św gralla) albo właśnie mocno butch. Co do związków z facetami mam wstręt - traktuję ich jak kumpli. Na operacje się nie piszę zresztą nie tylko dlatego, że się boję (zaprzeczam stereotypowi macho  ), ale dlatego, że wizja męskich genitaliów u mnie jakoś mnie mooooocno zniechęca... co innego biust - chętnie bym się go pozbyła z wygody
A piszę to wszystko w formie żeńskoosobowej z przyzwyczajenia... Przez 30 lat można to wyćwiczyć i wprowadzić zmiany końcówkowe w tryb autopilota
Może to zwykła schizofrenia? A może ma to jakąś nazwę "*gender"
wendigo - 2015-04-09, 22:15 A czy to musi mieć nazwę? Ja bym powiedział tak: nie szukaj na siłę etykietki, a jeśli tylko nie masz wstrętu do życia i swojego ciała w stanie w jakim ono jest, to nic nie rób. Leczenie jest dla tych, którzy inaczej nie mogą bo jak się inaczej może, to po co się kaleczyć...
Ryu - 2015-04-09, 22:24 Jeżeli już baaaardzo szukasz etykietek dla siebie, to przyjrzyj się określeniom takim jak genderqueer, genderfluid, pangender, bigender, agender... Wygląda na to, że Twoja tożsamość płciowa i ekspresja płciowa są mocno płynne i w dużym stopniu zależą od kontekstu. Jeżeli dobrze Ci się z tym żyje - to super
A z tym przełączaniem się mam podobnie, polaryzuję się w relacjach w zależności od tego, jaki gender reprezentuje ta druga osoba. I nie odnalazłbym się w relacji z kimś, kogo tożsamość jest równie płynna - straciłbym punkt zaczepienia. Fadi - 2015-04-09, 23:04 Jasne, że nie musi Mogę sobie nawet nazwę wymyślić... "multiseksualizm"? Ale miło by było móc się jakoś określić... Bo to już o krok dalej od zwyczajnego butchyzmu Jakoś bliżej mi do Waszego forum niż do forum les w tym momencie...
A co do akceptacji ciała to skoro nie przeszkadza mi nadwaga bez której czułabym się atrakcyjniej, to i ciało, które już od lat znam mi nie wadzi specjalnie Może w ogóle fizyczność ma dla mnie mniejsze znaczenie...
Stereotypowym facetom podobają się (podobno) stereotypowe lachony... a w moim wypadku są to raczej ludzie na pograniczu płciowości... albo kobiety bardzo "ciepłe" niekoniecznie atrakcyjne dla samców, jakby były z okładki CKM Więc widać takim facetem z krwi i kości nie jestem
Fadi - 2015-04-09, 23:12
Dzięki Nie ma jakieś genderencyklopedii po polsku? Bo jak czytam po ang, to wszystkie powyższe wydają mi się tym samym Może wyjaśnisz, z czym się to je?
Żyć żyje się dobrze Gorzej ze związkami... jestem z nie za wielkiego miasta, w którym trudno się dobrać :zwykłym" lesbijkom, a co dopiero szukać partnerki dla kogoś kto jest niewiemjakimgenderem Powiecie - zmień miasto Niestety - zbyt wiele spraw mnie tu trzyma i jest to na razie niemożliwe.
A ja nie wiem... lubię androgyniczność... może to taki mój fetysz?
Ryu - 2015-04-09, 23:51 Tak w największym skrócie: Genderqueer - jesteś jakimś nietypowym genderem (pojęcie-worek, pozostałe są podrzędne) Genderfluid - Twój gender się płynnie zmienia Pangender - identyfikujesz się ze wszystkimi genderami (w tym np. k/m), jednocześnie lub na zmianę Bigender - identyfikujesz się z obydwoma genderami (k i m) Agender - nie identyfikujesz się genderowo, unikasz tego Ale właściwie każda osoba genderqueer jest jedyna w swoim rodzaju. Te dodatkowe pojęcia w dużym stopniu nachodzą na siebie. Fadi - 2015-04-10, 02:46 Właśnie dla mnie to jest trochę masło maślane
Taliesin - 2015-04-10, 02:51 Ta terminologia zwyczajnie mnie przerasta. Jednak staram się zrozumieć. Czyli bym był w. niej Pangender? Taliesin - 2015-04-10, 03:23 Temat postu: Re: Jakim genderem jestem? :)
No bez przesady. Pani psycholog chyba próbowała ułatwić sobie życie. Wcale od razu nie musisz czuć chcieć być facetem tru. Znałem jedną buch lesbijkę. Pięknie malowała oczy , podkreślała się czernią i była bardzo, wrażliwa. Żyliśmy razem przez rok i doprawdy cudowny jest z niej człowiek, przejęła inicjatywę, że tak to ujmę i czuła się z tym dobrze. Nie trzeba od razu zmieniać płci.... Jeżeli chodzi o fora les to też tego nie rozumiem. Niejednokrotnie gdy czytasz człowieku te wypowiedzi to tyle w nich zjadliwości,że Brrr....a wydawać by się mogło, że wśród kobiet powinno być więcej subtelności i delikatności takiej wewnętrznej czułości.Tu nasze Panie również się kłócą, ale jakoś tak w pewnych granicach (że tak powiem)
ElżbietaFromage - 2015-04-10, 09:45
Brakuje jeszcze "new gender" (zredefiniowany gender), a także "indie gender" (gender niezależny). silveira - 2015-04-11, 19:15 Indie gender ja tam już sobie etykietek nie szukam. Koledzy mnie tu uświadomili, że nie warto, bo jestem po prostu sobą. i tyle.
lexel - 2016-01-06, 19:01 Temat postu: Re: Jakim genderem jestem? :)
Chyba nie myślisz że my to robimy z miłości do NFZ-u? 
Fadi - 2016-02-06, 21:40 Hehe... O taki fetysz Was nie podejrzewam, ale ja ogólnie mało zdrowo-życiowy człowiek jestem
ewww - 2016-04-08, 06:36 Jestem gender meski, bo nie jestem gender zenski Innych genderow nie ma. |
||||||||||||||||||
