To jest tylko wersja do druku, aby zobaczyć pełną wersję tematu, kliknij TUTAJ
Wolne Forum Transowe
transowe forum pomocowo-towarzyskie

ratunku! - kim ja jestem? - Kim jestem?

Anonymous - 2016-01-02, 12:48
Temat postu: Kim jestem?
Witajcie,
Sam juz niewiem kim jestem. Od dawna wydaje mi się, że coś ze mną jest nietak jak powinno być. Zacznę od początku. Jako małe dziecko uwielbiałam przebierać się w sukienki, ubierać buty na obcasie, bawić się pluszakami, lalkami, typowymi zabawkami dla dziewczyn. Potem przyszedł okres dojrzewania, bardzo dla mnie bolesny (wywarł bardzo duży i negatywny wpływ na moją psychikę). Od zawsze o wiele lepiej dogaduje się z dziewczynami, mam prawie same przyjaciółki. Uwielbiam chodzić na zakupy. W podstawówce było jeszcze ok, ale gimnazjum to był dla mnie okropny okres. Koledzy się odemnie odwrócili, część koleżanek też. W szkole powstała teza, że jestem gejem. Przez to cała szkoła mi dokuczała, traciłem coraz więcej znajomych. Zacząłem zamykać się w sobie, stałem się typem samotnika. Wtedy wiedziałem, że napewno coś ze mną jest nietak. Nie wiedziałem tylko co. Przyszedł okres przed liceum myślałem że wszystko się zmieni, ale tak się nie stało. Teraz trafiłem tu. I myślę, że to jest miejsce w którym znajdę wsparcie i rady. Nie traktujecie tego posta jako chęć litości. Szukam odpowiedzi na moje pytanie. Kim jestem? Wydaje mi się, może to źle słowo, czuję, że jestem transsekusalny m/k.Trochę czytałem na ten temat i w przyszłości chciałbym poddać się SRS.Co wy o tym sądzicie?
Mam teraz 16 lat więc myślę, że należy podjąć jakąś decyzję.
Ps. Przepraszam za wszystkie błędy, ale piszę tego posta na telefonie ;)
Pozdrawiam

IzaIzulka - 2016-01-02, 13:04

Jak reagujesz i co czujesz jak się do Ciebie zwracają w formie męskiej np. używając słów chłopie, facet?
Czy wyobrażasz sobie swoją przyszłość w męskiej roli, jako mężczyzna, głowa rodziny?
Jak z Twoim życiem seksualnym i rolą penisa w nim?
Czy jesteś w stanie zrezygnować z seksu w przyszłości?
Co myślisz, co odczuwasz widząc inne kobiety na ulicy? Na co zwracasz uwagę?
Jaki masz stosunek do własnego ciała?

Nie chcesz nie odpowiadaj. Zadaję tylko takie pytania żeby Ci w jakimś stopniu pomóc. Nikt Ci nie da odpowiedzi kim jesteś i co masz robić, ale niektóre sugestie mogą być pomocne.

W dzieciństwie nieraz chłopcy bawią się lalkami czy chodzą sobie w butach na obcasie dla zabawy, ale to o niczym nie świadczy. To, że masz same przyjaciółki również.

Najważniejsze jest to co dzieje się w Twojej głowie i czego Ty tak naprawdę pragniesz. Korekta płci to ogromne wyzwanie. Nie jest to kolorowy okres w życiu, a efekty niekoniecznie muszą iść w parze z wyobrażeniami. :) Korekta płci to niekiedy ostateczność żeby móc jakoś funkcjonować na tym świecie.

Anonymous - 2016-01-02, 13:19

Dzięki za szybką odpowiedź :)
Jeśli chodzi o pytania,
Zdecydowanie wolałbym, żeby ludzie zwracali się do mnie w formie żeńskiej (moim wymrzonym imieniem jest Ola ;)
Niewyobrażam sobie życia w jako facet albo głową rodziny.
Jeśli chodzi o moje życie seksualne to można powiedzieć, że jeszcze do końca się nie rozpoczęło, ale w tej kwestii również zdecydowanie wolałbym być kobietą również jeśli chodzi o penisa posiadanie go jest dla mnie dyskonfortem.
Widząc kobiety na ulicy myślę,, ale ona ma szczęście " i,, mam nadzieję że w przyszłości będę kobietą"
Często zwracam uwagę na to jak są ubrane, jako mają makijaż, oraz fryzurę.
Swojego ciała nie lubię
Wiem ze nikt nie odpowie za mnie na to pytanie, ale jestem ciekaw opini osób w temacie

IzaIzulka - 2016-01-02, 13:28

Najlepszym rozwiązaniem dla Ciebie będzie jak poszukasz psychologa na niebieskim forum w swoim mieście lub w pobliżu i rozpoczniesz diagnozę w kierunku ts. :)

Nie masz dołów, depresji, smutków spowodowanych aktualnym stanem rzeczy?:)

U mnie na przykład to wszystko bardzo się piętrzyło przez lata, że dorobiłam się depresji czy myśli samobójczych. Najgorzej miałam po alkoholu jak włączał mi się tryb transseksualizm i wtedy myślałam tylko o tym, że dłużej tak nie dam rady, ale na szczęście zawsze udawało mi się opanować emocje i nie zrobiłam żadnego głupstwa.

Anonymous - 2016-01-02, 13:34

Jeśli chodzi o depresję to jeszcze nie ale ciągle o tym myślę, prawie codziennie mam doła ale staram się myśleć o tym jak będzie kiedyś po operacji, po moich wymżonych studiach itp. To poprawia mi chumor i motywuje do pracy ;)
IzaIzulka - 2016-01-02, 13:48

Stasio012 napisał/a:
Jeśli chodzi o depresję to jeszcze nie ale ciągle o tym myślę, prawie codziennie mam doła ale staram się myśleć o tym jak będzie kiedyś po operacji, po moich wymżonych studiach itp. To poprawia mi chumor i motywuje do pracy ;)


Operacja to ostatni etap. Najlepiej skupiać się na małych celach. :)
Sama żyłam jakiś czas nadzieją i wszystko było fajnie, ale trzeba wziąć pod uwagę, że to nie jest droga usłana różami, a zderzenie z rzeczywistością może doprowadzić do wielu nieprzyjemnych stanów. Można spotkać się z wyśmianiem, dyskryminacją, brakiem zrozumienia czy też odrzuceniem. Chyba najważniejsze żeby myśleć pozytywnie i nie brać do siebie wszystkiego. :)

Anonymous - 2016-01-02, 13:55

Zdecydowanie się z tb zgadzam. Myślenie pozytywnie jest najważniejsze. Czasem rzeczywistość przypomina o sobie ale najważniejsze to nadal mieć marzenia i cele do których dążymy ;)
Anonymous - 2016-01-02, 14:12

Bardzo ci dziękuję za wszystkie odpowiedzi. Rozmowa z tb podniosła mnie na duchu :)
Anonymous - 2016-01-02, 15:04

Arisu, Podobno 18, ale niektórzy lekarze przypisują od 17
Anonymous - 2016-01-02, 15:08

Stasio012 napisał/a:
Sam juz niewiem kim jestem. Od dawna wydaje mi się, że coś ze mną jest nietak jak powinno być. Zacznę od początku. Jako małe dziecko uwielbiałam przebierać się w sukienki, ubierać buty na obcasie, bawić się pluszakami, lalkami, typowymi zabawkami dla dziewczyn. Potem przyszedł okres dojrzewania, bardzo dla mnie bolesny (wywarł bardzo duży i negatywny wpływ na moją psychikę). Od zawsze o wiele lepiej dogaduje się z dziewczynami, mam prawie same przyjaciółki. Uwielbiam chodzić na zakupy. W podstawówce było jeszcze ok, ale gimnazjum to był dla mnie okropny okres. Koledzy się odemnie odwrócili, część koleżanek też. W szkole powstała teza, że jestem gejem. Przez to cała szkoła mi dokuczała, traciłem coraz więcej znajomych.

Stasio012 napisał/a:
Kim jestem? Wydaje mi się, może to źle słowo, czuję, że jestem transsekusalny m/k.Trochę czytałem na ten temat i w przyszłości chciałbym poddać się SRS.Co wy o tym sądzicie?
Mam teraz 16 lat więc myślę, że należy podjąć jakąś decyzję.

Stasio012 napisał/a:
Jeśli chodzi o depresję to jeszcze nie ale ciągle o tym myślę, prawie codziennie mam doła ale staram się myśleć o tym jak będzie kiedyś po operacji, po moich wymżonych studiach itp. To poprawia mi chumor i motywuje do pracy ;)

Nie wiem kim jesteś. Musisz wiedzieć to sam. Polecam zacząć od psychologa i rzetelnej diagnozy i dopiero wtedy cokolwiek zaczynać w kierunku tranzycji. Zwłaszcza, jak nie wiesz kim jesteś i czego tak na prawdę chcesz. Depresja nie jest "wymogiem". Lepiej jest żyć bez niej, niż się z nią męczyć.
Nie nakręcaj się na to "jak cudownie będzie po SRS". Nie zawsze jest cudownie i są osoby, które tego żałują. Może się też okazać, że wcale nie jesteś osobą transseksualną, że problem leży gdzie indziej. SRS to nie jest cudowne rozwiązanie problemów życia. To są nowe problemy, może się udać, ale mogą być też poważne komplikacje. A przede wszystkim, nie da się tego już cofnąć.

Więc jak pisałam wyżej. Polecam najpierw porządnie się zdiagnozować.

Arisu napisał/a:
Stwierdzam transseksualizm :P
Im wcześniej zaczniesz tym generalnie lepiej

Taką diagnozę powinien wydać lekarz! Forum nie jest od stawiania diagnoz.

Anonymous - 2016-01-02, 15:19

Lagertha, Dzięki za odpowiedź. Wiem, że diagnozę powinien postawić lekarz(do którego mam zamiar się udać w odpowiednim czasie) , ale chciałem zasięgnąć opinii osób w temacie.
Anonymous - 2016-01-02, 20:16

Zapraszam także do kontaktu PW, GG lub email ;)


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group